Το πρώτο μου επιτραπέζιο cdr ήταν ένα Pioneer 555.
Full στην προστασία δεν δεχόταν data cd ,δεν αντέγραφε τα protect ,τα αντιγραφα "προστετευμενα" και το κυριότερο,χάλια αντιγραφές.
Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι το teac v 6030 με κασέτα μετάλλου, το κοντραριζε στα ίσια αν όχι ήταν καλύτερο.
Αυτο που δεν καταλαβαινε τιποτα ηταν το marantz cdr 631 pro που πηρα οταν "σκότωσα " τo pioneer.
Καταπινε οτι δισκάκι του έβαζες ,αντέγραφε τα ΠΑΝΤΑ,το αντιγραφο ήταν "απροστατευτο" και το κυριοτερο,ήταν εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να καταλάβεις διάφορες από το πρωτότυπο.
Ηχητικα ηταν υποδεέστερο του 63 kis αλλά ποιός νοιαζόταν........σκυλί ,ακόμα δουλεύει αψογα (ή τουλάχιστον ετσι νομιζω,εχω να αντιγραψω cd ίσα με 10 χρόνια:twoguns: )
Δισκάκια έπαιρνα μόνο thats ,professional ,και fuji.
Είχε βρει μια λειτουργία του nero, που σου έγραφε σε πιο εργοστάσιο έχει κατασκευαστεί το δισκάκι .
Γιατί αν θυμάστε υπήρχαν αναρίθμητες μάρκες και μόνο 2 ή 3 εργοστάσια κατασκευής.
Μετά από ένα κάρο δοκιμές και χαμένα λεφτά, είχε καταλήξει ότι τα σιντακια τις taiyo youden ήταν τα κορυφαία.
https://shop.discimpex.gr/product-tag/taiyoyuden_jvc/
Τα fuji παρόλο τις χείριστες κριτικές που είχαν πάρει, εμένα ο ήχος τους μου αρεσε .
Το θέμα ήταν ότι τα δισκάκια είχαν ΜΕΓΑΛΕΣ διαφορές στον ηχο , γεγονός ανεξήγητο για μένα.
Όσες εξηγήσεις και να είχα διαβάσει, καμμία δεν με είχε πείσει.