Και να πάμε τώρα και στο πραγματικό θέμα…..
Αλήθεια συζητούμε 10 μέρες τώρα σε ένα εξαιρετικά φλέγον θέμα, αλλά βλέπω ότι τις τελευταίες 5 μέρες έχουμε χάσει εντελώς την επαφή με όσα συμβαίνουν έξω. Γιατί;;; Μήπως γιατί τα μέσα ενημέρωσης έχουν στρέψει προς αλλού τη συζήτηση;;;; Και γιατί, από τη στιγμή που λέμε ότι είμαστε πολιτικοποιημένα άτομα, συνεχίζουμε να συζητούμε επί της ατζέντας του MEGA, ANT1 ή της Ελευθεροτυπίας, την ώρα που έχουν γίνει φοβερές αλλαγές στην ιδεολογική, πολιτική κατεύθυνση και στους τρόπους της εφαρμογής τους;;;
Εξηγούμαι….
1. Το κίνημα αντίδρασης των νέων, μαθητών, κλπ. ενάντια στη σημερινή κατάσταση που τους αφήνει έξω από οτιδήποτε έχει αρχίσει να αποσύρεται, καθώς βλέπει ότι όλα τα πολιτικά λαμόγια έχουν φθάσει στο σημείο να χρηστούν εκφραστές τους και καθοδηγητές τους.
2. Όσοι είχαν αντιδράσει αυθόρμητα κατά της αυθαιρεσίας της εξουσίας και της κρατικής καταστολής συναντώνται πλέον στις πορείες, αλλά μέχρι εκεί.
3. Και φθάνουμε πλέον στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Λοιπόν με βάση όσα μπόρεσα να μάθω, να ακούσω, να αντιληφθώ…. Στις συνελεύσεις που έχουν κάνει, κοινή είναι η εκτίμηση ότι το Κράτος δεν μπορεί να τους χτυπήσει σκληρά, καθώς δεν έχει πλέον στήριξη η κυβέρνηση. Άρα μπορούν να δράσουν ελεύθερα και συνεχόμενα. Στόχος η ανατροπή του αστικού κράτους και η ήττα του καπιταλισμού (ναι, σοβαρά). Για να γίνει αυτό ο αγώνας θα συνεχιστεί είτε συντονισμένα, είτε χωρίς σχέδιο. Όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά παντού. Όχι μόνο κατά του Κράτους και των οργάνων του, αλλά και εναντίον της (οργανωμένης συμπληρώνω εγώ) κοινωνίας και του κάθε πολίτη (λέω εγώ) αλλοτριωμένου μπουρζουά λένε εκείνοι. Και κυρίως κατά των βολεμένων αριστερών. Δηλαδή βία εναντίον όλων και του καθενός χωριστά μέχρι όπου πάει….
Γιατί κατά των αριστερών;;; Ε, όποιος ξέρει μπορεί να ανατρέξει στα γεγονότα της Πάτρας τη δεκαετία του 1920, και τη δυσφημιστική εκστρατεία του ΣΕΚΕ μετέπειτα ΚΚΕ κατά των μη κομμουνιστών αλλά αριστερών τόσο κατά του Κόμματος, όσο και εναντίον του οποιουδήποτε παραδοσιακού αριστερού…..
Κατά του Κράτους φυσικά περισσότερο. Η αστάθεια να λάβει τα χαρακτηριστικά μονιμότητας έτσι ώστε το όλο «αστικό οικοδόμημα» να καταρρεύσει από τον οικονομικό στραγγαλισμό του εξωτερικού χρέους και της αδυναμίας εξυπηρέτησής του μέσα στο 2009 (μην ξεχνούμε ότι θα χρειαστεί να δανειστούμε 52 δις. ευρώ το 2009) και τη συνακόλουθη εξαθλίωση της μικροαστικής τάξης. Ο μικροαστός (ελεύθερος επαγγελματίας, καταστηματάρχης, κ.α.) δεν είναι πλέον κάτι άλλο παρά κάποιος που πρέπει να καταστραφεί είτε μέσα από την αδυναμία παροχής υπηρεσιών στους πελάτες του, είτε μέσα από την κατάρρευση του συστημάτων που στηρίζει και τον υποστηρίζουν. Ενδιάμεσος στόχος δεν υπάρχει, όπως δεν υπήρξε ποτέ για το αντιεξουσιαστικό κίνημα.
Και για την εξυπηρέτηση αυτού του στόχου θα χρησιμοποιηθούν τα πάντα (εκτός από οργανωμένο φόνο λέω εγώ, αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ, ούτε με τη μορφή της προβοκάτσιας).
Όλα τα παραπάνω είναι πραγματικά, τουλάχιστον στο μέτρο που μπορώ να πληροφορηθώ και να μεταφέρω με κάποια αξιοπιστία και τα έμαθα μέσα από το χώρο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αν κάποιος θεωρεί ότι δεν ισχύουν, παρακαλώ να μας κάνει μια άλλη θεώρηση. Εγώ πάντως μπορώ να τα αποδείξω, όπως μπορώ να αποδείξω και τα παρακάτω. Απλώς για δυο μέρες θα αφήσουμε τα πληκτρολόγια και θα πάμε μαζί εκεί. Ο καθένας υπεύθυνος για τον εαυτό του.
Και ερχόμαστε στην πράξη;;;
- Να κάνει ο μετανάστης γιορτές στο Σύνταγμα;
- Όχι.
- Να κάνει τζίρο ο μικρομεσαίος;
- Όχι.
- Να δουλέψει ο κόσμος ως έκτακτοι εργάτες τώρα στις γιορτές;
- Όχι.
- Μπορούν να αποφασίσουν οι φοιτητές με δημοκρατικές διαδικασίες αν θέλουν κατάληψη ή όχι;
- Όχι, δεν μπορούν.
- Επιτρέπεται οι φοιτητές να μπαίνουν στη σχολή τους, τώρα που έχει κατάληψη;
- Όχι, δεν μπορούν.
- Μπορώ να μπω εγώ σε χώρους πανεπιστημιακούς υπό κατάληψη ως απλός πολίτης (δεν ανήκω σε σώματα ασφαλείας για να υπάρχει άσυλο);
- Όχι, δεν μπορώ.
- Μπορώ να μπω εγώ σε χώρους πανεπιστημιακούς υπό κατάληψη ως μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας;
- Όχι, δεν μπορώ.
- Μπορούν να μπουν άλλες νεολαίες (νόμιμες και οι οποίες εκπροσωπούν τους φοιτητές) στους πανεπιστημιακούς χώρους υπό κατάληψη;
- Όχι δεν μπορούν;
- Αν τους ζητήσουν να φύγουν για να αναλάβουν οι ίδιοι να διαχειριστούν την κατάσταση στη σχολή τους, θα φύγουν;
- Όχι, σε καμιά περίπτωση.
- Βλασίδη δέχεσαι την καταστροφή περιουσιακών σου στοιχείων ως μέρος του αγώνα;
- Όχι, δεν το δέχομαι, αλλά δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς, ακόμη κι αν έχω προβλήματα με τις αρχές και το νόμο στο μέλλον.