Re: Βοήθεια για αγορά φωτογραφικής μηχανής
Νάσαι καλά ευχαριστώ!!
Τώρα να ρωτήσω κάτι άλλο.
Η κοπέλα μου είναι αρχιτέκτονας και τραβάει φωτογραφίες εσωτερικών αλλά και εξωτερικών χώρων.
Την ενδιαφέρει πολύ ο ευρυγώνιος να είναι ενδεχομένως μεγαλύτερος από 28mm (24mm? υπάρχει τέτοια μικρή?) αλλά να διατηρεί ευκρίνεια στα άκρα, δεν είναι απαραίτητο το super zoom, και πρέπει να είναι αρκετά μικρή να χωράει στην τσάντα της... εκτός από την Olympus XZ-2 που θα της δώσω να δοκιμάσει (αλλά είναι ίσως οριακή από μέγεθος/όγκο), έχετε κάτι άλλο να προτείνετε, μέχρι το πολύ 500
χχχμμμμ....ας δοκιμάσετε την XZ-2, είναι πολύ καλή και ίσως σας βολέψει.
Να πρότεινα κάτι αρκετά πιο μεγάλο; Είναι θέμα το μέγεθος;
Μία μεταχειρισμένη DSLR με κάποιον ευρυγώνιο φακό;
Π.χ. Μία Nikon d5xxx/d3xxx (οι δύο entry level σειρές είναι αυτές) με κάποιον μεταχειρισμένο φακό τύπου Tokina 11-16mm.
Αυτό δίνει ουσιαστικά ευρυγώνιο (11mm του φακού επί 1,5 crop factor της μηχανής) ουσιαστικά 16,5mm με 24mm.
Αρκετά ευρυγώνιο.
Όλα μεταχειρισμένα φαντάζομαι μπορεί να τα βρεις σε σύνολο 500 ευρώ. (250 μηχανή και 250 φακός περίπου). Απλά ίσως όχι μόνο στις αγγελίες του avclub αλλά και σε άλλα φωτογραφικά φόρουμ και σε χρυσή ευκαιρία κτλ.
Τώρα δε ξέρω αν είναι σωστό να προωθήσω και τη δική μου που έχω για πούλημα στα 300 όχι τόσο για ηθικούς λόγους αλλά γιατί πάλι δε ξέρω αν θα τη βολέψει (
panasonic fz-200). Μέγεθος σαν μικρή DLSR.
Έχει πολύ μικρό αισθητήρα αλλά φωτεινό φακό και σε εσωτερικό χώρο σε τρίποδο θα μπορέσει να κρατήσει χαμηλά το ISO και να μην έχει θόρυβο, 24mm στο ευρυγώνιο.
Είναι καλή περίπτωση αν την ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες σε στέγες, ταβάνια κτλ γιατί έχει μεγάλο ζουμ. Διαφορετικά δε θα κερδίσει κάτι. Για απλές σταθερές φωτογραφίες στο ευρυγώνιο με το χέρι η XZ-2 είναι σαφώς καλύτερη (μεγαλύτερος αισθητήρας και πιο φωτεινός φακός στο ευρυγώνιο άκρο).
Επίσης να προσθέσω κάτι.
Μία καλή μέθοδος που χρησιμοποιούν πολλοί για αρχιτεκτονική φωτογραφία είναι η εξής (εξειδικευμένη αλλά πολύ καλά αποτελέσματα):
- οποιαδήποτε μηχανή με αρκετά megapixel ώστε να έχουν λεπτομέρεια και να μπορέσουν να κάνουν crop μετά για να απομονώσουν λεπτομέρειες.
- Χαμηλά το ISO (100) ώστε να μην έχει καθόλου θόρυβο.
- το apperture (διαφραγμα) μεγάλο ώστε να είναι εστιασμένα όλα μέσα στη φωτογραφία. Άρα δεν ενδιαφέρει να είναι φωτεινός ο φακός. Απλά οξύς στα μεγάλα apperture (συνήθως f/8-f/16 ανάλογα με το μεγεθος του αισθητήρα).
- φίλτρα ND μπροστά από το φακό (σαν γυαλιά ηλίου είναι αυτά) ώστε να σκοτεινιάσει τελείως η φωτογραφία.
- βαρύ τρίποδο ώστε να μην κουνιέται καθόλου η μηχανή.
- για να την ξαναφωτίσουν τη φωτογραφία βάζουν την ταχύτητα κλείστρου (shutter speed) πολύ αργά. Π.χ. 5-6 ή ακόμα και 30 δευτερόλεπτα!!! (ανάλογα πόσο σκοτεινιάσεις τη φωτογραφία με τα φίλτρα ND).
Αποτέλεσμα:
με φωτογραφία των 30 δευτερολέπτων μέσα στην ημέρα, οποιοσδήποτε άνθρωπος είναι μέσα στο πλάνο εξαφανίζεται. Επειδή κινείται, δεν αποτυπώνεται στη φωτογραφία. Αυτό το κάνουν όταν θελουν π.χ. να φωτογραφίσουν μνημεία και θέλουν να κόψουν τους τουρίστες από μέσα. Μερικές φορές, αν δεν είναι αρκετό αυτό. Τραβούν 2-3 φωτογραφίες, τις βάζουν σαν layers στο photoshop και σβήνουν τον κόσμο (ότι σβήνουν το καλύπτει η από κάτω φωτογραφία).
