Γιάννης Χατζηγεωργίου
AVClub Fanatic
- 19 June 2006
- 35,670
Απάντηση: Re: Συνέπειες από την απαγόρευση του καπνίσματος...!!!
Ας καταθέσω και 'γω ως καπνιστής τα συμπεράσματά μου...
Από τη συζήτηση προέκυψε ότι η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της μαζικής υστερίας για απαγόρευση του καπνίσματος αλλά όχι του τσιγάρου, με προσχηματική δικαιολογία τη δημόσια υγεία από έναν εμπαθή άνθρωπο (μιλώ για τον ΓΑΠ), χωρίς καμμία διάθεση συνεννόησης ή εύρεσης αληθινής λύσης στο πρόβλημα. Σχέδιο μηδέν, μελέτη μηδέν, επιπτώσεις μηδέν, τρόπος εφαρμογής υπό το μηδέν. Οι άνθρωποι είναι απλώς επικίνδυνοι. Ούτε το μέγεθος του προβλήματος κατανοούν, ούτε επιθυμούν να δράσουν κάτω από τον γενικότερο άξονα της λεγόμενης κοινωνικής δικαιοσύνης. Απλά, και χωρίς καθόλου βάσανο, βρήκαν ένα πρόβλημα που έμοιαζε με γόρδιο δεσμό και είπαν να κάνουν τα καλά του Μεγαλέξανδρου....
Θα μου πείτε τώρα, τι κάθομαι και συζητάω για τις παρωνυχίδες του τσιγάρου όταν ο άνθρωπος έχει καταλύσει κάθε έννοια Συνταγματικής τάξης υπογράφοντας ό,τι να 'ναι και όπως να 'ναι. Εδώ, δυστυχώς, δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω και έχετε χίλια δίκια. Ο μόνος λόγος, η μόνη αιτία της νομοθετικής παρέμβασης απαγόρευσης του τσιγάρου σε χώρους διασκέδασης (το τονίζω αυτό διότι απ' όλους του καπνιστές μέσα στο νήμα αναγνωρίζεται η ανάγκη μόνον γι' αυτούς τους χώρους) είναι η γνωστή τακτική του διαίρει και βασίλευε. Το διαίρει και βασίλευε σημαίνει όταν με μία απόφασή σου σκοπό έχεις να σπείρεις την έριδα βάζοντας τον έναν απέναντι από τον άλλο ν' απασχολούνται για θέματα ήσσονος σημασίας ώστε να τους βρίσκεις μπόσικους και καταπονημένους όταν περνάς τα ελάσσονος.
Λύσεις? Υπάρχουν άπειρες...
Από μαγαζιά καπνιστών και μη που ούτε καν έπεσε στο κυβερνητικό τραπέζι ως σκέψη μέχρι τους ειδικούς χώρους όπου και όποτε αυτό είναι εφικτό. 50% καταστήματα καπνιστών και 50% καταστήματα για μη καπνιστές. Περίοδος εφαρμογής 6 μήνες. Τους υπόλοιπους 6 μήνες τα πρώτα γίνονται δεύτερα και τα δεύτερα πρώτα. Δεν υπάρχει καμμία λογική στις κυβερνητικές αποφάσεις ή μάλλον υπάρχει η τετράγωνη λογική του ''άστους να τρώγονται''. Μου θυμίζει τους εμπόρους όπλων ή ναρκωτικών που λένε εμείς δεν πατάμε τη σκανδάλη ούτε σπρώχνουμε τις σύριγγες και είναι ευτυχισμένοι με τους εαυτούς τους στο πλαίσιο της προσωπικής ηθικής τους.
Όταν φτάνουμε στο παρά πέντε και ο άλλος πάει στη συνάντηση με ατζέντα πρότασης το τσιγαρόσημο, εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι η δημόσια υγεία για τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνού είναι το ultimate joke (βέβαια, δεν πρωτοτυπούν καθόλου, έχουν πει και καλύτερα. Το Δ.Ν.Τ. είναι εδώ για το καλό μας π.χ.)
Το δένδρο το καταλαβαίνεις από τους καρπούς του, λέει η Α.Γ., και σ' αυτή την περίπτωση όπως και σε πολλές άλλες βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή. Όταν το δέντρο είναι σάπιο και οι καρποί του θα είναι το ίδιο. Να δω πως θα δικαιολογήσουν τα φούμαρα περί δημόσιας υγείας όταν νομοθετήσουν την απαγόρευση του καπνίσματος και στους εξωτερικούς χώρους, όπως καλή ώρα ο Δήμαρχος Ν. Υόρκης (έχει παρατεθεί το άρθρο λίγο πιο πίσω αλλά ελάχιστα σχολιάστηκε από τους μη καπνιστές). Και ας μην ξεχνούν κάτι βασικό οι μη καπνιστές. Ότι μέχρι τώρα το τσιγάρο ήταν ενοχλητικό, ήταν βλαβερό (μέχρις ενός σημείου), ήταν κακό (πείτε ό,τι θέλετε, μαζί σας...), αλλά δεν ήταν παράνομο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις για όποιον μπορεί να το αντιληφθεί.
Κλείνοντας, επαναλαμβάνω τη θέση μου. Οι κυβερνώντες ουδεμία απολύτως πρόθεση είχαν ή έχουν να προστατέψουν τη δημόσια υγεία. Όταν τίθεται αληθινό θέμα δημόσιας υγείας οι προσωπικές ελευθερίες παραμερίζονται και εφαρμόζεται αναγκαστικά πρόγραμμα προσωρινής αναστολής τους ακόμα και με νομοθετική ρύθμιση επιβολής πλαισίου που τις καταπατεί. Δεν υπάρχει καμμιά ''κατάσταση ανάγκης'' εφόσον μπορούν να βρεθούν απλούστατες λύσεις που θα ικανοποιούν τη συντριπτική πλειονότητα του κόσμου. Η ''κατάσταση ανάγκης'' που επικαλούνται είναι μια επίπλαστη επιχειρηματολογία που ακόμα και ένα παιδάκι 6 χρονών μπορεί να κάνει σκόνη.
Πλέον είναι γεγονός ότι τα ''μιάσματα'' καπνιστές είναι παράνομοι όταν ανάψουν ένα τσιγάρο σε κάποιο καφέ ή μπαράκι. Περιμένω με χαρά τη σύνταξη όλων των μη καπνιστών στο πλευρό των ''μιασμάτων'' όταν ο υστερικός πάρει απόφαση (υπέρ της δημόσιας υγείας πάντα, μην ξεχνιόμαστε...) για την κατάργηση του τσιγάρου και σε κάθε ανοιχτό χώρο καθώς και στα σπίτια μας...
Ας καταθέσω και 'γω ως καπνιστής τα συμπεράσματά μου...
Από τη συζήτηση προέκυψε ότι η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της μαζικής υστερίας για απαγόρευση του καπνίσματος αλλά όχι του τσιγάρου, με προσχηματική δικαιολογία τη δημόσια υγεία από έναν εμπαθή άνθρωπο (μιλώ για τον ΓΑΠ), χωρίς καμμία διάθεση συνεννόησης ή εύρεσης αληθινής λύσης στο πρόβλημα. Σχέδιο μηδέν, μελέτη μηδέν, επιπτώσεις μηδέν, τρόπος εφαρμογής υπό το μηδέν. Οι άνθρωποι είναι απλώς επικίνδυνοι. Ούτε το μέγεθος του προβλήματος κατανοούν, ούτε επιθυμούν να δράσουν κάτω από τον γενικότερο άξονα της λεγόμενης κοινωνικής δικαιοσύνης. Απλά, και χωρίς καθόλου βάσανο, βρήκαν ένα πρόβλημα που έμοιαζε με γόρδιο δεσμό και είπαν να κάνουν τα καλά του Μεγαλέξανδρου....
Θα μου πείτε τώρα, τι κάθομαι και συζητάω για τις παρωνυχίδες του τσιγάρου όταν ο άνθρωπος έχει καταλύσει κάθε έννοια Συνταγματικής τάξης υπογράφοντας ό,τι να 'ναι και όπως να 'ναι. Εδώ, δυστυχώς, δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω και έχετε χίλια δίκια. Ο μόνος λόγος, η μόνη αιτία της νομοθετικής παρέμβασης απαγόρευσης του τσιγάρου σε χώρους διασκέδασης (το τονίζω αυτό διότι απ' όλους του καπνιστές μέσα στο νήμα αναγνωρίζεται η ανάγκη μόνον γι' αυτούς τους χώρους) είναι η γνωστή τακτική του διαίρει και βασίλευε. Το διαίρει και βασίλευε σημαίνει όταν με μία απόφασή σου σκοπό έχεις να σπείρεις την έριδα βάζοντας τον έναν απέναντι από τον άλλο ν' απασχολούνται για θέματα ήσσονος σημασίας ώστε να τους βρίσκεις μπόσικους και καταπονημένους όταν περνάς τα ελάσσονος.
Λύσεις? Υπάρχουν άπειρες...
Από μαγαζιά καπνιστών και μη που ούτε καν έπεσε στο κυβερνητικό τραπέζι ως σκέψη μέχρι τους ειδικούς χώρους όπου και όποτε αυτό είναι εφικτό. 50% καταστήματα καπνιστών και 50% καταστήματα για μη καπνιστές. Περίοδος εφαρμογής 6 μήνες. Τους υπόλοιπους 6 μήνες τα πρώτα γίνονται δεύτερα και τα δεύτερα πρώτα. Δεν υπάρχει καμμία λογική στις κυβερνητικές αποφάσεις ή μάλλον υπάρχει η τετράγωνη λογική του ''άστους να τρώγονται''. Μου θυμίζει τους εμπόρους όπλων ή ναρκωτικών που λένε εμείς δεν πατάμε τη σκανδάλη ούτε σπρώχνουμε τις σύριγγες και είναι ευτυχισμένοι με τους εαυτούς τους στο πλαίσιο της προσωπικής ηθικής τους.
Όταν φτάνουμε στο παρά πέντε και ο άλλος πάει στη συνάντηση με ατζέντα πρότασης το τσιγαρόσημο, εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι η δημόσια υγεία για τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνού είναι το ultimate joke (βέβαια, δεν πρωτοτυπούν καθόλου, έχουν πει και καλύτερα. Το Δ.Ν.Τ. είναι εδώ για το καλό μας π.χ.)
Το δένδρο το καταλαβαίνεις από τους καρπούς του, λέει η Α.Γ., και σ' αυτή την περίπτωση όπως και σε πολλές άλλες βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή. Όταν το δέντρο είναι σάπιο και οι καρποί του θα είναι το ίδιο. Να δω πως θα δικαιολογήσουν τα φούμαρα περί δημόσιας υγείας όταν νομοθετήσουν την απαγόρευση του καπνίσματος και στους εξωτερικούς χώρους, όπως καλή ώρα ο Δήμαρχος Ν. Υόρκης (έχει παρατεθεί το άρθρο λίγο πιο πίσω αλλά ελάχιστα σχολιάστηκε από τους μη καπνιστές). Και ας μην ξεχνούν κάτι βασικό οι μη καπνιστές. Ότι μέχρι τώρα το τσιγάρο ήταν ενοχλητικό, ήταν βλαβερό (μέχρις ενός σημείου), ήταν κακό (πείτε ό,τι θέλετε, μαζί σας...), αλλά δεν ήταν παράνομο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις για όποιον μπορεί να το αντιληφθεί.
Κλείνοντας, επαναλαμβάνω τη θέση μου. Οι κυβερνώντες ουδεμία απολύτως πρόθεση είχαν ή έχουν να προστατέψουν τη δημόσια υγεία. Όταν τίθεται αληθινό θέμα δημόσιας υγείας οι προσωπικές ελευθερίες παραμερίζονται και εφαρμόζεται αναγκαστικά πρόγραμμα προσωρινής αναστολής τους ακόμα και με νομοθετική ρύθμιση επιβολής πλαισίου που τις καταπατεί. Δεν υπάρχει καμμιά ''κατάσταση ανάγκης'' εφόσον μπορούν να βρεθούν απλούστατες λύσεις που θα ικανοποιούν τη συντριπτική πλειονότητα του κόσμου. Η ''κατάσταση ανάγκης'' που επικαλούνται είναι μια επίπλαστη επιχειρηματολογία που ακόμα και ένα παιδάκι 6 χρονών μπορεί να κάνει σκόνη.
Πλέον είναι γεγονός ότι τα ''μιάσματα'' καπνιστές είναι παράνομοι όταν ανάψουν ένα τσιγάρο σε κάποιο καφέ ή μπαράκι. Περιμένω με χαρά τη σύνταξη όλων των μη καπνιστών στο πλευρό των ''μιασμάτων'' όταν ο υστερικός πάρει απόφαση (υπέρ της δημόσιας υγείας πάντα, μην ξεχνιόμαστε...) για την κατάργηση του τσιγάρου και σε κάθε ανοιχτό χώρο καθώς και στα σπίτια μας...
