Μανωλάς Βλάσης
AVClub Enthusiast
- 19 June 2006
- 800
Λοιπόν αυτό το "προς το παρών" μου βγάζει μάτι
Πολύ σωστά! Πρέπει όμως να λέμε: Έδωσε το "παρών" κι όχι το παρόν.
Λοιπόν αυτό το "προς το παρών" μου βγάζει μάτι
Ερώτηση τώρα. Το σωστό είναι "τραίνο" ή "τρένο";
Το Τζων γραφόταν έτσι για να δηλώσει τη μακρόχρονη αξία του "ο" (-ohn). Εγώ εξακολουθώ να το γράφω έτσι πάντως. Αλλιώς τι αξία έχει το ωμέγα; Για να υποδηλώνει την ύπαρξη κάποιας συναίρεσης κλπ;
Εάν είναι έτσι όπου δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα, ας γράφουμε για παράδειγμα γράφο.
Eγώ τελείωσα μέ πολυτονικό...Και έτσι και αλλοιώς ´είχα γράψει´πρό πολλού τον μακαρίτη...:slapface:
Συνεχίζω να γράφω (πλήν p.c.)πολυτονικά παντού...
Αντε να εξηγήσεις ,επί παραδείγματι,σέ ένα παιδί γιατί θά πρέπει να λέει μονοτονικώς :´εφάπτεται´καί όχι επ-άπτεται..Από την στιγμή που καταργήθηκαν τόνοι,ψιλές και δασείες μερικές λέξεις έχασαν τό νόημά τους..
Πήγε στην Γαλλία μέσον Σερβίας....
Σπύρο, το να γράφει κανείς με μονοτονικό ή πολυτονικό είναι προσωπική του επιλογή, και συνεπώς απολύτως σεβαστή. Όμως η γραπτή γλώσσα που επιλέγεται ως επίσημη γλώσσα του κράτους είναι άλλο πράγμα. Και σ' αυτή τη γλώσσα το πολυτονικό δεν έχει καμμία θέση και ορθότατα καταργήθηκε, γιατί απλούστατα οι τόνοι και τα πνεύματα δεν εξυπηρετούσαν διόλου τον αρχικό πρακτικό σκοπό για τον οποίο επινοήθηκαν. Θα θυμίσω εδώ (χωρίς να θέλω να γίνω κουραστικός) ότι οι τόνοι επινοήθηκαν από τους αλεξανδρινούς φιλολόγους (με πρωτεργάτη τον Αριστοφάνη τον Βυζάντιο) με ένα και μοναδικό πρακτικό σκοπό - να μπορούν δηλαδή οι μαθητές τους να διαβάζουν σωστότερα τα αρχαία κείμενα παλαιότερων περιόδων (π.χ. τα ομηρικά έπη), δεδομένου ότι ήδη τότε είχε συντελεστεί σημαντική διαφορά στην προφορά των λέξεων σε σχέση με τα κλασικά και τα παλαιότερα χρόνια. Οι τόνοι δηλαδή προφέρονταν κατά την ανάγνωση αυτών των κειμένων. Σήμερα όμως υπάρχει κάποια ανάγκη να "προφέρουμε" τους τόνους; (Το ερωτηματικό "πώς" π.χ. - με περισπωμένη στο πολυτονικό - έπρεπε να προφέρεται διαφορετικά από το ειδικό "πως", που στο πολυτονικό θα έπαιρνε βαρεία). Ή μήπως προφέρεται η δασεία (ως εκπνοή αέρα); Και η ψιλή που ποτέ δεν προφερόταν - τι γίνεται μ' αυτή;
Όσο για το αν ένα παιδί πρέπει να κατανοήσει το γιατί πρέπει να λέει εφ-άπτεται και όχι επ-άπτεται, δεν νομίζω πως πρέπει. Απλώς το μαθαίνει και δεν χάνει τίποτε. Αλήθεια, μ' αυτή τη λογική πώς θα εξηγήσουμε στο παιδί γιατί λέμε εφ-έτος και όχι, όπως έπρεπε, επ-έτος; Άσε, αν μπούμε σ' αυτά τα "λούκια" δεν ξεμπλέκουμε με τίποτε.
Φιλικά!
Το Τζων γραφόταν έτσι για να δηλώσει τη μακρόχρονη αξία του "ο" (-ohn). Εγώ εξακολουθώ να το γράφω έτσι πάντως. Αλλιώς τι αξία έχει το ωμέγα; Για να υποδηλώνει την ύπαρξη κάποιας συναίρεσης κλπ;
Εάν είναι έτσι όπου δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα, ας γράφουμε για παράδειγμα γράφο.
Θεωρώ ότι η απλούστευση τής γλώσσας ,´απλούστευσε´και πολλές άλλες σημαντικές συνιστώσες τής ζωής μας....
Δέν μέ δυσκόλεψε ποτέ ,ούτε τούς συνομηλίκους μου,τό πολυτονικό....
Αντιθέτως η ´ευκολία´μέ τήν οποία αντιμετωπίστηκε η γλώσσα ,γιά τίς επόμενες γενιές συνέτεινε στό ´δέν βαριέσαι´..
Θεωρώ ότι η κατάργηση τού πολυτονικού,η υποτίμηση τών Αρχαίων Ελληνικών,η υποτίμηση τής Λογοτεχνίας και τής Ποιήσεως ,αποτελεί πράξη πού ενισχύει τόν αφελληνισμό ενός Λαού..Από ορισμένους έγινε λόγω αφέλειας και από άλλους λόγω ξενοδουλείας και μιμητισμού...Υπάρχει και μιά τρίτη κατηγορία πού τούς θεωρώ εντελώς υποκινούμενους...
Αυτό τό μπλόκ τό βρίσκουμε μπροστά μας σέ κάθε εξωτερική εθνική επιλογή...
Πάντα ξενόδουλοι υμνητές τού ´αλλότριου´καί τού ξένου ....
Υ.Γ.
Οταν μάθαινα πολυτονικό φυσικά και δέν εξέφερα τούς τόνους .Ομως η γλώσσα είχε κάποιο νόημα...Και μπορούσα μέ αρκετή ευκολία να διαβάζω Αρχαία Κείμενα,να διαβάζω ´ιδιόρρυθμους´Λογοτέχνες και πολλά άλλα...
Ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος είχε δίκιο γιά τούς δικούς του μαθητές...Οπως και οι δάσκαλοί μου γιά παρόμοιους λόγους(τηρουμένων τών αναλογιών)γιά τούς μαθητές τους...
Ως προς το πρώτο, τον "Γιάννη", ναι -- είναι Jo-hn εν αντιθέσει π.χ. με τον Jon (Τζόν / Γιόν, γρήγορο "ο").Send, δεν ξέρω αν το -oh- στο John έχει μακρόχρονη αξία στην αγγλική, αλλά στη νεοελληνική ποια μακρόχρονη αξία έχει; Μήπως το προφέρουμε Τζό-ον;
Γράφουμε έτσι όπως γράφουμε, (...) γιατί αυτή είναι ιστορικά η γραπτή μας παράδοση. Κι αν αυτή την παράδοση τη θίξουμε, θα δημιουργηθούν ανεπίλυτα προβλήματα σε πολλούς τομείς (κατανόησης, ανάγνωσης κ.λπ.).
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.