Εγω εψαχνα σημερα Teachers στα σουπερ μαρκετ και δεν βρηκα...
Τοσο το καλυτερο. Γιατι το "ειναι φτηνο" ειναι ενα επιχειρημα για επιπλεον καταναλωση.
Όχι απαραίτητα.
Το να έχεις θέσει όριο στο πόσο θα πιεις, ας είναι και κάθε μέρα, σε βάζει σε μία όμορφη διαδικασία επιλογής.
Όπως το τι θα φορέσεις σήμερα και τι άρωμα θα βάλεις.
Μία ακόμη γλυκιά αναμονή π.χ. είναι το beujolais nouveau που ηρεμεί στην κάβα μου περιμένοντας το πιάτο που θα το συνοδεύσει.
Φυσικά αυτή η διαδικασία απέχει από την φάση που θα βγούμε έξω με φίλους να πιούμε ένα (που λέει ο λόγος) τσίπουρο και να χαβαλεδιάσουμε.
Εκεί, ούτε τα μετράω, ούτε βάζω κάποιο όριο, αλλά δεν απολαμβάνω και το ποτό, οπότε δεν βλέπω το λόγο για κάποιο premium.
Όσο για το teachers, εγώ βρήκα το ταίρι του στα peanuts με επικάλυψη πάπρικα και saltybacco και το βασανίζω σιγά σιγά.
Κάτι σαν το καθημερινό φαρμακάκι μου

Αυτός ο συνδυασμός δημιουργεί ένα bending γεύσεων γιατί έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά χωρίς να "εξαφανίζει" το ένα το άλλο.