Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.
- Thread starter ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ
- Start date
Δεν φαίνεται να είναι αμερικάνικος. Αν είναι ευρωπαικός ελπίζω να είναι εγγλέζικος από την Decca. Ο δίσκος είναι εξαιρετικός και ένας από αυτούς που επανέκδωσε η Classic records σε χοντρό βινύλιο. Καλή ακρόαση. Λ.Σ.
)Οι δίσκοι της RCA για την Ευρώπη κατασκευάζονταν από την Decca στην Αγγλία κατόπιν συμφωνίας και συνεργασίας των δύο εταιρειών. Αυτό εννοώ και επιτρέψτε μου να γνωρίζω κάποια πράγματα. Αν είναι ευρωπαικός δεν θα έχει τον λογότυπο με τον Nipper γιατί τα δικαιώματα για την Ευρώπη τα έχει η ΕΜΙ. Λ.Σ.
Από το 1957 μέχρι τέλους δεκαετίας '60. Το '57 είχε διακόψει την αντίστοιχη συνεργασία της η RCA με την ΕΜΙ. Στα πλαίσια της συνεργασίας με την Decca έγινε ανταλλαγή καλλιτεχνών/ορχηστρών. Πολλοί από τους σπουδαίους Living Stereo με ευρωπαικές ορχήστρες και καλλιτέχνες είναι παραγωγές Decca. Όταν διαλύθηκε η συνεργασία τότε οι δίσκοι αυτοί κυκλοφόρησαν σαν Decca για πρτώτη φορά όπως πχ ο δίσκος Venice [RCA Living Stereo] κυκλοφόρησε μετά από την Decca με τον τίτλο Solti at the Opera. Λ.Σ.
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Addicted Member
Αν και δεν έχω ακούσει τον δίσκο που παρουσιάζει ο Παναγιώτης τόσο οι μουσικοί όσο και οι ηχογραφήσεις της living stereo είναι περίφημες.
Το μόνο που έχω και μου αρέσει με Piatigorsky- Munch- Boston Symphony Orchestra είναι το κονσέρτο του Walton μαζί με το Schelomo του Bloch.
Εκτός από αρκετές εκτελέσεις κονσέρτου με ονομαστούς μουσικούς που έχω ακούσει μια, ας πούμε ασυνήθιστη, πρόταση είναι με τοv Milos Sadlo-Vacla Neuman-Czech Philarmonia Orchestra σε Supraphon.
O Milos Sadlo γεννήθηκε στην Πράγα το 1912 και πέθανε το 2003. Ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία σαν βιολιστής σε ορχήστρα που συνόδευε την προβολή βουβών κινηματογραφικών ταινιών και συνέχισε με το τσέλο. Έκανε καριέρα σαν σόλο τσελίστας της Τσέχικης Φιλαρμονικής αλλά και σε μουσική δωματίου με το Prague Quartet και το τρίο του συμπατριώτη του περίφημου βιολιστή Josef Suk.
Ο δίσκος είναι διπλός και τόσο η εγγραφή όσο και η εκτέλεση είναι πολύ καλές.
Το ιδιαίτερο όμως ενδιαφέρον του είναι εκτός από το περίφημο δεύτερο περιλαμβάνει και το άγνωστο πρώτο κονσέρτο για τσέλο.
Επίσης περιλαμβάνει το Rondo in G minor Op.94 και το Silent Woods Op.68, No5 που είναι έργα για τσέλο και ορχήστρα.
Γοητευτική είναι και η Polonaise σε Α minor για τσέλο και πιάνο.
Το μόνο που έχω και μου αρέσει με Piatigorsky- Munch- Boston Symphony Orchestra είναι το κονσέρτο του Walton μαζί με το Schelomo του Bloch.
Εκτός από αρκετές εκτελέσεις κονσέρτου με ονομαστούς μουσικούς που έχω ακούσει μια, ας πούμε ασυνήθιστη, πρόταση είναι με τοv Milos Sadlo-Vacla Neuman-Czech Philarmonia Orchestra σε Supraphon.
O Milos Sadlo γεννήθηκε στην Πράγα το 1912 και πέθανε το 2003. Ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία σαν βιολιστής σε ορχήστρα που συνόδευε την προβολή βουβών κινηματογραφικών ταινιών και συνέχισε με το τσέλο. Έκανε καριέρα σαν σόλο τσελίστας της Τσέχικης Φιλαρμονικής αλλά και σε μουσική δωματίου με το Prague Quartet και το τρίο του συμπατριώτη του περίφημου βιολιστή Josef Suk.
Ο δίσκος είναι διπλός και τόσο η εγγραφή όσο και η εκτέλεση είναι πολύ καλές.
Το ιδιαίτερο όμως ενδιαφέρον του είναι εκτός από το περίφημο δεύτερο περιλαμβάνει και το άγνωστο πρώτο κονσέρτο για τσέλο.
Επίσης περιλαμβάνει το Rondo in G minor Op.94 και το Silent Woods Op.68, No5 που είναι έργα για τσέλο και ορχήστρα.
Γοητευτική είναι και η Polonaise σε Α minor για τσέλο και πιάνο.
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Addicted Member
Είναι μεγάλη η διαφορά ποιότητας στην απόδοση του ίδιου δίσκου ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή (decca) και την Αμερικάνικη (living stereo) έκδοση;
Ενδιαφέρομαι για τις Ευρωπαϊκές εκδόσεις που έκανε η decca αλλά που η εγγραφή έγινε στην Αμερική όπως ο δίσκος Dvorak-Piatigorsky.
Η τιμή του Ευρωπαϊκού δίσκου είναι πολύ χαμηλότερη από τον αντίστοιχο Aμερικανικό και αυτό μάλλον δεν οφείλεται μόνον στον διαφορετικό λογότυπο (έλλειψη Nipper).
Δεν είχα ποτέ την δυνατότητα να κάνω την σύγκριση αλλά μάλλον ισχύει η γενική αρχή ότι σαν την πρώτη έκδοση δεν παίζει τίποτε.
Last edited:
Έχω κάνει συγκρίσεις και κατά κανόνα οι RCA αμερικής υπερτερούν πολύ λίγο, ελάχιστα, από τις αντίστοιχες εκδόσεις RCA από την Decca. Επιλέγοντας τις εκδόσεις Decca έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες ο δίσκος να είναι σε καλύτερη κατάσταση και φυσικά σε χαμηλότερη τιμή. Η Decca είναι πολύ σπουδαία εταιρεία σε όλα. Οπότε μην ανησυχείς. Απέφευγε τους γερμανικούς RCΑ, υπάρχουν και τέτοιοι, όπως και τους γερΜαΝικούς ΕΜΙ. Το πρόβλημα είναι εξ αιτίας του διαφορετικού μάστερινγκ. Υπάρχει άλλη αντίληψη στους γερμανούς. Λ.Σ.
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Addicted Member
Ευχαριστώ για την απάντηση.
Την Γερμανική RCA ούτε εγώ την συμπαθώ παρόλο που μερικές φορές είναι χρήσιμη στις επανεκδώσεις της. Παράδειγμα το κουτί με Horowitz κονσέρτα 1975-1982 (6 δίσκοι). Αν εξαιρέσεις το τρίτο του Rachmaninoff που βρίσκεται (πρέπει να βρεθεί) σε πρωτότυπο είναι δύσκολο να μαζέψεις δίσκο- δίσκο όλα τα υπόλοιπα. Παρένθεση κάποιοι μονωφωνικοί Columbia (Skarlati- Horowitz) παίζουν θαύμα.
Στην ΕΜΙ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχουν EMI-Electrola που παίζουν εξαιρετικά. Παράδειγμα τα έργα του R. Strauss-Kempe-Δρέσδη που έγιναν σε συμπαραγωγή με τους τέως Ανατολικογερμανούς (μηχανικός ήχου).
Στίς περισσότερες όμως παραγωγές της ΕΜΙ είναι θέμα τύχης αν η Γερμανική κόπια θα παίζει το ίδιο καλά με την Αγγλική. Σε άλλους δίσκους ισχύει αλλά σε πολλούς δεν ισχύει.
Παρακαλώ εξηγείς τι σημαίνει διαφορετική αντίληψη μάστερινγκ από τους Γερμανούς;
Αν ακούσεις και συγκρίνεις τον Στράους με τις αγγλικές εκδόσεις τότε νομίζω θα αξιολογήσεις ακόμη καλύτερα την εξαιρετική δουλιά ηχογράφησης που είχαν κάνει οι ανατολικογερμανοί.
Η χάραξη γενικά της μήτρας είναι πολύ σπουδαία υπόθεση μετά την ηχογράφηση. Από την χάραξη [μάστερινγκ] εξαρτάται το τελικό αποτέλεσμα που θα έχουμε στον δίσκο. Τα μηχανήματα [μαγνητόφωνο/κοπτικό/ενισχυτές] παίζουν σπουδαίο ρόλο καθώς και ο μηχανικός που κάνει αυτή τη δουλιά όταν χαράζει τη μήτρα. Αν είναι παρόντες οι συντελεστές των ηχογραφημένων έργων για την έγκριση της ταινίας, αν θα ακούσουν μετά τα πρώτα δείγματα δίσκων που θα τυπωθούν, τα test pressings. Αυτή διαδικασία ισχύει στις πρώτες εκδόσεις τις οποίες προσέχουν πάρα πολύ, γιαυτό και τις θεωρούμε κατά κανόνα και τις καλύτερες, γιαυτό και πωλούνται σε πολύ υψηλές τιμές κάποιοι παλαιοί δίσκοι. Λ.Σ.
Η χάραξη γενικά της μήτρας είναι πολύ σπουδαία υπόθεση μετά την ηχογράφηση. Από την χάραξη [μάστερινγκ] εξαρτάται το τελικό αποτέλεσμα που θα έχουμε στον δίσκο. Τα μηχανήματα [μαγνητόφωνο/κοπτικό/ενισχυτές] παίζουν σπουδαίο ρόλο καθώς και ο μηχανικός που κάνει αυτή τη δουλιά όταν χαράζει τη μήτρα. Αν είναι παρόντες οι συντελεστές των ηχογραφημένων έργων για την έγκριση της ταινίας, αν θα ακούσουν μετά τα πρώτα δείγματα δίσκων που θα τυπωθούν, τα test pressings. Αυτή διαδικασία ισχύει στις πρώτες εκδόσεις τις οποίες προσέχουν πάρα πολύ, γιαυτό και τις θεωρούμε κατά κανόνα και τις καλύτερες, γιαυτό και πωλούνται σε πολύ υψηλές τιμές κάποιοι παλαιοί δίσκοι. Λ.Σ.
Ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου. Ένας άλλος λόγος για τις διαφορές που συνδέονται με την εφαρμοζόμενη τεχνολογία και το επίπεδο συγκεκριμένης εποχής, αλλά και διαφοράς από χώρα σε χώρα.
:
[[Δείτε πόσο χαρακτηριστική είναι η απάντηση του Steve Hoffman στην ερώτηση του Mates Isak:
«Τι νομίζεις ότι ήταν το τόσο ξεχωριστό στην δεκαετία του 50 και 60 που ακόμη καταπλήσσει τόσους πολλούς από εμάς;»
«Η αθωότητα του υλικού, λυχνίες κενού παντού, επαγγελματίες μουσικοί, επαγγελματίες μηχανικοί, αφοσιωμένες επαγγελματικές εταιρείες δίσκων, όλοι προσπαθώντας να κυκλοφορήσουν το καλύτερο δυνατόν προϊόν». Η απάντηση αυτή δεν χρειάζεται σχόλια. Τα λέει όλα.]]
Λ.Σ.
:
[[Δείτε πόσο χαρακτηριστική είναι η απάντηση του Steve Hoffman στην ερώτηση του Mates Isak:
«Τι νομίζεις ότι ήταν το τόσο ξεχωριστό στην δεκαετία του 50 και 60 που ακόμη καταπλήσσει τόσους πολλούς από εμάς;»
«Η αθωότητα του υλικού, λυχνίες κενού παντού, επαγγελματίες μουσικοί, επαγγελματίες μηχανικοί, αφοσιωμένες επαγγελματικές εταιρείες δίσκων, όλοι προσπαθώντας να κυκλοφορήσουν το καλύτερο δυνατόν προϊόν». Η απάντηση αυτή δεν χρειάζεται σχόλια. Τα λέει όλα.]]
Λ.Σ.
Δες και αυτό το απόσπασμα για το τί λέει ο σπουδαίος χαράκτης μήτρας Bernie Grundman, γνωστός κυρίως από τις πολύ σπουδαίες επανεκδόσεις της Classic records.
[[«Δουλεύοντας με όλους ή κάποιους από τους κυριότερους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτή τη δουλιά, κάνουμε μια από κοινού προσπάθεια για να πραγματοποιήσουμε όλες τις πιθανές δυνατότητες στην ηχογραφημένη μουσική.
Επίσης, για να εξασφαλίσουμε όσο πιο καλύτερο προϊόν γίνεται, η ποιότητα των μηχανημάτων είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Χωρίς καλά εργαλεία, οι ρυθμίσεις δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικές και ο μηχανικός δεν θα μπορεί να υλοποιήσει πλήρως τις δημιουργικές του ιδέες.
Τελικά, το προϊόν του μηχανικού χάραξης είναι ένα τελικό master που συμπεριλαμβάνει όλες τις ρυθμίσεις και τα δεδομένα σε καθορισμένο φορμά αναγκαίο για την κατασκευαστική φάση. Δεν υπάρχουν αλλαγές, μόνο αντιγραφή.»
«Έτσι προκειμένου να δικαιώσω αυτές τις ηχογραφήσεις και να συλλάβω κάθε χροιά, χρησιμοποίησα λαμπάτα κατά παραγγελίαν ηλεκτρονικά αναπαραγωγής και κονσόλα χάραξης κατασκευασμένη εντός του Bernie Grundman Mastering.»*
(* Σημείωμα του B.Grundman από το εσώφυλλο του δίσκου Frank Zappa, Hot Rats, επανέκδοση της Classic Records.)]] Λ.Σ.
[[«Δουλεύοντας με όλους ή κάποιους από τους κυριότερους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτή τη δουλιά, κάνουμε μια από κοινού προσπάθεια για να πραγματοποιήσουμε όλες τις πιθανές δυνατότητες στην ηχογραφημένη μουσική.
Επίσης, για να εξασφαλίσουμε όσο πιο καλύτερο προϊόν γίνεται, η ποιότητα των μηχανημάτων είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Χωρίς καλά εργαλεία, οι ρυθμίσεις δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικές και ο μηχανικός δεν θα μπορεί να υλοποιήσει πλήρως τις δημιουργικές του ιδέες.
Τελικά, το προϊόν του μηχανικού χάραξης είναι ένα τελικό master που συμπεριλαμβάνει όλες τις ρυθμίσεις και τα δεδομένα σε καθορισμένο φορμά αναγκαίο για την κατασκευαστική φάση. Δεν υπάρχουν αλλαγές, μόνο αντιγραφή.»
«Έτσι προκειμένου να δικαιώσω αυτές τις ηχογραφήσεις και να συλλάβω κάθε χροιά, χρησιμοποίησα λαμπάτα κατά παραγγελίαν ηλεκτρονικά αναπαραγωγής και κονσόλα χάραξης κατασκευασμένη εντός του Bernie Grundman Mastering.»*
(* Σημείωμα του B.Grundman από το εσώφυλλο του δίσκου Frank Zappa, Hot Rats, επανέκδοση της Classic Records.)]] Λ.Σ.
Ο Βρετανός συνθέτης Havergal Brian [1876-1972] είναι ένας από τους αγαπημένους μου συνθέτες του 20ού αιώνα. Τη δισκοθήκη μου κοσμούν 9 δίσκοι του. Έχω και 2 cd με έργα του που δεν βγήκαν σε βινύλιο. Το πρώτο μου απόκτημα ήταν οι συμφωνίες 8 [1949] και 9 [1951] με την ορχήστρα του Λίβερπουλ και διεύθυνση Sir Charles Groves, EMI HMV ASD 3486 κυκλοφορία του 1978. Όμως ο πρώτος του δίσκος, συμφωνίες 10 [1954] και 21 [1963] έμελλε να βγει από την σχολική ορχήστρα της περιοχής του Lester με διευθυντές τον James Loughran και τον Eric Pinkett [Unicorn Records RHS 313]. Οι σχολικές ορχήστρες ήταν καλού επιπέδου. Η Catherine, η σύζυγός μου, έπαιζε όμποε σε σχολική ορχήστρα. Μετά ακολούθησαν η 6 και 16 [Lyrita SRCS 87] με London Philharmonic και διευθυνση Myer Fredman.
Το 1987 ακολουθεί μία δεύτερη κυκλοφορία από την ΕΜΙ με τις συμφωνίες 7 και 31, την κομική οβερτούρα The Tinker's Wedding με Charles Mackerras και Liverpool Phiharmonic.
ο Brian είχε την τύχη [!!!] να είναι παιδί της εργατικής τάξης, παιδί ανθρακορύχων [!!] μεγάλη πρόκληση για συνθέτης συμφωνικής μουσικής.Έγραψε μεταξύ άλλων και 32 συμφωνίες, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλον μετά τον Haydn και τον Mozart. Παρά ταύτα έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην αφάνεια. Οι περισσότερες συμφωνίες του εκτός από τις παραπάνω κυκλοφόρησαν με ορχήστρες και μαέστρους που δεν τόλμησαν να γραφεί το όνομά τους στα εξώφυλλα. Μόνο ο Adrian Boult φαίνεται να μην δίστασε να γραφεί το όνομά του σε κάποια συμφωνία που αυτός διηύθυνε.
Όσο ζούσε δεν άκουσε σχεδόν κανένα από τα πολλά έργα που συνέθεσε.
Πιστεύω ότι είναι ένας συνθέτης που αξίζει να εξερευνήσετε. Λ.Σ.
Το 1987 ακολουθεί μία δεύτερη κυκλοφορία από την ΕΜΙ με τις συμφωνίες 7 και 31, την κομική οβερτούρα The Tinker's Wedding με Charles Mackerras και Liverpool Phiharmonic.
ο Brian είχε την τύχη [!!!] να είναι παιδί της εργατικής τάξης, παιδί ανθρακορύχων [!!] μεγάλη πρόκληση για συνθέτης συμφωνικής μουσικής.Έγραψε μεταξύ άλλων και 32 συμφωνίες, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλον μετά τον Haydn και τον Mozart. Παρά ταύτα έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην αφάνεια. Οι περισσότερες συμφωνίες του εκτός από τις παραπάνω κυκλοφόρησαν με ορχήστρες και μαέστρους που δεν τόλμησαν να γραφεί το όνομά τους στα εξώφυλλα. Μόνο ο Adrian Boult φαίνεται να μην δίστασε να γραφεί το όνομά του σε κάποια συμφωνία που αυτός διηύθυνε.
Όσο ζούσε δεν άκουσε σχεδόν κανένα από τα πολλά έργα που συνέθεσε.
Πιστεύω ότι είναι ένας συνθέτης που αξίζει να εξερευνήσετε. Λ.Σ.
Dr Pan K
Supreme Member
- 18 December 2010
- 9,067
Όπως είχε ξεκινησει το νήμα ο Κώστας, εκπλήξεις ερμηνείας και κοπής θα ήθελα να αναφέρω την Τρίτη του Brahms, Kempe, Municher, Acanta δισκογραφική. Ηχητικά άψογη, πολύ καλο μπάσο και καθαρός ήχος. Την πήρα καινούργια και δεν πιστεύω τι ακούω.
Απο ερμηνεία θα έλεγα σωστή, που για εμενα είναι το καλύτερο δυνατό. Θα την χαρακτήριζα μελοδικα ρυθμικη.
Απο ερμηνεία θα έλεγα σωστή, που για εμενα είναι το καλύτερο δυνατό. Θα την χαρακτήριζα μελοδικα ρυθμικη.
