Φακοί για m4/3
- Thread starter kosmous
- Start date
“LISTEN! GANDALF HAS HAD A BABY”
Μια σύγκριση μεγέθους και βάρους χωρίς τα hood και τα κολάρα
Μια σύγκριση των 50-200/2.8 , 150-400/4.5 και 100-400/5-6.3 στα 200mm σε bokeh
Μια σύγκριση με τους 100-400/5.6 -6.3 άλλων συστημάτων σε μέγεθος βάρος
Last edited:
Μη αναμενόμενες καθυστερήσεις στην παράδοση του φακού λόγω αρκετών προ παραγγελιών παρά την υψηλή τιμή του
Ο νέος φακός υποκαθιστά 200% τον παλιό μου 50-200/2.8-3.5 που ήταν το βασικό μου εργαλείο για χρόνια στα 4/3. Ως εστιακη ο παλιός 50-200 με κάλυπτε στο 90% της χρήσης τηλεφακού γιαυτα που εγώ χρειάζομαι
Ο φακός που τον αντικατέστησε στο m43 , ο pro 40-150/2.8 παρότι είναι οπτικά αστέρι δυστυχώς ως εστιακή με άφησε αδιάφορο γιατί δεν καλύπτει τα 300-400mm (σε FF) γιαυτό και ποτέ δεν τον απέκτησα ενώ τον έχω βρει κι σε τιμές χώμα. Δεν με ενθουσίασε επίσης και το bokeh του, το βρίσκω λίγο άναρχο όπως και η χρήση πολ/στη σε 3-4 κοπιες που δοκίμασα ποτέ δεν κατάφερα να πάρω super αποτελέσμα με τον φακό ανοιχτό , χωρίς να κλείσω το διάφραγμα.
Ετσι προτίμησα άλλες λύσεις τον πολύ ελαφρύ 40-150/4 pro και τον 100-400 για πιο μακρινές εστιακές. Για 2 χρόνια είχα αγοράσει σε προσφορά της UK Panasonic τον Leica 200mm/2.8 με τον 1.4Χ (2500 ευρώ στοίχιζε κανονικά) , άριστος οπτικά , ο καλύτερος φακός στα 200mm στο σύστημα αλλά ήταν 1.3 κιλά και δεν είχε την ευχρηστία του ζουμ σε συνδιασμο με την φωτεινότητα οπότε κάποια στιγμή τον έδωσα και αυτόν.
Ο νέος τηλεφακός εκτός ότι μου καλύπτει εξαρχής όλη την αγαπημένη μου διάσταση από 100-400mm με διάφραγμα 2.8 έχει εξαιρετικό ΙQ, το bokeh του δείχνει πολύ καλό, έχει ικανότητα να καλύψει macro σε μεγαλύτερη μεγενθυνση από τον 100-400 ακόμα και σε focus stacking και οι ριπές του, ταχύτητα εστίασης είναι τοπ.
Το βαρος του είναι σχεδόν ίδιο με του παλιού μου 50-200 γύρω στο κιλό αλλά ο φακός δεν επιμηκύνεται και αυτό είναι τεράστιο συν τόσο για τη στεγανότητα του φακού όσο και για την εργονομία του αφού μπορείς να αλλάζεις εστιακή και το ζύγισμα να μένει ίδιο στο χέρι σου ακόμα και με ελαφριά σώματα. Ο 100-400 που έχω ακόμα και στην ΟΜ1 με ενοχλεί αφάνταστα γιατί όταν προσπαθώ να ζουμάρω έχει αρκετά σφιχτό δαχτυλίδι και γυρίζοντας το ο φακός επιμηκύνεται άλλο τόσο και ο καρπός σφίγγει κιαλλο την μηχανή από την αλλαγή βάρους. Ειδικά σε macro 1:3 που είναι πολύ καλός ο 100-400 αυτή η αλλαγή βάρους με κουράζει περισσότερο από το να είχα ένα βαρύτερο φακό.
Οταν κράτησα τον λευκό 150-400/4.5 pro αυτό ήταν που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Ζούμαρα με 1.9 κιλά στο χέρι φακό και ο φακός στεκόταν άνετα με το γκριπ της ΟΜ1 , είχε εξαιρετικό ζύγισμα.
Η συνδιαστική σταθεροποίηση των 7 στοπ του 50-200/2.8 απογειώνει την χρήση του σε χαμηλό φωτισμό σε συνδιασμο με το f2.8 και την απόδοση του φακού σε ΙQ ανοιχτός. Από τα πρώτα δείγματα που είδα και με τον πολ/στη 1.4Χ η ποιότητα του μένει σε εξαιρετικά επίπεδα οπότε συνδιαστικά καλύπτονται με f4 και άλλα 160mm (FF) χωρίς το πρόβλημα που είχα με τον 40-150/2.8. Προσωπικά αν ποτέ τον αποκτήσω δεν θα κάνω χρήση του διπλασιαστή , είμαι σίγουρος ότι η μανέστρα θα χαλάσει.
Για εμένα είναι ο φακός που θα μου συμπληρώσει ιδανικά τον 12-40ΙΙ αλλά η αλμυρή τιμή του είναι περιοριστικός παράγοντας .
Θα καλύψει με τον πολ/στη ως εστιακή κατά 80% τον 100-400 μου (τον έχω βάλει για πώληση), σε macro έως 1:2 τον 90mm/3.5 που πούλησα πριν ένα μήνα (είχε επίσης σταθεροποίηση) , τον μικρό 40-150/4 pro (αυτός θα μείνει γιατί είναι ελαφρύς για ταξίδια) και πιθανώς και τον 75/1.8.
Θα περιμένω να δω πως θα κυμανθεί η τιμή του τα επόμενα χρόνια και βλέπουμε, δυστυχώς ο μεγάλος αδερφός του ο 40-150/4.5 δεν έριξε καθολου τιμή αντίθετα ακρίβυνε
Ο φακός που τον αντικατέστησε στο m43 , ο pro 40-150/2.8 παρότι είναι οπτικά αστέρι δυστυχώς ως εστιακή με άφησε αδιάφορο γιατί δεν καλύπτει τα 300-400mm (σε FF) γιαυτό και ποτέ δεν τον απέκτησα ενώ τον έχω βρει κι σε τιμές χώμα. Δεν με ενθουσίασε επίσης και το bokeh του, το βρίσκω λίγο άναρχο όπως και η χρήση πολ/στη σε 3-4 κοπιες που δοκίμασα ποτέ δεν κατάφερα να πάρω super αποτελέσμα με τον φακό ανοιχτό , χωρίς να κλείσω το διάφραγμα.
Ετσι προτίμησα άλλες λύσεις τον πολύ ελαφρύ 40-150/4 pro και τον 100-400 για πιο μακρινές εστιακές. Για 2 χρόνια είχα αγοράσει σε προσφορά της UK Panasonic τον Leica 200mm/2.8 με τον 1.4Χ (2500 ευρώ στοίχιζε κανονικά) , άριστος οπτικά , ο καλύτερος φακός στα 200mm στο σύστημα αλλά ήταν 1.3 κιλά και δεν είχε την ευχρηστία του ζουμ σε συνδιασμο με την φωτεινότητα οπότε κάποια στιγμή τον έδωσα και αυτόν.
Ο νέος τηλεφακός εκτός ότι μου καλύπτει εξαρχής όλη την αγαπημένη μου διάσταση από 100-400mm με διάφραγμα 2.8 έχει εξαιρετικό ΙQ, το bokeh του δείχνει πολύ καλό, έχει ικανότητα να καλύψει macro σε μεγαλύτερη μεγενθυνση από τον 100-400 ακόμα και σε focus stacking και οι ριπές του, ταχύτητα εστίασης είναι τοπ.
Το βαρος του είναι σχεδόν ίδιο με του παλιού μου 50-200 γύρω στο κιλό αλλά ο φακός δεν επιμηκύνεται και αυτό είναι τεράστιο συν τόσο για τη στεγανότητα του φακού όσο και για την εργονομία του αφού μπορείς να αλλάζεις εστιακή και το ζύγισμα να μένει ίδιο στο χέρι σου ακόμα και με ελαφριά σώματα. Ο 100-400 που έχω ακόμα και στην ΟΜ1 με ενοχλεί αφάνταστα γιατί όταν προσπαθώ να ζουμάρω έχει αρκετά σφιχτό δαχτυλίδι και γυρίζοντας το ο φακός επιμηκύνεται άλλο τόσο και ο καρπός σφίγγει κιαλλο την μηχανή από την αλλαγή βάρους. Ειδικά σε macro 1:3 που είναι πολύ καλός ο 100-400 αυτή η αλλαγή βάρους με κουράζει περισσότερο από το να είχα ένα βαρύτερο φακό.
Οταν κράτησα τον λευκό 150-400/4.5 pro αυτό ήταν που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Ζούμαρα με 1.9 κιλά στο χέρι φακό και ο φακός στεκόταν άνετα με το γκριπ της ΟΜ1 , είχε εξαιρετικό ζύγισμα.
Η συνδιαστική σταθεροποίηση των 7 στοπ του 50-200/2.8 απογειώνει την χρήση του σε χαμηλό φωτισμό σε συνδιασμο με το f2.8 και την απόδοση του φακού σε ΙQ ανοιχτός. Από τα πρώτα δείγματα που είδα και με τον πολ/στη 1.4Χ η ποιότητα του μένει σε εξαιρετικά επίπεδα οπότε συνδιαστικά καλύπτονται με f4 και άλλα 160mm (FF) χωρίς το πρόβλημα που είχα με τον 40-150/2.8. Προσωπικά αν ποτέ τον αποκτήσω δεν θα κάνω χρήση του διπλασιαστή , είμαι σίγουρος ότι η μανέστρα θα χαλάσει.
Για εμένα είναι ο φακός που θα μου συμπληρώσει ιδανικά τον 12-40ΙΙ αλλά η αλμυρή τιμή του είναι περιοριστικός παράγοντας .
Θα καλύψει με τον πολ/στη ως εστιακή κατά 80% τον 100-400 μου (τον έχω βάλει για πώληση), σε macro έως 1:2 τον 90mm/3.5 που πούλησα πριν ένα μήνα (είχε επίσης σταθεροποίηση) , τον μικρό 40-150/4 pro (αυτός θα μείνει γιατί είναι ελαφρύς για ταξίδια) και πιθανώς και τον 75/1.8.
Θα περιμένω να δω πως θα κυμανθεί η τιμή του τα επόμενα χρόνια και βλέπουμε, δυστυχώς ο μεγάλος αδερφός του ο 40-150/4.5 δεν έριξε καθολου τιμή αντίθετα ακρίβυνε
Last edited:
Το δίλημμα για οσους εχουν τον εξαιρετικό 40-150/2.8 υπάρχει , να δώσουν 3000ευρω έξτρα για να έχουν 100mm ακόμη χωρις TC ?
Απο οικονομικής άποψης η απάντηση είναι εύκολη , όχι βέβαια. Τι άλλες διαφορές παρουσιάζουν οι δυο φακοί ?
Amateur Photographer (Andy Westlake)
Απο οικονομικής άποψης η απάντηση είναι εύκολη , όχι βέβαια. Τι άλλες διαφορές παρουσιάζουν οι δυο φακοί ?
Amateur Photographer (Andy Westlake)
- Image quality: Finds the 50-200mm to be exceptionally sharp, even wide open, with excellent control of chromatic aberration and flare. Notes it surpasses the 40-150mm when both are pushed to their limits (especially with teleconverters).
- Performance: Autofocus is fast and reliable; internal zoom helps balance. The built-in optical stabilization adds real-world sharpness advantages that the 40-150 lacks.
- Comparison: While the 40-150mm is still a superb lens, the 50-200mm “takes things to a new level,” especially for wildlife and sports shooters who need reach and stabilisation.
- Image quality: Both lenses are sharp, but the 50-200 shows better consistency across the frame and maintains sharpness better at long focal lengths. With teleconverters, the 50-200 performs more cleanly than the 40-150.
- Performance: Praises the close-focusing ability of the 50-200, enabling semi-macro shots with pleasing bokeh. Autofocus is strong on both, but stabilisation on the 50-200 provides a tangible advantage in field work.
- Comparison: Says owners of the 40-150mm face a genuine dilemma: it remains excellent, but the 50-200 brings enough optical and performance improvements to be tempting, especially for wildlife.
- Image quality: Describes the 50-200mm as having “optical excellence” with outstanding sharpness even wide open, smooth bokeh, and excellent aberration control. In their view, it surpasses the 40-150mm in rendering at the long end.
- Performance: Notes superb stabilisation and handling. Autofocus is quick and accurate, matching or exceeding the 40-150mm in real-world shooting.
- Comparison: Frames the 50-200 as “in a different class” to the 40-150 when it comes to telephoto performance, especially for action and wildlife.
- Image quality: Highlights the 50-200’s sharpness, contrast, and color rendition, calling it a step above what the 40-150mm delivers, particularly when shooting at or beyond 150mm.
- Performance: Emphasizes that the lens maintains strong sharpness and detail capture even with teleconverters attached, where the 40-150mm tends to soften more noticeably.
- Comparison: Suggests that for shooters who demand maximum reach and quality in one package, the 50-200mm is the stronger tool, though the 40-150mm remains excellent in its native range.
- Both are excellent lenses: The 40-150mm has long been regarded as one of the sharpest, most reliable Micro Four Thirds zooms.
- The 50-200mm builds on that: Reviewers agree it brings:
- Superior sharpness consistency, especially at longer focal lengths
- Stronger performance with teleconverters
- Built-in stabilization that yields sharper handheld shots
- Excellent close-focus ability and rendering (good for detail and semi-macro work)
- Trade-offs: The 40-150mm remains lighter, cheaper, and plenty sharp in its own right—so it may still be preferable for travel, events, or shooters who rarely need more than 150mm.
CorfuS
Senior Member
- 17 November 2017
- 359
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το φακό M.Zuiko Digital ED 50–200mm f/2.8 IS PRO και το σύστημα απο τον Alex Cooke στο fstoppers.com...
Is Micro Four Thirds the Most Interesting Camera Platform Right Now?
Is Micro Four Thirds the Most Interesting Camera Platform Right Now?
Το άρθρο με αφορμή τον νέο φακό κάνει κάποιες γενικεύσεις που έχουν βάση αλλά θα ήμουν επιφυλακτικός ακόμη να τις ερμηνεύσω τόσο απλά.
Χρησιμοποιώ το σύστημα πάνω 20 χρόνια , έχω δει τα πάντα να συμβαίνουν , innovations από την Olympus , σκάνδαλα οικονομικά, φήμες ότι το σύστημα είναι πεθαμένο στην μετάβαση από 4/3 σε m43 κλπ.
Όταν παρέλαβε η ΟMDS περίμενα να δω πως θα τρέξει το σύστημα. Τα πρώτα 2-3 χρόνια ξεκάθαρα έβγαλε ότι είχε στα συρτάρια της από τo RD της Olympus (pro 150-400/4.5 κλπ) και κάποια άλλα οπτικά αντιγραφή από Sigma ή μικρές αναβαθμίσεις σωμάτων (ΟΜ1.2, ΟΜ5 κλπ) . Έφτασε όμως η στιγμή που θα έπρεπε να σχεδιάσει νέα προϊόντα και εκεί περίμενα να δω αν θα είναι προϊόντα που θα ξεχωρίζουν και θα εντυπωσιάσουν με κάποιο τρόπο τόσο τους υπάρχοντες χρήστες όσο και την υπόλοιπη αγορά.
Τόσο η ΟΜ3 όσο και ο νέος φακός 50-200/2.8 είναι προϊόντα αντάξια της παλιάς Olympus , σχεδιάστηκαν με μεράκι , αισθητική και ποιότητα και είναι καθαρά στο πνεύμα του m43 συστήματος. Άσχετα αν πάνε καλά , ή αν τιμολογιακά προσφέρονται σε υψηλή τιμή (που έχει κι αυτό τη σημασία του) ήταν για μένα πολύ θετικά δείγματα της νέας εταιρίας.
Last edited:
Ισως το τελευταίο του βίντεο (παλεύει με τον καρκίνο κάποια χρόνια) για τους trio pro 1.2 (17-25-45/1.2 pro),
Δείχνει πως θάβει τους φακούς στην άμμο μετά τους πάει για μπάνιο στον ωκεανό και τελικά με αν πλυσιματακι είναι όλα ΟΚ. Επισης μιλάει πάρα πολύ για τις διαφορές ποιοτικά στις κοπιες ακόμα και στην κατηγορία pro (κάνει κυρίως αστροφωτογραφια και η απόδοση στα άκρα με ανοιχτό διάφραγμα είναι σημαντική) , είναι κάτι που το έχω θίξει και εγώ. Π.χ. Στον 25/1.2 παρότι δοκίμασα 2 κοπιες δεν είχε τα αποτελέσματα που ήθελε και κράτησα τον μικρότερο Leica 25/1.4 II και τους 17-45/1.2 που ήταν καλές κοπιες
Δείχνει πως θάβει τους φακούς στην άμμο μετά τους πάει για μπάνιο στον ωκεανό και τελικά με αν πλυσιματακι είναι όλα ΟΚ. Επισης μιλάει πάρα πολύ για τις διαφορές ποιοτικά στις κοπιες ακόμα και στην κατηγορία pro (κάνει κυρίως αστροφωτογραφια και η απόδοση στα άκρα με ανοιχτό διάφραγμα είναι σημαντική) , είναι κάτι που το έχω θίξει και εγώ. Π.χ. Στον 25/1.2 παρότι δοκίμασα 2 κοπιες δεν είχε τα αποτελέσματα που ήθελε και κράτησα τον μικρότερο Leica 25/1.4 II και τους 17-45/1.2 που ήταν καλές κοπιες
Last edited:
Στα σχόλια λένε RIP πάντως...
Δεν ήξερα το κανάλι αλλά είναι περίεργο αίσθημα, όπως ήταν όταν έμαθα πως έφυγε ο νεότατος Alyn Wallace πέρυσι με το εξαιρετικό κανάλι για αστροφωτογραφία.Πάνω στο topic θα εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει η αντοχή του συστήματος στα στοιχεία της φύσης.
Το κανάλι του ασχολούνταν αποκλειστικά με την αστροφωτογραφια. Ηταν γνωστή η ασθένεια του καιρό τώρα αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να ανεβάζει βίντεο για τo αγαπημένη του hobby , την φωτογράφιση και παρατήρηση των άστρων , τώρα είναι πλέον κοντά τους θα τα βλέπει με γυμνό μάτιΣτα σχόλια λένε RIP πάντως...
Πάνω στο topic θα εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει η αντοχή του συστήματος στα στοιχεία της φύσης.
Pros:
Sharp across the zoom range Excellent image stabilization (up to 7EV with Sync IS) Great autofocus performance, up to 25fps Compact and weather-sealed design Macro-capable and teleconverter-compatibleCons:
Zoom is not fully parfocal (when zoomed quickly) Minor vignetting at 400mm Slight aspherical bokeh artifacts in lab testsΜια σύντομη παρουσίαση - επιλογή φακών m4/3:
www.imaging-resource.com
Micro Four Thirds Budget Lenses Buyer’s Guide - Imaging Resource
By David Schloss, Editor-in-Chief and the Imaging Resource Staff Micro Four Thirds is unique in offering a huge selection of budget lenses from multiple manufacturers, all of which are fully cross-compatible across Panasonic and OM System bodies. This format allows photographers to choose from...
www.imaging-resource.com
Σήμερα είχα την τύχη ή ατυχία να ασπρίσω από το κακό μου 
Οι πρώτες εντυπώσεις από τον νέο ΟΜ 50-200/2.8 pro δεν θα μπορούσαν να μην είναι θετικές.
Ο τηλεφακός είναι ελαφρύς γύρω στο κιλό αν βγάλεις το κολλαρο όπως έκανα άμεσα και ειδικά στην ΟΜ1-ΟΜ1.2 παιχνίδι το σύνολο να το κρατάς.
Εγω τον φόρεσα στην ΟΜ3 μου (την ΟΜ1 μου την έχω πουλήσει) με φορεμένο το γκριπ της Leofoto και δεν σιχτιρισα παρότι η εργονομία και το κράτημα του φακού άλλαξαν και πλέον στήριζα με το αριστερό μου χέρι περισσότερο τον φακό.
Αυτό όμως το κάνεις έτσι κιαλλιως για να έχεις πρόσβαση τόσο στα δύο δαχτυλίδια όσο και στα πλαϊνά κουμπιά οπότε το αριστερό χέρι σου πάντα είναι εκεί. Το ζητούμενο είναι να μην κουράζετε το χέρι στήριξης ώστε να χειρίζεσαι άνετα τον φακό και αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα κι αν τον στηρίζεις λίγο περισσότερο το βάρος του ειναι τέτοιο που γίνεται άνετα και ταυτόχρονα ο χειρισμός του λόγω της ποιότητας των δαχτυλιδιών.
Η λειτουργία του ζούμ είναι βουτηρενια γινεται με το ένα δάχτυλο . Το ίδιο και το δαχτυλίδι της χειροκίνητης εστίασης. Η σταθεροποίηση στο EVF συνδιαστικά στην ΟΜ3 ήταν από άλλο πλανήτη και επειδή ήθελα να την ζορίσω έβαλα και τον διπλασιαστή επάνω που είχα δανειστεί από φίλο και στα 400mm παρέμεινε κορυφαία. Μόνο όταν δοκίμασα το macro με τον διπλασιαστή που τον φτάνει σε 1:1 μεγενθυνση είδα κίνηση στο EVF σε συνδιασμο με το βάρος του
Το AF όσο το τεσταρα ήταν σφαίρα , τον γύρισα και σε πιο σκοτεινά σημεία π.χ. μέσα στην στοά και δεν δίστασε καθόλου να εστιάσει σε ότι έβαζα σημάδι και ειδικά σε εναλλαγές κοντά μακρινά . Μόνο σε σκοτεινό θάλαμο που μπήκα να τον τεστάρω εβηξε και δεν εστίαζε γιατί το λαμπάκι της ΟΜ3 έπεφτε πάνω στον μακρύ φακό και δεν περνούσε φως στο θεοσκότεινο δωμάτιο
Εχω πάρει κάποια δείγματα αύριο θα τα δω και θα γράψω σχετικά και γιαυτό που είναι το πιο ουσιώδες . Κυριως τράβηξα σε πινακίδες γύρω γύρω από το φωτογραφικό κατάστημα Φωτοδεσμος όπου υπήρχε το demo για μια πρώτη παρουσίαση. Είχα μαζί και τον 40-150/2.8 ενός φίλου πήρα κάποια κοινά δείγματα , τους άλλαξα 2-3 φορές χωρίς να νιώσω σχεδόν καμία διαφορα στο βάρος παρά τα 250γρ διαφοράς που έχουν. Σε αυτό ίσως παίζει ρόλο ότι η μάζα του 40-150/2.8 είναι κατανεμημένη πιο κοντά στον φακό και το αριστερό χέρι στήριξης έρχεται πιο κοντά στο σώμα.
Αυτά από την πρώτη γεύση. Είδα 5 φακούς μέσα στο κατάστημα οι τρεις ήταν προπουλημένοι ήδη και ο ένας ανοίχτηκε για τις δοκιμές με την έγκριση της αντιπροσωπίας
Οι πρώτες εντυπώσεις από τον νέο ΟΜ 50-200/2.8 pro δεν θα μπορούσαν να μην είναι θετικές.
Ο τηλεφακός είναι ελαφρύς γύρω στο κιλό αν βγάλεις το κολλαρο όπως έκανα άμεσα και ειδικά στην ΟΜ1-ΟΜ1.2 παιχνίδι το σύνολο να το κρατάς.
Εγω τον φόρεσα στην ΟΜ3 μου (την ΟΜ1 μου την έχω πουλήσει) με φορεμένο το γκριπ της Leofoto και δεν σιχτιρισα παρότι η εργονομία και το κράτημα του φακού άλλαξαν και πλέον στήριζα με το αριστερό μου χέρι περισσότερο τον φακό.
Αυτό όμως το κάνεις έτσι κιαλλιως για να έχεις πρόσβαση τόσο στα δύο δαχτυλίδια όσο και στα πλαϊνά κουμπιά οπότε το αριστερό χέρι σου πάντα είναι εκεί. Το ζητούμενο είναι να μην κουράζετε το χέρι στήριξης ώστε να χειρίζεσαι άνετα τον φακό και αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα κι αν τον στηρίζεις λίγο περισσότερο το βάρος του ειναι τέτοιο που γίνεται άνετα και ταυτόχρονα ο χειρισμός του λόγω της ποιότητας των δαχτυλιδιών.
Η λειτουργία του ζούμ είναι βουτηρενια γινεται με το ένα δάχτυλο . Το ίδιο και το δαχτυλίδι της χειροκίνητης εστίασης. Η σταθεροποίηση στο EVF συνδιαστικά στην ΟΜ3 ήταν από άλλο πλανήτη και επειδή ήθελα να την ζορίσω έβαλα και τον διπλασιαστή επάνω που είχα δανειστεί από φίλο και στα 400mm παρέμεινε κορυφαία. Μόνο όταν δοκίμασα το macro με τον διπλασιαστή που τον φτάνει σε 1:1 μεγενθυνση είδα κίνηση στο EVF σε συνδιασμο με το βάρος του
Το AF όσο το τεσταρα ήταν σφαίρα , τον γύρισα και σε πιο σκοτεινά σημεία π.χ. μέσα στην στοά και δεν δίστασε καθόλου να εστιάσει σε ότι έβαζα σημάδι και ειδικά σε εναλλαγές κοντά μακρινά . Μόνο σε σκοτεινό θάλαμο που μπήκα να τον τεστάρω εβηξε και δεν εστίαζε γιατί το λαμπάκι της ΟΜ3 έπεφτε πάνω στον μακρύ φακό και δεν περνούσε φως στο θεοσκότεινο δωμάτιο
Εχω πάρει κάποια δείγματα αύριο θα τα δω και θα γράψω σχετικά και γιαυτό που είναι το πιο ουσιώδες . Κυριως τράβηξα σε πινακίδες γύρω γύρω από το φωτογραφικό κατάστημα Φωτοδεσμος όπου υπήρχε το demo για μια πρώτη παρουσίαση. Είχα μαζί και τον 40-150/2.8 ενός φίλου πήρα κάποια κοινά δείγματα , τους άλλαξα 2-3 φορές χωρίς να νιώσω σχεδόν καμία διαφορα στο βάρος παρά τα 250γρ διαφοράς που έχουν. Σε αυτό ίσως παίζει ρόλο ότι η μάζα του 40-150/2.8 είναι κατανεμημένη πιο κοντά στον φακό και το αριστερό χέρι στήριξης έρχεται πιο κοντά στο σώμα.
Αυτά από την πρώτη γεύση. Είδα 5 φακούς μέσα στο κατάστημα οι τρεις ήταν προπουλημένοι ήδη και ο ένας ανοίχτηκε για τις δοκιμές με την έγκριση της αντιπροσωπίας
Last edited: