Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Μηπως κυριε Στελιο μας να ορισετε αναπληρωτη καθηγητη τον κυριο αυτια,μιας και πιο πολλα μαθαινουμε απο αυτον
και ειναι εδω χανει κερδιζει ο... ΠΑΟΚ?:ciao:
 
auteur said:
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Elevator to the Gallows (1958)
η καλύτερη σκηνή της ταινίας.. αναπόφευκτα μας φέρνει στο μυαλό τον Bresson.

To ερωτικό πάθος ειναι ενας χώρος που δεν μπορείς να δραπετεύσεις εύκολα, και αν βρεις τον τρόπο, ειναι σχεδόν σίγουρο,
οτι η μοίρα θα σε οδηγήσει ξανά εκεί.

Ενα φιλμ με άρωμα nouvelle vague, πριν την nouvelle vague
με μια νότα Bresson (ο Malle ηταν βοηθός του Bresson)
αρκετες νότες Hitchcock και ενα soundtrack με την υπογραφή του Miles Davies,
συνθέτουν ενα cool film που δειχνει (και νιώθετε) μοντέρνο ακόμα και σήμερα

8+/10
Click to expand...

Δεν γίνεται βρε φίλε auteur να το γράφεις ως "elevator to the gallows"!!!!!
Η ταινία ήταν, είναι και θα είναι το "Ascenseur pour l'echafaud".
 
opsim said:
Δεν γίνεται βρε φίλε auteur να το γράφεις ως "elevator to the gallows"!!!!!
Η ταινία ήταν, είναι και θα είναι το "Ascenseur pour l'echafaud".
Click to expand...
Αμ είδες.. αν στο μάθημα των γαλλικών κάνεις κοπάνες.. 2 χρόνια χαμένα..

Πολύ κρίμα να μην μπορώ να δω γαλλικές ταινίες και να διαβάζω κανα Camus χωρίς υπότιτλους και μεταφράσεις.

Αν μάθαινα και ιαπωνικά και λίγα ισπανικά θα ημανε ευτυχής.

Για τιμωρία, σήμερα θα έχει 2 ταινίες του Malle.

Να γράψω και για 2 που νόμιζω ότι τελικά θα είναι οι καλύτερες του..
 
Last edited:
Οσους μήνες και χρόνια να μεταναστευσουμε σε ενα άγνωστο τόπο, πάντα θα είμαστε τουρίστες. Μάλλον πρέπει να περάσουν αιώνες μέχρι ο τόπος να αποτυπώνεται στο σώμα μας και στην συνείδηση μας. (κάτι που θίγει η Agnes Varda με το σχεδόν αριστούργημάτικο faces places)
Αυτό όμως που μαθαίνουμε από ταξίδια σε άλλους πολιτισμούς και χώρες είναι ο εαυτός μας, ενα είδος αυτογνωσίας, αμφισβήτησης και αποδοχής.

9+/10
και αυτό για τα κοντινά πλάνα που δεν λειτουργούν σε κάποια επεισόδια και ότι κουράζει με τις πολιτικές του παρατηρήσεις (κομμουνισμός) που δεν αφήνουν περιθώρια ελεύθερης κριτικής σκέψης. Όμως σε κάποια σημεία οι αναζητήσεις του και η αμφισημια του είναι αριστουργήματικες

Ο ίδιος ο Μαλ ειχε πει, ότι ήταν η πιο προσωπική δουλειά του, όπου μέχρι το τέλος της ζωής του τον έκανε να αναρωτιέται.

Επειδή μάλλον δεν θα τα δείτε ολόκληρα, έχει μερικές από τις καλύτερες στιγμές του phantom India.

https://youtu.be/UueMNMoFEl4

https://youtu.be/4JB_Mqm1tV8

https://youtu.be/0GfejIxtDfw
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ said:
Καλά, πως κανεις έτσι; Ούτε εγώ τον έχω δει (αν και προσπάθησα).
Click to expand...

εσυ εισαι ενταξει το παραδεχεσαι ...
εκανες και προσπαθεια
και η Μαρσειγ χθες προσπαθησε ..
 
RofcqCXxGhvqtfNczxIk9a9ijuZSCI_large.jpg


In 1958 "Les Amants" caused a considerable scandal on its international release for its depiction of a married mother walking out on her family for a younger man. It was actually banned in several American states, and the Supreme Court had to rule in the film's favour on an obscenity charge. "It was successful for all the wrong reasons," Malle later said to one interviewer, although by today's standard it's far from being sexually explicit.

Adapted by Malle and his co-screenwriter Louise De Vilmorin from the 18th century short story by Dominique Vivant, "Les Amants" helped turn Jeanne Moreau into an iconic leading actress. Wilful and alluring, she plays Jeanne Tournier, the bored wife of a Dijon newspaper proprietor (Cuny), who takes every opportunity to slip off to Paris to visit her wealthy, socialite friends Maggy (Magre), and the polo-playing Raoul (Villalonga). Driving back to the provinces, her car breaks down and she if offered a lift back to her mansion by a young archaeologist Bernard (Jean-Marc Bory). Jeanne's husband insist that the stranger stays for dinner with the other guests Maggy and Raoul...

Whereas Malle's debut, "Lift to the Scaffold" was a noirish thriller, "Les Amants" is a much more classical, sensual piece of film-making. Shot in elegant long takes, with a Brahms soundtrack, its centrepiece is the almost wordless extended sequence in which Jeanne and Bernard fall in love during one magical night. "Love can be born in one glance," murmurs Moreau in voiceover, "and in that moment all shame and restraint died away."
Click to expand...

ποσο έχουν αλλάξει οι καιροί.. αλλα και πόσο πιο ριψοκίνδυνοι ηταν σκηνοθετες σαν τον Basil Dearden
Victim (1961 film)



Les Amants (1958)

Πιο ερωτικό απο το "ψυχρο" Ascenseur pour l'echafaud (καλα το εγραψα κυριε opsim;)
με την ίδια κομψότητα και μια πανέμορφη νυχτερινή σκηνή με ήχους απο την φύση
η Moreau για πρώτη φορά φεύγει απο την ασφάλεια που της παρέχεται και ανακαλύπτει την πραγματική φύση του έρωτα, αυτή της αμφιβολίας.

8+/10
 
Last edited:
(η συγκεκριμένη νυχτερινή σκηνή μας φέρνει στο μυαλό τον μεγάλο Ρενουάρ και Μιζογκούτσι.. )

daS0poSl1vMvNOEYkjbnM378NmEDaN_large.jpg



Humain, trop humain

το περίμενα πολύ καλύτερο,
εχω παρακολουθήσει σύγχρονα έργα με παρόμοιο θέμα, οπου η μουσικότητα των ήχων, ο ρυθμός και η παρατηρητικότητα τους ειναι πολύ πιο ενδοσκοπική.

6/10
 
auteur said:
RofcqCXxGhvqtfNczxIk9a9ijuZSCI_large.jpg




ποσο έχουν αλλάξει οι καιροί.. αλλα και πόσο πιο ριψοκίνδυνοι ηταν σκηνοθετες σαν τον Basil Dearden
Victim (1961 film)



Les Amants (1958)

Πιο ερωτικό απο το "ψυχρο" Ascenseur pour l'echafaud (καλα το εγραψα κυριε opsim;)
με την ίδια κομψότητα και μια πανέμορφη νυχτερινή σκηνή με ήχους απο την φύση
η Moreau για πρώτη φορά φεύγει απο την ασφάλεια που της παρέχεται και ανακαλύπτει την πραγματική φύση του έρωτα, αυτή της αμφιβολίας.

8+/10
Click to expand...

αβεβαιότητας
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Stellios papa said:
.
αouteour αν εβαζες μικροτερες φωτο
θα μπορουσαμε να διαβαζαμε τα ποιοτηκα σου κειμενα ανεμποδιστα
Click to expand...

εχεις δίκιο αλλα τις βάζω οπως τις βρίσκω..
το να τις κανεις resize απαιτεί παραπάνω κινήσεις και χρόνο, και ήδη εχει αρκετή η ζέστη.

εχετε δει κανένα του Λουί;
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Stellios papa said:
.

πρεπει να ειναι πολυ μεγαλη η ταινια που θα παρει τον Χρυσο Φοινικα απο τον Κορεατη ΛΙ ΤΣΑΝΓΚ ΝΤΟΚ
τον ξερουμε απο την ΠΟΙΗΣΗ και το SECRET SUNSINE !!


https://www.youtube.com/watch?time_continue=77&v=wi6Kw7V8gXk
Click to expand...

Ξεχνάτε OASIS που ειναι ταινιάρα.

μονο το Peppermint Candy δεν ειναι τόσο καλό όσο τα OASIS, SECRET SUNSINE, ΠΟΙΗΣΗ..

για τον Μαλ δεν μας είπατε ακόμα..
 
Letter never send
Περα απο την εκνευριστικη μελο μουσικη και τις οποιες συμβασεις συμφωνα με την περιοδο και την χωρα που γυριστηκε,edv εχουμε μια εξαιρετικη σκηνοθεσια και αριστουργηματικη φωτογραφια θα ελεγα μια κλαση πανω απο την εξαιρετικη φωτογραφια του revenant (ως ταινια επιβιωσης με θαυμασια φωτογραφια που θυμαμαι τελευταια)..
για αλλη μια φορα thanks κυριε αυτια...
 
FINIX said:
Letter never send
Περα απο την εκνευριστικη μελο μουσικη και τις οποιες συμβασεις συμφωνα με την περιοδο και την χωρα που γυριστηκε,edv εχουμε μια εξαιρετικη σκηνοθεσια και αριστουργηματικη φωτογραφια θα ελεγα μια κλαση πανω απο την εξαιρετικη φωτογραφια του revenant (ως ταινια επιβιωσης με θαυμασια φωτογραφια που θυμαμαι τελευταια)..
για αλλη μια φορα thanks κυριε αυτια...
Click to expand...

To Soy Cuba το'χεις δει, ετσι?
Αν οχι, δες το... χτες!
 
Χεχε
θα παθεις μεγαλη πλακα...
Πριν αρχισει η ταινια, καλου-κακου δεσε με κατι το σαγονι σου για να μην το ψαχνεις μετα.:antlers:
 
Μα ηδη επαθα,και αλλο ?μενεις αναυδος με τις εικονες,τρελο ματι
 
Top Bottom