Τελειωσε και η βαση του αεροπλανου και πλεον μπορει να αρχισει η παρουσιαση με καμμια 20αρια φωτογραφιες.
Εδω το spitfire στην παρθενικη του πτηση στον κηπο
Εδω ολοκληρωμενο με την βαση του
Απο εδω ξεκινησαν ολα. Τα σχεδια (εχω λινκ 2 σελιδες πιο πισω) ειναι απλα και το μονο που χρειαζεται ειναι η επιλογη ξυλων και παχους.
Χρησιμοποιηθηκαν καλα ξυλα αυτη την φορα, οξια για την ατρακτο, βελανιδια για τα πτερυγια και καρυδια για την μερικη επικαλυψη της ατρακτου.
Οι κοπες ηταν πολυ απλες και εγιναν με την πριονοκορδελα εκτος απο καποιες εσωτερικες κοπες, οπως παρακατω, που εγιναν με σεγα παγκου.
Εδω η ατρακτος, το σωμα του αεροπλανου απο ξυλο οξιας.
Δεν ελειψαν και τα λαθη, οπως η λαθος επιλογη παχους των φτερων απο ξυλο δρυος. Πηρα το λαθος ρεταλι και επρεπε να μειωσω το παχος του κατα 3μμ.
Ευτυχως υπαρχει η πλανη που εδωσε την λυση και εκανε την διορθωση γρηγορα μειωνοντας το παχος στα 6μμ.
Το ιδιο και για τα πλαινα πτερυγια, μονο που ηταν πολυ μικρα για να τα περασω στην πλανη και τα εκοψα στην πριονοκορδελα και κατοπιν τα εφερα ακριβως ισια με γυαλοχαρτο.
Εδω η κοπη στην πριονοκορδελα με την βοηθεια ενος σφιγκτηρα μιας και το τεμαχιο ηταν πολυ μικρο για να το πιασεις με το χερι.
Τα πτερυγια κοπηκαν πιο μικρα απο οτι επρεπε... αρα επρεπε να μπει ενα φιλετακι ενος(!) περιπου χιλιοστου για να μην φαινεται ασχημα το πτερυγιο μεσα στην ατρακτο.
Τα φιλετακια κοπηκαν στο σωστο μεγεθος και γωνια μεσα στο μινι φαλτσοκουτι της φωτογραφιας. Μαζι τριγυρω ειναι και ολα τα μινι πριονακια μοντελισμου.
Εδω το ενα φιλετακι εχει μπει στη θεση του, στην εσοχη της ατρακτου, με ξυλοκολλα και πιεζεται με σφηνες για να πιασει καλα.
Κατοπιν, οταν στεγνωσαν και τα δυο φιλετακια, κοπηκαν συριζα με την ατρακτο με την βοηθεια ενος καλα ακονισμενου σκαρπελου. Δεν χρειαστηκε κανενα γυαλοχαρταρισμα μετα.
Επισης χρειαστηκε να μορφοποιηθουν καποια εξαρτηματα της προπελας. Αυτο εγινε με την βοηθεια του κυκλικου τριβειου. Δεν γινοταν αλλιως καθως προκειται για πολυ μικρα τεμαχια.
Και εδω πλεον ειναι ετοιμα ολα τα εξαρτηματα για βαψιμο και συναρμολογηση.
Μια σημαντικη λεπτομερεια ειναι ο τροπος που ανοιχτηκαν οι τρυπες για να βγουν οι 12 'εξατμισεις' της μηχανης. Επρεπε να γινει λοξο τρυπημα ~30 μοιρων.
Αυτο δεν ηταν δυνατον να γινει με το χερι καθως δεν θα υπηρχε με τιποτα η ζητουμενη ακριβης παραλληλη στοιχιση. Αυτο ομως εγινε ευκολα με την βαση της Dremel!
Συνεχεια με την λεπτομερεια, οι 'εξατμισεις' (οδοντογλυφιδες) επρεπε να κοπουν λοξα. Αυτο εγινε ευκολα με το μινι φαλτσοπριονακι της προξον.
Επειτα οι 'εξατμισεις' επρεπε να βαφτουν καταλληλα πριν να κολληθουν στην ατρακτο. Αυτο εγινε με το ασημι μεταλλικο χρωμα της Deco Art.
Οι οδοντογλυφιδες στερεωθηκαν σε ενα σφουγγαρι για να βαφτουν ευκολα. Δυστυχως η φαλτσοκοπη στις οδοντογλυφιδες εγινε αδικα καθως δεν βολευε.
Η ατρακτος βαφτηκε ανιλινη χρωματος καστανι και επικαλυψη καρυδιας κερι με αποχρωση σκουρας καρυδιας.
Εδω οι βαμμενες 'εξατμισεις' μπηκαν με ξυλοκολλα στην ατρακτο. Εν τω μεταξυ βαφτηκε και η προπελα.
Εδω οι 'εξατμισεις' κοπηκαν ολες στο ιδιο μηκος με την χρηση της πριονοκορδελας.
Και εδω ενα στιγμιοτυπο απο την κολληση των φιλετων καρυδιας πανω στην ατρακτο.
Εδω ειναι ενα αλλο πλανο του σχεδον τελειωμενου αεροπλανου
Και εδω μπαινουν με ξυλοκολλα τα δυο τελευταια κομματια, οι τουρμπινες, στο κατω μερος της ατρακτου.
Επισης φαινονται οι δυο βιδες που εχουν μπει για καλυτερη στερεωση του φτερου.
Και εδω φτασαμε στο τελος με την βαση απο οξια -και περασμενη με βερνικι σπρευ- να συμπληρωνει το εργο.
Τhanks for watching και σειρα για κατασκευη εχει πλεον το αντιπαλο δεος του spitfire, το Μesserschmitt
The end