Κάνω τα χαρτιά μου (τα οποία συμπεριλαμβάνουν και ψυχολογικό evaluation το οποίο είναι ετήσιο) τα καταθέτω στο A.T. της περιοχής μου, το Α.Τ. με την σειρά του μου στέλνει το όπλο σπιτι και πολύ απλά δεν ξαναβγαίνει από εκεί μέσα.
Και πώς διασφαλίζεται αυτό;
Πώς είμαστε (ως κοινωνία) 100% σίγουροι ότι υπό συγκεκριμένες συνθήκες (ο οποίες είναι πολύ πιο πιθανές απ'όσο νομίζουμε...*) δεν θα το πάρεις για να το χρησιμοποιήσεις στον κακό γείτονα, στον κακό συνάδελφο, στο κακό αφεντικό, στον κακό άγνωστο που με τον οποίο καυγάδισες και ανακάλυψες που μένει κλπ, ο κατάλογος δεν τελειώνει.
*...και τις οποίες μια ψυχολογική αξιολόγηση δεν ανιχνεύει πάντα