Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Έχω φιλία πάντως με κάποιους χορτοφάγους,που δεν τρώνε κρέας,λόγω λύπης για τον τρόπο που σφάζονται. Μάλιστα ο ένας είναι και audiophile,χειμερινός κολυμβητής σε παγωμένα νερά,extreme hobies και ένας απ τους υπόλοιπους με πρόβλημα υγείας,που όμως δεν τον εμποδίζει να κάνει πολεμικές τέχνες...
Το αντικαθιστούν με διάφορα φυτικά προϊόντα,συνταγές,πολύ φρουτοθεραπεία κ.λ.π.
Προσωπικά δεν το κατάφερα,αλλά είναι στα σχέδια μου...έχω βέβαια αντικαταστήσει το κρέας με αλλαντικά σε ένα 80% και κάπου τρία χρόνια καθόλου ψάρι,αν και για άλλο λόγο.
Ξέρω ότι είναι θέμα εθισμού και βλακεία σκέτη να κάνω Πάσχα με Λουκάνικα,αλλά 'αισθάνομαι' καλύτερα .

Νησιώτης και καθόλου ψάρι! Άμα το αντέχεις, μπράβο!
 
Πιστεύω μετά από κάποιες τυχαίες σκηνές,ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή πιο μολυσμένο είδος απ τα αφρόψαρα ,αλλά και του βυθού κάποιων νησιών...μόνο τα πελαγίσια.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τα τέλη των 80ς,(πριν να γίνει μόδα),τα είχα βαρεθεί...ήταν φθηνή η προσφορά τους προς τα εδώ,εύκολες ψαριές,άνετο σχετικά το μεροκάματο....
Τώρα παίζονται πολύ βρωμιά,διαφθορά,μόλυνση..
Είχε κολλήσει σε μία ακτή πριν χρόνια ένα μικρό φορτηγό και είδα βίντεο από φίλο τι έβγαλε η θάλασσα με τις 'πρόσω-ανάποδες ',φουλ στροφές μηχανής..
Βγαίνουν καθημερινά τα γρι-γρι πρωί,έχω γνωστό μου ,που μου δείχνει ξημερώματα την ψαριά,όλα μικρά και φθηνά ψάρια,που ο ίδιος κατηγορούσε αυτούς που τα έπιαναν παλιότερα,προβλέποντας ότι θ αδειάσουν οι βυθοί σύντομα,αλλά βλέπεις η ζήτηση και πίεση είναι τέτοια,που ακόμα και αυτά τα ..προωθεί στα ...συμβόλαια.
Δείτε τι έγραψε Κυριακάτικη για το 'γαριδάκι' Σύμης πρόσφατα..ότι ήταν στα αζήτητα μέχρι το 2002 περίπου...και τώρα έχει πάρει τέτοια υπεραξία,που κινδυνεύει να εξαφανιστεί...
 
Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

...έχω βέβαια αντικαταστήσει το κρέας με αλλαντικά σε ένα 80%... .

Περί ορέξεως ουδείς λόγος, αλλά έχω την εντύπωση οτι το αντίθετο θα ήταν το σωστό... Υπάρχουν αλλαντικά κι "αλλαντικά"... Μιλώντας για "αλλαντικά" δεν θα ήθελες να ξέρεις που πάνε τα ρουθούνια, τα αυτιά και λοιπά μέρη του ζώου ή ποιός ο λόγος που είναι συνήθως προιόντα θερμικής κατεργασίας ή γιατί (εξ απο ανέκαθεν) υπάρχουν συνήθως τόσα πολλά μπαχαρικά μέσα... Τουλάχιστον στο κρέας, βλέπεις τι τρως και όταν το μαγειρεύεις στο σπίτι βλέπεις και σε τι κατάσταση βρίσκεται... Απο την άλλη βέβαια, υπάρχουν και τα σωστά αλλαντικά τα οποία όμως συνήθως έχουν και την ανάλογη τιμή...
 
Δεν τρώω κρέας το Πάσχα! :D

Από μικρός δεν μου άρεσε όλο αυτό.

Την έβγαζα με πατάτες, σαλάτες κ.λπ.

Eαν το εκανες και το ενιωθες απο μικρος πιστευω πως εσυ εχεις Χαρη.
Και δεν το λεω για να αστειευτω.
Οποτε συνεχισε τον δρομο σου αυτονεστω και εναν να πεισεις θα ειναι σημαντικο.
 
Είμαστε τόσο πολλοί επάνω στη γη που το ποστ BIOS βρίσκω πως είναι το περισσότερο εύστοχο μακράν από ότι έχει γραφτεί ως τώρα. Τίποτα δεν είναι μονόπλευρο και το μέτρο πάντα άριστο τελικά.

+1
 
Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Οπότε, στη δική μου κοσμοθεωρία, θεωρώ το κυνήγι θεμιτό όταν γίνεται με σκοπό (ή έστω αποτέλεσμα) την τροφή, και όσο γίνεται με στοιχειώδη σεβασμό στα ζώα.



Όμως εικόνες σαν την παραπάνω, ντρέπομαι να τις βλέπω.
Θα ταυτιστώ πολύ με αυτή την άποψη και μπορώ να πω η πιο ισορροπημένη από εκείνες που διάβασα και έδωσα βάση. Απλά νομίζω ότι μετά το θέμα κινήθηκε αρκετά off-topic και γενικεύτηκε προς την κρεατοφαγια, οπότε κάπου σταμάτησα να διαβάζω.

Δεν είδα κυνηγούς να μιλάνε, οπότε θα μιλήσω εγώ που κάποτε υπήρξα! (Μη πέσετε να με φάτε μόνο!)

Συμφωνώ πολύ λοιπόν με την παραπάνω άποψη που παρεθεσα. Θα μου πεις, πώς γίνεται να σκοτώσεις ζώο και ταυτόχρονα να σέβεσαι; Είναι οξύμωρο. Είναι πραγματικά. Αλλά όταν μπουν κάποιοι αυστηροί κανόνες που προστατεύουν τους πληθυσμούς τότε έχεις μια ελεγχόμενη κατάσταση, ώστε να μη ξεφύγει η ισορροπία. Το πρόβλημα είναι πως η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές και αρκετοί καταφεύγουν στην λαθροθηρία.

Στο κυνήγι του λαγού για παράδειγμα. Επιτρέπεται από μια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, μια μόνο συγκεκριμένη μέρα της εβδομάδας και επιτρέπεται στον κάθε κυνηγό να θηρευσει μόνο έναν την φορά! Στα πουλιά τα πράγματα είναι πιο απλα, όχι τόσο αυστηρά, αλλά κινούνται στο ίδιο φόντο, όπως και στα ψάρια.

Πλέον έχω να κυνηγήσω περίπου 9 χρόνια και μάλλον δε θα το ξανακάνω, γιατί σε κάποια φάση άρχισε να με ενοχλεί το γεγονός ότι σκότωνα ζώα. Τραύμα όχι δε μου δημιούργησε καθώς θεωρώ ότι αν κάποιος σεβαστεί τα παραπάνω που ειπα, μπορεί να θηρευσει κάτι που πχ δεν τρώει κάθε μέρα. Στην τελική όπως πολλοί επισήμαναν, δεν έχει και μεγάλη σημασία αν το σκοτώνεις και το τρως ή αν το τρως μόνο. Απλά δεν ήθελα πλέον να το κανω, δεν είχα τον χρόνο ούτε την αρχική τρέλα.

Γιατί το έκανα; Πραγματικά μου άρεσε περισσότερο η προετοιμασία, η παρέα, η κουβέντα και η βόλτα στα πανέμορφα φυσικά τοπία. Κατά κάποιο τρόπο σε έβαζαν μέσα σε μια μικρή περιπέτεια. Αυτό μαζί με την προσδοκία και την αναμονή του θηράματος σε έκαναν να ξεφεύγεις λίγο από τα τετριμμένα. Αλλά όπως είπα επειδή κάπου άρχισε κι εμένα να με ενοχλεί όλο αυτό γύρω από το κυνήγι, σταμάτησα. Ωστόσο, όχι δε θα θεωρήσω δολοφόνους ούτε τους ψαράδες, ούτε τους κυνηγούς, γιατί δεν είναι.

Τώρα για την άρνηση της κρεατοφαγιας δε θα πω κάτι. Γιατι σαν θεώρηση γενικά στη ζωή μου έχω ότι οποιοδήποτε άκρο, σε όποια πλευρά και να είναι προξενεί κακό. Παντού πρέπει να είμαστε σε μια μέση κατάσταση. Όχι να μη τρως 7 φορές την εβδομάδα κρεας, αλλά όχι και καθόλου.

Μεγάλη κουβέντα πραγματικά και εύκολο συμπέρασμα δεν θα βγει γιατί μπαίνουν πολλά στη μέση και όσα και να ειπωθούν είναι σωστά κατά κάποιο τρόπο και με ορισμένα μέτρα.


Στάλθηκε από το SM-G930F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Re: Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Εμεις λεμε να μας αφησεις να τρωμε το κρεας ΧΩΡΙΣ να βλεπουμε τον φονο του.
Τοσο μεγαλη πολυτελεια ζηταμε ? Σφαζουμε για να φαμε και να ζησουμε !

Υπαρχει βεβαια η Βαλχαλα ... να βοσκουμε ολοι στο λιβαδι.
Χαιρομαι που εχεις φτασει σ'αυτην. Οι υπολοιποι θα αργησουμε λιγακι ...

Όχι Μάνο δεν ζητάτε αυτό.

Ζητάτε να μην αλλάξει κανείς άλλος γιατί αυτό σας κάνει να αισθάνεστε άσχημα.
 
Re: Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Θα ταυτιστώ πολύ με αυτή την άποψη και μπορώ να πω η πιο ισορροπημένη από εκείνες που διάβασα και έδωσα βάση. Απλά νομίζω ότι μετά το θέμα κινήθηκε αρκετά off-topic και γενικεύτηκε προς την κρεατοφαγια, οπότε κάπου σταμάτησα να διαβάζω.

Δεν είδα κυνηγούς να μιλάνε, οπότε θα μιλήσω εγώ που κάποτε υπήρξα! (Μη πέσετε να με φάτε μόνο!)

Συμφωνώ πολύ λοιπόν με την παραπάνω άποψη που παρεθεσα. Θα μου πεις, πώς γίνεται να σκοτώσεις ζώο και ταυτόχρονα να σέβεσαι; Είναι οξύμωρο. Είναι πραγματικά. Αλλά όταν μπουν κάποιοι αυστηροί κανόνες που προστατεύουν τους πληθυσμούς τότε έχεις μια ελεγχόμενη κατάσταση, ώστε να μη ξεφύγει η ισορροπία. Το πρόβλημα είναι πως η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές και αρκετοί καταφεύγουν στην λαθροθηρία.

Στο κυνήγι του λαγού για παράδειγμα. Επιτρέπεται από μια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, μια μόνο συγκεκριμένη μέρα της εβδομάδας και επιτρέπεται στον κάθε κυνηγό να θηρευσει μόνο έναν την φορά! Στα πουλιά τα πράγματα είναι πιο απλα, όχι τόσο αυστηρά, αλλά κινούνται στο ίδιο φόντο, όπως και στα ψάρια.

Πλέον έχω να κυνηγήσω περίπου 9 χρόνια και μάλλον δε θα το ξανακάνω, γιατί σε κάποια φάση άρχισε να με ενοχλεί το γεγονός ότι σκότωνα ζώα.
Τραύμα όχι δε μου δημιούργησε καθώς θεωρώ ότι αν κάποιος σεβαστεί τα παραπάνω που ειπα, μπορεί να θηρευσει κάτι που πχ δεν τρώει κάθε μέρα. Στην τελική όπως πολλοί επισήμαναν, δεν έχει και μεγάλη σημασία αν το σκοτώνεις και το τρως ή αν το τρως μόνο. Απλά δεν ήθελα πλέον να το κανω, δεν είχα τον χρόνο ούτε την αρχική τρέλα.

Γιατί το έκανα; Πραγματικά μου άρεσε περισσότερο η προετοιμασία, η παρέα, η κουβέντα και η βόλτα στα πανέμορφα φυσικά τοπία. Κατά κάποιο τρόπο σε έβαζαν μέσα σε μια μικρή περιπέτεια. Αυτό μαζί με την προσδοκία και την αναμονή του θηράματος σε έκαναν να ξεφεύγεις λίγο από τα τετριμμένα. Αλλά όπως είπα επειδή κάπου άρχισε κι εμένα να με ενοχλεί όλο αυτό γύρω από το κυνήγι, σταμάτησα. Ωστόσο, όχι δε θα θεωρήσω δολοφόνους ούτε τους ψαράδες, ούτε τους κυνηγούς, γιατί δεν είναι.

Τώρα για την άρνηση της κρεατοφαγιας δε θα πω κάτι. Γιατι σαν θεώρηση γενικά στη ζωή μου έχω ότι οποιοδήποτε άκρο, σε όποια πλευρά και να είναι προξενεί κακό. Παντού πρέπει να είμαστε σε μια μέση κατάσταση. Όχι να μη τρως 7 φορές την εβδομάδα κρεας, αλλά όχι και καθόλου.

Μεγάλη κουβέντα πραγματικά και εύκολο συμπέρασμα δεν θα βγει γιατί μπαίνουν πολλά στη μέση και όσα και να ειπωθούν είναι σωστά κατά κάποιο τρόπο και με ορισμένα μέτρα.


Στάλθηκε από το SM-G930F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk


Καλώς ήρθες στην παρέα!

κανένας δεν θα πέσει να σε "φάει" ειδικά όταν γράφεις κάποια τόσο υγιή πράγματα.

Όλοι μας κάπως έτσι ξεκινήσαμε, από μια αίσθηση που άρχισε να μας ενοχλεί.


Και πάλι καλώς ήρθες.
 
Eαν το εκανες και το ενιωθες απο μικρος πιστευω πως εσυ εχεις Χαρη.
Και δεν το λεω για να αστειευτω.
Οποτε συνεχισε τον δρομο σου αυτονεστω και εναν να πεισεις θα ειναι σημαντικο.

Μου αποδίδεις μεγαλύτερη αξία από αυτή που έχω.

Εξάλλου δεν με ζόριζε αυτό, μου άρεσε και το έκανα.
 
Επισης να επισημανω μια εκτροπη νοηματος, που εισηχθηκε μετα απο μια συζητηση λεξιλογιου χομπυ-αναψυχη, απο προτασεις τυπου "ευχαριστηση να σκοτωνει"...

Οχι κυριοι. Ανατρεπετε τις αξιες η τα βιωματα γιατι δεν γνωριζετε η δεν εχετε κυνηγησει ποτε.

Η ευχαριστηση υπαρχει, στο κυνηγι, αλλα δεν ειναι του "να σκοτωσεις". Αυτο ειναι μεγαλη παρεκτροπη του νοηματος.
Η ευχαριστηση ειναι οταν γυρισεις σου σπιτι σου στο τελος της μερας με την μεριδα που σου εχει κοψει ο χασαπης του ομιλου, απο την επιτυχημενη ( η οχι γιατι τοτε δεν εχεις ευχαριστηση) ημερα του κυνηγιου. Και φτιαχνεις ενα εξαιρετο πιατο για την οικογενεια σου. Και μοιραζεσαι και με φιλους σου για να δοκιμασουν κατι εξ-αιρετο και διαφορετικο. Αυτη ειναι η ευχαριστηση.

Μιλαμε παντα για κυνηγι, μεσα απο νορμες που εκδιδει η καθε νομαρχια αναλογα με τις οικολογικες της προυποθεσεις, οχι για λαθροεγκληματιες.

Παντα ετσι γινοταν και για μας αλλα κυριως και για ολη την πανιδα, η ζωη των ζωων συμπυκνωνεται σε αυτην την πραγματικοτητα. Της θηρευσης, της διαφυγης, και του αγωνα.

Οποτε οι ρητορικες ερωτησεις τυπου "Μήπως σε λίγο διαβάσουμε ότι αφού ούτως ή άλλως οι συνθήκες στα εκτροφεία (και σφαγεία) είναι άθλιες, κακώς καταδικάζουμε το κυνήγι;" δεν ειναι καν ερωτησεις και καν ρητορικες.
Εγω δεν καταδικαζω το κυνηγι, και ουτε λυπαμε τα ζωα "που πεφτουν" σ'αυτο.
Ειναι μες στην φυση τους μεσα στον ρολο τους και θα ελεγα μεσα στο καλυτερο τελος που μπορει να τους συνεβαινε.

Αν καταδικαζα οτιδηποτε θα ημουν χορτοφαγος. Το εχω προσπαθησει κατα περιοδους στη ζωη μου (και μαλιστα αρκετα μακρυχρονες και ριζοσπαστικες) αλλα....δεν μου βγαινει.

Ο πραγματικος κυνηγος τιμα το ζωο που σκοτωσε για να φαει. Κι εχει ενα αορατο δεσμο μαζι του.
που ο καταναλωτης σουπερμαρκετ δεν θα εχει ποτε.
 
Ο πραγματικος κυνηγος τιμα το ζωο που σκοτωσε για να φαει. Κι εχει ενα αορατο δεσμο μαζι του.
που ο καταναλωτης σουπερμαρκετ δεν θα εχει ποτε.

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια, το έχω νιώσει τη μια φορά στη ζωή μου που πήγα για ψάρεμα. Ίσως να'χει να κάνει με ένστικτα που κουβαλάμε απ'τη φύση μας, ασχέτως αν ουδέποτε τα καλλιεργήσαμε στη ζωή μας.
 
Γιωργο,
Στα δικα μου ματια (του καταναλωτη super market) η φιλοσοφια κυνηγου που μας παρουσιαζεις
ΔΕΝ απεχει τεραστια αποσταση απο ... ενα ειδος συγκεκαλυμενης ΜΟΧΘΗΡΙΑΣ.
Καταρχην, την σημερινη εποχη ... δεν χρειαζεται να ενεδρευουμε και θηρευουμε για να φαμε.
Ουτε να εξαπολυομαστε ως τσιταχ (που αγκομαχουν τα δεοντα) για να πιασουν μια γαζελα.
Κατα δευτερονν, γιατι πρεπει δω κατι ΠΡΩΤΑ ζωντανο και ΜΕΤΑ να το σκοτωσω και ΦΑΩ ?
Με κανει πιο συνειδητοποιημενο θηριο ? Μα το ξερω οτι ειμαι θηριο. Φαινεται σε τοσα αλλα !!!
Το ζητημα αν ειναι ΑΝ θελω (καποτε) να ξεφυγω απο την φυση του θηριου. Η μηπως "βολευομαι" ?
ΝΑΙ, ειναι εντελως φυσιολογικη και φυσικη η υπαρξη και λειτουργια και χρησιμοτητα ενος θηριου,
για την ακριβεια, θηρευτη. Εφοσον ομως η κοινωνια μου προσφερει το δικαιωμα και την πολυτελεια
να ΜΗΝ βλεπω την αγνοτητα και αγγελικοτητα στα ματια ενος αρνιου (η ελαφιου η αγριοκατσικου)
ΠΡΙΝ το φαω .... γιατι να μην την περισωσω αυτην την πολυτελεια ? Και ει δυνατον, προεκτεινω
στο μελλον με τροπους που ΔΕΝ θα απαιτουν την σφαγη αλλων εμβιων οντων στον πλανητη.
Δεν ειναι υποκρισια αυτο ... ειναι ταση και προσανατολισμος σε κατι λιγοτερο καταστροφικο.

Γιωργο, οι περισσοτεροι ανθρωποι ... ΔΕΝ νιωθουν καλα να κοιτανε στα ματια αυτο που θα σκοτωσουν
και καταναλωσουν. Τι αγαπητικη σχεση μπορει να εχει ενα σφαγμενο κατσικακι με τα οξεα του στομαχου μου ?
Δεν θα την χαρακτηριζα ιδιαιτερη ... καπως αλλιως θα την χαρακτηριζα ...
 
Reenactment of long gone roles δηλαδή.

Θέλει να παίζει αυτό το ρόλο -αν και δεν υπάρχει πλέον στην πραγματικότητα- για να αισθανθεί καλά.

Αυτό και αν είναι πρόβλημα.

Προφανώς σε κάποιους τα ένστικτα έχουν μείνει ισχυρότερα από ότι σε άλλους.

Γιατί για να φτιάξεις ένα υπέροχο πιάτο για την οικογένειά σου δεν χρειάζεται τίποτε από όλα αυτά.

Η δε σχέση μας με την υπόλοιπη πανίδα (θύρευσης, διαφυγής και αγώνα) έχει διαρραγεί από όταν πάψαμε να είμαστε hunter/gatherers και γίναμε αγρότες με μόνιμη εγκατάσταση.

Αλήθεια όμως γιατί προσπάθησες να γίνεις vegan?
 
Re: Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Συμφωνώ πολύ λοιπόν με την παραπάνω άποψη που παρεθεσα. Θα μου πεις, πώς γίνεται να σκοτώσεις ζώο και ταυτόχρονα να σέβεσαι; Είναι οξύμωρο. Είναι πραγματικά. Αλλά όταν μπουν κάποιοι αυστηροί κανόνες που προστατεύουν τους πληθυσμούς τότε έχεις μια ελεγχόμενη κατάσταση, ώστε να μη ξεφύγει η ισορροπία. Το πρόβλημα είναι πως η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές και αρκετοί καταφεύγουν στην λαθροθηρία.

Καλώς όρισες και από μένα φίλε Λοχία!

Πράγματι είναι απολύτως οξύμωρο το να ισχυρίζεται κάποιος ότι σκοτώνει το ζώο με σεβασμό.
Το θέμα όμως δεν είναι ούτε ποσοτικό. Μια διοικητική πράξη μιας Νομαρχίας που ορίζει ότι επιτρέπεται να θηρευτεί πχ το 15% ενός πληθυσμού σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους δεν απενοχοποιεί αυτόν που ικανοποιείται* σκοτώνοντας. Το θέμα είναι η στάση του καθενός απέναντι στο ζώο που έχει μπροστά του και στο φαινόμενο της Ζωής γενικότερα.


*(διασκεδάζει, χαίρεται, ψυχαγωγείται, αγαλλιάζει, ευφραίνεται, τέρπεται) για να καλύψω τις λεξιλαγνικές ανησυχίες κάποιων...
 
Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Στα δικα μου ματια (του καταναλωτη super market) η φιλοσοφια κυνηγου που μας παρουσιαζεις, Γιωργο
δεν απεχει παρασαγγας απο ... ενα ειδος συγκεκαλυμενης ΜΟΧΘΗΡΙΑΣ.
Γιατι πρεπει δω κατι ΠΡΩΤΑ ζωντανο και ΜΕΤΑ να το σκοτωσω και ΦΑΩ ?
Με κανει πιο συνειδητοποιημενο θηριο ? Μα το ξερω οτι ειμαι θηριο.
Το ζητημα αν ειναι ΑΝ θελω (καποτε) να ξεφυγω απο την φυση του θηριου.
ΝΑΙ, ειναι εντελως φυσιολογικη και φυσικη η υπαρξη και λειτουργια και χρησιμοτητα ενος θηριου,
για την ακριβεια Θηρευτη. Εφοσον ομως η κοινωνια μου προσφερει το δικαιωμα και την πολυτελεια
να ΜΗΝ βλεπω την αγνοτητα και αγγελικοτητα στα ματια ενος αρνιου (η ελαφιου η αγριοκατσικου)
ΠΡΙΝ το φαω .... γιατι να μην την περισωσω ? Και ει δυνατον, προεκτεινω στο μελλον με τροπους
που ΔΕΝ θα απαιτουν την σφαγη αλλων εμβιων οντων στον πλανητη.

Γιωργο, οι περισσοτεροι ανθρωποι ... ΔΕΝ νιωθουν καλα να κοιτανε στα ματια αυτο που θα σκοτωσουν
και καταναλωσουν.

Σε καταλαβαινω.
Ειναι θεμα κατα τη γνωμη μου, ποσο βρισκεται ενα λογικο και προοδευμενο ον, ακομα σε αρμονια με την φυση του πιστευω.

Εγω για παραδειγμα ουτε κοτα, ουτε παπια, δεν μπορω να σφαξω, ουτε κουνελι να σκοτωσω με το χτυπημα πισω στο κεφαλι.
Ο πατερας μου το κανε αυτο οταν πηγαμε επαρχια, και τελικα μποΥκοταραμε τα παντα και κατεληξε τα κουνελια και οι παπιες να πεθανουν απο γηρατεια.

Το κυνηγι ειναι αλλο συναισθημα. Αλλιως ξυπναει η φυση μεσα σου. Κι αν ειναι και κανα αγριογουρουνο αλλιως ξυπναει και σ'αυτο...
 
Σε καταλαβαινω.
Ειναι θεμα κατα τη γνωμη μου, ποσο βρισκεται ενα λογικο και προοδευμενο ον, ακομα σε αρμονια με την φυση του πιστευω.

Εγω για παραδειγμα ουτε κοτα, ουτε παπια, δεν μπορω να σφαξω, ουτε κουνελι να σκοτωσω με το χτυπημα πισω στο κεφαλι.
Ο πατερας μου το κανε αυτο οταν πηγαμε επαρχια, και τελικα μποΥκοταραμε τα παντα και κατεληξε τα κουνελια και οι παπιες να πεθανουν απο γηρατεια.

Το κυνηγι ειναι αλλο συναισθημα. Αλλιως ξυπναει η φυση μεσα σου. Κι αν ειναι και κανα αγριογουρουνο αλλιως ξυπναει και σ'αυτο...

Γιατι να ξυπνησουμε μια τοσο αγρια πλευρα της φυσης μας ... μεσα μας ?

Δεν λεω οτι βρισκομαστε σε αρμονια με την Φυση (ΣΙΓΟΥΡΑ οχι)
αλλα γιατι πρεπει αυτο να σημαινει οτι αρεσκομαστε στην βιαιοτητα αυτης.
Ναι, η Φυση δεν εχει αλλο τροπο απο το να γινει βιαιη. Ετσι απλοποιει την λειτουργια της.

Αλλα ... μετα απο τοσες χιλιαδες η και εκατομμυρια χρονια ... μαλλον οι homo-κατι,
στο συνολο τους, επιζητουν μια μεταβαση σε ενα ... λιγοτερο βιαιο περιβαλλον.
Κατι που δεν θεωρει αναγκαιο τον θανατο αλλων για την δικη μας επιβιωση.
Ετσι κι αλλιως αυτο ισχυει σε τοσα αλλα περα απο την καταναλωση φαγητου
.... που ισως και να μην το φτασουμε ΠΟΤΕ ! Λεμε τωρα ....

Το θεμα ειναι τι θελουμε να συμβει στο μελλον ... τι θελουμε να περιεχει το μελλον ...
Εγω προσωπικα, ΔΕΝ θελω να τρωω ζωα (ουτε καν φυτα) αλλα ... ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ
να επιβιωσω ? Μπορω να μεταβολισω στοιχεια του περιοδικου πινακα σε πρωτεινες ?
Μεχρι στιγμης ... ΔΕΝ μπορω. Οποτε (θελωντας και μη) γινομαι ενα με τους κυνηγους.
Δεν ειμαστε ομως ιδιοι ...

Νομιζω το καταλαβαινεις !
 
Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

...
Δεν θα την χαρακτηριζα ιδιαιτερη ... καπως αλλιως θα την χαρακτηριζα ...

Δεν είναι παρά μια συγκεκαλυμμένη σχέση εξουσίας: σε σκότωσα και τώρα θα σε φάω. Είμαι πιο δυνατός.

Σε πρωτόγονες κοινωνίες κάνανε το ίδιο όταν σκοτώνανε τους εχθρούς τους. Γιατί τρώγοντάς τους ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση της νίκης.


Το να επιθυμεί όμως κάποιος να είναι ο δυνατός δεν είναι στην ουσία παρά μια βαθειά ανασφάλεια.
Η ανάγκη συνεχούς επιβεβαίωσης (και όχι άπαξ) είναι αποκαλυπτική.

Το επόμενο βήμα όμως είναι το να απεμπολήσει κανείς αυτή την ανάγκη.

Ο δρόμος όμως για την φώτιση ποτέ δεν ήταν εύκολος και ποτέ δεν περπατήθηκε μαζικά.

Η τελική νίκη του Βούδα ήταν όταν συνάντησε μια πεινασμένη τίγρη.

Τι ακριβώς έκανε και νίκησε όμως?

(και όχι ΔΕΝ είμαι Βουδιστής, κάποιες αλήθειες όμως είναι παγκόσμιες)