Κάτι μου λέει οτι θα το "χτυπήσεις" και αυτό..
www.cinemagazine.gr
Έχω γίνει προβλέψιμος!Κάτι μου λέει οτι θα το "χτυπήσεις" και αυτό..
Τρέιλερ: Ο Γιάννης Βεσλεμές «αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο»
Η επόμενη ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ μετά την 'Νορβηγία' κινείται σε όμοιο, ιδιοσυγκρασιακό μήκος κύματος και μόλις απέκτησε το πρώτο, αλαφροϊσκιωτο τρέιλερ της.
μια μπαλάντα για τους ηττημένους και μια κωμωδία για τους καταραμένους». Πάλι; Ακόμα; Έλεος ρε παιδιά. Καμια ταινία για φυσιολογικούς ανθρώπους δεν παίζει;
Kωστα, φυσικα και παιζει, αλλα αυτες εχουμε τον Στελαρα να τις προτεινει.
Θα μπορούσα να γράψω κι εγώ την πρόταση αυτή, μόνο που, θα έβαζα τελεία στο the Straight Story.
με φυσιολογικους ανθρωπους θελει
Για τον Στελ, αισθησιακοι ειναι οι ρυθμοι του Τεο.
Κοιταξε, αυτστηρα αναμεσα στα δυο μπορω να σου πω οτι αγαπαω περισσοτερο τους Διχασμενους!
Μαζι σου με χιλια!
Γιατί, μασάω νομίζεις;
Για τον Άιρονς θα μπορούσα να σε δικαιολογήσω, αν και εκείνη την περίοδο έδωσε και μεγαλειώδεις ερμηνείες. Ειδικά στους Διψασμένους.
Που παίζει; Η τελευταία ελληνική ταινία που είδα να ασχολείται με (κάπως) φυσιολογικούς, καθημερινούς ανθρώπους και αναγνωρίσιμα θέματα ήταν το Τετάρτη 04:45. Πριν πολλά χρόνια είχα δει μια ισπανική ταινία, τη Νύχτα των Ηλιοτρόπιων, που πραγματεύεται με αφορμή ένα φόνο την ερήμωση της υπαίθρου, την αστυφιλία, την αλαζονεία των τουριστών και το χάσμα μεταξύ των πολλών και της πνευματικής ελίτ. Ταινία με πολύ μικρό κόστος, αλλά καλές ερμηνείες, σενάριο, ρεαλιστικούς διαλόγους, ρυθμό και καλή φωτογραφία. Ξέρεις πόσο τη ζήλεψα; Ποια ελληνική ταινία μπορεί να τα προσφέρει αυτά; Ένα ρεαλιστικό διάλογο μεταξύ καθημερινών χαρακτήρων; Η αίσθηση μου είναι ότι όι έλληνες δημιουργοί δεν κατέχουν αυτό το απλό. Γι αυτό καταφεύγουν σε ταινίες για "καταραμένους" και "απόβλητους", σε φόρους τιμής στον Τρυφώ και τον Ταρκόφσκι, γιατί αδυνατούν να κάνουν μια ταινία με πρωταγωνιστή έναν Έλληνα ιδιωτικό υπάλληλο και μια ρεσεπσιονίστα, ένα φόρο τιμής στο Τζαβέλα και το Γρηγορίου.
