Η έννοια του "στρωσίματος" είναι ολίγον παρεξηγημένη, φίλε CASPER. Ένα πάνελ Plasma, "στρώνει" με κινούμενη εικόνα, δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο. Όσον αφορά τους φωσφόρους, μία αυξημένη προσοχή για τις πρώτες 200 ώρες και σταδιακό πέρασμα στην κακομεταχείριση στη συνέχεια, είναι απολύτως αρκετά για να αποφύγεις την όποια πιθανότητα burn-in. Βάσει των μελετών αυτών, μετά τις 1000-2000 ώρες, οι Plasma συμπεριφέρονται ως CRT και καλύτερα, στο θέμα του burn-in των φωσφόρων (αυτό το τελευταίο μένει να αποδειχθεί και στην πράξη βέβαια για τον καθένα, αν και μέχρι στιγμής δεν είχαμε κάποια αναφορά από μέλος, για αποτύπωμα σε μεταγενέστερη φάση της ζωής μιας Plasma).
Το image retention, όπως έχει αναφερθεί ξανά στο παρελθόν, αποτελεί φυσιολογική "παρενέργεια" της λειτουργίας ενός πάνελ πλάσματος. Όλα τα πάνελ Plasma, διαθέτουν εσωτερικά μία επίστρωση MgO, της οποίας η βασική λειτουργία είναι να αποτελεί το διηλεκτρικό μέσον ανάμεσα στα ηλεκτρόδια και το αέριο (δευτερευόντως, αποτελεί και φίλτρο για το υπεριώδες, μια και το MgO είναι απολύτως αδιαφανές σε αυτά τα μήκη κύματος). Όταν συσσωρεύονται τοπικά φορτία σε αυτήν την επίστρωση, λόγω συνεχούς προβολής στατικής εικόνας, αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μεταβολή, τοπικά, της τάσης οδήγησης του πάνελ, κάτι που εκφράζεται οπτικά με το image retention.
Όταν ένα πάνελ Plasma είναι καινούριο, αυτή η επίστρωση είναι λεία. Κατά τις πρώτες εκατοντάδες ώρες λειτουργίας, μεταπίπτει σιγά-σιγά σε κοκκώδη, κατάσταση στην οποία παραμένει για το υπόλοιπο της ζωής του πάνελ. Όσο βρίσκεται σε λεία κατάσταση, πλεονάζοντα ηλεκτρικά φορτία μπορούν να συσσωρευτούν πιο γρήγορα και αποβάλλονται με αργότερο ρυθμό. Σε κοκκώδη κατάσταση, συμβαίνει το αντίθετο: τα πλεονάζοντα φορτία συσσωρεύονται πιο δύσκολα και αποβάλλονται ταχύτερα.
Γι' αυτό, όσο γράφει ώρες ένα πάνελ Plasma, το image retention επισυμβαίνει δυσκολότερα και ξεπλένεται πολύ πιο γρήγορα.
Στη φάση που η επίστρωση MgO είναι ακόμα λεία, υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος, με υπερβολικά μακροχρόνια προβολή στατικής εικόνας (τριψήφιος αριθμός ωρών, συνεχόμενα) να προξενηθεί δομική αλλοίωση σε αυτή και να έχουμε μόνιμο image retention. Όταν όμως η επίστρωση έχει μεταπέσει σε κοκκώδη κατάσταση, είναι πλέον πρακτικά αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο.
