Το άκυρο είναι ψηφοδέλτιο που παραβιάζει τη μυστικότητα της ψηφοφορίας, και δεν νοείται, λογικώς, να υπάρξει "άκυρος" βουλευτής. Για τη λευκή ψήφο, ωστόσο, θα διαφωνήσω, το ζήτημα δεν ανάγεται στη λογική (ασφαλώς και θα μπορούσαμε να φανταστούμε κενές έδρες στη Βουλή αντίστοιχες με το ποσοστό των λευκών ψήφων), αλλά στην πολιτική επιλογή της μη προσμέτρησης στην εξαγωγή των αποτελεσμάτων.
Πάντως όπως ορθώς επισημαίνεις, τα λευκά καταγράφονται χωριστά από τα άκυρα (αν και έχω μια ένσταση στο χαρακτηρισμό των λοιπών ψήφων ως "εγκύρων" από τη στιγμή που το λευκό δεν είναι άκυρο), οπότε αν μη τι άλλο καταγράφονται ως ένα σαφές, σαφέστατο μήνυμα αποδοκιμασίας όλων. Σαφήνεια που δεν μπορεί να έχει ούτε η άκυρη ψήφος, ούτε ασφαλώς η αποχή (η οποία εάν έχει καλό καιρό, μεταφράζεται συνήθως ως "οι Έλληνες προτίμησαν τα μπάνια").
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έπρεπε να υπάρχει κάποια πρόβλεψη στον εκλογικό νόμο (εάν όχι συνταγματική) για την περίπτωση που η λευκή ψήφος ξεπεράσει ένα κρίσιμο ποσοστό.... θα μου ήταν αδιανόητο, για παράδειγμα, να έφταναν τα λευκά στο 1/3 του συνόλου των ψήφων, και αυτή η απόρριψη του συνόλου των συνδυασμών να είχε αξία μόνο ως "πολιτικό μήνυμα".... ειδικώς εάν μιλάμε για τόσο χοντρόπετσους παραλήπτες του μηνύματος. Φυσικά εάν ίσχυε τέτοια ρύθμιση, και δεν εξισωνόταν τα λευκά με τα άκυρα, να είσαι βέβαιος ότι τα ποσοστά της λευκής ψήφου θα ήταν εκθετικώς μεγαλύτερα.