Χαιρομαι πολυ που αγαπατε labels οπως η αlpha, και εγινε σχετικα γνωστη.
Υπαρχουν πολλες τετοιες εταιριες που υπαρχουν μεσω θυσιων και αγωνων παθιασμενων ανθρωπων.
Η Αλφα δημιουργηθεκε το 99 απο εναν παθιασμενο και αφιερωμενο ανθρωπο στην μουσικη τον Jean-Paul Combet, με γραπτες εργασιες, εκπομπες στο (επισημο σοβαρο) ραδιο, συμμετοχη σε δημιουργια συναυλιων και φεστιβαλ, προσπαθειες προωθησεως καλλιτεχνων και σχηματων... μια απο τις προοπτικες του ηταν να "σωθει η μουσικη βιομηχανια της Γαλλιας και η επιβιωση των μουσικων μεσω της τεχνης τους.
Η προσπαθεια του εζησε και διηρκησε καποια χρονια αυτονομα και με σχετικη επιτυχια μεχρι το 2006.
Απο τοτε αγοραστηκε απο εναν Βελγο, και πραγμα επισης για μενα ελπιδοφορο και με νοημα, εναν ανθρωπο που δεν ειναι ουτε μουσικος ουτε μουσικολογος αλλα Brasseur (δηλ παραγει και πουλαει μπυρα)... και επενδυσε για την επιβιωση τοσο της δισκογραφικης οσο και των καλλιτεχνων.
Το ονομα του Charles Adriaenssen....
Ομορφες ιστοριες που μενουν σαν φιγουρες επιβιωσης στην εποχη μας... σμικρραινουν μερα τη μερα αλλα επιμενουν και αντιστεκονται.
Μην σας κανει εντυπωση οτι συχνα οταν μιλαω για ερμηνειες και καλλιτεχνες μιλαω ταυτοχρονα για οικους μουσικης. Εξ αλλου διακρινω αισθητικες ανα οικο πραγμα απολυτα φυσικο. Γιατι πραγματικα προκειται για καταστασεις που προσωπικα μου προκαλουν συχνα τον θαυμασμο για το θαρρος και το κουραγιο τους.