Μμμμ, ναι, προχθές πήρε το μάτι μου στο Public καμιά 15αριά τίτλους -πραγματικός καταιγισμός, βασικά της Sony. Και το κομβικό σημείο του πλασαρίσματος είναι ότι έτσι ακούτε -λέει- τη μουσική όπως θα το ήθελαν οι δημιουργοί της -τέλος πάντων, κάπως έτσι. Και εδώ που τα λέμε, καλά λέει το sticker. Άμα είσαι 70άρης αμερικανοξεκούτης ή χαϊεντάς με παρωπίδες και μυαλό κολλημένο, το μόνο που σου έχει μείνει να λες είναι το κλασικό "εμείς στον καιρό μου...". Μιλάμε δηλαδή για φρέσκους τίτλους, Highway 61 Revisited, Forever changes, Stand! και τα τοιαύτα.
Φαντάζομαι του χρόνου θα επανακυκλοφορήσουν 78άρια της Κάκιας Μένδρη και του Νίκου Επιτροπάκη, από βακελίτη ανακυκλωμένο από γνήσιες χιτλερικές τουαλέτες. Ααχχχχ, ωραίες εποχές, να δούμε πάλι στις βιτρίνες και κανένα γραμμόφωνο καλέ...