Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Ίδια είναι Κώστα με του έτερου Κώστα,η Analogue Productions αγόρασε την Classic και επανεκδίδει τον καταλογό της.Τα tapes είναι τα ίδια....
όχι ακριβώς. Η Analogue Productions όντως αγόρασε την Classic Records, αλλά δε χρησιμοποιεί τα remaster τους, φτιάχνει τα δικά της. Στο οπισθόφυλλο αναφέρεται άλλος μηχανικός, όχι ο Bernie Grundmann. Τώρα αυτό θα ήταν μια ενδιαφέρουσα σύγκριση να κάνουμε, αν έμενα Αθήνα, ή έστω ακόμη στην Ελλάδα θα μπορούσα να περάσω απο το σπίτι του Κώστα και να κάνουμε μια συγκριση των δύο επανεκδόσεων, πίνοντας ένα ουϊσκάκι ή δύο-αν το ήθελε βέβαια. Και να καλουσαμε και το Γιώργο το Βάρδη ως διαιτητή, αφού ο καθένας μας θα υποστήριζε τη δική του αγορά.

Αχ, ωραίες εποχες αυτές...
 
Εχεις δίκιο είναι του Ryan Smith.E;ίχα την εντύπωση ότι ήταν τα ίδια tapes (κάπου το είχα διαβάσει)..
Anyway o Smith έχει κάνει εξαιρετικές δουλειές (μαθητής του George Marino).
 
Εμένα λέει recording engineer Robert Simpson, για αυτό λέω δεν υπάρχει σαν το original αλλά.....
Πάντως οι διαφορετικές επανεκδόσεις της analogue productions έχουν διαφορετική ποιότητα.
Αν είχα τον Κώστα θα του έβαζα επιτροπή τέσσερεις γεροπαράξενους φίλους μου που έχουν πολύ ακριβά μηχανήματα αλλά που με κάνουν παρέα.
 
Neville Marriner και oι συμφωνίες του Haydn είναι ένας εξαιρετικός συνδιασμός. Οι συμφωνίες με όνομα είχαν εκδοθεί σε δύο κουτιά από την Philips.
Είχα το ένα κουτί και ένα φίλος το άλλο.
Η αγορά σε κόκκινη κρυφο-audiophile έκδοση ένωσε τα ορφανά δύο βινυλιόφιλων.

s-l1.jpgs-l1600.jpg
 
Έψαχνα για καιρό μια καλή κόπια σε λογική τιμή από τα ορχηστρικά του Berlioz σε διεύθυνση του Charles Münch. Δυσκολο, γιατί οι καλές κόπιες είναι ακριβές. Τελικά, τύχη αγαθή, βρήκα ένα αντίτυπο απο Αγγλία. Ακόμη μεγαλύτερη τύχη, ήταν καινούριο, ακομη σφραγισμένο! όχι, δεν ήταν επανέκδοση, αλλά δίσκος του 1960κάτι που για κάποιο λόγο δεν είχε ανοιχτεί ποτέ! Ε νομίζω γι αυτό άξιζε να πληρώσω τα κερατιάτικα του τελωνείου (8ευρώ τέλη εκτελωνισμού και ΦΠΑ). IMG_20211023_131538.jpg IMG_20211023_131602.jpg
Υπέροχα έγχορδα, ρεαλιστικά πνευστά και εντυπωσιακό μπάσο (τα τύμπανα στο Royal Hunt and Storm βαράνε στο ψαχνό!). Τον δίσκο τον έψαχνα για χρόνια αλλά άξιζε η αναμονή.
 
Είναι "white dog" κι όχι "shaded dog", άρα όχι η πρώτη έκδοση. Μπράβο πάντως που το βρήκες.
 
Και συνεχίζουμε με ευρήματα από το τοπικό παλιατζίδικο. Το πιο περίεργο που βρήκα ήταν ένα 45άρι με τις εισαγωγές Fidelio και Coriolan, πάλι με το Charles Münch και τη Συμφωνική της Βοστώνης. Το φόρμα δεν περπάτησε ποτέ για την κλασική μουσική λόγω μικρής διάρκειας, αλλά έχει πολύ καλό ήχο. Ο ήχος που βγάζει το μονοφωνικό δισκάκι είναι σαφώς ανώτερος από οτιδήποτε έχω ακούσει σε βινύλια 33 στροφών της εταιρείας.

IMG_20210924_193836.jpgIMG_20210924_193752.jpg
 
Αυτά τα ορχηστρικά του Berlioz με τον Munch πρέπει να παίζουν πολύ ωραία. Έχω την Φανταστική με τον Munch και ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός. Δυστυχώς η κόπια μου είναι επανέκδοση 200 gr.
Κώστα καλοάκουστα

Munch.jpg

Σε αυτό το έργο έχω υποστεί την μεγαλύτερη audiophile ήττα.

Είχα τον Beecham στην εικονιζόμενη white- gold πρώτη κόπια του 1961 και νόμιζα ότι κάτι είχα...

Beecham.jpg

ώσπου απέκτησα τον Solti σε αυτή την πρώτη έκδοση του 1972.


IMG_20211024_115855.jpg


H εκτέλεση είναι εξαιρετική και η ποιότητα ήχου ανώτερη από αυτή του Beecham. Κρίνοντας από το W στο περιθώριο τεχνικός πρέπει να ήταν ο Harry Fisher που μαζί με τον Ted Burkett (υπεύθυνο και για τις Argo) ήταν από τους καλύτερους της εταιρίας.
 
  • Like
Reactions: Alexandros_Wallace
Οι επανεκδόσεις είναι συχνά καλύτερες από τα πρωτότυπα. Η συγκεκριμένη Φανταστική Συμφωνία ουτως ή άλλως δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε στερεοφωνική έκδοση από την μαμά RCA, μόνο στην επανέκδοση από την Classic Records θα την βρείς.

Τώρα μου το λες αυτό με τον Σόλτι; Πριν από το Brexit θα το αγόραζα αμέσως, τώρα πρέπει να προσθέσεις στην τιμή και τα κερατιάτικα του τελωνείου...Τον δίσκο τον έχω εδώ και πολλά χρόνια σε γερμανική έκδοση με μετριότατο ήχο.
 
Κρίνοντας από το W στο περιθώριο τεχνικός πρέπει να ήταν ο Harry Fisher που μαζί με τον Ted Burkett (υπεύθυνο και για τις Argo) ήταν από τους καλύτερους της εταιρίας.

Κώστα αν γράφει W τότε-λογικά-πρέπει να είναι ηχογράφηση του Keneth Wilkinson.
Μιλάμε για θρύλο...
 
O Solti- Symphonie Phantatique δεν είναι ακριβός δίσκος, βρίσκεται και εκτός Αγγλίας. Για τον Munch-Symphonie Phantastique δεν γνώριζα ότι η ανατύπωση είναι η πρώτη stereo οπότε δεν πρέπει να παραπονιέμαι.
Αρχή μου είναι ότι γενικά δεν υπάρχει τίποτε σαν το πρωτότυπο σε οποιοδήποτε είδος μουσικής. Κάποιες σύγχρονες επανεκδόσεις είναι πολύ καλές αλλά στις περισσότερες φουσκώνουν τον ήχο. Κάποιες άλλες σύγχρονες επανεκδόσεις όπως η παρακάτω είναι απαράδεκτες.


Michelageli.jpg

Αυτή είναι η δεύτερη έκδοση. Όταν την άκουσα πέταξα την σύγχρονη επανέκδοση σε white-gold.


Σχετικά τώρα με τις παλιές επανεκδόσεις.
Οι Αγγλικές επανεκδόσεις ειδικά της Decca, όπως οι CS,SPA,ECS,SA ..... είναι πάρα πάρα πολύ καλές. Οι Ολλανδικές είναι χαμηλότερης ποιότητας. Με τις Γερμανικές δεν έχω εμπειρία αλλά δεν τις εμπιστεύομαι.
Σε ΕΜΙ (σκύλο γραμματόσημο) προτιμώ τις Αγγλικές εκδόσεις αλλά εδώ οι Γερμανικές, ειδικά μάλιστα αυτές που είχαν ηχογραφηθεί στην Γερμανία όπως Kempe-Dresden-Strauss, δεν έχουν διαφορά. Γενικά οι Γερμανικές έχουν ποιο τονισμένα τα πρίμα αλλά είναι καλές.
 
Κώστα αν γράφει W τότε-λογικά-πρέπει να είναι ηχογράφηση του Keneth Wilkinson.
Μιλάμε για θρύλο...
Ο Recording Engineer είναι πράγματι ο Kenneth Wilkinson αλλά στην Decca στο τέλος του matrix number χτύπαγε το αρχικό του ο τεχνικός που έκοβε τον δίσκο ο mastering and cutting engineer. Αυτοί ήταν 10 άνθρωποι.
Στις επανεκδόσεις, κατά κανόνα επαναλαμβανόταν πάλι το αρχικό του.


Dvorak.jpg

Εδώ το περίφημο Janacek Quartet, σε original δίσκο, παίζει το Αμερικάνικο κουαρτέτο του Dvorak . Η ηχητική ποιότητα είναι πραγματικά συγκινητική, το κοντινότερο στον φυσικό ήχο. Παρένθεση αλλά σε φίλο μου που αγόρασα επανέκδοση στο 1/10 της τιμής του original o ήχος ήταν επίσης εκπληκτικός.

american quartet.jpg

Εδώ φαίνεται ότι μετά το matrix number υπάρχει το γράμμα Ε. Το Ε ήταν το αρχικό του μηχανικού κοπής στην συγκεκριμένη περίπτωση του Stan Goodwall
 
Η τελευταία παραλαβή σε σύγχρονους δίσκους και εκτελέσεις.

Παρελήφθη το ακόλουθο κουτί.

1.jpg

Ανοίγοντας το ένας δίσκος και ακόμη ένα κουτί.

2.jpg


Το βινύλιο που φαίνεται προορίζεται για δώρο σε φίλο. Παρακάτω σε λεπτομέρεια.

3.jpg

Είναι ανατύπωση του βινυλίου του 1982. Στο οπισθόφυλλο γράφει <newly remastered in 24 bit/ 192 KHz from original tapes at Art & Son Studio, Annecy. Κατόπιν αδείας από τον δωρολήπτη άκουσα λίγο στην αρχή και ο ήχος είναι εξαιρετικός. 'Άλλωστε και η πρώτη εκτύπωση του 1982 ήταν Telefunken ψηφιακή.

Υπόψιν ότι το Ελβετικό Art & Son Studio, Annecy έχει επιμεληθεί μιας πολύ πρόσφατης αξιόλογης και βραβευμένης κυκλοφορίας 55 cds της εταιρίας Warner - The Complete Wilhelm Furtwängler on Record. Έχω το μεγαλύτερο μέρος αυτής της συλλογής σε 24-192 και ο συλλέκτης ανακαλύπτει άγνωστες ηχογραφήσεις του τεράστιου αυτού μαέστρου σε καλή επεξεργασία όπως μια 6ης Tchaikovsky.

Ο Harnoncourt με την ίδια ορχήστρα στον ίδιο χώρο αλλά με διαφορετική χορωδία και μονωδούς έχει ηχογραφήσει το Requiem του Mozart σε ποιότητα sacd με εξαιρετικό ήχο και το 2003 .

front.jpg

Η σύγκριση των δύο ηχογραφήσεων βινυλίου και sacd, αν και είναι διαφορετικές ηχογραφήσεις, δεν έδειξε διαφορά στην ποιότητα αναπαραγωγής.




Το περιεχόμενο του μικρότερου κουτιού σε προσεχή ανάρτηση.
Προς το παρόν. Η συλλογή που περιέχεται είναι αριθμημένη σε 555 αντίτυπα και είχε αρχικά εκδοθεί σε sacd.

5.jpg


και τα βινύλια είναι κόκκινα για να κάνουν αντίθεση με το μαύρο του πικάπ.

6.jpg
 
Ο Recording Engineer είναι πράγματι ο Kenneth Wilkinson αλλά στην Decca στο τέλος του matrix number χτύπαγε το αρχικό του ο τεχνικός που έκοβε τον δίσκο ο mastering and cutting engineer. Αυτοί ήταν 10 άνθρωποι.
Στις επανεκδόσεις, κατά κανόνα επαναλαμβανόταν πάλι το αρχικό του.


View attachment 187171

Εδώ το περίφημο Janacek Quartet, σε original δίσκο, παίζει το Αμερικάνικο κουαρτέτο του Dvorak . Η ηχητική ποιότητα είναι πραγματικά συγκινητική, το κοντινότερο στον φυσικό ήχο. Παρένθεση αλλά σε φίλο μου που αγόρασα επανέκδοση στο 1/10 της τιμής του original o ήχος ήταν επίσης εκπληκτικός.

View attachment 187172

Εδώ φαίνεται ότι μετά το matrix number υπάρχει το γράμμα Ε. Το Ε ήταν το αρχικό του μηχανικού κοπής στην συγκεκριμένη περίπτωση του Stan Goodwall
Τελικά την αγόρασα κι εγώ, σε γερμανική έκδοση. Τι απίστευτος ήχος, παίζει να είναι η καλύτερη ηχογράφηση μουσικής δωματίου που έχω ακούσει. Για την ερμηνεία θέλω να βρω λίγο χρόνο και να τους συγκρίνω με το Hollywood Quartet.
 
Αυτά τα ορχηστρικά του Berlioz με τον Munch πρέπει να παίζουν πολύ ωραία. Έχω την Φανταστική με τον Munch και ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός. Δυστυχώς η κόπια μου είναι επανέκδοση 200 gr.
Κώστα καλοάκουστα

View attachment 187157

Σε αυτό το έργο έχω υποστεί την μεγαλύτερη audiophile ήττα.

Είχα τον Beecham στην εικονιζόμενη white- gold πρώτη κόπια του 1961 και νόμιζα ότι κάτι είχα...

View attachment 187158

ώσπου απέκτησα τον Solti σε αυτή την πρώτη έκδοση του 1972.


View attachment 187159


H εκτέλεση είναι εξαιρετική και η ποιότητα ήχου ανώτερη από αυτή του Beecham. Κρίνοντας από το W στο περιθώριο τεχνικός πρέπει να ήταν ο Harry Fisher που μαζί με τον Ted Burkett (υπεύθυνο και για τις Argo) ήταν από τους καλύτερους της εταιρίας.


Γιατρέ μου, τώρα που το ξαναδιάβασα θυμήθηκα ότι παλιά, πολύ παλιά είχα αναφέρει μια εξαιρετικη εναλακτική για Φανταστική Συμφωνία: αυτή του Μητρόπουλου σε σε Columbia. Είχε γίνει και επανέκδοση απο την Speakers Corner που είναι μάλιστα ανώτερη απο το πρωτότυπο-πολύ καλύτερα άκρα και σαφώς πιο ήσυχο βινυλιο. Ερμηνευτικά ο πατριώτης μας είναι σε άλλο πλανήτη.
 
Γιατρέ μου, τώρα που το ξαναδιάβασα θυμήθηκα ότι παλιά, πολύ παλιά είχα αναφέρει μια εξαιρετικη εναλακτική για Φανταστική Συμφωνία: αυτή του Μητρόπουλου σε σε Columbia. Είχε γίνει και επανέκδοση απο την Speakers Corner που είναι μάλιστα ανώτερη απο το πρωτότυπο-πολύ καλύτερα άκρα και σαφώς πιο ήσυχο βινυλιο. Ερμηνευτικά ο πατριώτης μας είναι σε άλλο πλανήτη.
Συμφωνώ και επαυξάνω και για την έκδοση της Speakers Corner και για την ερμηνεία του Μητρόπουλου.
 
Τα κόκκινα βινύλια και το συνοδευτικό βιβλίο ήταν σε ντιζαινάτο κουτί από πλεξιγκλάς επώνυμου σχεδιαστή.
Είναι οι ηχογραφήσεις του Paavo Jarvi με την Bremen Kammer Phylarmonie στις συμφωνίες του Schumann.
Για την βινυλιακή έκδοση έχει γίνει analog mixing και remastering.


κουτί δίσκου.jpg

με τον προσήκοντα σεβασμό μεταφέρθηκαν στο πικάπ με τις ενδεδειγμένες μεθόδους :)

vinyl 1.jpgvinyl 2.jpg

Βλέπουμε ότι στα υπέρ σύγχρονα μηχανήματα τα ρυθμιστικά στην προ ενίσχυση είναι με μοχλάκια και όχι με κουμπάκια. Νομίζω από τότε που βγήκαν τα κουμπάκια σκλήρυνε ο ήχος :)

σύστημα με δίσκο.jpg
 
Ακολούθως έγινε η ακρόαση των ίδιων έργων σε sacd. Ρυθμίστηκε και η ένταση ηχογράφησης για την διαφύλαξη της υστεροφημίας των γραφομένων.:)

sacd.jpgdac.jpg

Οι εκτελέσεις είναι καλές έως πολύ καλές. Στα δικά μου αυτιά το άκουσμα των βινυλίων ήταν ποιο ευχάριστο σε σχέση με τα sacd χωρίς όμως αυτό να δικαιολογεί την αγορά. Στο τέλος ξανά έβαλα την παρούσα αναφορά μου σε αυτές τις συμφωνίες που έχω σε ποιότητα cd.

kubelik cd.jpg

Το κουτί αυτό σε μεγάλο πάπυρο βρίσκεται στα 20-30 ευρώ. Δεν το έχω αγοράσει γιατί τις έχω με τον Szell - Cleveland (παλαιότερη αναφορά μου), Karajan-Berlin (εγγύηση), Sawallisch-Dresdn (υψηλότατο επίπεδο) και κάποιες σκόρπιες όπως krips London....