Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Re: Απάντηση: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Όλα έχουν σημασία, αλλά προφανώς και η μηχανή παιζει τεράστιο ρόλο μιας που πρέπει να έχει σταθερή θερμοκρασία και σωστή πίεση νερού. Αυτά κοστίζουν, αλλιώς θα την βγάζαμε όλοι με μηχανές των 150 ευρώ.
προφανώς και παίζουν όλα ρόλο αλλά αν βάλεις σε μηχανή 1500-3000 κακομένο καφέ όσο σωστή και να είναι η θερμοκρασία ο καφές απλα δεν θα πίνεται ενω σε μία μηχανή 150 με σωστό κομμενο καφέ θα πιεις κάτι αξιοπρεπές. Φυσικά η τιμή δεν λέει κάτι από μόνη της.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

προφανώς και παίζουν όλα ρόλο αλλά αν βάλεις σε μηχανή 1500-3000 κακομένο καφέ όσο σωστή και να είναι η θερμοκρασία ο καφές απλα δεν θα πίνεται ενω σε μία μηχανή 150 με σωστό κομμενο καφέ θα πιεις κάτι αξιοπρεπές. Φυσικά η τιμή δεν λέει κάτι από μόνη της.

Mα καποιος που εχει δωσει τοσα λεφτα για μηχανη, λες να την "ταισει" κακοκομμενο καφε; Εδω συζηταμε για το optimum οχι για τα αυτονοητα.
 
εντάξει τα λεφτα ήταν ποιητική υπερβολή :P μην κρίνεις από τις δικές σου γνώσεις, υπάρχουν αρκετά άτομα που πιστεύουν ότι παίρνοντας μία μηχανη 300ε και βάζοντας καφέ κομμενο από το sm θα πιουν καφέ. Η παρατήρηση ήταν κυρίως για τον φίλο που ανέφερε για περι γεύσης ακριβης μηχανής/φθηνης μηχανής.
 
Απάντηση: Re: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

εντάξει τα λεφτα ήταν ποιητική υπερβολή :P μην κρίνεις από τις δικές σου γνώσεις, υπάρχουν αρκετά άτομα που πιστεύουν ότι παίρνοντας μία μηχανη 300ε και βάζοντας καφέ κομμενο από το sm θα πιουν καφέ. Η παρατήρηση ήταν κυρίως για τον φίλο που ανέφερε για περι γεύσης ακριβης μηχανής/φθηνης μηχανής.

Κοιτά και εγώ τώρα μαθαίνω, άλλοι είναι οι πραγματικοί γνωστές εδώ μέσα. Αυτό που έχω καταλάβει από την ενασχόληση μου με τον καφέ, είναι πως παίζουν πολλοί παράμετροι ρόλο για να έχουμε ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα. Δεν αρκεί ούτε η καλή μηχανή, ούτε ο καλοκομμένος καφές. Είναι συνδυασμός παραγόντων όπου αν κάτι πάει λάθος (ακόμα πχ και στο ταμποναρισμα), πάει στράφι η όλη προσπάθεια.
 
Πήρα αυτή https://www.skroutz.gr/s/317285/Gaggia-Iperespresso-for-Illy-Black.html
Και σιγά μην δουλευε....την τύχη μου μέσα!:twoguns:
Άντε πάνω κάτω για επισκευές

Τελικά μου δώσανε άλλη καινούργια, τους έβαλα μπροστά μου να την δοκιμάσουμε,δούλευε και όλα οκ.
Μου φαίνεται ότι μακακια εκανα,gaggia μπορεί να γράφει αλλά μόνο στο ταμπελακι .
Το μόνο καλό ειναι, ότι ειναι φτηνή και αν χαλασει δεν πολυσκας.
 
Ε καλά, δύο Gaggia κανονικές έχω στο γραφείο, καφέ δεν κάνει καμία τους.
Δεν ξέρω από που πήραν το όνομά τους, αλλά εγώ στο γραφείο προτιμώ να πιω φραπέ από αυτό που βγάζουν.
 
Λογικό είναι αν πας με απλούς εθελοντές να μην βγάλεις άκρη...
Σαν να δίνεις στον παππού από το χωριό που έχει συνηθίσει τον χύμα ξυδιά της ταβέρνας να δοκιμάσει καλό κρασί.
Παίζει να σου βγάλει και τον ξυδιά καλύτερο.

Ok, δοκίμασαν Sauvignon Blanc.
Πόσοι από αυτούς ξέρουν τι να περιμένουν από ένα Sauvignon Blanc;
Πόσοι δοκίμασαν ένα πετυχημένο Sauvignon Blanc για να ξέρουν πόσο κοντά έχουν πέσει αυτά που δοκίμασαν;
Σαν να λέμε, έδωσαν σε 400 άτομα που δεν είχαν φάει ποτέ τους καρπούζι να διαλέξουν ανάμεσα σε σταφύλια και πεπόνια ποιο είναι το καλύτερο καρπούζι και τους άρεσαν και τα δύο. :nounder:
Δοκίμασαν σαμπάνια των 5 (προφανώς όχι σαμπάνια αλλά αφρώδες κρασί) και δεν μπορούσαν να την ξεχωρίσουν από την κανονική.
Οποιοσδήποτε ξέρει τα βασικά, μπορεί να ξεχωρίσει τη σαμπάνια από το αφρώδες κρασί ακόμη και από μία φωτογραφία.

Στον καφέ τώρα, είναι πιο εύκολο να παίξεις γιατί είναι πιο φτηνός από ένα κρασί.
Καταλήγεις σε ψήσιμο (εγώ είμαι του middle roast), χαρμάνι (έχω αποφασίσει ότι τα μονοποικιλιακά δεν με τρελαίνουν) και παίζεις.
Το Σάββατο π.χ. δοκιμάσαμε 3 καφέδες με κάποιους φίλους (Lavazza Oro, NY με 5% blue mountain και Starbucks dark roast) και οι διαφορές έβγαζαν μάτι.
Στο κόψιμο, στη θερμοκρασία και στην εκχύλιση η διαφορά είναι από την ξινίλα της γεροντοκόρης στην πικρίλα του θανάτου.
Δεν συζητάμε για διαφορές στο σώμα του καφέ που το βλέπεις με το μάτι...

Για το κρασί, ακριβώς τα ίδια (μηδενικά!) αποτελέσματα προέκυψαν και για τους ειδικούς γευσιγνώστες κρασιού. Οι οποίοι πληρώνονται αδρά και είναι και κριτές σε βραβεία κρασιού κλπ.

"Hodgson's findings have stunned the wine industry. Over the years he has shown again and again that even trained, professional palates are terrible at judging wine."

https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2013/jun/23/wine-tasting-junk-science-analysis

Αυτοί είναι οι professional, δηλαδή αυτοί που πληρώνονται για να λένε την γνώμη τους! Καλά κρασιά, χαχα! :ernaehrung004:


Προσωπικά, από την δική μου πείρα και ψάξιμο, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι με τους καφέδες η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη! Πολύ χειρότερη! Διότι εκεί δεν υπάρχει και κανένας τρόπος αντικειμενικής σύγκρισης. Ούτε μπουκάλι, ούτε χρονιά, ούτε τίποτα. Το χάος! Ότι συνήθισε ο καθένας του φαίνεται καλό.

Υπάρχουν βέβαια και οι διάφορες εταιρίες που πουλάνε μηχανήματα και πληρώνουν και κόσμο να γράφει διάφορα στα φόρουμ. Υπάρχουν οι "ειδικοί καφέ", οι "ψαγμένοι", οι "ινφλουενσερς", που βγάζουν λεφτά από τα κλικ και τις διαφημίσεις. Έτσι σχηματίστηκε ένα πλήθος "ειδικών" για διάφορα θέματα, θερμοκρασίες κλπ, πως θα γίνει ο τέλειος εσπρέσο, και από κει και πέρα, οι απλοί "φαν" προσπαθούν να ακολουθήσουν τους "ειδικούς" (που πληρώνονται γι αυτά που γράφουν). Και δώστου να προσπαθούν να πετύχουν τον τέλειο καφέ και την τέλεια κρέμα! Καμιά φορά σκέφτομαι οι παλαιοί Ιταλοί πριν από 100 χρόνια, που ήδη είχαν εσπρέσο, ... τι θα σκεφτόταν για όλα αυτά, τι γέλια θα έριχναν!
 
Κατ' αρχάς το άρθρο είναι τρύπιο από πολλές πλευρές.
Πρόσεξε, δεν λέω ότι έχει άδικο, αλλά...

1) Η οινολογία σαν επιστήμη δεν έχει καμία σχέση με την γευσιγνωσία του στυλ "α, αυτό είναι ακριβό κρασί".
Επειδή έχω σπουδάσει οινολόγος, στο μάθημα της γευσιγνωσίας, αυτό που μαθαίναμε ήταν τα προβλήματα που μπορεί να έχει ένα κρασί.
Δηλαδή, να δοκιμάσεις ένα κρασί και να πεις ότι σε αυτό έπεσε περισσότερο θειάφι, αυτό είναι έτοιμο για εμφιάλωση ή όχι, αυτό "πέθανε" και πάει για πέταμα κλπ.
Αυτό είναι η οινολογία σαν επιστήμη. Όχι η κρίση ενός ακριβού ή όχι κρασιού.

2) Το να κρίνεις π.χ. 5 Beujolais Nouveau και να βγάλεις το καλύτερο δεν είναι επιστήμη, είναι γνώση του συγκεκριμένου κρασιού και τι περιμένεις από αυτό.
Δεν σημαίνει ότι αυτός που γνωρίζει καλά τι να περιμένει από ένα ασύρτικο μπορεί να κρίνει αυτόματα και ένα μοσχοφίλερο.
Επίσης δεν μπορείς να δοκιμάσεις πολλά κρασιά μαζί, πόσο μάλλον διαφορετικές ποικιλίες.
Για να δοκιμάσεις κρασί, δεν σου μιλάει κανείς, είσαι σε ελεγχόμενο μέρος μόνος σου, με συγκεκριμένο χρώμα στους τοίχους και συγκεκριμένο φωτισμό.
Το ότι έχουν εμφανιστεί διάφοροι επίδοξοι κρασοκανάτες και το παίζουν γνώστες του αντικειμένου είναι άλλη ιστορία.
Για όσους έχουμε σπουδάσει οινολογία, η διαφορά μας με αυτούς είναι όση έχει ο Μαμαλάκης (που τον γουστάρω και πολύ τον άνθρωπο) με έναν σεφ.
Αλλά ok, ακόμη και έτσι, εγώ μπορώ να σου πω κατά πόσο ένα κρασί αξίζει τα λεφτά του σε 2-3 συγκεκριμένες ποικιλίες. :nounder:
Σε όλες τις άλλες μπορώ να σου πω απλά τι πήγε (αν πήγε) στραβά.
Γιατί ρε φίλε, αυτή η γεύση του κλούβιου αυγού δεν έφυγε ποτέ από το στόμα μου και καταλαβαίνω ακόμη και την υποψία! :flipout:
Και η ξινίλα του πεθαμένου απέχει πολύ από τις νότες εσπεριδοειδών.

3) Όπως τα γράφει, η γευσιγνωσία έγινε σε ότι νάναι συνθήκες.
Όπως λέμε στον δικάναλο, δεν πας να κρίνεις ένα CD player σε σύστημα και σε χώρο που δεν γνωρίζεις...



Για τον καφέ τώρα.
Οι χρόνοι και οι θερμοκρασίες έχουν βγει δοκιμάζοντας τον ίδιο καφέ, στο ίδιο κόψιμο και στην ίδια μηχανή.
Είναι κάτι που μπορείς να κάνεις και μόνος σου, το κάνουμε όλοι μας.
Εγώ π.χ. τον dark roast που έχω τον κόβω πιο χοντρό για να βγει πιο χαλαρός, επειδή... δεν μου αρέσει ο dark roast! Ok, τον πήρα, τον ήπια (κυριολεκτικά και μεταφορικά) :D
Αλλά ok, σε κάποιον που του αρέσει θα τον κόψω κανονικά να πιει τον dark roast πιο βαρύ.
Αυτά δεν είναι ευαγγέλιο, εμπειρία που έχουν διάφοροι που έχουν ασχοληθεί περισσότερο και τα έχουμε εμείς σαν αφετηρία στο ψάξιμο μας.
 
Απάντηση: Re: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Για το κρασί, ακριβώς τα ίδια (μηδενικά!) αποτελέσματα προέκυψαν και για τους ειδικούς γευσιγνώστες κρασιού. Οι οποίοι πληρώνονται αδρά και είναι και κριτές σε βραβεία κρασιού κλπ.

"Hodgson's findings have stunned the wine industry. Over the years he has shown again and again that even trained, professional palates are terrible at judging wine."

https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2013/jun/23/wine-tasting-junk-science-analysis

Αυτοί είναι οι professional, δηλαδή αυτοί που πληρώνονται για να λένε την γνώμη τους! Καλά κρασιά, χαχα! :ernaehrung004:


Προσωπικά, από την δική μου πείρα και ψάξιμο, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι με τους καφέδες η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη! Πολύ χειρότερη! Διότι εκεί δεν υπάρχει και κανένας τρόπος αντικειμενικής σύγκρισης. Ούτε μπουκάλι, ούτε χρονιά, ούτε τίποτα. Το χάος! Ότι συνήθισε ο καθένας του φαίνεται καλό.

Υπάρχουν βέβαια και οι διάφορες εταιρίες που πουλάνε μηχανήματα και πληρώνουν και κόσμο να γράφει διάφορα στα φόρουμ. Υπάρχουν οι "ειδικοί καφέ", οι "ψαγμένοι", οι "ινφλουενσερς", που βγάζουν λεφτά από τα κλικ και τις διαφημίσεις. Έτσι σχηματίστηκε ένα πλήθος "ειδικών" για διάφορα θέματα, θερμοκρασίες κλπ, πως θα γίνει ο τέλειος εσπρέσο, και από κει και πέρα, οι απλοί "φαν" προσπαθούν να ακολουθήσουν τους "ειδικούς" (που πληρώνονται γι αυτά που γράφουν). Και δώστου να προσπαθούν να πετύχουν τον τέλειο καφέ και την τέλεια κρέμα! Καμιά φορά σκέφτομαι οι παλαιοί Ιταλοί πριν από 100 χρόνια, που ήδη είχαν εσπρέσο, ... τι θα σκεφτόταν για όλα αυτά, τι γέλια θα έριχναν!

Δεν φτάνει που γράφεις κοτσάνες, είσαι και πεπεισμένος για αυτές! Επειδή εσυ δεν μπορείς να καταλάβεις τις διάφορες, δεν σημαινει ότι κανένας δεν μπορεί.
Σε κάθε περίπτωση, αφού πιστεύεις ο,τι πιστεύεις, γιατί ποστάρεις σε αυτό το thread;
 
Tο να μπορείς να αναγνωρίζεις κάποια γευστικά χαρακτηριστικά δοκιμάζοντας ένα κράσι έχει για πολλούς (όπως για εμένα) ενδιαφέρον.
Με αρκετές δοκιμές αρχίζεις και αναγνωρίζεις την οξύτητα, μεταλλικότητα, τα φρουτώδη χαρακτηριστικά (εσπεριδοειδή, κόκκινα φρούτα), τανίνες κλπ. Το αν σου αρέσει στο τέλος το κρασί που πίνεις είναι υποκειμενικό θέμα. Στην αντίπερα όχθη, αν ένα κρασί είναι πεθαμένο, ξινό, στυφό κλπ δεν είναι υποκειμενικό.

Δεν χρειάζεται κανείς να ακούσει ειδικούς του καφέ κλπ. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, κάποιοι το επιδιώκουν και κάποιοι όχι. Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας συμφορουμίτη greekBruin, αν δεν βρίσκεις διαφορές στη γεύση του καφέ, μπορείς να πίνεις τον ελληνικό σου και όλα όμορφα.
 
Κατ' αρχάς το άρθρο είναι τρύπιο από πολλές πλευρές.
Πρόσεξε, δεν λέω ότι έχει άδικο, αλλά...

1) Η οινολογία σαν επιστήμη δεν έχει καμία σχέση με την γευσιγνωσία του στυλ "α, αυτό είναι ακριβό κρασί".
Επειδή έχω σπουδάσει οινολόγος, στο μάθημα της γευσιγνωσίας, αυτό που μαθαίναμε ήταν τα προβλήματα που μπορεί να έχει ένα κρασί.
Δηλαδή, να δοκιμάσεις ένα κρασί και να πεις ότι σε αυτό έπεσε περισσότερο θειάφι, αυτό είναι έτοιμο για εμφιάλωση ή όχι, αυτό "πέθανε" και πάει για πέταμα κλπ.
Αυτό είναι η οινολογία σαν επιστήμη. Όχι η κρίση ενός ακριβού ή όχι κρασιού.

2) Το να κρίνεις π.χ. 5 Beujolais Nouveau και να βγάλεις το καλύτερο δεν είναι επιστήμη, είναι γνώση του συγκεκριμένου κρασιού και τι περιμένεις από αυτό.
Δεν σημαίνει ότι αυτός που γνωρίζει καλά τι να περιμένει από ένα ασύρτικο μπορεί να κρίνει αυτόματα και ένα μοσχοφίλερο.
Επίσης δεν μπορείς να δοκιμάσεις πολλά κρασιά μαζί, πόσο μάλλον διαφορετικές ποικιλίες.
Για να δοκιμάσεις κρασί, δεν σου μιλάει κανείς, είσαι σε ελεγχόμενο μέρος μόνος σου, με συγκεκριμένο χρώμα στους τοίχους και συγκεκριμένο φωτισμό.
Το ότι έχουν εμφανιστεί διάφοροι επίδοξοι κρασοκανάτες και το παίζουν γνώστες του αντικειμένου είναι άλλη ιστορία.
Για όσους έχουμε σπουδάσει οινολογία, η διαφορά μας με αυτούς είναι όση έχει ο Μαμαλάκης (που τον γουστάρω και πολύ τον άνθρωπο) με έναν σεφ.
Αλλά ok, ακόμη και έτσι, εγώ μπορώ να σου πω κατά πόσο ένα κρασί αξίζει τα λεφτά του σε 2-3 συγκεκριμένες ποικιλίες. :nounder:
Σε όλες τις άλλες μπορώ να σου πω απλά τι πήγε (αν πήγε) στραβά.
Γιατί ρε φίλε, αυτή η γεύση του κλούβιου αυγού δεν έφυγε ποτέ από το στόμα μου και καταλαβαίνω ακόμη και την υποψία! :flipout:
Και η ξινίλα του πεθαμένου απέχει πολύ από τις νότες εσπεριδοειδών.

3) Όπως τα γράφει, η γευσιγνωσία έγινε σε ότι νάναι συνθήκες.
Όπως λέμε στον δικάναλο, δεν πας να κρίνεις ένα CD player σε σύστημα και σε χώρο που δεν γνωρίζεις...



Για τον καφέ τώρα.
Οι χρόνοι και οι θερμοκρασίες έχουν βγει δοκιμάζοντας τον ίδιο καφέ, στο ίδιο κόψιμο και στην ίδια μηχανή.
Είναι κάτι που μπορείς να κάνεις και μόνος σου, το κάνουμε όλοι μας.
Εγώ π.χ. τον dark roast που έχω τον κόβω πιο χοντρό για να βγει πιο χαλαρός, επειδή... δεν μου αρέσει ο dark roast! Ok, τον πήρα, τον ήπια (κυριολεκτικά και μεταφορικά) :D
Αλλά ok, σε κάποιον που του αρέσει θα τον κόψω κανονικά να πιει τον dark roast πιο βαρύ.
Αυτά δεν είναι ευαγγέλιο, εμπειρία που έχουν διάφοροι που έχουν ασχοληθεί περισσότερο και τα έχουμε εμείς σαν αφετηρία στο ψάξιμο μας.



Φίλε, οι "ειδικοί κρασιού", αυτοί που δίνουν δηλαδή τα βραβεία κρασιού, και είναι οι πιο καλοπληρωμένοι της πιάτσας, δεν ξεχωρίζουν το άσπρο κρασί από το κόκκινο!!! Σοβαρά!

In 2001, researcher Frederic Brochet invited 54 wine experts to give their opinions on what were ostensibly two glasses of different wine: one red, and one white. In actuality, the two wines were identical, with one exception: the "red" wine had been dyed with food coloring.

The experts described the "red" wine in language typically reserved for characterizing reds. They called it "jammy," for example, and noted the flavors imparted by its "crushed red fruit." Not one of the 54 experts surveyed noticed that it was, in fact a white wine.

https://io9.gizmodo.com/wine-tasting-is-bullshit-heres-why-496098276

Βγάζει πολύς κόσμος λεφτά από αυτά, οπότε ...

Ο Brochet που έκανε την παραπάνω μελέτη, παράτησε το Πανεπιστήμιο και άνοιξε επιχείρηση κρασιού, χαχαχα! Έξυπνος άνθρωπος, σου λέει αφού δεν καταλαβαίνουν το άσπρο από το κόκκινο ... θα βγάλουμε χοντρά λεφτά!

https://www.realclearscience.com/blog/2014/08/the_most_infamous_study_on_wine_tasting.html

Τα ίδια συμβαίνουν και με τον καφέ.
 
Η ουσία πάντως είναι στην τελευταία σειρά του παραπάνω άρθρου:

The upshot: screw the experts. Drink what tastes good/whatever you can afford. Or just have a beer – it's unequivocally better, anyway.
https://io9.gizmodo.com/wine-tasting-is-bullshit-heres-why-496098276


Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για τον καφέ (όπως και για το κρασί):

- Δεν σου αρέσει ο καφές που πίνεις; Τότε ψάξε κάτι καλύτερο. Αλλά υποψιασμένος ότι αυτά που σου λένε οι "ειδικοί" είναι σαν τα παραπάνω για το κρασί (από ανθρώπους που βγάζουν λεφτά από το αντικείμενο).

- Σου αρέσει ο καφές που πίνεις; Τότε είσαι τέλεια! Απόλαυσε το καφεδάκι σου με την επιπλέον γνώση ότι εσύ το απολαμβάνεις περισσότερο από τους ... "ψαγμένους" και τους "ειδικούς" (που βγάζουν λεφτά από το αντικείμενο).

:ADFADF1:
 
Εγω το μονο "κακο" που βρισκω στην ενασχοληση των παιδιων με τον εσπρεσσο ειναι ενα: Αληθεια πώς πινετε καφε σε καφετεριες με φιλους? Ειδα τα βιντεακια του Τακη, εχω την τυχη να γνωριζω και να εκτιμω τον Ιασωνα, οποτε καταλαβαινω πως εχουν επενδυσει χρονο, κεφι και μερακι σε αυτο. Το τιμημα ομως πρεπει να ειναι στις εξοδους. Αν εχεις δοκιμαει κατι πραγματικα καλο, και ακομα περισσοτερο αν εχει γινει η ρουτινα σου το πρωι, αντε μετα να πιεις καφε με φιλους εξω. Η σε Starbucks (ο Ιασωνας καταλαβαινει).

Και στη δικη μου περιπτωση θα πηγαιναν και χαμενα. Αναγκαστικα πινω μονο decaf (ξερω, νεοροπλημα) αλλα το στομαχι μου απαγορευσε τον κανονικο καφε απο το 3πλο ελκος πριν χρονια. Ασε που ο καφες συνδιαζεται με τσιγαρο, οποτε μαλλον εχω καταστρεψει τους καλυκες ετσι κι αλλιως.

Ομως παροτι βρισκω χιουμοριστικο το ποστ του GreekBruin φαινεται λιγακι ασεβες ως προς τον κοπο, το χρονο και το μερακι των παιδιων. Βεβαια αν τα συζητουσαμε απο κοντα, μαλλον θα γελουσαμε ολοι μαζι :ernaehrung004:
 
Εγω το μονο "κακο" που βρισκω στην ενασχοληση των παιδιων με τον εσπρεσσο ειναι ενα: Αληθεια πώς πινετε καφε σε καφετεριες με φιλους? Ειδα τα βιντεακια του Τακη, εχω την τυχη να γνωριζω και να εκτιμω τον Ιασωνα, οποτε καταλαβαινω πως εχουν επενδυσει χρονο, κεφι και μερακι σε αυτο. Το τιμημα ομως πρεπει να ειναι στις εξοδους. Αν εχεις δοκιμαει κατι πραγματικα καλο, και ακομα περισσοτερο αν εχει γινει η ρουτινα σου το πρωι, αντε μετα να πιεις καφε με φιλους εξω. Η σε Starbucks (ο Ιασωνας καταλαβαινει

Θα σου πω εγώ. Για πολλά χρόνια που έπινα μόνο Ελληνικό και Φραπέ (ή Νες αν ήταν η θερμοκρασία τουλάχιστον 0-5 βαθμούς κελσίου) απλά τους καφέδες της καφετέριας τους ανεχόμουν. Δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς. Έφτιαχνα και φτιάχνω εξαιρετικό φραπέ (και μην πει κανείς ότι "φραπές" και "εξαιρετικός" δεν πάνε στην ίδια πρόταση, σφάλει) στο σέϊκερ πάντα με το χέρι με αποτέλεσμα οι χτυπημένοι με το μίξερ και ο άθλιος τρόπος παρασκευής τους έξω να με αηδιάζουν πλέον σήμερα.

Το 2010 αποφάσισα να ξεκινήσω freddo espresso και espresso. Όλα ωραία και καλά ώσπου πήρα την Gaggia Classic οπότε και 10 μήνες περίπου μετά (που κατέληξα στο χαρμάνι και στην παρασκευή του) να μην μπορώ να πιω ούτε freddo (ή espresso) έξω. Σε ελάχιστα καφέ μου αρέσει. Στην αρχική ενασχόλησή μου με τον espresso δοκίμασα διάφορους καφέδες από 17 ευρώ το κιλό, 25, 35, 44 κλπ και όσο μπορούσα φυσικά. Πάντα το ίδιο κόψιμο και πάντα ο ίδιος απλός τρόπος παρασκευής ακολουθώντας τις οδηγίες του κατασκευαστή (είπαμε αυτοί ξέρουν καλύτερα). Ήπια τους ίδιους καφέδες και στα καφέ που τους πουλάνε (για να σιγουρευτώ πως δεν κάνω κάτι λάθος). Ακόμη και σκέτους δοκίμασα. Εδώ λοιπόν έρχομαι και θα συμφωνήσω με τον greekBruin. Δεν βρήκα παρά ελάχιστες διαφορές. Στην ουσία καμία που να δικαιολογεί τις διπλάσιες τιμές των "επώνυμων" καφέ. Έτσι κατέληξα σε ένα συγκεκριμένο χαρμάνι από καφεκοπτείο του κέντρου και το χρησιμοποιώ χρόνια. Καφέ έχουν πιει από μένα δεκάδες άτομα. Όλοι τους συμφωνούν πως είναι πολύ καλός. Και να ξέρεις δεν είμαι από αυτούς που μετράνε, αφήνουν 2 ώρες να ζεσταθεί η μηχανή, πετάνε 1-2 καφέδες στην αρχή, βάζουν ποντεσιόμετρα, θερμόμετρα και μετά θέλουν και πιεσόμετρα.

Πλέον έξω πίνω μόνο espresso/freddo espresso από μαγαζιά που ξέρω και Ελληνικό από μαγαζιά που το κάνουν νορμάλ ή χόβολη και όχι με αέρα.
 
Υπαρχει και στο audio μια εκραση που καλυπτει τα παντα.
Περι ορεξεως.....κολοπυθοπιτα!
Γραφουμε σε ενα εξιδικευμενο φορουμ, που ψαχνουμε το 0,075 της μοιρας για να ακουσουμε τους δισκους μας και περνουμε "καθαρτικο" για την θυρα usb, μπας και μας ξεφυγει κανα bitγια γιανα ακουσουμε απο το λαπτοπ.
Ξερετε τι λεει ο κοσμακης για μας???

Τι μας μελει λοιπον, αν ο αλλος ασχολειται με το ιδιο παθος για να πιει το καφεδακι του.
Δεν εχετε διαβασει το τοπικ για το ξυρισμα??
Μπειτε σε κανα φορουμ για αυτοκινητα ή μοτοσυκλετας,να δειτε τι γινεται εκει!

Εκαστος εφ ω εταχθη φιλαρακια.
Μην το ζοριζουμε παραπανω και χαλαμε τις καρδιες μας:ernaehrung004:
 
Φίλε, οι "ειδικοί κρασιού", αυτοί που δίνουν δηλαδή τα βραβεία κρασιού, και είναι οι πιο καλοπληρωμένοι της πιάτσας, δεν ξεχωρίζουν το άσπρο κρασί από το κόκκινο!!! Σοβαρά!

Κοίτα... Από άρθρα στο Internet που γράφουν αυτό που μας βολεύει μπορούμε να βρούμε άπειρα.
Μόλις δημιούργησες και εσύ 2-3 που μπορεί να τα βρει στο google κάποιος και να αποδείξει αυτό που θέλει.
Κόκκινο από κόκκινο έχει διαφορά.
Άλλο χρώμα έχει το κόκκινο κρασί που φτιάχνεται π.χ. στην Αλσατία, άλλο σε μία ζεστή χώρα.
Το ίδιο ισχύει και για την ποσότητα των τανινών στο κόκκινο κρασί, οι οποίες ορίζουν το σώμα του.
Και φυσικά, το πρώτο πράγμα που ελέγχεις σε ένα κρασί είναι το χρώμα του.
To "αφού δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά του λευκού με το κόκκινο, ας φτιάξουμε εταιρία" δεν το καταλαβαίνω...
Ποιος σου είπε ότι το κόκκινο είναι πιο ακριβό από το λευκό;
Ο "ειδικός" που το αποφάσισε;


Η συζήτηση βέβαια έχει ξεφύγει πολύ από τον καφέ, έχουμε άλλο νήμα για το κρασί, αλλά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς προσπαθείς να αποδείξεις.
Εσύ πιες χύμα κρασί και nespresso.
Σε ενοχλούν αυτοί που πίνουν ακριβά κρασιά και έχουν ακριβές καφετιέρες;
Ούτε λεφτά στην πλάτη σου βγάζουν οι ειδικοί, ούτε λεφτά από την τσέπη σου αυτοί που αγοράζουν τις καφετιέρες... :nounder:
 
Απάντηση: Re: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Εγω το μονο "κακο" που βρισκω στην ενασχοληση των παιδιων με τον εσπρεσσο ειναι ενα: Αληθεια πώς πινετε καφε σε καφετεριες με φιλους? Ειδα τα βιντεακια του Τακη, εχω την τυχη να γνωριζω και να εκτιμω τον Ιασωνα, οποτε καταλαβαινω πως εχουν επενδυσει χρονο, κεφι και μερακι σε αυτο. Το τιμημα ομως πρεπει να ειναι στις εξοδους. Αν εχεις δοκιμαει κατι πραγματικα καλο, και ακομα περισσοτερο αν εχει γινει η ρουτινα σου το πρωι, αντε μετα να πιεις καφε με φιλους εξω. Η σε Starbucks (ο Ιασωνας καταλαβαινει).

To καλο στην Ελλαδα, ειναι οτι πλεον ειναι σχετικα ευκολο να βρεις αξιοπρεπη καφε σε καφετεριες, μιας που οι εταιριες καφε τους παρασχουν καλο εξοπλισμο και εκπαιδευση barista. Το ζητουμενο για εμενα ηταν να μπορεσω να εχω σπιτι μου espresso/cappuccino ποιοτητας καλου cafe με τον λιγοτερο δυνατο κοπο (και μηδενικα skills). Θεωρω οτι πετυχα τον στοχο μου, ακομα και αν μου κοστισε κατι παραπανω.
By the way, ενα απο τα καλα της δικης μου Oracle Touch ειναι το οτι μπορεις να εχεις αυτο το καλο αποτελεσμα σε ελαχιστο χρονο και χωρις πολλους μπελαδες: Χρονομετρησα χθες ποση ωρα κανω (με την μηχανη ηδη ζεσταμενη) για να παρασκευασω εναν ωραιοτατο διπλο cappuccino, συμπεριλαμβανοντας στον χρονο τον καθαρισμό (backflush, stream wand, κανατακι κλπ): Μονο 2 λεπτα και 40 δευτερα! Αυτο κυριως λογω dual boilers & ενσωματωμενου μυλου με αυτοματο tamping.
 
Απάντηση: Re: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Το 2010 αποφάσισα να ξεκινήσω freddo espresso και espresso. Όλα ωραία και καλά ώσπου πήρα την Gaggia Classic οπότε και 10 μήνες περίπου μετά (που κατέληξα στο χαρμάνι και στην παρασκευή του) να μην μπορώ να πιω ούτε freddo (ή espresso) έξω. Σε ελάχιστα καφέ μου αρέσει. Στην αρχική ενασχόλησή μου με τον espresso δοκίμασα διάφορους καφέδες από 17 ευρώ το κιλό, 25, 35, 44 κλπ και όσο μπορούσα φυσικά. Πάντα το ίδιο κόψιμο και πάντα ο ίδιος απλός τρόπος παρασκευής ακολουθώντας τις οδηγίες του κατασκευαστή (είπαμε αυτοί ξέρουν καλύτερα). Ήπια τους ίδιους καφέδες και στα καφέ που τους πουλάνε (για να σιγουρευτώ πως δεν κάνω κάτι λάθος). Ακόμη και σκέτους δοκίμασα. Εδώ λοιπόν έρχομαι και θα συμφωνήσω με τον greekBruin. Δεν βρήκα παρά ελάχιστες διαφορές. Στην ουσία καμία που να δικαιολογεί τις διπλάσιες τιμές των "επώνυμων" καφέ. Έτσι κατέληξα σε ένα συγκεκριμένο χαρμάνι από καφεκοπτείο του κέντρου και το χρησιμοποιώ χρόνια. Καφέ έχουν πιει από μένα δεκάδες άτομα. Όλοι τους συμφωνούν πως είναι πολύ καλός. Και να ξέρεις δεν είμαι από αυτούς που μετράνε, αφήνουν 2 ώρες να ζεσταθεί η μηχανή, πετάνε 1-2 καφέδες στην αρχή, βάζουν ποντεσιόμετρα, θερμόμετρα και μετά θέλουν και πιεσόμετρα.

Εδώ ισχύει το ¨τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν επιδέξιους πισινούς" 😀
Πιθανολογώ πως αν δοκίμαζες τους ίδιους ακριβούς καφέδες, κομμένους σωστά από καλούς μύλους και παρασκευασμένους σε καλές μηχανές (με σωστό tamping), θα έβλεπες σημαντικές διάφορες (ή έστω θα διακρινες τα χαρακτηριστικά κάθε ποικιλίας).
 
Εδώ ισχύει το ¨τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν επιδέξιους πισινούς" 
Πιθανολογώ πως αν δοκίμαζες τους ίδιους ακριβούς καφέδες, κομμένους σωστά από καλούς μύλους και παρασκευασμένους σε καλές μηχανές (με σωστό tamping), θα έβλεπες σημαντικές διάφορες (ή έστω θα διακρινες τα χαρακτηριστικά κάθε ποικιλίας).

Στην αρχική ενασχόλησή μου με τον espresso δοκίμασα διάφορους καφέδες από 17 ευρώ το κιλό, 25, 35, 44 κλπ και όσο μπορούσα φυσικά. Πάντα το ίδιο κόψιμο και πάντα ο ίδιος απλός τρόπος παρασκευής ακολουθώντας τις οδηγίες του κατασκευαστή (είπαμε αυτοί ξέρουν καλύτερα). Ήπια τους ίδιους καφέδες και στα καφέ που τους πουλάνε (για να σιγουρευτώ πως δεν κάνω κάτι λάθος). Ακόμη και σκέτους δοκίμασα.

Νομίζω να σε κάλυψα (με το bold) αν δεν το είδες πριν.

Τώρα τι εννοείς με τα μεταξωτά βρακιά κλπ δεν καταλαβαίνω.