Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω



επειδη το τι ειδους σχεση εχουν οι αισθησεις μεταξυ τους δεν ειναι υποκειμενικο αλλα ειναι αντικειμενο Νευρολογικης ερευνας ας μας απαντησουν οποιοι εχουν τις γνωσεις.
 
Σε αυτό το σημείο θα συμφωνήσω με τον havoc.

Δεν έχει σχέση η ακρόαση της μουσικής με την ανάγνωση ενος βιβλίου ως εμπειρία των...αισθήσεων.

Με την ανάγνωση του βιβλίου πλάθουμε εμείς τα δρώμενα μέσα στη σκέψη μας, δεν παίρνουμε τίποτε έτοιμο.

Όταν ακούμε μουσική όμως αυτό που παίρνουμε είναι...έτοιμο, δεν γίνεται κάποια περαιτέρω επεξεργασία στον εγκέφαλό μας.

Αν ήταν έτσι όπως τα λες φίλε Ντοκ τότε θα ακούγαμε όλοι από τρανζιστοράκια, κανείς δεν θα ασχολούνταν με τον τρόπο αναπαραγωγής του ήχου, κανείς δε θα ξόδευε τόσο χρόνο και χρήμα για τα στέρεα κλπ κλπ.

Εσύ ο ίδιος έκανες τον audionet σου προενισχυτή με τελικό τον μπέρι, γιατί έτσι παίζει καλύτερα. Σου αρέσει περισσότερο να ακους έτσι, οι αισθήσεις σου διεγείρονται "καλύτερα" από ότι πριν.

Για να μπορείς να απολαύσεις τη μουσική θα πρέπει να έχεις ένα στοιχειώδες σύστημα σε σχέση με αυτά που θέλεις και θέλεις να πληρώσεις.

Ενώ ένα βιβλίο μπορείς να το απολαύσεις το ίδιο καλά και από φωτοτυπία.


Όπως είπε και ο Πάρης, η "μουσικότητα" ως mainstream έννοια υπάρχει, μόνο που δεν είναι εύκολο να στανταριστεί, γιατί ο καθένας την εκλαμβάνει διαφορετικά.

Καθένας από εμάς έχει στο μυαλό του αυτό που θεωρεί καλό ήχο, "μουσικό" ήχο σε ότι αφορά τα στέρεα.
Εδώ έρχονται οι διάφορες εταιρίες του audio που καλούνται να δώσουν στο αγοραστικό κοινό αυτό που...ονειρεύονται.

Νομίζω ότι είναι απλά τα πράγματα.
 
To 1981 σε μιά σκοπιά στο Καβούρι, άκουγα από το ταπεινό μου ραδιοφωνάκι που πρέπει να μου είχε κοστίσει κάπου 120 δραχμές ένα κομμάτι του Κυριάκου Σφέτσα, αν δεν κάνω λάθος ένα που είχε μιά εισαγωγή από τα παιδιά της Σαμαρίνας.
Το δέος ήταν πρωτόγνωρο.
Ή άισθηση του νέου ακούσματος, με την μουσική μας παράδοση αλλά και τα ψήγματα της αυτοσχεδιαζόμενης jazz που αγαπούσα μου σήκωνε τις τρίχες στη ράχη. Και όλα αυτά Δεκέμβρη με κρύο και τα αεροπλάνα να κατεβάζουν τροχούς πάνω από το κεφάλι μου, μέσα από ένα μικρό ακουστικάκι ψείρα που περνούσε μέσα από το γιακά μου.
Βρέθκα 3 χρόνια μέτά σε ένα φίλο με μιά συστηματάρα, dynavector 17d, και δε συμμαζεύεται. Είδα το δίσκο και ρώτησα:
"Ειναι αυτός που ..."?
Πήρα καταφατική απάντηση και ζήτησα να το ακούσω.
άκουσα περίπου μισό λεπτό από το γνωστό μου κομμάτι.
Ζήτησα να το βγάλει.
Δυστυχώς η μαγεία, η μουσικότητα της στιγμής δεν ήταν εκεί.
Ούτε σκέφτηκα ξανά ποτέ μου να τον αναζητήσω ή να τον αγοράσω
 
επειδη το τι ειδους σχεση εχουν οι αισθησεις μεταξυ τους δεν ειναι υποκειμενικο αλλα ειναι αντικειμενο Νευρολογικης ερευνας ας μας απαντησουν οποιοι εχουν τις γνωσεις.

αντικειμενικο ειναι (μαλλον )το πως δουλευουν οι αισθησεις
το αποτελεσμα ειναι υποκειμενικο.
 
Τελικά μάλλον επιβεβαιώνεται ο χαρακτηρισμός μου ως ανίκανου να εκφρασθεί .

Ηθελα λοιπόν απλώς να πω , μιά και βρισκόμαστε στο θρεντ περί μουσικότητος , ότι εάν δεν υπάρχει δεν θα την προσθέσει το μηχάνημα το οποίο δεν την διαθέτει ως ιδιότητα , όπως ακριβώς το συγγραφικό μεγαλείο , είτε υπάρχει είτε όχι και δεν επηρεάζεται από οποιαδήποτε αναπαραγωγή του έργου ( φωτοτυπία κλπ )

Προφανώς ατυχές το παράδειγμα και περιορισμένες οι εκφραστικές μου δυνατότητες . Μάλλον γι αυτό δεν γράφω reviews για μηχανήματα ( πέραν της ασχετοσύνης μου που είναι ανασταλτικός παράγων ούτως ή άλλως ) -bye-
 
O άνθρωπος δεν είναι παρατηρητής σε αυτά που συμβαίνουν.Συμμετέχει και ο ίδιος στην διαδικασία τής ακρόασης και τής ανάγνωσης.
Και υπάρχει και η συναισθηματική κατάστασις τού ακροατή ή τού αναγνώστη,η οποία μεταβάλλεται.
Δυστυχώς μιά ανάλογη, πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση πού είχε γίνει στο παλιό φόρουμ χάθηκε.
Χωρίς να έχω γνώσεις hi-end συχνά μου δίνεται η εντύπωση ότι πέρα απο την αντικειμενικότητα τών συνιστωσών τών συστημάτων ,ο ακροατής κινδυνεύει να μήν ακούει τήν μουσική ώς όλον αλλά να παρατηρεί πώς λειτουργεί το ηχοσύστημα γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μιά στάση αποστασιοποίησης,που δεν συνάδει με την ανθρώπινη κατάσταση και την συμμετοχή σέ ένα δρωμενο.Ο άνθρωπος αδυνατεί να είναι ψυχρός παρατηρητής τών καταστάσεων.Ακόμα και εάν δεν το καταλαβαίνει ,κουβαλά μαζί του τήν προσωπική τού εμπειρία η οποία αλληλεπιδρά με το έργο ή το ανάγνωσμα.
Η περιγραφή τού Ντόκ σε εμένα τουλάχιστον είναι πολύ κατανοητή και εύστοχη σάν γενική αρχή.Ενα σπουδαίο έργο μπορείς να το αντιληφθείς και κάτω απο δυσχερείς συνθήκες.Ενα τραγούδι τού Κουρκούλη και η Callas να το πεί πόσο μπορεί να το βελτιώσει??Η εάν η Μερυλ Στρίπ απαγγείλει Μπουκουβάλα-Αναγνώστου(που την θυμήθηκες ρε σύ??)το πολύ -πολύ να οικτίρουμε την Μέρυλ Στρίπ πού εκτέθηκε..
Οπως συμφωνώ και με τίς παρατηρήσεις τού Χρήστου.
Και δεν νομίζω ότι διαφέρει τόσο πολυ η μουσική απο την ανάγνωση.
Θα έλεγα μάλιστα ότι ένα μουσικό έργο παρέχει μεγαλύτερη ελευθερία συνειρμών ή ´ταξιδέματος´απ´ότι ένα βιβλίο.
Η διερεύνηση τού ´Μουσικού Μυαλού´απασχολεί την Νευροψυχολογία ,αλλά θέλει αρκετό δρόμο ακόμα.
Πάντως επειδή το Νευρικό μας Σύστημα διαθέτει ´πλαστικότητα´και δεν είναι απομονωμένο απο τίς εξωτερικές παραμέτρους αλλά και απο τίς υποκειμενικές μας εμπειρίες έρχεται σε ´συνήχηση´με το έργο ,που έχει πιά αυτονομηθεί απο τον δημιουργό του και αυτή η διαντίδραση παράγει την ιδιωτική -προσωπική μας ´μουσικότητα´.Η πηγή που αναπαράγει το έργο μπορεί ως μέσον να το αναδείξει καλύτερα ,αλλά δεν μπορεί να τού αλλάξει την αξία που εμείς ήδη τού έχουμε προσδώσει.
 
Re: Απάντηση: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Τελικά μάλλον επιβεβαιώνεται ο χαρακτηρισμός μου ως ανίκανου να εκφρασθεί .

Ηθελα λοιπόν απλώς να πω , μιά και βρισκόμαστε στο θρεντ περί μουσικότητος , ότι εάν δεν υπάρχει δεν θα την προσθέσει το μηχάνημα το οποίο δεν την διαθέτει ως ιδιότητα , όπως ακριβώς το συγγραφικό μεγαλείο , είτε υπάρχει είτε όχι και δεν επηρεάζεται από οποιαδήποτε αναπαραγωγή του έργου ( φωτοτυπία κλπ )

Προφανώς ατυχές το παράδειγμα και περιορισμένες οι εκφραστικές μου δυνατότητες . Μάλλον γι αυτό δεν γράφω reviews για μηχανήματα ( πέραν της ασχετοσύνης μου που είναι ανασταλτικός παράγων ούτως ή άλλως ) -bye-
Δεν θα το ελεγα οτι εχεις λαθος,αλλωστε υπαρχουν η υπηρχαν μηχανημηματα που ομορφηναν ενα "στεγνο" εργο (οπως και το αναποδο),το τι κανανε στις υπολοιπες καταστασεις ειναι αλλη κουβεντα.
 
Χωρίς να έχω γνώσεις hi-end συχνά μου δίνεται η εντύπωση ότι πέρα απο την αντικειμενικότητα τών συνιστωσών τών συστημάτων ,ο ακροατής κινδυνεύει να μήν ακούει τήν μουσική ώς όλον αλλά να παρατηρεί πώς λειτουργεί το ηχοσύστημα γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μιά στάση αποστασιοποίησης,που δεν συνάδει με την ανθρώπινη κατάσταση και την συμμετοχή σέ ένα δρωμενο.
:worshippy: :worshippy: :worshippy:
 
Καλά, εννοείται ότι αν ένα κομμάτι μας είναι "αδιάφορο" δεν υπάρχει τρόπος ή σύστημα το οποίο θα το κάνει να αποκτήσει ενδιαφέρον.

Τρανό παράδειγμα για αυτό που λέω όλο το γνωστό δισκάκι με τα κανόνια του τσαϊκόφσκυ στη νέα DSD έκδοση. Δε θυμάμαι ποια ορχήστρα παίζει, ποιος είναι ο διευθυντής κλπ κλπ. Αυτό που ξέρω είναι ότι παίζει υπέροχα ηχητικά, αλλά είναι παντελώς αδιάφορη σε σχέση με την παλιά έκδοση...

Επίσης, η ψυχολογία μας παίζει ιδιαίτερο ρόλο στα ακούσματα που κάνουμε. Δεν το συζητώ.
Αλλά και αυτό δεν είναι πάλι κάτι μετρήσιμο ε?
 
Στέργιο δεν μετριέται η ψυχολογία μας,συμφωνώ απολύτως.Αυτά είναι για κάτι Προκρούστες που χρησιμοποιούν tests και φοβούνται να έρθουν σε επαφή με τον άλλον άνθρωπο..Η υποκειμενική συναισθηματική μας κατάσταση όμως μπορεί να τροποποιηθεί στο άκουσμα ενός εργου ή άλλες φορές να μάς κάνει να επιλέξουμε ένα εργο που να τής ταιριάζει.Kαι μιά τρίτη εκδοχή κατά την γνώμη μου είναι η επιλογή μιάς μουσικής που να δημιουργεί ένα πλαίσιο ,που να μήν τροποποιεί την συναισθηματική μας κατάσταση μέν αλλά να τής προσφέρει μιά ασφαλή δομή που να την κάνει πιό ανεκτή(μιλώντας προσωπικά ,όταν είμαι λυπημένος ακούω πολύ συχνά Bach.Εχει τέτοια μουσική δομή και σταθερότητα,που μπορεί να μήν μού αλλάζει την διάθεση,αλλά μού δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες να την αποδεχτώ καλύτερα).Αλλά πιθανώς να ξεφύγαμε τώρα....
 
Τελικά μάλλον επιβεβαιώνεται ο χαρακτηρισμός μου ως ανίκανου να εκφρασθεί .

Ηθελα λοιπόν απλώς να πω , μιά και βρισκόμαστε στο θρεντ περί μουσικότητος , ότι εάν δεν υπάρχει δεν θα την προσθέσει το μηχάνημα το οποίο δεν την διαθέτει ως ιδιότητα , όπως ακριβώς το συγγραφικό μεγαλείο , είτε υπάρχει είτε όχι και δεν επηρεάζεται από οποιαδήποτε αναπαραγωγή του έργου ( φωτοτυπία κλπ )

Προφανώς ατυχές το παράδειγμα και περιορισμένες οι εκφραστικές μου δυνατότητες . Μάλλον γι αυτό δεν γράφω reviews για μηχανήματα ( πέραν της ασχετοσύνης μου που είναι ανασταλτικός παράγων ούτως ή άλλως ) -bye-

Να διευκρινίσω ότι θα ήταν καλύτερα εάν ο παραλληλισμός που έκανα επικεντρωνόταν στο φωτοτυπικό ως μηχάνημα και στην δυνατότητα του να προσθέσει "ποίηση" στην φωτοτυπία του κειμένου ή να αφαιρέσει . Ετσι ίσως να γίνει πιό κατανοητό .
 
Τρανό παράδειγμα για αυτό που λέω όλο το γνωστό δισκάκι με τα κανόνια του τσαϊκόφσκυ στη νέα DSD έκδοση. Δε θυμάμαι ποια ορχήστρα παίζει, ποιος είναι ο διευθυντής κλπ κλπ. Αυτό που ξέρω είναι ότι παίζει υπέροχα ηχητικά, αλλά είναι παντελώς αδιάφορη σε σχέση με την παλιά έκδοση...

Στέργιο για ηχογράφηση μιλάς , όχι για συσκευή . Δεν φταίει το πλέϊερ σου ή τα ηχεία ή το καλώδιο ή ο ενισχυτής σου επειδή η νέα σε DSD ηχογράφηση της Ουβερτούρας 1812 είναι αδιάφορη σε σχέση με την παλιά. Αρα ξεφεύγουμε από την μουσικότητα της συσκευής και πάμε στην μουσικότητα της ηχογράφησης , της εκτέλεσης κλπ
 
μιλώντας προσωπικά ,όταν είμαι λυπημένος ακούω πολύ συχνά Bach.Εχει τέτοια μουσική δομή και σταθερότητα,που μπορεί να μήν μού αλλάζει την διάθεση,αλλά μού δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες να την αποδεχτώ καλύτερα).Αλλά πιθανώς να ξεφύγαμε τώρα....

γι αυτό κοντραριζόμαστε συνεχώς γιατρέ . Υπάρχει πιό ανεβαστικός συνθέτης από τον Μπαχ ; :flipout:
 
Re: Απάντηση: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

O άνθρωπος δεν είναι παρατηρητής σε αυτά που συμβαίνουν.Συμμετέχει και ο ίδιος στην διαδικασία τής ακρόασης και τής ανάγνωσης.
Και υπάρχει και η συναισθηματική κατάστασις τού ακροατή ή τού αναγνώστη,η οποία μεταβάλλεται.

Θελω μετα απο αυτη την τοποθετηση να βρεθει ενας χαιεντας και να δηλωσει οτι ειναι σιγουρος οτι ΚΑΘΕ φορα απο τα ΙΔΙΑ μηχανηματα και με τις ΙΔΙΕΣ (hardware) συνθηκες ακουει ακριβως το ιδιο.
 
Last edited:
To 1981 σε μιά σκοπιά στο Καβούρι, άκουγα από το ταπεινό μου ραδιοφωνάκι που πρέπει να μου είχε κοστίσει κάπου 120 δραχμές ένα κομμάτι του Κυριάκου Σφέτσα, αν δεν κάνω λάθος ένα που είχε μιά εισαγωγή από τα παιδιά της Σαμαρίνας.
Το δέος ήταν πρωτόγνωρο.
Ή άισθηση του νέου ακούσματος, με την μουσική μας παράδοση αλλά και τα ψήγματα της αυτοσχεδιαζόμενης jazz που αγαπούσα μου σήκωνε τις τρίχες στη ράχη. Και όλα αυτά Δεκέμβρη με κρύο και τα αεροπλάνα να κατεβάζουν τροχούς πάνω από το κεφάλι μου, μέσα από ένα μικρό ακουστικάκι ψείρα που περνούσε μέσα από το γιακά μου.
Βρέθκα 3 χρόνια μέτά σε ένα φίλο με μιά συστηματάρα, dynavector 17d, και δε συμμαζεύεται. Είδα το δίσκο και ρώτησα:
"Ειναι αυτός που ..."?
Πήρα καταφατική απάντηση και ζήτησα να το ακούσω.
άκουσα περίπου μισό λεπτό από το γνωστό μου κομμάτι.
Ζήτησα να το βγάλει.
Δυστυχώς η μαγεία, η μουσικότητα της στιγμής δεν ήταν εκεί.
Ούτε σκέφτηκα ξανά ποτέ μου να τον αναζητήσω ή να τον αγοράσω



Eκεινες οι μαγικες Radio Days eκεινης της εποχης που σε πολλα μερη ουτε ηλεκτρικο δεν ειχαμε σφραγισαν πολλες συναισθηματικες μας καταστασεις και ανοιξαν μονοπατια που δε θα ξαναπατηθουν .......ελπιζω οχι ποτε.......:guitarist:
 
Προσωπικά πιστεύω οτι έχει γίνει ένα μεγάλο λάθος στη συζήτηση εξ αρχής. Οι υποκειμενικοί όροι χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίζουν υποκειμενικές καταστάσεις ενω οι αντικειμενικοί χρησιμοποιούνται αντίστοιχα για αντικειμενικές. Η ηχητική συμπεριφορά ενός μηχανήματος αναπαραγωγής είναι προβλέψιμη, μετρήσιμη, και δυνατή να ελεγχθεί. Αν έχουμε τα κυκλωματικά διαγράμματα ενος Krell, ενός Accuphase, ή οποιουδήποτε άλλου ενισχυτή μπορούμε να προβλέψουμε τη συμπεριφορά του συχνοτικά, χρονικά, σε συνήθεις και σε ακραίες συνθήκες. Μπορούμε να δούμε πού "χρωματίζει", αν είναι γρήγορος ή όχι κλπ. Αν δεν τα έχουμε, μπορούμε να τον μετρήσουμε και να αποσαφηνίσουμε πλευρές από τον "ηχητικό χαρακτήρα" του.

Από τα παραπάνω έγω συμπεραίνω ότι τα μηχανήματα αναπαραγωγής έχουν ντετερμινιστική συμπεριφορά, αρα δεν μπορώ να τα χαρακτηρίζω με ασαφείς όρους όπως η "μουσικότητα", εκτός αν δώσω έναν σαφή ορισμό στη μουσικότητα πρώτα. Αν, για παράδειγμα, ως "μουσικότητα" θεωρηθεί η ουδετερότητα, ή η αναπαραγωγή εύηχων αρμονικών ή κάτι άλλο που μετράται ποσοτικά, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για "μουσικά" μηχανήματα γενικώς.
 
Re: Απάντηση: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Θελω μετα απο αυτη την τοποθετηση να βρεθει ενας χαιεντας και να δηλωσει οτι ειναι σιγουρος οτι ΚΑΘΕ φορα απο τα ΙΔΙΑ μηχανηματα και με τις ΙΔΙΕΣ (hardware) συνθηκες ακουει ακριβως το ιδιο.
Ποτέ η ακρόαση δεν μπορεί να είναι ίδια. Μπορεί να είναι διαφορετικά υπέροχη, αλλά και καθόλου.
Δεν νομίζω να υπάρχει χαϊεντάς που να σου πει το αντίθετο. Είναι τόσο απλό και λογικό. Μου δίνεις την εντύπωση ότι θα πρέπει κάποιος χαϊεντάς να διαφωνεί με την πολύ σωστή άποψή σου. Απορώ γιατί; Λ.Σ.
 
Προσωπικά πιστεύω οτι έχει γίνει ένα μεγάλο λάθος στη συζήτηση εξ αρχής. Οι υποκειμενικοί όροι χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίζουν υποκειμενικές καταστάσεις ενω οι αντικειμενικοί χρησιμοποιούνται αντίστοιχα για αντικειμενικές. Η ηχητική συμπεριφορά ενός μηχανήματος αναπαραγωγής είναι προβλέψιμη, μετρήσιμη, και δυνατή να ελεγχθεί. Αν έχουμε τα κυκλωματικά διαγράμματα ενος Krell, ενός Accuphase, ή οποιουδήποτε άλλου ενισχυτή μπορούμε να προβλέψουμε τη συμπεριφορά του συχνοτικά, χρονικά, σε συνήθεις και σε ακραίες συνθήκες. Μπορούμε να δούμε πού "χρωματίζει", αν είναι γρήγορος ή όχι κλπ. Αν δεν τα έχουμε, μπορούμε να τον μετρήσουμε και να αποσαφηνίσουμε πλευρές από τον "ηχητικό χαρακτήρα" του.

Από τα παραπάνω έγω συμπεραίνω ότι τα μηχανήματα αναπαραγωγής έχουν ντετερμινιστική συμπεριφορά, αρα δεν μπορώ να τα χαρακτηρίζω με ασαφείς όρους όπως η "μουσικότητα", εκτός αν δώσω έναν σαφή ορισμό στη μουσικότητα πρώτα. Αν, για παράδειγμα, ως "μουσικότητα" θεωρηθεί η ουδετερότητα, ή η αναπαραγωγή εύηχων αρμονικών ή κάτι άλλο που μετράται ποσοτικά, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για "μουσικά" μηχανήματα γενικώς.
Άκου μια συμφωνική ορχήστρα σε μια αίθουσα. Απόκτησε όση πιο πολύ ακουστική εμπειρία ζωντανής, ακουστικής μουασικής μπορείς και σύγκρινε με αυτό την αναπαραγωγή ενός συστήματος. Τότε, νομίζω, θα ξέρεις τι είναι η μουσικότητα. Νομίζω είναι απλό. Λ.Σ.
 
Re: Απάντηση: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Ποτέ η ακρόαση δεν μπορεί να είναι ίδια. Μπορεί να είναι διαφορετικά υπέροχη, αλλά και καθόλου.
Δεν νομίζω να υπάρχει χαϊεντάς που να σου πει το αντίθετο. Είναι τόσο απλό και λογικό. Μου δίνεις την εντύπωση ότι θα πρέπει κάποιος χαϊεντάς να διαφωνεί με την πολύ σωστή άποψή σου. Απορώ γιατί; Λ.Σ.

Οταν το στησιμο του "τελειου" συστηματος γινεται αυτοσκοπος και ξεπερναει τη λαχταρα για μουσικη που λογικα σε οδηγησε στο πρωτο....υπαρχει θεμα.

Το ιδιο ισχυει και στην εικονα....αν παρακολουθησεις αντιστοιχες συζητησεις......ποια εικονα ειναι καλυτερη ( οχι πιο αποτελεσματικη ...καλυτερη ....λες και σε καθε ανθρωπο ειναι δεδομενο τι ειναι καλο και τι οχι ) και αλλα τετοια κενα.

Ειμαι σιγουρος οτι πολλοι χαλιουνται οταν διακρινουν μια διαφορετικη αναπαραγωγικη στιγμη......

Με ενδιαφερει πως σκεφτονται οι φιλοι Χαιενταδες ,δε θελω να τους πεισω.....
απλα καποιες φορες δεν σκεφτομαστε με ολους τους πιθανους τροπους εκτος αν καποιος (Σ.Σουρλας στην προκειμενη) πεταξει κατι...το αρπαξουμε και ωθησουμε τον τροπο σκεψης μας σε αλλους διαδρομους.

(πχ γιατι ακουμε ετσι.....μηπως ακουμε διαφορετικα μολις εχουμε ξυπνησει η μολις εχουμε φαει η μολις εχουμε κανει ερωτα ))
 
Last edited: