Now playing...(ΟΧΙ video clips)

Guapo-Elixirs

guapo_elixirs_(big).jpg
 
Δισκάρες οι περισσότεροι από αυτούς!

Hold up...Wait a minute...Όταν λες οι περισσότεροι μάλλον ξέρω τι εννοείς...Αφήνεις έξω τον Eazy E...
Εντάξει..Το ''είχε'' λιγότερο απ' όλους αλλά μην ξεχνάς ότι αν δεν έβαζε τα λεφτά τότε (έστω κι αν αυτά προέρχονταν από παρανομίες),ίσως τα πράγματα να μην είχαν εξελιχθεί όπως εξελίχθησαν..
Για να πω την μαύρη (sic) αλήθεια το συγκεκριμένο είναι το αγαπημένο μου από Eazy, επειδή αποτελεί το αντίβαρο του the chronic ,με την έννοια ότι βγήκε σαν απάντηση σε όσα του εσουρε το επιτελείο της Death Row στο πρώτο προσωπικό album του dr.dre...(The lady of rage,Snoop doggy dogg,RBX,Kurupt κ.α)..

Τώρα να σου βάλω και ένα quiz μιας και κατεχεις το αντικείμενο...

Στο φινάλε του niggaz4life (σαν δίσκος είναι ο ορισμός του gangsta rap) ακούγονται κάτι γέλια και δυο τρία επιφωνήματα..Μήπως γνωρίζεις ποιανού κυρίου είναι και απο ποιον δίσκο έχουν παρθεί;; :ears:
 
Hold up...Wait a minute...Όταν λες οι περισσότεροι μάλλον ξέρω τι εννοείς...Αφήνεις έξω τον Eazy E...
Εντάξει..Το ''είχε'' λιγότερο απ' όλους αλλά μην ξεχνάς ότι αν δεν έβαζε τα λεφτά τότε (έστω κι αν αυτά προέρχονταν από παρανομίες),ίσως τα πράγματα να μην είχαν εξελιχθεί όπως εξελίχθησαν..
Για να πω την μαύρη (sic) αλήθεια το συγκεκριμένο είναι το αγαπημένο μου από Eazy, επειδή αποτελεί το αντίβαρο του the chronic ,με την έννοια ότι βγήκε σαν απάντηση σε όσα του εσουρε το επιτελείο της Death Row στο πρώτο προσωπικό album του dr.dre...(The lady of rage,Snoop doggy dogg,RBX,Kurupt κ.α)..

Τώρα να σου βάλω και ένα quiz μιας και κατεχεις το αντικείμενο...

Στο φινάλε του niggaz4life (σαν δίσκος είναι ο ορισμός του gangsta rap) ακούγονται κάτι γέλια και δυο τρία επιφωνήματα..Μήπως γνωρίζεις ποιανού κυρίου είναι και απο ποιον δίσκο έχουν παρθεί;; :ears:

Μπορεί να το βλέπω έτσι για τί πιστεύω ότι το ανόθευτο hip hop τελείωσε το '92, μετά παραέγινε corporate business, Δέχομαι τον αφοριστικό χαρακτήρα της παραπάνω θέσης μου (για παράδειγμα το chronicle αν και πολύ macho είναι σπουδαίος δίσκος όπως και πολλοί άλλοι δίσκοι που βγήκαν μετά ήταν σπουδαίοι), ίσως να έχει να κάνει με μένα που από τότε και μετά άλλαξα γούστα μουσικά. Ο τςλευταίος δίσκος που είχα απολαύσει τότε ήταν αυτός των Arrested Developement..εντελώς διαφορετικό ύφος, χίπικο hip hop.
Όσο για το quiz σου δεν μπορώ να θυμηθώ......δώσε την απάντηση άμεσα!!!!
 
Μπορεί να το βλέπω έτσι για τί πιστεύω ότι το ανόθευτο hip hop τελείωσε το '92, μετά παραέγινε corporate business, Δέχομαι τον αφοριστικό χαρακτήρα της παραπάνω θέσης μου (για παράδειγμα το chronicle αν και πολύ macho είναι σπουδαίος δίσκος όπως και πολλοί άλλοι δίσκοι που βγήκαν μετά ήταν σπουδαίοι), ίσως να έχει να κάνει με μένα που από τότε και μετά άλλαξα γούστα μουσικά. Ο τςλευταίος δίσκος που είχα απολαύσει τότε ήταν αυτός των Arrested Developement..εντελώς διαφορετικό ύφος, χίπικο hip hop.
Όσο για το quiz σου δεν μπορώ να θυμηθώ......δώσε την απάντηση άμεσα!!!!

Προφανώς στον παρακάτω δίσκο αναφέρεσαι...

[URL=http://s1369.photobucket.com/user/dabrutalas1/media/P1019544_zpsi4boiby5.jpg.html]

[IMG]http://i1369.photobucket.com/albums/ag223/dabrutalas1/P1019544_zpsi4boiby5.jpg[/URL][/IMG]

Είσαι της σχολής των De la soul δηλαδή και λίγο παραπέρα...Υποθέτω ότι μέσα στα καλύτερά σου (ανεξαρτήτως χρονιάς) θα είναι το ''I Wish My Brother George Was Here'' των Del Tha Funkee Homosapien με τις απροκάλυπτες αναφορές στον George (όχι τον Μπαιρα :flipout: )
Η αλήθεια είναι ότι το χίπικο της υπόθεσης δεν προχώρησε..Την αυλαία μάλλον έκλεισαν οι De La Soul στο δεύτερο μόλις LP τους με τον χαρακτηριστικο τίτλο ''De La Soul is dead'' και το μαραμένο λουλούδι στο εξώφυλλο...
Μην ξεχνάς όμως ότι έναν χρόνο μετά ήρθε η ιστορία με τον Rodney King (τότε που κάηκε το Los Angeles) και η φάση πήρε άλλη τροπή.

Για να μην μακρηγορώ,αν θες να βρεις τα χαχανητά στον επίλογο του niggaz4life ξαναβαλε και άκου το εξαιρετικό Bigger And Deffer του LL Cool J,το οποίο κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το ντεμπούτο-χείμαρρο των Public Enemy :ernaehrung004:
 
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς ποιος είναι ο ραπερ που φιλοξένησε κάποτε ο Μιχαλακης ο Τζακσονε στο Jam;;
Είναι φυσικά ο Τζαμαϊκανός Heavy D ο οποίος έφυγε από την ζωή χωρίς κανείς να το περιμένει και σε μικρή σχετικά ηλικία το 2011...
Ετεροχρονισμενο R.I.P λοιπόν...
Το Blue Funk ήταν το πλέον αναγνωρίσιμο LP των Heavy D & The Boyz,ηχογραφήθηκε στα τέλη του '91 και βγήκε στην κυκλοφορία τον Γενάρη του '92 από την ιστορική MCA.
Το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν νομίζω να το βρείτε σε καμία λίστα με τα καλύτερα εκείνης της χρονιάς στο είδος,αλλά προσωπικά τρέφω μεγάλη εκτίμηση στο flow του συγκεκριμενου καλλιτέχνη-παραγωγού-ηθοποιού,που τον κατατάσσω άνετα στην καλύτερη τριάδα-πεντάδα των καλύτερων ραπερ όλων των εποχών...Απίστευτο flow,διαύγεια,ορθοφωνία,ενώ ασύλληπτος είναι ο τρόπος που δημιουργεί τα κολάζ με τις ρίμες...
Το Blue Funk είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του Heavy D με άλλους καταξιωμενους-εμπνευσμενους παραγωγούς εκείνης της εποχής όπως ο DJ Eddie F,o DJ Premier,o Pete Rock και ο Jesse West,οι οποίοι έχουν ''φτιάξει'' κατά καιρούς πολλά ονόματα του είδους.
Το χειρότερο κομμάτι του δίσκου είναι το ''Girl'' κι αυτό γιατί ο Heavy D είχε την φαεινή ιδέα να θυμηθεί την γενέτηρά φτιάχνοντας ένα ανεμπνευστο ragga rap κομμάτι της σειράς.
Να σημειωθεί ότι στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου συμμετέχουν δυο μελλοντικοί αστέρες του ιδιώματος,ο Notorious Big και ο Busta Rhymes,οι οποίοι δεν είχαν κυκλοφορήσει δισκο μέχρι τότε (το Ready To Die του Notorious Big κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά).

Ήρθε η ώρα για το quiz της ημέρας (νύχτας στην περίπτωση μας :flipout: )

-Ποιο είναι το κομμάτι που παίζει ενδιάμεσα στα tracks του δίσκου.;

Ευκολακι..

P1019546_zpsxhss1gw5.jpg
[/URL][/IMG]
P1019548_zpshiivk70l.jpg
[/URL][/IMG]
 
Last edited:
Ειχα συνηθησει να ακουω Mozart απο Joseph Kripps και απο τον Σερ Marriner
Και τα πιανιστικά κονσερτα απο Gesa Anda και Rudolph Serkin.

Αλλα ένας φιλος μου πρότεινε αυτο και πραγματικά γοητεύτικα Και το προτεινω ανεπιφύλακτα για οποιαδήποτε στιγμη της μέρας (η της νυχτας) ακόμα και στο αυτοκινητο.

418qBHzcMJL.jpg
 
Στην παραλια ακουσα αυτο απο περιέργεια

Για φαση χαλαρόματος και degustation χορδων ειναι καλό.

Ενω οι Cure ειναι φανταστικό γκρουπ, απο άποψη συνθεσης και ιδεων ευρισκα τον ηχο τους λιγο saturated.

Εδω ειναι το αντιθετο, μινιμαλιστικός ηχος, απλά ακουμε κιθαριστικους περιπατους πανω στις μουσικές δομες των Cure και βεβαια χωρις την φωνη, αρα χωρος κανενα παθος (η φόβο).

Ειπαμε... χαλαρά , για ουδετερες καταστασεις. Απο περιέργεια αλλα οχι απαραιτητος.

MI0001970659.jpg
 
Προφανώς στον παρακάτω δίσκο αναφέρεσαι...

[URL=http://s1369.photobucket.com/user/dabrutalas1/media/P1019544_zpsi4boiby5.jpg.html]

[IMG]http://i1369.photobucket.com/albums/ag223/dabrutalas1/P1019544_zpsi4boiby5.jpg[/URL][/IMG]

Είσαι της σχολής των De la soul δηλαδή και λίγο παραπέρα...Υποθέτω ότι μέσα στα καλύτερά σου (ανεξαρτήτως χρονιάς) θα είναι το ''I Wish My Brother George Was Here'' των Del Tha Funkee Homosapien με τις απροκάλυπτες αναφορές στον George (όχι τον Μπαιρα :flipout: )
Η αλήθεια είναι ότι το χίπικο της υπόθεσης δεν προχώρησε..Την αυλαία μάλλον έκλεισαν οι De La Soul στο δεύτερο μόλις LP τους με τον χαρακτηριστικο τίτλο ''De La Soul is dead'' και το μαραμένο λουλούδι στο εξώφυλλο...
Μην ξεχνάς όμως ότι έναν χρόνο μετά ήρθε η ιστορία με τον Rodney King (τότε που κάηκε το Los Angeles) και η φάση πήρε άλλη τροπή.

Για να μην μακρηγορώ,αν θες να βρεις τα χαχανητά στον επίλογο του niggaz4life ξαναβαλε και άκου το εξαιρετικό Bigger And Deffer του LL Cool J,το οποίο κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το ντεμπούτο-χείμαρρο των Public Enemy :ernaehrung004:

Δεν μπορώ να πώ ότι ήμουν "hip hop hippy", απλά όπου έβρισκα καλό hip hop το άκουγα, όπως κι εσύ ήμουν τρελαμένος με Public Enemy, πίστευα τότε ότι ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα του πλανήτη.
 
φωτογραφία Nas δεν βλέπω όμως Spyro....

Θα μας τρελάνεις εσύ...Δεν είπα βρε πουλάκι μου ότι ακούω την Αβάν-γκαρντ των εμπορικών άλμπουμ που όμως ξεχωρίζουν την φύση τους από την ευτέλεια του εμπορικού αλλά παραμένουν classy επειδή είναι μια κλάση πάνω στιχουργικά...(u know what im sayin';)
Το να κάτσεις ν' ακούσεις σοβαρά hip-hop είναι μια επίπονη διαδικασία η οποία πολλές φορές σε βάζει σε μπελάδες.
Στο hip hop υπάρχουν δυο επιλογές..Η πρώτη έχει να κάνει με τον laid back χαρακτήρα που θέλει να αποκτήσει κανείς,ώστε να μην βάζει συνεχώς τον εαυτό του σε μπελάδες (χεχε).
Η δεύτερη είναι ζόρικη από την φύση της όσον αφορά τον εσωκοσμο και έχει να κάνει με τις αλήθειες που πρέπει να ειπωθούν.
''..But just a nigga, walking with his finger on the trigger
Make enough figures until my pockets get bigger..' λέει μεταξύ άλλων στο NY state of mind και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια..
Αν τωρα θελει κανείς να ακούσει μόνο αλήθειες,υπάρχουν ένα σωρό άλλα πράγματα με κορυφή το Scapegoat των Atmosphere
It's the caffeine, the nicotine, the miligrams of tar
It's my habitat, it needs to be cleaned, it's my car
It's the fast talk they use to abuse and feed my brain
It's the cat box it needs to be changed, it's the pain
It's women, it's the plight for power it's government
It's the way you're giving knowledge
slow with thought control and subtle hints
It's rubbing it, It's itching it, It's applying cream
It's the foreigners sight seeing with high beams, It's in my dreams
It's the monsters that I conjure, It's the marijuana
It's embarrassment, displacement, it's where I wander
It's my genre, It's Madonna's videos
It's game shows, cheap liquor, blunts,
and bumper stickers with rainbows
It's angels, demons, gods, it's the white devils
It's the monitors, the soundman, it's the fucking mic levels
It's gas fumes, fast food, Tommy Hil' and mommy's pill
Columbia House music club, designer drugs and rhyming thugs
It's bloods, crips, fives, six
It's stick up kids,
It's christian conservative terrorists, it's porno flicks
It's the east coast, no it's the west coast
It's public schools, it's asbestos
It's mentholated, It's techno
It's sleep, life, and death
It's speed, coke, and meth
It's hay fever, pain relievers, oral sex, and smokers breath
It stretches for as far as the eye can see
It's reality, fuck it , it's everything but me

On and on and on and on
The list goes on and on and on and on
[KRS One scratched 4x] "it's all according that life on a whole..."

It's in the water, it's in the air, it's in the meat
It's indirect, indiscrete, inconsistent, incomplete
It's in the streets, every city and everywhere you go
In every man it's the insanity, the fantasy, the casualties
It's the health care system, it's welfare victims
It's assault weapons, it's television religion, and it's false lessons
It's cops, police, pigs with badges guns and sticks
It's harassment and a complex you carry when you're running shit
It's wondering if you get to eat, it's the heat
It's the winter , the weather
It's herpes, and it's forever
It's the virus that takes the lives of the weak and the strong
It's the drama that keeps on between me and my seed's mom
It's that need to speak long, it's that hunger for attention
It's the wack , who attack songs of redemption
It's prevention, It's the first solution
It's loose, it's out for retribution,
it's mental pollution...and public execution
It's the nails that keep my hands and feet to these boards
It's the part time job that governs what you can afford
It's the fear, It's the fake
It's clear it can make time stop
and leave you stranded in the year of the snake
It's the dollar, yen, pound, it's all denomination
It's hourly wages for your professional observations
It's on your face and it's in your eyes
It's everything you be
Cause it ain't me, motherfucker, cause it ain't me, uh

On and on and on and on
The list goes on and on and on and on [3x]
[KRS One scratched til close] "It's all according that life on a whole..."
απο το Οvercast του '97.
Ξέρω..Είσαι λάτρης του υβριδικού ήχου των Madvillain κι αυτό γιατί νιώθεις ότι είναι κάτι σαν φυσική εξέλιξη ενός είδους που θα είχε στερέψει ακουστικά αν δεν είχε εξελιχθεί...Εξ ου και ο Lamar..
Εγώ επιμένω παραδοσιακά...Μιλάω για τα beats και τον ήχο έτσι και όχι για τις ρίμες η για το αν ο καλλιτέχνης πορεύεται με το freestyle η όχι.
Σοβαρό παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ είναι το ομώνυμο των Typical Cats και πολύ περισσότερο το Violent By Design των Jedi Mind Tricks..
Αν δεν το έχεις ακούσει,είμαι σίγουρος ότι θα σ' αρεσει..Και αυτό επειδή έχει μια cinematic αισθητική...Όλα τα άλλα όμως είναι του δρόμου...Όπως πρέπει..:twoguns:

Στην πραγματικοτητα..Του ρίχνω μια ακρόαση.
Now Playin' λοιπόν...

1861-1297-thickbox.jpg


--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Δεν μπορώ να πώ ότι ήμουν "hip hop hippy", απλά όπου έβρισκα καλό hip hop το άκουγα, όπως κι εσύ ήμουν τρελαμένος με Public Enemy, πίστευα τότε ότι ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα του πλανήτη.

Εγώ ακόμα το πιστεύω..Βγήκαν τότε στο MTV λέγοντας ουσιαστικά πράγματα...
 
Είμαι ανυπέρβλητο καίδι Spyros!.Δεν λατρεύω το hipster hop αλλά την ευκολία που μου παρέχει για το αποδημήσω! (παράνοια?).:devil-smiley-029:

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

ξέρεις έχω παρατηρήσει κάτι, πολλές φορές για να θάψει κανείς κάτι τα επιχειρήματα του είναι πιο εύστοχα από αυτά που χρησιμοποιεί για να αποθεώσει κάτι άλλο...
Πολλές φόρες έχω σκεφθεί μήπως μια πολύ εύστοχη αρνητική κριτική τελικά σημαίνει πως αυτό που έθαψα, από άλλη οπτική γωνία είναι τελικά super ?

Κράζεις ? θαυμάζεις....:ernaehrung004: