Την Κυριακή που μας πέρασε έπεσε στα χέρια μου το ένθετο Travel Book του Έθνους της Κυριακής .
O λόγος προφανής, ήταν αφιερωμένο στην Εύβοια, όπου μένω μόνιμα τα τελευταία 11 χρόνια.
Το εξώφυλλο καλό, πολύ καλό για ταξιδιωτικό οδηγό θα έλεγα.
Η βιβλιοδεσία φτωχή, όπως και το χαρτί, ακολουθεί την μοίρα όλων των σύγχρονων εντύπων την εποχή της κρίσης.
Και έρχομαι στο ψητό.
Σαν απλό αναγνώστη θα με ικανοποιούσε αρκετά, σαν αδαή θα με εντυπωσίαζε.
Αλλά φεύ!!!
Και εδώ ο δαίμονας του Υψηλού Δυναμικού Εύρους, HDR.
Ότι επιτάσσει η μόδα δηλαδή, σχεδόν όλες οι φωτογραφίες με HDR.
Πρέπει δηλαδή να φαίνονται όλοι οι τόνοι, να μην υπάρχει άσπρο και μαύρο, να μην υπάρχει βάθος στην εικόνα.
Απογοήτευση!
Αναπολώ τις μέρες που έβαζα τα slides πάνω στην φωτοτράπεζα. Πού είναι τα velvia & provia, που είναι το Ektachrome100vs, που νόμιζες ότι τα χρώματα θα χυθούν έχω από το τραπέζι;
Με το πολύ 1/3 του stop ανοχή, μάθαινες να φωτομετράς, να υπολογίζεις, να εστιάζεις, να εμφανίζεις¦..ήξερες ότι υπάρχει κόστος υπάρχει θυσία.
Αναπολώ τις εποχές που έδινα στους πελάτες τα slides και τα έβλεπα αργότερα τυπωμένα σε έντυπα και περιοδικά απείραχτα!
Που είναι οι εκτυπώσεις σε Cibachrome με την απίστευτη πυκνότητα και διαβαθμίσεις;
Που είναι εκείνα τα παλια National Geographic, (τα αμερικάνικα) που δεν τα χόρταινα με τίποτα;
Όλα στο βωμό μιας εξέλιξης που ανεβάζει την ποιότητα της τεχνολογίας και κατεβάζει την ποιότητα της τέχνης.
Δεν είμαι κατά της τεχνολογίας, αμέσως αγκάλιασα την ψηφιακή πλευρά της μόλις έδειξε σημεία ωριμότητας.
Η ευκολία όμως του μέσου το κάνει προσιτό και εμάς επιρρεπείς στην αποτυχία.