Αν εννοείς επιδόματα συν ερευνητικά, ναι, φαντάζομαι έχεις δίκιο (αν και δεν ξέρω τι ερευνητικά παίρνει ο επίκουρος στα πρώτα του βήματα). Εγώ μιλάω για τον βασικό μισθό, που εδώ για τα δημόσια πανεπιστήμια ξεκινάει από τα 10-12 χιλιάρικα μηνιαίως για τον Assistant και βέβαια φτάνει τα 20-25 για τον full. Αυτά είναι ο μισθός του πανεπιστημίου, δε συμπεριλαμβάνονται σ'αυτά τα extra που έρχονται από ερευνητικά. Και σκέψου ότι ακόμη κι εδώ, με τέτοια νούμερα, έχουν διαρροές τα πανεπιστήμια, αφού πολλοί καθηγητές επιλέγουν να την κάνουν για να διευθύνουν τμήματα R&D της βιομηχανίας όπου οι αποδοχές διπλασιάζονται.
Θα μου πεις, τι συγκρίνεις τώρα, και δίκιο θα'χεις, αλλά όπως το βλέπω εγώ, η πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας οφείλεται και σε αυτό, τον εκφυλισμό των ακαδημαϊκών μισθών: Διώχνουμε τους ορεξάτους φοιτητές, οι οποίοι θα γίνουν ορεξάτοι επιστήμονες και θα κάνουν -κάπου- τη διαφορά. Είναι διαφορετικό να είσαι διπλωματούχος ηλεκτρολόγος (λέω ένα παράδειγμα), με στιβαρές γνώσεις και background που μπορεί να σου προσφέρει το ΕΜΠ, και διαφορετικό όταν παίρνεις τον τίτλο σου να μπορείς αύριο το πρωί να ξεκινήσεις τον σχεδιασμό και την παραγωγή ενός smartphone (επειδή ακριβώς τα τελευταία 2-3 χρόνια έχεις εμπλακεί ενεργά στον τομέα μέσω projects εταιριών του χώρου). Ε, ο καλός φοιτητής τι λες να επιλέξει;
Δυστυχώς, αυτός που αποφοιτά απ'το MIT (ακραίο παράδειγμα) και θέλει να ξεκινήσει τη δική του Google στο γκαράζ του, δε θα τολμήσει ποτέ να γυρίσει πίσω να το κάνει εδώ, διότι εκεί ο δρόμος του είναι λίγο πολύ στρωμένος. Αν όμως μπορούσες αυτόν να τον κρατήσεις εδώ εξ'αρχής, δίνοντάς του ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον, που αν και δε θα είναι ποτέ το ΜΙΤ, θα είναι αξιοπρεπές για την ερευνητική του ζωή (=αξιοπρεπώς αμοιβόμενο διδακτορικό, έστω και χαμηλά, με χρηματοδότηση για τον εξοπλισμό του, με εμπλοκή σε πραγματικά προβλήματα, με καθηγητή guru στον τομέα του -άρα όχι αμοιβόμενο με 3 κι 60- κλπ), τότε η προφανής οδός θα ήταν να ξεκινήσει να το κάνει εδώ.