Re: Εργαλεία Κήπου
δεν αμφιβάλλω ρε παιδιά , αλλά 500αρικο και Κίνα δεν λέει............. . Το 170 της stihl είναι entry lvl μοντέλο και φυσικά Κίνα . Τώρα , αν ο άλλος νομίζει ότι αγόρασε χρυσό , επειδή είναι stihl , τι να πεις . Προσωπικά δουλεύω με ένα stihl 192 , συναρμολογημένο στις USA , του έχω βγάλει το λάδι και δεν έχει πάθει τίποτε (μέχρι τώρα) .Μάστορας μου είχε πει , ότι τα σημερινά Husky δεν έχουν σχέση με τα παλιά , εκτός αν πας ψηλά στην τιμή . Θα μου πεις , και τα μαστόρια ένα σωρό ........ριες λένε , αλλά υποτίθεται ότι ξέρουν κάτι παραπάνω.
Μα δεν είναι στην Κίνα σίγουρα Βαγγέλη. Ρώτησα για σιγουριά και τον δικό μου μάστορα και μου είπε ότι όλα τα xp είναι Σουηδία.
Και πάλι όμως είτε Κίνα είτε Σουηδία δεν λέει κάτι, θέμα χρόνου είναι να τα μετακομίσουν προς τα εκεί πλέον.
Δεν έχουν σχέση με τα παλιά αλλά να τους πεις ότι και τα παλιά ήταν βαρύτερα, κατανάλωναν περισσότερο, είχα πιο πολλούς κραδασμούς, κάνανε περισσότερη φασαρία, δεν υπήρχαν ανταλλακτικά και η επιδιόρθωση στοίχιζε πολύ, παρήγαγαν τόνους τοξικών αερίων κ.λπ.
Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στην διάρκεια ζωής του μηχανήματος αλλά και στον χρήστη.
Ο Θείος μου μου έδωσε ένα stihl 011. Έχει κόψει τόνους ξύλα και μόνο μια φορά άλλαξε μεβράνες στο καρμπυρατέρ. Είναι σκυλί το μηχανάκι αλλά κατανάλωση στον Θεό, θόρυβος που σπάει αυτιά, κραδασμοί και επικινδυνότητα στο φουλ καθώς και υψηλό βάρος μιας και που είναι όλο από μαγνήσιο.
Πήρα το 440e της Husqvarna και από μια πρόχειρη δοκιμή είναι άλλο πράγμα τόσο σε θέμα κατανάλωσης όσο και σε κραδασμών, ρύπανσης κ.α
Επειδή βλέπω ότι και η σημερινή ποιότητα αντέχει, έχω καταλήξει στο εξής: Ο λόγος που σήμερα τα μηχανάκια δεν αντέχουν όπως παλαιότερα είναι γιατί πλέον είναι πιο σύνθετα στην κατασκευή τους (καμία σχέση τα καρμπυρατέρ 20 ετών με τα σημερινά ακόμα και αν η τεχνολογία είναι του 1880 - Venturi) αλλά και οι χρήστες αμελούν την συντήρηση τους.
Παλαιότερα όλοι καίγανε ότι λάδια θέλανε, άκουσα πολλές φορές να χρησιμοποιούν μέχρι και ελαιόλαδο - ηλιέλαιο στις αλυσίδες και ότι να ναι λάδια στην βενζίνη (και βενζίνη 1+ έτους) χωρίς πρόβλημα. Πράγματι ισχύει αυτό και το έχω δοκιμάσει και εγώ στο Stihl 011 (έχω αφήσει βενζίνη ένα εξάμηνο και με την δεύτερη πήρε μπροστά), ωστόσο για τους λόγους που είπα λίγο παραπάνω συμβαίνει αυτό το φαινόμενο. Τώρα με τις νέες τεχνολογίες, είτε αυτές λέγονται X-Torq είτε 2 η 4 MIX αναγκαστικά λόγω δραστικής μείωσης της κατανάλωσης σε συνδυασμό με πολύ χαμηλότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο, οι απαιτήσεις σε ποιοτική βενζίνη και ποιοτικό λάδι είναι ιδιαίτερα αυξημένες.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα Κινέζικα Stihl των 50 ευρώ (απομιμήσεις) αντέχουν περισσότερο αλλά από επιδόσεις είναι χάλια τελείως. Λόγω της απλοϊκότητας τους δεν βγάζουν ιδιαίτερες ζημιές λόγω κακής βενζίνης - λαδιού, ωστόσο σαν κατασκευές είναι πολύ κάτω του κάκιστου.
Και επίσης ένας ακόμα λόγος που οι καλοί κατασκευαστες όπως η Husky και η Stihl έχουν προβλήματα είναι η αναγκαστική παραγωγή φτηνών αλυσοπρίονων που μέχρι και μερικά χρόνια πριν δεν είχαν στην γκάμα τους σε συνδυασμό με πολλές παιδικές ασθένειες (καρμπυρατέρ, αντλίες λαδιού κλπ).
Όταν λοιπόν σου λέει ο κατασκευαστής ότι πρέπει να χρησιμοποιείς λάδι των 10 -14 ευρώ το λίτρο και αντίστοιχα λάδι αλυσίδας των 4-5 ευρώ το λίτρο (το κανονικό για να μην μιλήσω και για βιολογικό) τότε είναι πολύ λογικό να σκεφτείς ότι είναι πολλά για ένα αλυσοπρίονο των 200 ευρώ (και ίσως και λιγότερα).
Αυτός είναι και ο κύριος παράγοντας που τα σημερινά μηχανάκια καταστρέφονται γρήγορα αλλά και ο λόγος που ο μάστορας σου το είπε αυτό.
Πάντα τα ακριβά θα είναι και καλύτερα αλλά πάνω απ όλα μετράει και η σωστή χρήση. Όταν για MS170 και 236 ο κατασκευαστής σου λέει ότι κάνουν για κλάδεμα και κοπή καυσόξυλων, πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο γι αυτό. Όλες οι άλλες χρήσεις θα μειώσουν δραστικά την διάρκεια ζωής του μηχανήματος. Εξαιρέσεις σε αυτό σίγουρα υπάρχουν αλλά δεν είναι πανάκεια...
