AlexTheodin
Supreme Member
Με μπερδέψατε και δεν έχω καταλάβει τί ακριβώς λέει ο καθένας... χεχε
Η επιλογή εστιακού μήκους γίνεται για πολλούς λόγους. Για το βάθος πεδίου που προσφέρει ο κάθε φακός, για την απόσταση που πρέπει να είμαστε απο το θέμα (πχ τηλεφακός στα σπορ, ευρυγώνιος σε στενούς χώρους), απο το Field of View που προσφέρει κάθε μήκος (πχ στο παράδειγμα του Τάσου με το πορτραίτο με τα άτομα πίσω) και για λόγους προοπτικής. Τί μέγεθος δλδ θέλουμε να έχουν τα στοιχεία του φόντου σε σχέση με το κυρίως θέμα μας (του οποίου το μέγεθος το θεωρούμε δεδομένο και απο πρίν αποφασισμένο).
Οι ευρυγώνιοι φακοί πρέπει να βρίσκονται αρκετά κοντά σε ένα αντικείμενο για να το έχουν σε μεγάλο μέγεθος στο κάδρο τους. Παρενέργεια αυτού είναι οτι θα φαίνεται πολύ μεγαλύτερο απο αντικείμενα που βρίσκονται σχετικά μακρύτερα απο αυτό. Στο παράδειγμα με τις μπαταρίες με τον 16αρη η πρώτη φαίνεται πολύ μεγαλύτερη απο την τρίτη και η απόσταση μεταξύ τους μεγάλη.
Με τον 50αρη, και με το ίδιο μέγεθος της πρώτης μπαταρίας στο κάδρο, η τρίτη μπαταρία έχει σχεδόν ισάξιο μέγεθος με την πρώτη και η απόσταση μεταξύ τους μικρότερη. Για αυτό όπως αποδεικνύει το κροπάρισμα του 16αρη στην ίδια απόσταση, δεν οφείλεται στον φακό αλλά στην απόσταση των στοιχείων μεταξύ τους.
Αυτό είναι η φυσική. Το θέμα που απασχολεί εμάς τους φωτογράφους είναι πώς αυτό το φαινόμενο μπορούμε να το εκμεταλευτούμε στις φωτογραφίες μας. Είναι πολύ εύκολο αρκεί να έχουμε καταλάβει το πώς λειτουργεί.
Εφιστώ την προσοχή σας στο παρακάτω παράδειγμα απο την περσινή μου εκδρομή στο Ναύπλιο. Δυο φωτογραφίες απο το Κάστρο ψηλά κοιτώντας προς την Θάλασσα και το Μπούρτζι.
Αυτή έγινε με ευρυγώνιο φακό. Αν θυμάμαι καλά με τον 18-55 στα 18μμ. Είναι πορτραίτο και εγώ είμαι σε πρώτο πλάνο σε ικανοποιητικό μέγεθος. Η μηχανή ήταν σε πολύ μικρή απόσταση απο εμένα προκειμένου να φαίνομαι τόσο μεγαλος. Το ενδιαφέρον όμως είναι το πόσο μικρά φαίνονται τα πάντα στην κοιλάδα. Το δε Μπούρτζι το διακρίνεις στο βάθος αριστερά σαν ένα μικροσκοπικό νησάκι. Τονίζεται η απεραντοσύνη του τοπίου και η εμβληματική θέση του κάστρου.
Πάμε τώρα στην δεύτερη φωτογραφία.
Το μοντέλο στέκεται στο ίδιο σημείο με εμένα στην πρώτη. Αυτήν την φορά όμως η φωτογραφία πάρθηκε με τηλεφακό (135μμ). Η απόσταση λήψης ήταν σαφώς μεγαλύτερη, ανέβηκα στο παραπάνω επίπεδο σε απόσταση γύρω στα 5 μέτρα προκειμένου να είναι η λήψη ολόσωμη. Γιατί μπήκα σε κόπο? Διότι λόγω της διαφορετικής προοπτικής που δίνει η απόσταση σε συνδιασμό με τον τηλεφακό, το Μπούρτζι αυτήν την φορά είναι μεγάλο και εμφανές. Το "μεγένθυνα", το "έφερα" πιο κοντά.
Είναι λοιπόν θέμα προτιμήσεων και του τί θέλουμε να δείξουμε η επιλογή φακού με βάση την προοπτική.
Η επιλογή εστιακού μήκους γίνεται για πολλούς λόγους. Για το βάθος πεδίου που προσφέρει ο κάθε φακός, για την απόσταση που πρέπει να είμαστε απο το θέμα (πχ τηλεφακός στα σπορ, ευρυγώνιος σε στενούς χώρους), απο το Field of View που προσφέρει κάθε μήκος (πχ στο παράδειγμα του Τάσου με το πορτραίτο με τα άτομα πίσω) και για λόγους προοπτικής. Τί μέγεθος δλδ θέλουμε να έχουν τα στοιχεία του φόντου σε σχέση με το κυρίως θέμα μας (του οποίου το μέγεθος το θεωρούμε δεδομένο και απο πρίν αποφασισμένο).
Οι ευρυγώνιοι φακοί πρέπει να βρίσκονται αρκετά κοντά σε ένα αντικείμενο για να το έχουν σε μεγάλο μέγεθος στο κάδρο τους. Παρενέργεια αυτού είναι οτι θα φαίνεται πολύ μεγαλύτερο απο αντικείμενα που βρίσκονται σχετικά μακρύτερα απο αυτό. Στο παράδειγμα με τις μπαταρίες με τον 16αρη η πρώτη φαίνεται πολύ μεγαλύτερη απο την τρίτη και η απόσταση μεταξύ τους μεγάλη.
Με τον 50αρη, και με το ίδιο μέγεθος της πρώτης μπαταρίας στο κάδρο, η τρίτη μπαταρία έχει σχεδόν ισάξιο μέγεθος με την πρώτη και η απόσταση μεταξύ τους μικρότερη. Για αυτό όπως αποδεικνύει το κροπάρισμα του 16αρη στην ίδια απόσταση, δεν οφείλεται στον φακό αλλά στην απόσταση των στοιχείων μεταξύ τους.
Αυτό είναι η φυσική. Το θέμα που απασχολεί εμάς τους φωτογράφους είναι πώς αυτό το φαινόμενο μπορούμε να το εκμεταλευτούμε στις φωτογραφίες μας. Είναι πολύ εύκολο αρκεί να έχουμε καταλάβει το πώς λειτουργεί.
Εφιστώ την προσοχή σας στο παρακάτω παράδειγμα απο την περσινή μου εκδρομή στο Ναύπλιο. Δυο φωτογραφίες απο το Κάστρο ψηλά κοιτώντας προς την Θάλασσα και το Μπούρτζι.
Αυτή έγινε με ευρυγώνιο φακό. Αν θυμάμαι καλά με τον 18-55 στα 18μμ. Είναι πορτραίτο και εγώ είμαι σε πρώτο πλάνο σε ικανοποιητικό μέγεθος. Η μηχανή ήταν σε πολύ μικρή απόσταση απο εμένα προκειμένου να φαίνομαι τόσο μεγαλος. Το ενδιαφέρον όμως είναι το πόσο μικρά φαίνονται τα πάντα στην κοιλάδα. Το δε Μπούρτζι το διακρίνεις στο βάθος αριστερά σαν ένα μικροσκοπικό νησάκι. Τονίζεται η απεραντοσύνη του τοπίου και η εμβληματική θέση του κάστρου.
Πάμε τώρα στην δεύτερη φωτογραφία.
Το μοντέλο στέκεται στο ίδιο σημείο με εμένα στην πρώτη. Αυτήν την φορά όμως η φωτογραφία πάρθηκε με τηλεφακό (135μμ). Η απόσταση λήψης ήταν σαφώς μεγαλύτερη, ανέβηκα στο παραπάνω επίπεδο σε απόσταση γύρω στα 5 μέτρα προκειμένου να είναι η λήψη ολόσωμη. Γιατί μπήκα σε κόπο? Διότι λόγω της διαφορετικής προοπτικής που δίνει η απόσταση σε συνδιασμό με τον τηλεφακό, το Μπούρτζι αυτήν την φορά είναι μεγάλο και εμφανές. Το "μεγένθυνα", το "έφερα" πιο κοντά.
Είναι λοιπόν θέμα προτιμήσεων και του τί θέλουμε να δείξουμε η επιλογή φακού με βάση την προοπτική.
