Α γειά σου!
Γι αυτό λοιπόν το ήθος είναι φύση. Όπως είναι και η επιθετικότητα, ο φόβος, η αγωνία, η ορμή για αναπαραγωγή, η στοργή και πλείστα άλλα.
Είναι μια συν-αίσθηση που υπάρχει μέσα μας (στους ανθρώπους και τα ζώα) ούτως ή άλλως. Το σε ποιό βαθμό υπάρχει ή εκφράζεται είναι άλλο ζήτημα.
Τα λογής όμετρα (ηθικόμετρα, φοβόμετρα, σεξουαλικόμετρα και οτιδήποτε άλλο) είναι απλά το αποτέλεσμα των επιδράσεων που ασκούνται στον άνθρωπο (παιδεία, περιβάλλον, πολιτισμός και άλλα) και η προσπάθεια να τα ελέγξει/τιθασεύσει (νόμοι, θρησκείες, ιδεολογίες, ενοχικά σύνδρομα, εξιδανίκευση προτύπων) ή να τα απογειώσει (καλιέργεια ταλέντου, ανάπτυξη κριτικής σκέψης κ.λ.π.) επειδή ακριβώς έχει επίγνωση αυτών των επιρροών και των αποτελεσμάτων τους.
Και, όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε, δεν έχουν να κάνουν όλα μόνο με το ήθος ή μόνο με το φόβο ή κάποιο άλλο φυσικό χαρακτηριστικό.
Το ότι η γάτα κυνηγά ποντίκια ή η όρκα ευχαριστιέται να σκοτώνει δεν σημαίνει οτι δεν έχουν ήθος. Επειδή το αρσενικό λιοντάρι είναι ξάπλα όλη μέρα και τρώει από τα έτοιμα δεν σημαίνει οτι είναι φαλλοκράτης και ανήθικο.
Το αρσενικό λιοντάρι σκοτώνει τα μικρά του. Και πάλι δεν είναι ανήθικο.
Η γάτα κυνηγάει φίδια χωρίς να τα τρώει. Το ίδιο και ο σκύλος τη γάτα. Είναι η φύση τους (μας) τέτοια που τα ωθεί να εξυπηρετούν κι άλλα συναισθήματα τους. Δεν σημαίνει οτι είναι για φτύσιμο.
Γιατί δεν είναι ανήθικα ενώ κάνουν όλες αυτές τις βδελυρές για εμάς πράξεις;
Γιατί δεν το κάνουν κατόπιν σκέψεως και ζυγίσματος συνεπειών και επιπτώσεων.
Γιατί το κάνουν ανεξαιρέτως καταστάσεων. Το μόνο κριτήριο είναι το μπορώ ή δεν μπορώ, όχι το αν βρέχει ή έχει πολύ κόσμο τριγύρω ή επειδή σήμερα είναι αργία.
Γιατί το κάνουν τόσο όσο. Κανένα λιοντάρι δεν θα πάει να σκοτώσει σκίμνους που είναι έξω από την περιοχή του καμμία όρκα δεν θα σκοτώσει εκατοντάδες ψάρια ενώ είναι χορτάτη, καμμία νυφίτσα δεν θα ξεκληρήσει ένα κοτέτσι για να κάνει επίδειξη. Κι αν ποτέ γίνει είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Το ξέρω οτι θα διαφωνήσετε αλλά επιμένω οτι τα ζώα τρώνε, σκοτώνουν, φακαμάνε ΤΟΣΟ ΟΣΟ τους λέει η φύση τους κι όχι ο περίγυρος, η τηλεόραση, η γυναίκα τους, το παρελθόν τους ή οτιδήποτε άλλο. ΤΟΣΟ ΟΣΟ είναι απαραίτητο για την επιβίωσή τους (οριοθέτηση χώρου, εκδίωξη σφετεριστών, εξουδετέρωση απειλητικών καταστάσεων).
Το αν μια νυφίτσα σκοτώσει δέκα κότες και ένα λιοντάρι μία αντιλόπη δεν έχει καμμία σχέση.
Φυσικά σε όλα αυτά εξαιρούνται ζώα που έχουν εκπαιδευθεί - αλλοιωθεί από τον άνθρωπο.
Συγγνώμη αν σας κούρασα κι αν εκτροχιάζω το νήμα αλλά βρίσκω το όλο θέμα αρκετά ενδιαφέρον.
Και συγγνώμη αν παρεξήγησα κάποιον ή με παρεξήγησε. Ανταλλαγή απόψεων κάνουμε.
....
