Re: Rogue One: A Star Wars Story (2016)
Για μένα, που το επεισόδιο IV είναι το αγαπημένο μιας και αυτό με μύησε στο εν λόγω "σύμπαν", αυτό ήταν το δυνατό χαρτί της ταινίας: μέχρι στιγμής καμμία άλλη ταινία Star Wars δεν ήταν τόσο in sync με την ατμόσφαιρα του κόσμου του πρωτότυπου...
Η μουσική με χάλασε κι εμένα...
Αν δεν είχα δει το Rebels, μάλλον θα είχα χαλαστεί κι εγώ. Αλλά μετά από 2,5 σεζόν, δεν με ξενίζει πια και τόσο. Κοντεύει τα 86 πλέον ο Jones και η φωνή του δεν έχει το νεύρο που είχε πριν 40 χρόνια.
Θα συμφωνήσω. Ειδικά το "χαμογελαστό για publicity shot πρόσωπο", ήταν παντελώς άκαιρο με το κλίμα της σκηνής και ό,τι επακολουθεί στο ΑΝΗ.
Εδώ θα διαφωνήσω. Για μένα το VII ήταν απογοήτευση: σαν να έβλεπα ένα στυλιζαρισμένο reimagining του ΑΝΗ με παντελώς βλακώδη κεντρικό σεναριακό κορμό. Περίμενα πολλά, ήδη από τα trailer άρχισα να ξενερώνω κι όταν διάβασα την υπόθεση, ούτε βιαζόμουν να το δω, ούτε χαλάστηκα από την καθυστέρηση λόγω Παπακαλιάτη...
Με το R1 απεναντίας, το περίμενα φόλα, άρχισα να το εκτιμώ απο τα trailers κι όταν διάβασα την υπόθεση, πήγα και το είδα στη μεταμεσονύχτια πρεμιέρα και το απόλαυσα δεόντως...
roud:
Το δεύτερο θέμα που είχα όπως είπα με το πρώτο μου μήνυμα ήταν ο τρόπος που είχαν χειριστεί την εικόνα.
Η ταινία σε πολλά σημεία θύμιζε παλιές παραγωγές με τα σκάφη να είναι ξεκάθαρα μοντέλα, το κράνος του Vader ξεκάθαρα πλαστικό κτλ.
Αλλά αυτό οκ το ξεπέρασα ήδη.
Για μένα, που το επεισόδιο IV είναι το αγαπημένο μιας και αυτό με μύησε στο εν λόγω "σύμπαν", αυτό ήταν το δυνατό χαρτί της ταινίας: μέχρι στιγμής καμμία άλλη ταινία Star Wars δεν ήταν τόσο in sync με την ατμόσφαιρα του κόσμου του πρωτότυπου...
Επιπλέον θα ήθελα και την Original μουσική, αλλά περί ορέξεως...
Η μουσική με χάλασε κι εμένα...
Το τελευταίο και σημαντικότερο που με χάλασε ήταν η φλυαρία του Vader.
Γιατί τελικά ο Vader είναι και ο αγαπημένος μου χαρακτήρας στο SW. Αυτόν περίμενα να δω.
Εμφανίζεται λιγότερο badass απ'ότι τον είχαμε συνηθίσει και δυστυχώς μέχρι και η φωνή του (που είναι Original) είναι πιο ανθρώπινη.
Πρέπει να έρθει η τελευταία σκηνή για να δείξει τα δόντια του και να ανέβει στα μάτια μας και πάλι.
Και τελικά αυτή είναι και η σκηνή που σώζει την ταινία, είναι η σκηνή που θα με κάνει να πάω να την δω ξανά.
Αν δεν είχα δει το Rebels, μάλλον θα είχα χαλαστεί κι εγώ. Αλλά μετά από 2,5 σεζόν, δεν με ξενίζει πια και τόσο. Κοντεύει τα 86 πλέον ο Jones και η φωνή του δεν έχει το νεύρο που είχε πριν 40 χρόνια.
H CG Leia με ξενερωσε απιστευτα. Δεν χρειαζοταν να την δειξουν. Τον Ταρκιν καταλαβαινω γιατι ηθελα να "παιζει", αλλα τη Λεια καλλιστα θα μπορουσαν να την ειχαν δειξει απλα απο πισω, χωρις να φαινεται ποτε το προσωπο της.
Θα συμφωνήσω. Ειδικά το "χαμογελαστό για publicity shot πρόσωπο", ήταν παντελώς άκαιρο με το κλίμα της σκηνής και ό,τι επακολουθεί στο ΑΝΗ.
Το episode 7 μου αρεσε τελικα πολυ περισσοτερο. Σιγουρα οι ηθοποιοι ηταν πιο χαρισματικοι (τουλαχιστον οι πρωταγωνιστες) και με εκαναν να ενδιαφερθω πιο πολυ. Ισως να ηταν και η προσμονη για μια νεα ταινια star wars μετα απο τοσο καιρο. Ισως η συναισθηματικη φορτιση. Πραγματικα δεν ξερω. Οταν βγει το episode 8 θα μπορω να αντλησω πιο ασφαλη συμπερασματα σχετικα με το αν το 7 ηταν τοσο καλο ή αν απλα ηταν θεμα timing.
Εδώ θα διαφωνήσω. Για μένα το VII ήταν απογοήτευση: σαν να έβλεπα ένα στυλιζαρισμένο reimagining του ΑΝΗ με παντελώς βλακώδη κεντρικό σεναριακό κορμό. Περίμενα πολλά, ήδη από τα trailer άρχισα να ξενερώνω κι όταν διάβασα την υπόθεση, ούτε βιαζόμουν να το δω, ούτε χαλάστηκα από την καθυστέρηση λόγω Παπακαλιάτη...
Με το R1 απεναντίας, το περίμενα φόλα, άρχισα να το εκτιμώ απο τα trailers κι όταν διάβασα την υπόθεση, πήγα και το είδα στη μεταμεσονύχτια πρεμιέρα και το απόλαυσα δεόντως...