Εγώ νομίζω το "έχω σκύλο" είναι κατά κάποιο τρόπο παραπλήσιο με το "καπνίζω". Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να το κάνει, αρκεί να μην προσβάλει με οποιονδήποτε τρόπο τα δικαιώματα κάποιου άλλου που επέλεξε να μην το κάνει.
Κοινώς, όχι, δεν είναι αυτονόητο ότι θέλω να με γλύψει ο σκύλος κάποιου, ούτε βέβαια είναι αυτονόητο ότι θέλω να ανέβει πάνω μου να μου κάνει χαρούλες. Ξέρω ότι ο σκύλος το κάνει αυτό από αγάπη και ενθουσιασμό, άρα δε μου φταίει αυτός, μου φταίει όμως το αφεντικό του. Όπως μου φταίει όταν ταϊζει τον σκύλο του με το χέρι μέσα στο στόμα οτου και μετά το βάζει κατευθείαν στα κοινόχρηστα πιάτα (σαλάτες κλπ) για να τσακίσει ο ίδιος κάτι. Αυτά δε νομίζω ότι τα κάνει ένας φιλόζωος από γαϊδουριά ή ό,τι άλλο, απλά δεν το καταλαβαίνει ότι δεν είναι το ίδιο για όλους.
Όπως βέβαια και δε μπορείς να απαιτήσεις από ένα παιδάκι 5-10 χρονών να μην τρομάξει βλέποντας ένα θηριώδες λυτό λυκόσκυλο να του γαβγίζει ή να ορμάει πάνω του, ακόμα κι αν αυτό κουνάει την ουρίτσα του και το κάνει παιχνιδιάρικα. Αν είναι δυνατό να φταίει το παιδί ή οι γονείς του για αμελή παιδεία. Απλά βλέπει ένα τεράστιο μαλλιαρό πράγμα με δόντια να κινείται πάνω του και φοβάται, δικαίωμά του.
Αυτά από κάποιον που είχε χρόνια σκύλο και τον λάτρευε, και τον έχασε από κάποιον μαλάκα που πέταξε κάτι στον κήπο του. Και κάθε φορά που βρίζω τον μαλάκα, μετά σκέφτομαι ότι, ναι μεν, μαλάκας ήταν, αλλά κάποιος άλλος τον κούρδισε για να φτάσει ως εκεί, μάλλον απ'αυτούς που κάνουν συστηματικά αυτά που γράφουμε (βόλτες με λυτά σκυλιά στο δρόμο και σε πάρκα, σκύλος να γαβγίζει όλη την νύχτα, κλπ)
) και μετα εχω σαν κουλο ... και το χερι
opcorn:
