Re: Χόμπυ Ξυλογλυπτική & μικροξυλοκατασκευές! Ιδέες, κατασκευές και εργαλεία.
Τέλειωσα με τα δακτυλίδια και ήρθε η ώρα να κάνω μια αναλυτική παρουσίαση.
Θέλω να πω ότι πήρα ιδέες από το νετ, αλλά έκανα και πολλούς πειραματισμούς, μετά το πρώτο με το φιογκάκι.
Δοκίμασα διάφορα ξύλα όπως Έλατο (παλέτα), οξιά (καυσόξυλο), και μεραντι (ρετάλι).
Ήθελα να δοκιμάσω σαπελι και ιροκο, αλλά ο φίλος που θα μου προμήθευε τα κομμάτια είχε να αντιμετωπίσει ένα συμβάν προσωπικό, και δεν θέλω να τον απασχολήσω για κάποιο διάστημα.
Το ελατο δεν αξίζει για τελική κατασκευή, παρά μόνο για πειραματισμούς στο τελικό σχήμα, τα γεμίσματα και τις χαράξεις.
Το μεραντι είναι πιο σκληρό ξύλο αλλά μπορεί να σου κάνει την έκπληξη εκεί που δεν το περιμένεις στο τελείωμα. Έμενα μου έφυγε κομματάκι 2 φορές στο πλάι από το σκαρπέλο, και φυσικά πήγε για πέταμα γιατί δεν είχα περιθώριο να το διορθώσω. Απλά δοκίμασα μόνο γυαλόχαρτο και ψιλή λίμα στα τελειώματα και τα κατάφερα.
Η οξιά είναι παρά πολύ ωραία και σκληρή και σηκώνει λαθάκια, αλλά δεν έχει εκείνο το σκούρο χρώμα που θα κάνει ωραία αντίθεση με το χρυσό.
Κάποιος που έχει την δυνατότητα μα κόψει φιλετάκια ακριβείας στενά, θα μπορούσε να συνδυάσει "σάντουιτς" από ξύλα, ακόμα και για να επιτύχει το ιδανικό πλάτος στα σκαψίματα ή απλά και μόνο για να κάνει όμορφους συνδυασμούς ή να δημιουργήσει σχήματα κολλώντας κυβάκια μεταξύ τους.
Θα δοκιμάσω και την τεχνική με τον τυλιχτό καπλαμά γιατί νομίζω ότι δίνει ένα υψηλότερης αντοχής αποτέλεσμα, καθώς γίνεται ένα "σώμα" με την κυανοακρυλικη (απο εδω και στο εξης CA) και έχεις περισσότερες και πιο άμορφες επιλογές σε νερά και χρώματα ξύλου.
Το ξυλο στη φωτο είναι μεραντι, το οποιο εχει κοπεί μεγαλύτερο από την τελικη εξωτερικη διαμετρο με ποτηροτρυπανο, σημαδευτηκε το κεντρο του παχους του και εγινε μια τορνιριστη εγκοπη οδηγος με σκαρπελο ένα ξυραφι από αυτά τα μονοκοματα κοντα, που δεν εχουν χαραγματα επανω. Συνεχίστηκε με μυτες από μικρες ξυλουργικες λιμες, και κατσαβιδακια μεχρι να έρθει στο επιθυμητό βάθος.
Το μπρουτζινο συρμα εχει παχος 8/10 του χιλλιοστου, οποτε και το βαθος της εγκοπης ηταν ελαχιστα παραπανω απο αυτο αρχικα.
Κολληθηκε σιγα σιγα με CA πιεζοντας προς τα κατω και προς το τοιχωμα, καθως τα 0,8 mm ειναι αρκετα χοντρο για να "κανει τα δικα του". Εδω να πω οτι επειδη δεν ειμαι πολυ της προστασιας (ετσι εμαθα να δουλευω), δεν φοραγα γαντια και θελει πολυ προσοχη να μην κολλησει κανενα δακτυλο πανω στο ξυλο.
Η αρχη του συρματος, ειχε λιμαριστει ωστε να ερθει ευθεια και να φυγει το σχημα που παιρνει απο το κοψιμο με τον κοφτη. Στο τελειωμα εγινε το ιδιο, δλδ λιμαρισμα - τσεκαρισμα, μεχρι να ερθουν και να εφαρμοσουν ακριβως οι 2 ακρες, ωστε στο "λιμαρισμα" μετα να μην αφησουν κενο, και το χρυσο στοιχειο να φαινεται εννιαιο περιμετρικα.
Τελειωνοντας με τα συρματα, το αυλακι του ξυλου ειναι φυσικα γεματο με CA η οποια πρεπει και να καθαριστει για να ερθει παλι σε καθαρο ξυλο και να υπαρχει ισοποση γεμιση του τριμενου γυαλιου. Καθαρισμος υπηρχε και στα ενδιαμεσα σταδια ωστε να παταει (κολλαει το συρμα) στο ιδο υψος περιμετρικα και οχι πανω σε στεγνωμενη κολλα, γιατι στο "τορνιρισμα" θα εβγαζε διαφορετικα παχη.
Με καθαρο λοιπον το αυλακι, και τα συρματα κολλημενα, ξεκιναμε να ριχνουμε λιγο κολλα, και με ενα αυτοσχεδιο "χωνακι" πανω στην κολλα το τριμμενο γυαλι και να το παταμε ωστε να γεμισει οσο το δυνατον καλυτερα για να μην αφησει κενα.
Μια διαδικασια κατα την οποια εκανα π@@ Αννα οτι εργαλειο υπηρχε στην περιμετρο του χεριου μου, λιμες, κοπτικα, λαβιδες, τσιμπιδακια, σακοραφες, γιατι δεν υπηρχε χρονος και το γυαλι επρεπε να "στουμπωσει" οσο πιο καλα γινοταν στην εγκοπη. Στο τελευταιο σταδιο (στο υψος που ημουν σιγουρος οτι θα αφαιρεθει) εβαλα και τα δακτυλα μου με πριονιδι απο κατω ωστε να μπορω να τα ξεκολλησω απο το δακτυλιδι.
Εδω εχω ηδη αρχισει να γυαλοχαρταρω, και οπως βλεπετε η "γεμιση" εχει καλυψει και το συρμα.
Ξεκινησα να παιρνω τα "χοντρα" με 80αρι και μετα μεχρι να δω συρμα με γυαλοχαρτο πετρας, αλλα πιστευω οτι οποιοδηποτε θα κανει δουλεια.
Το πονηρο σημειο εδω, εφοσον δουλευουμε πανω σε δραπανο και οχι σε
μηχανουργικο τορνακι ειναι, να σταματαμε και με οδηγο το συρμα, να αφαιρουμε τοπικα τα "βουναλακια" του εξτρα γυαλιου, γιατι αν το παμε μονο γυριστο γυαλοχαρτο, θα καταληξουμε να τρωμε ανομιομορφα, και οταν ξεφυγουμε απο το παχος του συρματος που πρεπει να αφαιρεθει (4/10 του χιλλιοστου) μετα δεν θα μαζευεται με τιποτα και πρεπει να παμε απο την αρχη με καινουργιο ξυλο.
Στη συνεχεια μολις δουμε συρρμα, κανουμε ενα καλο καθαρισμα και οπου υπαρχουν κενα στη γεμιση ριχνουμε παλι κολλα και τριμμενο γυαλι, και "βουρ" απο την αρχη.
Το κατεβαζουμε λιγο πριν απο το τελος και διαμορφωνουμε και τα πλαινα ξυλινα τμηματα, μεχρι το πλατος των ξυλινων τμηματων να ερθει ιδιο με το πλατος της γεμισης, χωρις τα μπρουτζακια, και "φερνουμε" και τα πλευρικα "κωνικα".
Μετα το φτανουμε μεχρι 1500 ντουκοχαρτο αφου εχουμε περασει 120-240-320-400 σφουγγαρι-800 σφουγγαρι-800 ντουκοχαρτο, καθαριζουμε με ενα βουρτσακι ενω γυρναει και φυσημα.
Παιρνουμε μια λιγο χοντρη ζελατινα, ριχνουμε πανω CA, και το ακουμπαμε πανω στο δακτιλιδι που γυριζει με "σουπερ" αργες στροφες περναμε το δακτυλιδι εξωτερικα, ωστε να διμιουργηθει μια λεπτη στρωση που,
θα καλυψει οποιοδηποτε κενο
θα σβησει τις οποιες "ασπριλες" πανω στο γυαλι που προερχονται ειτε απο το τριψιμο της CA, ειτε απο το τριψιμο του γυαλιου,
θα προστατεψει το μπρουτζοσυρμα απο το να χασει την λαμψη του χρυσου,
και θα δωσει περιθωριο στον "σχιζοφρενη" διμιουργο να περασει στο επομενο σταδιο την ψιλη αλοιφη της 3Μ με βαμβακι.
Αμεσως μετα ξεκιναμε την διαδικασια ανοιγματος της "δακτυλοτρυπας" με κωνικα τρυπανια μεχρι το πλησιεστερο προς τα κατω στο επιθυμητο. Αν θελουμε 15-16, παμε στο 14.
Συνεχιζεται..........................................