Τελευταία έχουμε επικεντρωθεί στο mambo2, παραβλέποντας εν μέρει το mambo3 όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί το mambo2 έχει πωληθεί περισσότερο και επιδέχεται περισσότερο "χέριασμα" σε σχέση με το τελειοποιημένο mambo3 στο οποίο ο κατασκευαστής του επέλεξε συγκεκριμένο χαρακτήρα τροφοδοσίας και ρολογιού, το κλείδωσε σε ένα μάξιμουμ επίπεδο αναφοράς για αυτόν.
Παίρνοντας αφορμή τα όσα έγραψε το μέλος sokmav, θα ήθελα να αναφέρω (ξανά) το πόσο σπουδαίο ρόλο έχει η τροφοδοσία για όλες αυτές τις παραμέτρους.
Σας παραθέτω δύο μετρήσεις εκ του mambo2, όπως δίνεται αλά Βασίλης και όπως καταλήγει με μια αναβάθμιση της τροφοδοσίας του και μόνο (στο παράδειγμά μας με Reflektor-D).
Ενημερώνω, ότι δεδομένης της αρχικής τιμής, η αρχική τροφοδοσία έχει ένα όριο, για αυτό το λόγο και ο κατασκευαστής έδωσε τη δυνατότητα εξωτερικής τροφοδοσίας παρακάμπτοντας την εσωτερική (αρχική τροφοδοσία).
To ρόλο της ψηφιακής γεννήτριας τον ανέλαβε η Altor Signal Generator JKG384-12, το ρόλο της σύλληψης η αναλογική είσοδος της EMU-04049(usb), το σήμα ήταν πάντα 24/48, το ίδιο και η σύλληψη.
Το ένα γράφημα είναι μία απλή μέτρηση θορύβου (noise level). Παρατηρήστε τις αλληλεπιδράσεις των 100Hz (≈96dB) στο εύρος μέχρι 700Hz. Οι λοιπές είναι παράγωγα που εισαγάγει η ίδια η σχεδίαση ή το ίδιο το dac.
Παρατηρήστε το άλλο γράφημα του θορύβου, απαλλαγμένο από χαμηλές συνιστώσες καθαρό με εξαίρεση δύο αιχμές στα 700Hz & 1400Hz στα -105dB & -115dB αντίστοιχα.
Αυτό που είδαμε παραπάνω, βάζει το "χεράκι" σε αυτό που αγαπάμε να αποκαλούμε jitter. Δεν παρουσιάζουμε μέτρηση RMS σε ps, αλλά απλή απεικόνιση όπως τη συλαμβάνει το FFT(λογισμικό ARTA).
Στην περίπτωση του αρχικού τροφοδοτικού, υπάρχει και καταγράφεται ποσό jitter όπου απεικονίζεται με παράπλευρες συνιστώσες της βασικής συχνότητας των 12KHz(δειγματοληψία 48KHz).
Παρατηρήστε πως όλες αυτές οι παράπλευρες συχνότητες της βασικής εξαφανίζονται με την αλλαγή και μόνο του τροφοδοτικού σε κάποιο χαμηλότερου θορύβου, όπως του παραδειγματός μας.
Μη με ρωτήσετε ποιο είναι ποιο, είναι πασιφανέστατη η απάντηση.
Τα δύο παραπάνω dac σε ακουστική σύγκριση Α/Β, παρουσιάζονται ως: το μεν default mambo2 έχει πιο φουσκωμένο χαμηλό αλλά "βρώμικο", με πιο θολή και περισσότερο συμπιεσμένη εικόνα, εμφανίζεται πιο "μπερδεγουέι" (όρος και αυτός) με πιο μέταλλο στις υψηλές.
Το δε δεύτερο, ανοίγει την εικόνα, ξεμπουκώνει το χαμηλό, την καθαρίζει, μειώνει τη σκληρότητα και θέτει πιο ήσυχο υπόβαθρο στη μουσική σκηνή.
Θα μπορούσε κάποιος να πει, διαφορετικό dac. Θα έλεγα πως το καλό γίνεται ακόμη καλύτερο.
Δεν ξέρω εσείς θα το κρίνετε, αλλά είμαστε στη diy κατηγορία και ο καθένας αποφασίζει ποιο δρόμο θα ακολουθήσει πάντα με τις ανάγκες του συστήματός του.
Ϊσως είναι η απάντηση γιατί ακούμε όλοι τόσο διαφορετικά, διαφορετικές υλοποιήσεις πάνω στο ίδιο dac.