Mάλλον πρέπει να μιλάω σε ακατάλυτη γλώσσα.
Έχουμε λοιπόν:
- Το θέμα που τέθηκε είναι αν αναλάμβαναν ποτέ οι εταιρείες εξαρχής την ευθύνη για τυχόν παρενέργειες των φαρμάκων τους. Από μόνες τους δηλαδή. Ε λοιπόν, όχι! ποτέ δεν τις αναλάμβαναν.
Αυτός είναι και ο λόγος που όποιες αποζημιώσεις δόθηκαν ποτέ, δόθηκαν μετά από δίκη. Ειδάλλως η αποζημίωση θα δινόταν με αυτόματο τρόπο (πχ αίτηση κ.λπ.) Όπως γίνεται με τις ασφαλιστικές δηλαδή.
- οι κυβερνήσεις ΔΕΝ μπορούν να απαλλάξουν τις εταιρείες από τυχόν ευθύνες τους, ούτε να σταματήσουν οποιονδήποτε πολίτη έχει τέτοια απαίτηση. Ζούμε σε δημοκρατικές χώρες στην Δύση και οι κυβερνήσεις ΔΕΝ μπορούν να παρέμβουν με αυτόν τον τρόπο. Ότι ίσχυε και πριν δηλαδή: έχεις απαίτηση από μια εταιρεία? Ξεκινάς δικαστικό αγώνα. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Καλό είναι πριν εντυπωσιαζόμαστε από κάποιο "νέο" να το αναλύουμε πρώτα.
Οι καθηγητές της ιατρικής ΔΕΝ είναι καθηγητές της νομικής.
Απλά πράγματα.
- στα δικαστήρια πάνε όσοι έχουν διαφορά μεταξύ τους. Ανάμεσα στις διαφορές είναι και η απαίτηση αποζημίωσης.
Χρήστο έχω την εντύπωση ότι με την υπογραφή η ευθύνη μεταφέρεται στο κράτος ή στην Ευρωπαική Ένωση. Δηλαδή αγωγή αποζημίωσης θα κάνει το θύμα στο Ελληνικό κράτος ή στο όργανο της Ευρώπης που ανέλαβε την πρωτοβουλία.