Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;
Οπότε, στη δική μου κοσμοθεωρία, θεωρώ το κυνήγι θεμιτό όταν γίνεται με σκοπό (ή έστω αποτέλεσμα) την τροφή, και όσο γίνεται με στοιχειώδη σεβασμό στα ζώα.
Όμως εικόνες σαν την παραπάνω, ντρέπομαι να τις βλέπω.
Θα ταυτιστώ πολύ με αυτή την άποψη και μπορώ να πω η πιο ισορροπημένη από εκείνες που διάβασα και έδωσα βάση. Απλά νομίζω ότι μετά το θέμα κινήθηκε αρκετά off-topic και γενικεύτηκε προς την κρεατοφαγια, οπότε κάπου σταμάτησα να διαβάζω.
Δεν είδα κυνηγούς να μιλάνε, οπότε θα μιλήσω εγώ που κάποτε υπήρξα! (Μη πέσετε να με φάτε μόνο!)
Συμφωνώ πολύ λοιπόν με την παραπάνω άποψη που παρεθεσα. Θα μου πεις, πώς γίνεται να σκοτώσεις ζώο και ταυτόχρονα να σέβεσαι; Είναι οξύμωρο. Είναι πραγματικά. Αλλά όταν μπουν κάποιοι αυστηροί κανόνες που προστατεύουν τους πληθυσμούς τότε έχεις μια ελεγχόμενη κατάσταση, ώστε να μη ξεφύγει η ισορροπία. Το πρόβλημα είναι πως η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές και αρκετοί καταφεύγουν στην λαθροθηρία.
Στο κυνήγι του λαγού για παράδειγμα. Επιτρέπεται από μια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, μια μόνο συγκεκριμένη μέρα της εβδομάδας και επιτρέπεται στον κάθε κυνηγό να θηρευσει μόνο έναν την φορά! Στα πουλιά τα πράγματα είναι πιο απλα, όχι τόσο αυστηρά, αλλά κινούνται στο ίδιο φόντο, όπως και στα ψάρια.
Πλέον έχω να κυνηγήσω περίπου 9 χρόνια και μάλλον δε θα το ξανακάνω, γιατί σε κάποια φάση άρχισε να με ενοχλεί το γεγονός ότι σκότωνα ζώα. Τραύμα όχι δε μου δημιούργησε καθώς θεωρώ ότι αν κάποιος σεβαστεί τα παραπάνω που ειπα, μπορεί να θηρευσει κάτι που πχ δεν τρώει κάθε μέρα. Στην τελική όπως πολλοί επισήμαναν, δεν έχει και μεγάλη σημασία αν το σκοτώνεις και το τρως ή αν το τρως μόνο. Απλά δεν ήθελα πλέον να το κανω, δεν είχα τον χρόνο ούτε την αρχική τρέλα.
Γιατί το έκανα; Πραγματικά μου άρεσε περισσότερο η προετοιμασία, η παρέα, η κουβέντα και η βόλτα στα πανέμορφα φυσικά τοπία. Κατά κάποιο τρόπο σε έβαζαν μέσα σε μια μικρή περιπέτεια. Αυτό μαζί με την προσδοκία και την αναμονή του θηράματος σε έκαναν να ξεφεύγεις λίγο από τα τετριμμένα. Αλλά όπως είπα επειδή κάπου άρχισε κι εμένα να με ενοχλεί όλο αυτό γύρω από το κυνήγι, σταμάτησα. Ωστόσο, όχι δε θα θεωρήσω δολοφόνους ούτε τους ψαράδες, ούτε τους κυνηγούς, γιατί δεν είναι.
Τώρα για την άρνηση της κρεατοφαγιας δε θα πω κάτι. Γιατι σαν θεώρηση γενικά στη ζωή μου έχω ότι οποιοδήποτε άκρο, σε όποια πλευρά και να είναι προξενεί κακό. Παντού πρέπει να είμαστε σε μια μέση κατάσταση. Όχι να μη τρως 7 φορές την εβδομάδα κρεας, αλλά όχι και καθόλου.
Μεγάλη κουβέντα πραγματικά και εύκολο συμπέρασμα δεν θα βγει γιατί μπαίνουν πολλά στη μέση και όσα και να ειπωθούν είναι σωστά κατά κάποιο τρόπο και με ορισμένα μέτρα.
Στάλθηκε από το SM-G930F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk