CD Vs LP

Re: Απάντηση: CD Vs LP

Το κοίταξα στα πεταχτά.Δεν βρήκα πίνακες μετρήσεων.

Στο πιό πάνω απόσπασμα,απλά πηγή είναι η Sony Europe;

Είναι αυτό που λέμε…
Κατευθείαν από την πυγή
Γάργαρο.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: CD Vs LP

Δε λέω, καλό το παραμύθιασμα που περιρρέει τους δίσκους βινυλίου, αλλά το γεγονός, ότι σήμερα τα πάντα ηχογραφούνται ψηφιακά και αναπαράγονται σε ψηφιακή μορφή, (ενώ ο,τιδήποτε από αυτά μπορεί και να "κατέβει" και σε δίσκο LP), δεν οφείλεται σε κάποια μυστική συνομωσία κάποιων κακών, που τους ήρθε στα καλά καθούμενα να διώξουν το καλό βινύλιο για να έρθει το κακό CD, αλλά διότι η τα ψηφιακά μέσα εγγραφής και αναπαραγωγής -και ήχου και εικόνας- προσφέρουν τεράστια ποιοτική βελτίωση σε όλα τα επιμέρους χαρακτηριστικά, την οποίαν είναι αδύνατο να επιτύχει κανείς με οποιοδήποτε αναλογικό ηχογραφικό μέσο.



σ αυτό το "τα πάντα" μήπως πρέπει να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας ?
 
http://en.wikipedia.org/wiki/Dynamic_range#Audio

Γενικά αλλά με αριθμούς...

Εδώ αναγράφεται ~98 db για δίσκο cd και ~65 db για το δίσκο βινυλίου.Εχει διαφορά.

Απο μετρήσεις δίσκων βινυλίου,που είχα διαβάσει σ' ένα σχετικό άρθρο,στο "Hi Fi News" είχα δεί πίνακες με υψηλότερες μετρήσεις.Θα ψάξω να βρώ το τεύχος.
 
Last edited:
Αν μιλάμε γιά συνηθισμένο δίσκο βινυλίου, η δυναμική περιοχή σπάνια
υπερβαίνει τα 60 - 65dB και ο λόγος S/N τα 65 - 68dB και αυτό σε
αμεταχείριστους δίσκους, χωρίς σκράτς. Σε δίσκους άμεσης κοπής και
ειδικά σε αυτούς των 180 - 200gr, η δυναμική περιοχή ξεπερνάει τα 70dB!
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η δυναμική περιοχή, αλλά η γραμμικότητα που
παρουσιάζεται κατά την αναπαραγωγή του κάθε μέσου, καθώς και η
συμπεριφορά στα χαμηλά περάσματα! Εκεί το CD σε στάνταρ PCM 16/44.1,
χάνει κατά κράτος.
 
Last edited:
Διάβασε το αρθράκι και θα δείς ότι αυτό που περιγράφει είναι γεγονός, το
έχω δεί να συμβαίνει με αρκετό κόσμο!
 
Διάβασε το αρθράκι και θα δείς ότι αυτό που περιγράφει είναι γεγονός, το
έχω δεί να συμβαίνει με αρκετό κόσμο!

Βρέ δεν ξέρω άν έχω το τεύχος.Αν είναι απο τα τελευταία δεν το έχω.
 
.....
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η δυναμική περιοχή, αλλά η γραμμικότητα που
παρουσιάζεται κατά την αναπαραγωγή του κάθε μέσου, καθώς και η
συμπεριφορά στα χαμηλά περάσματα
! Εκεί το CD σε στάνταρ PCM 16/44.1,
χάνει κατά κράτος.
Θα ήθελα να μου εξηγήσετε αυτό που υπογράμμισα γιατί δεν το καταλαβαίνω....
 
Είναι καθαρά τεχνικό το θέμα και έχει να κάνει με την γραμμικότητα των
μετατροπέων σε συνδυασμό με την ύπαρξη του Jitter πού κάνει την
εμφάνισή του σε σήματα χαμηλής στάθμης, υχογραφημένα στο CD!
Καθώς και με την ύπαρξη μεγάλων ποσοστών παραμόρφωσης που επίσης
υπάρχει σε χαμηλής στάθμης σήματα (<-60dB), που πρακτικά εκμηδενίζει
το θεωρητικό πλεονέκτημα του CD (δυναμική περιοχή), έναντι του LP.
Σφάλματα κβάντισης εμφανίζονται επίσης σε πολύ ασθενή σήματα, καθώς
και σε απότομες και μεγάλες εξάρσεις (δυναμικά ξεσπάσματα), ειδικά σε
υλικό με πολυπληθή οργανικά σύνολα (όπως μιά μεγάλη συμφωνική)!
Με συγχωρείτε γιά τον τρόπο που το έξηγώ (πολύ απλοίκα), αλλά δεν
ξέρω με ποιόν άλλο τρόπο να πώ αυτό που θέλω!
 
Καί ασφαλώς αυτά τα οποία αναφέρω, αποτελούν την λεπτομέρεια της
λεπτομέρειας και πιθανόν (αν όχι σίγουρα), περνούν απαρατήρητα σε ένα
μέσο σύστημα!
 
Re: Απάντηση: CD Vs LP

Αν μιλάμε γιά συνηθισμένο δίσκο βινυλίου, η δυναμική περιοχή σπάνια
υπερβαίνει τα 60 - 65dB και ο λόγος S/N τα 65 - 68dB και αυτό σε
αμεταχείριστους δίσκους, χωρίς σκράτς. Σε δίσκους άμεσης κοπής και
ειδικά σε αυτούς των 180 - 200gr, η δυναμική περιοχή ξεπερνάει τα 70dB!
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η δυναμική περιοχή, αλλά η γραμμικότητα που
παρουσιάζεται κατά την αναπαραγωγή του κάθε μέσου, καθώς και η
συμπεριφορά στα χαμηλά περάσματα! Εκεί το CD σε στάνταρ PCM 16/44.1,
χάνει κατά κράτος.
Αγαπητέ Macmod όπως θα κατάλαβες δεν ασχολούμε και πολύ με τα τεχνικά σαν κάποιους φίλους που τα έχουν κάνει ψωμοτύρι και πανάκεια με αποτέλεσμα να έχουν 'κουφαθεί' τελείως και να 'ακούνε' μόνο τεχνικές μετρήσεις!!!
Εμένα το ένστικτό μου δεν με ξεγελά και χαίρομαι που οι τεχνικές σου γνώσεις επιβεβαιώνουν τα όσα υποστηρίζω από ακουστική εμπειρεία ζωντανής μουσικής.
Θα συνιστούσα στον κάθε φίλο τεχνολολάγνο να ακούσει και λίγη ζωντανή ακουστική μουσική ώστε να ξέρει πώς είναι πράγματι ο αληθινός ήχος και μετά ας έλθει να μας τον τεκμηριώσει και με μετρήσεις.
Ειλικρινά δεν θα είχα καμία αντίρρηση, όπως εσύ ακριβώς κάνει στις τοποθετήσεις σου. Λ.Σ.
 
Θα ήθελα να μου εξηγήσετε αυτό που υπογράμμισα γιατί δεν το καταλαβαίνω....

Αν χρειάζεσαι περισσότερες θεωρητικές πληροφορίες, βρες το βιβλίο
του Κου Π.Ψωμά, ''Παραμόρφωση, θόρυβος και ψηφιακός ήχος''!
Είναι έυπεπτο και εξαιρετικά κατανοητό από τον οποιονδήποτε και
αυτά που αναφέρω, τα έχει και σε σχήματα, απλά και ξεκάθαρα!!!
 
Φίλε Λουκά, δεν έχω την παραμικρή αντίρρηση γιά τίποτα και εξάλλου έχω
αναφέρει άπειρες φορές ότι τιμώ το CD ως μέσο και δεν έχω κάτι εναντίον
του, απλά δεν με καλύπτει στον βαθμό που θέλω, ενώ το βινύλιο, ναί!!!
 
Ξέρεις κάτι, δεν με απασχολεί το θέμα θεωρητικά. Καλό είναι φυσικά αυτό που προτείνεις όπως και το να γνωρίζει κάποιος. Αλλά εμπιστεύομαι τα αφτιά μου συγκρίνοντας τον αναπαραγόμενο ήχο με τον αληθινό. Εμπιστεύομαι και ανθρώπους που ξέρουν να ακούνε και έχουν τις κατάλληλες τεχνικές γνώσεις.
Επι πλέον χαίρω και της ελευθερίας, της αποδέσμευσης από 'θεωρίες' που πραγματικά λειτουργούν σε πολύ κόσμο αρνητικά και αυτό είναι το θλιβερότερο της υπόθεσης. Λ.Σ.
 
Έχω ακούσει πάρα πολλά ''καλά'' συστήματα, σε κανένα όμως δεν έχω
ακούσει το CD να πλεονεκτεί ηχητικά και συνολικά από το βινύλιο, γιά
να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, αναφέρομαι σε συστήματα με ισοδύναμες
πηγές CD και πικάπ και πάντα με υλικό αναφοράς και γιά τα δύο μέσα!
 
Ενδιαφέρον τόπικ. Παρόλο που το μήκος του δεν επιτρέπει να αποκτήσει κανείς πλήρη εικόνα της εξέλιξής του, φαίνεται στις τελευταίες σελίδες να καταλήγει ως σύγκριση αναλογικού με ψηφιακό ήχο.

Διάβασα τελευταία ένα ενδιαφέρον βιβλίο, το Mixing With Your Mind του Mike Stavrou (πολύ καλός ελληνοαυστραλός ηχολήπτης, απλά και μόνο ν' αναφέρω ότι έχει δουλέψει στα AIR Studios του Λονδίνου) που μου έλυσε πολλές απορίες σχετικά με το θέμα.

Ο Stav παρουσιάζει τον ήχο σαν έναν ουρανοξύστη. Η αναλογική ηχογράφηση είναι η φωτογράφηση του πύργου με την εστίαση στο κέντρο, στο μέσο του κτηρίου (εκεί που βρίσκεται ο κύριος όγκος της ηχητικής πληροφορίας, όπως λέει). Οι πρώτοι όροφοι καθώς και η κορυφή απεικονίζονται με αρκετή ευκρίνεια, που όμως μειώνεται όσο απομακρυνόμαστε από κέντρο εστίασης. Με την ψηφιακή ηχογράφηση, το focus βρίσκεται στην κορυφή. Η αντένα του κτηρίου φαίνεται ολοκάθαρα, με εντυπωσιακή λεπτομέρεια, όπως και όλοι οι πάνω όροφοι. Όσο κατεβαίνουμε χαμηλότερα όμως τα πράματα γίνονται πιο θολά. Και καταλήγει λέγοντας ότι οι δυνατοί σε ένταση ήχοι περιγράφονται με τη μεγαλύτερη δυνατή λεπτομέρεια, με το μεγαλύτερο εύρος πληροφορίας (16bit), ενώ οι πιο σιγανοί ήχοι περιγράφονται με λιγότερα bit, άρα λιγότερο λεπτομερώς. Σαν παράδειγμα αναφέρει την εντυπωσιακή ικανότητα του κιθαρίστα Jonh Williams να ξεχωρίζει (με κλειστά μάτια και χωρίς καμιά απόκλιση) την ψηφιακή από την αναλογική ηχογράφηση του ίδου κομματιού. Όπως του εξήγησε, το δάχτυλό του έκανε έναν ανεπαίσθητο ήχο τη στιγμή που "άφηνε" τη χορδή της κιθάρας. Ο ήχος αυτός ήταν παρών στην αναλογική εκδοχή, απουσίαζε από την ψηφιακή όμως!

Τέλος κλείνει τη σύγκριση λέγοντας ότι όταν βγήκε το CD, όλοι επικεντρώθηκαν στα σημεία που υπερτερούσε ο ψηφιακός έναντι του αναλογικού ήχου (δυναμική περιοχή, επίπεδα θορύβου κ.α.) και κανένας δεν έδωσε σημασία στα αδύνατα σημεία του ψηφιακού ήχου, που όμως σήμερα - σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά - είναι πλεόν φανερά.

Προσωπικά, επειδή ούτε τα αφτιά του Williams έχω ούτε τον εξοπλισμό του Stavrou, απολαμβάνω (χωρίς ... αναλογικές ενοχές) την ποιότητα του CD.

Ελπίζω να μην κούρασα με το ολίγον μακροσκελές 2ο μόλις ποστ μου. Κατευθείαν στα "βαθιά" ο νέοπας :D
 
Last edited: