Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

[asvestos1157]

"αρχικά ρουφούσε με μανία ό,τι της έδινα και άκουγε τα πάντα....
Τώρα ....κάθε πέρσι και καλύτερα..."
Μια από τα ίδια. Για την ακρίβεια, ποτέ πλέον δεν βάζει η ίδια ν' ακούσει μουσική. Αναθρέφει τέκνα και, όταν τα κοιμίζει, βάζει ταινίες στο dvd.
Κατάλαβα ότι πιάσαμε πάτο όταν (πάνε χρόνια) μου κοιμήθηκε στο Half Note με τον Antonio Rivas σε δαιμονισμένο vallenato - cumbia, εν μέσω ομαδικού παροξυσμού. Κάτι Λουδοβίκο-Χαϊνηδες, Ζαμπετο-Μοσχολιού, Αλεξίου και Μητσιάδες που είχε αγοράσει κάποτε, δεν τους μετρώ γιατί αφορούν σχετικά μικρή περίοδο.
Ο,τι ακούω τώρα της είναι αντιληπτό, στην καλύτερη περίπτωση, σαν υπόκρουση. Ποτέ όταν διακόπτω κάτι (ακόμα και με σφάξιμο) δεν έχει πεί "γιατί το έβγαλες;". Για μερικά δε ακούσματα... "πώς τ' ακούς αυτό το πράγμα;". Για ψηλές εντάσεις ούτε λόγος.
Ανεκτό είναι μόνο αυτό που δεν ενοχλεί!
Τείνω να πιστέψω πως η μουσική είναι ασύμβατη με τη νευροφυσιολογία του θηλυκού εγκεφάλου. Σε έναν γυναικείο κόσμο δεν θα είχε αναπτυχθεί. Πόσες γυναίκες (θηλυκές γυναίκες) έχουν γράψει μουσική? Και όσες ασχολούνται, πάντα με κάτι άλλο την ανακατεύουν. Με χορό, γυμναστική, έρωτα, φλέρτ, κοινωνικότητα (I love to meet people) κλπ.
Σαν τα παγάκια ένα πράγμα: σε πολλά ποτά τα βάζουμε, αλλά ποτέ δεν ανοίγουμε το φυγείο να φάμε παγάκια.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Εύκολοι αφορισμοί, αν μου επιτρέπετε.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Τελικά το μύθο της αλεπούς θα με τον εξηγήσει κανείς ή τσάμπα πήγαν τα Γερμανικά μου???

Η απορία παραμένει..

 

[schubert]

[...Τείνω να πιστέψω πως η μουσική είναι ασύμβατη με τη νευροφυσιολογία του θηλυκού εγκεφάλου. Σε έναν γυναικείο κόσμο δεν θα είχε αναπτυχθεί. Πόσες γυναίκες (θηλυκές γυναίκες) έχουν γράψει μουσική?]

Καλό είναι να μην ανάγουμε σε βιολογικά αίτια συμπεριφορές οι οποίες σχετίζονται με κοινωνικές συνθήκες. Οι γυναίκες μέχρι πρόσφατα δεν έπαιρναν την κατάλληλη παιδεία (λόγω διακρίσεων) επομένως γενικά δεν μπορούσαν να παράγουν καλλιτεχνικό έργο. Ας μην ερμηνεύουμε ένα φαινόμενο μετατρέποντας το αποτέλεσμα σε αίτιο. Τα τελευταία χρόνια που άλλαξαν οι μορφωτικές δυνατότητες της γυναίκας, παίρνει σταδιακά σημαντική θέση στο καλλιτεχνικό και επιστημονικό στερέωμα. Από τον κόσμο της μουσικής αναφέρω παραδειγματικά την Καραίνδρου και την Βουμβάκη. Ο κατάλογος είναι μακρύς.

 

[schubert]

Re: Απάντηση: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Τελικά το μύθο της αλεπούς θα με τον εξηγήσει κανείς ή τσάμπα πήγαν τα Γερμανικά μου???

Η απορία παραμένει..

Η Κολοβή Αλεπού

Κάποτε μια αλεπού καυχιόταν για την πονηριά της. Έλεγε στις άλλες αλεπούδες ότι κατέβαινε στο χωριό και ρήμαζε τα κοτέτσια των χωρικών.
- Δεν ξέρετε με τι ευκολία κλέβω τα κοτόπουλα από τα κοτέτσια! Τους έλεγε. Κανείς δε με παίρνει είδηση. Έτσι, κάθε βράδυ έχω τον εκλεκτό μεζέ μου! Είσαστε κουτές που δεν ερχόσαστε κι εσείς μαζί μου να χορτάσετε κοτόπουλα.
- Πρόσεχε, γιατί καμιά φορά θα σου βγουν ξανά τα κοτόπουλα που τρως! τη συμβούλευαν οι άλλες.
- Μη σας νοιάζει, δε φοβάμαι τίποτε εγώ! τους απαντούσε εκείνη. Είμαι πολύ πονηρή και ξεγελώ και τους χωρικούς και τους σκύλους τους.
- Πολλές από μας, της είπε μια γριά αλεπού, νομίζουν ότι μπορούν με την πονηριά τους να ξεγελούν τους ανθρώπους. Μα έρχεται η στιγμή που την παθαίνουμε, γιατί οι άνθρωποι είναι πιο έξυπνοι και πιο πονηροί από τα ζώα.
- Α, είσαστε πολύ φοβητσιάρες είπε η αλεπού. Εγώ δε φοβάμαι τίποτε Έχω συνηθίσει να τρώγω νόστιμα κοτοπουλάκια και θα συνεχίσω να πηγαίνω στο χωριό.
Όμως, μια μέρα καθώς πήγαινε στο χωριό να κλέψει κανένα κοτόπουλο πάτησε μια παγίδα, και, χραπ, η παγίδα της υλάκισε την ουρά και της την έκοψε! Η αλεπού το ‘βαλε στα πόδια ουρλιάζοντας από τους πόνους.
Έτρεχε, έτρεχε, ώσπου βρήκε ένα ποτάμι. Έχωσε στο νερό την
κολοβή ουρά της και ησύχασε από τους πόνους. Όμως… τι θα έλεγε στις άλλες αλεπούδες, όταν θα τη ρωτούσαν τι απόγινε η ουρά της;
«Κάτι πρέπει να σκεφτώ», είπε με το νου της.
Έφθασε στο δάσος κι όταν την είδαν χωρίς ουρά οι αλεπούδες,
άρχισαν να την περιγελούν και να την κοροϊδεύουν.
- Τι έγινε η ουρά σου; της είπαν. Τι την έκανες; Γιατί γύρισες κολοβή;
Και τότε, εκείνη για να δικαιολογηθεί, τους απάντησε:
-Δεν ξέρετε; Η καινούργια μόδα λέει πως πρέπει να είναι κοντές οι ουρές μας!
Έτσι γινόμαστε πιο όμορφες! Με βλέπετε εμένα πόσο όμορφη και κομψή έγινα; Τι καθόσαστε, λοιπόν;
Κόψτε κι εσείς τις ουρές σας!
Αλλά… ποιος την πίστευε; Ήξεραν όλες πως την ουρά της την είχε κόψει η παγίδα.


(Το βρήκα στο διαδίκτυο)

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Τείνω να πιστέψω πως η μουσική είναι ασύμβατη με τη νευροφυσιολογία του θηλυκού εγκεφάλου. Σε έναν γυναικείο κόσμο δεν θα είχε αναπτυχθεί. Πόσες γυναίκες (θηλυκές γυναίκες) έχουν γράψει μουσική?

Carla Bley, Annette Peacock, Patti Smith, PJ Harvey
to name but a few :ernaehrung004:

 

[asvestos1157]

Είπα "ΤΕΙΝΩ" γιατί δεν θέλω και να το πιστέψω. Δεν είμαι δα κι οπαδός του Mengele! Ίσως και το χιούμορ μου περί ιατρικής να ήταν και λίγο καυστικότερο απ' ότι χρειαζόταν.
Πάντως στον δικό μου περίγυρο βλέπω μια ιδιότυπη σχέση γυναίκας - μουσικής, στην οποία η μουσική δεν είναι το πρωτεύον αλλά συνυπάρχει με κάποια άλλη βασικότερη ψυχική διάθεση.
Κάτι σαν τη σχέση γυναίκας - μοτοσυκλέτας: καβαλάνε μαζί με το ταίρι τους και, ναι, το απολαμβάνουν. Και όσες έχουν οι ίδιες μηχανή, περισσότερο για μεταφορικό μέσο τη βλέπουν ή για να συμμετέχουν σε παρεϊστικες φάσεις (100% ΔΕΚΤΟ!). Δεν αρματώνεται όμως καμμιά, μέσα στην κυριακάτικη ραστώνη, να πάρει μόνη της τους δρόμους για να ξελυσάξει και να γυρίσει το βράδυ πίσω μουδιασμένη και ξαλαφρωμένη...
Κρίνω από το τι παρατηρώ, έχοντας επίγνωση των πιθανών εξαιρέσεων και του ότι μπορεί και να σφάλλω.
Χαιρετώ τις Αμαζόνες της μουσικής..!

 

[asvestos1157]

Carla Bley, Annette Peacock, Patti Smith, PJ Harvey
to name but a few :ernaehrung004:

Πρόσφατες φίλε Κώστα, πολύ πρόσφατες...
Σε αρμονία η απάντησή σου με αυτήν που έλαβα και απ' τον schubert.
Υπό αυτό το πρίσμα, δεκτές.

 

[caerbannog]

Re: Απάντηση: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Τελικά το μύθο της αλεπούς θα με τον εξηγήσει κανείς ή τσάμπα πήγαν τα Γερμανικά μου???

Η απορία παραμένει..

Με πρόλαβε ο Σούμπερτ προκειμένου να σου λύσουμε την απορία. Πρόσεχε πάντως. Για να σε πάω ένα επίπεδο πιο πέρα σου θυμίζω τη ρήση του λεγεωνάριου μετά τη γνωριμία του με τον Οβελίξ: Καταταγείτε μας έλεγαν, καταταγείτε...
Keep in mind ότι αυτά στα λέει ένας ευτυχισμένος παντρεμένος.Παρά ταύτα αναγνωρίζω ότι το σχήμα αυτό δεν μας χωράει όλους:furious3:
Τελικά όλοι επιθυμούμε ότι δεν έχουμε...

 

[McZab]

Σας διαβάζω όλους με συμπόνοια. Εγώ ευτυχώς δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα απολύτως.
Ως γνωστόν οι επαγγελματίες μουσικοί ΔΕΝ ακούν μουσική στο σπίτι. :handkiss:

 

[send]

Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

[...Τείνω να πιστέψω πως η μουσική είναι ασύμβατη με τη νευροφυσιολογία του θηλυκού εγκεφάλου. Σε έναν γυναικείο κόσμο δεν θα είχε αναπτυχθεί. Πόσες γυναίκες (θηλυκές γυναίκες) έχουν γράψει μουσική?]

Καλό είναι να μην ανάγουμε σε βιολογικά αίτια συμπεριφορές οι οποίες σχετίζονται με κοινωνικές συνθήκες. Οι γυναίκες μέχρι πρόσφατα δεν έπαιρναν την κατάλληλη παιδεία (λόγω διακρίσεων) επομένως γενικά δεν μπορούσαν να παράγουν καλλιτεχνικό έργο. Ας μην ερμηνεύουμε ένα φαινόμενο μετατρέποντας το αποτέλεσμα σε αίτιο. Τα τελευταία χρόνια που άλλαξαν οι μορφωτικές δυνατότητες της γυναίκας, παίρνει σταδιακά σημαντική θέση στο καλλιτεχνικό και επιστημονικό στερέωμα. Από τον κόσμο της μουσικής αναφέρω παραδειγματικά την Καραίνδρου και την Βουμβάκη. Ο κατάλογος είναι μακρύς.

Η υπερβολή του φίλου μας με παραπέμπει στην τάση της τετράγωνης λογικής να αναζητεί μια επιστημονική εξήγηση για όλα. Εν προκειμένω ως άλλοθι για να καταθέσει τα όπλα και να σηκώσει τα χέρια ψηλά μπροστά σε αυτό το δυσερμήνευτο ζήτημα, αναφωνώντας "η φύση!"

Ωστόσο θα είχε ενδιαφέρον να μπορούσε να απαντηθεί εάν στατιστικώς επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του περί της σχέσης εκάστου φύλου με τη μουσική. Εννοώ σήμερα, που οι διαφορές στον τρόπο ανατροφής και οι διακρίσεις στην πνευματική καλλιέργεια μεταξύ των δύο φύλων, έχουν πρακτικώς εδώ και τουλάχιστον μερικές γενιές εκμηδενιστεί, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο.

 

[caerbannog]

Ρε σεις, αλίμονο αν μας μοιάζανε. Φαντάζεστε απέναντί σας ένα θηλυκο Κ.Λ.; Θα ψάχνατε σκοινί, ξυράφι, παραθείο, ταράτσα.Το άλλο μισό του ουρανού ταλέντα έχει με το τσουβάλι, δε φταίει το DNA. Υπήρξαν και σπουδαίες μουσικοί και συγγραφείς, και ζωγράφοι και γλύπτριες. Το κοινωνικά προσδιορισμένο και προαποφασισμένο είναι μπετόν αρμέ. Θυμηθείτε την τύχη της Κ. Κλωντέλ ή της Ε. Μπούκουρα - Αλταμούρα. Από την ομάδα των 6 η πιο παραγνωρισμένη είναι η Ταγιεφέρ. Ποιος ασχολείται με την Κ. Μπρέναν τη σύζυγο, στιχουργό, μέντορα κ.α. του Τομ Γουεϊτς; Η Μ. Μακέμπα μας συστήθηκε μέσω του Χ. Μπελαφόντε και η Οντέτα από το Γ. Γκάθρι και το Σίσκο Χιούστον. Η Ευγενία Μανωλίδου μέσω του Άδωνι.Όλα αυτά είναι πρόσκαιρα (συμβαίνουν μόνο τις τελευταίες 10.000 χρόνια) και σύντομα προβλέπω να αλλάζουν κατά τας γραφάς...

 

[send]

Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Ως γνωστόν οι επαγγελματίες μουσικοί ΔΕΝ ακούν μουσική στο σπίτι. :handkiss:

Αλήθεια; Πολύ περίεργο μου φαίνεται. Είχα την εντύπωση πως λιώνουν τους δίσκους.

 

[Skakinen]

Re: Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Ωστόσο θα είχε ενδιαφέρον να μπορούσε να απαντηθεί εάν στατιστικώς επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του περί της σχέσης εκάστου φύλου με τη μουσική. Εννοώ σήμερα, που οι διαφορές στον τρόπο ανατροφής και οι διακρίσεις στην πνευματική καλλιέργεια μεταξύ των δύο φύλων, έχουν πρακτικώς εδώ και τουλάχιστον μερικές γενιές εκμηδενιστεί, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο.

Ο καθένας μας νομίζω ότι μπορεί να κάνει κάποιες πρόχειρες στατιστικές παρατηρήσεις με δείγμα τον περίγυρό του (οικογενειακό, φιλικό, επαγγελματικό κλπ) και να επιβεβαιώσει ότι η σχέση των γυναικών με τη μουσική είναι ''χαλαρότερη''. Με άλλα λόγια, ''άρρωστες'' με τη μουσική όπως οι θαμώνες της Κατηγορίας, δύσκολα βρίσκει κάποιος. Μην πάτε μακριά, πόσα αρσενικά και πόσοα θηλυκά υπάρχουν στην Κατηγορία μας;

 

[send]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Με άλλα λόγια, ''άρρωστες'' με τη μουσική όπως οι θαμώνες της Κατηγορίας, δύσκολα βρίσκει κάποιος. Μην πάτε μακριά, πόσα αρσενικά και πόσοα θηλυκά υπάρχουν στην Κατηγορία μας;

Το τελευταίο μπορεί να είναι συμπτωματικό. Όπως ακριβώς υπάρχουν μουσικόφιλοι που δεν ενδιαφέρονται να συμμετέχουν σε κανένα φόρουμ.

 

[Skakinen]

Γιατί όμως να είναι περισσότερες οι γυναίκες μουσικόφιλοι που δεν ενδιαφέρονται για διαδικτυακή αναζήτηση ''ομοιοπαθούντων'' (άρα απούσες από το forum) από τους άνδρες μουσικόφιλους;

 

[send]

Δεν μπορώ να το απαντήσω αυτό, πάντως είναι ένα άλλο ζήτημα: το κατά πόσο οι γυναίκες συζητούν για τη μουσική είναι διάφορο του πόσο και τι είδους μουσική ακούν.

Όσο για το πρώτο των δύο ζητημάτων, ίσως το ότι το παρόν φόρουμ/πορταλ έχει έναν προεξέχοντα τεχνολογικό και audiophile χαρακτήρα να έχει παίξει σοβαρό ρόλο. Το γιατί αυτά απωθούν τις γυναίκες είναι βέβαια μια τρίτη συζήτηση!

 

[christos]

Η μουσική είναι θηλυκού γένους ,δεν ειναι εύκολο για τις γυναίκες να την ανταγωνιστουν .ίσως γι αυτό να έχουν πέραση οι σκυλαδες .:fahne90::ears:

 

[nikosmelt]

Η αλήθεια πάντως είναι, μετά από μια κριτική ματιά στον κοινωνικό μου περίγυρο και χωρίς καμιά διάθεση σεξισμού, να συμφωνήσω στο γεγονός, ότι οι γυναίκες που ακούνε μουσική, που ασχολούνται ενεργά με αυτήν και όχι περιστασιακά μέσω των συντρόφων τους, είναι στατιστικά λιγότερες από τους άνδρες. Και αναφέρομαι σε γυναίκες από 20-40, μορφωμένες, ανεξάρτητες, μεγαλωμένες χωρίς τους περιορισμούς και τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, πάντως συμβαίνει. Δεν το εντοπίζω π.χ. σε άλλες μορφές τέχνης, αλλά στη μουσική, εν μέρει τουλάχιστον, ισχύει.

 

[schubert]

[Το κοινωνικά προσδιορισμένο και προαποφασισμένο είναι μπετόν αρμέ. Θυμηθείτε την τύχη της Κ. Κλωντέλ ή της Ε. Μπούκουρα - Αλταμούρα.]

Εξαιρετικό και επίκαιρο παράδειγμα. Όποιος μένει στην Αθήνα, ας δει στο Μουσείο Μπενάκη το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ για την Ε. Μπούκουρα. Αυτό θέτει έναν σχετικό προβληματισμό και λύνει διάφορες απορίες.