Κατ' αρχάς το άρθρο είναι τρύπιο από πολλές πλευρές.
Πρόσεξε, δεν λέω ότι έχει άδικο, αλλά...
1) Η οινολογία σαν επιστήμη δεν έχει καμία σχέση με την γευσιγνωσία του στυλ "α, αυτό είναι ακριβό κρασί".
Επειδή έχω σπουδάσει οινολόγος, στο μάθημα της γευσιγνωσίας, αυτό που μαθαίναμε ήταν τα προβλήματα που μπορεί να έχει ένα κρασί.
Δηλαδή, να δοκιμάσεις ένα κρασί και να πεις ότι σε αυτό έπεσε περισσότερο θειάφι, αυτό είναι έτοιμο για εμφιάλωση ή όχι, αυτό "πέθανε" και πάει για πέταμα κλπ.
Αυτό είναι η οινολογία σαν επιστήμη. Όχι η κρίση ενός ακριβού ή όχι κρασιού.
2) Το να κρίνεις π.χ. 5 Beujolais Nouveau και να βγάλεις το καλύτερο δεν είναι επιστήμη, είναι γνώση του συγκεκριμένου κρασιού και τι περιμένεις από αυτό.
Δεν σημαίνει ότι αυτός που γνωρίζει καλά τι να περιμένει από ένα ασύρτικο μπορεί να κρίνει αυτόματα και ένα μοσχοφίλερο.
Επίσης δεν μπορείς να δοκιμάσεις πολλά κρασιά μαζί, πόσο μάλλον διαφορετικές ποικιλίες.
Για να δοκιμάσεις κρασί, δεν σου μιλάει κανείς, είσαι σε ελεγχόμενο μέρος μόνος σου, με συγκεκριμένο χρώμα στους τοίχους και συγκεκριμένο φωτισμό.
Το ότι έχουν εμφανιστεί διάφοροι επίδοξοι κρασοκανάτες και το παίζουν γνώστες του αντικειμένου είναι άλλη ιστορία.
Για όσους έχουμε σπουδάσει οινολογία, η διαφορά μας με αυτούς είναι όση έχει ο Μαμαλάκης (που τον γουστάρω και πολύ τον άνθρωπο) με έναν σεφ.
Αλλά ok, ακόμη και έτσι, εγώ μπορώ να σου πω κατά πόσο ένα κρασί αξίζει τα λεφτά του σε 2-3 συγκεκριμένες ποικιλίες. :nounder:
Σε όλες τις άλλες μπορώ να σου πω απλά τι πήγε (αν πήγε) στραβά.
Γιατί ρε φίλε, αυτή η γεύση του κλούβιου αυγού δεν έφυγε ποτέ από το στόμα μου και καταλαβαίνω ακόμη και την υποψία!

Και η ξινίλα του πεθαμένου απέχει πολύ από τις νότες εσπεριδοειδών.
3) Όπως τα γράφει, η γευσιγνωσία έγινε σε ότι νάναι συνθήκες.
Όπως λέμε στον δικάναλο, δεν πας να κρίνεις ένα CD player σε σύστημα και σε χώρο που δεν γνωρίζεις...
Για τον καφέ τώρα.
Οι χρόνοι και οι θερμοκρασίες έχουν βγει δοκιμάζοντας τον ίδιο καφέ, στο ίδιο κόψιμο και στην ίδια μηχανή.
Είναι κάτι που μπορείς να κάνεις και μόνος σου, το κάνουμε όλοι μας.
Εγώ π.χ. τον dark roast που έχω τον κόβω πιο χοντρό για να βγει πιο χαλαρός, επειδή... δεν μου αρέσει ο dark roast! Ok, τον πήρα, τον ήπια (κυριολεκτικά και μεταφορικά)

Αλλά ok, σε κάποιον που του αρέσει θα τον κόψω κανονικά να πιει τον dark roast πιο βαρύ.
Αυτά δεν είναι ευαγγέλιο, εμπειρία που έχουν διάφοροι που έχουν ασχοληθεί περισσότερο και τα έχουμε εμείς σαν αφετηρία στο ψάξιμο μας.