Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Μόλις μου έλεγε η Ραλούκα Χρήστο πως στη Ρουμανία κάποιος χόχαλος μπήκε σε αρκουδοσπηλιά να κλέψει αρκουδάκι για να το πουλήσει. Η μαμά τον έκανε φέτες και οι αστυνομικοί πήγαν να τη σκοτώσουν. Ο τοπικός πληθυσμός ξεσηκώθηκε και η αρκουδοοικογένεια χαίρει άκρας υγείας.

Μπραβο οι Ρουμανοι !!!

Η οικογενεια ειναι κατι σεβαστο, οπως και η εστια καθεμιας. Ειτε αρκουδα ειτε ανθρωπος.
Οποιος κανει να μπει μεσα πρεπει να λαμβανει την ιδια μεταχειρηση.
 
Απάντηση: Re: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Μόλις μου έλεγε η Ραλούκα Χρήστο πως στη Ρουμανία κάποιος χόχαλος μπήκε σε αρκουδοσπηλιά να κλέψει αρκουδάκι για να το πουλήσει. Η μαμά τον έκανε φέτες και οι αστυνομικοί πήγαν να τη σκοτώσουν. Ο τοπικός πληθυσμός ξεσηκώθηκε και η αρκουδοοικογένεια χαίρει άκρας υγείας.

Μέρα χαράς για τον πλανήτη. Ένας ηλίθιος λιγότερος.
 
Μόλις μου έλεγε η Ραλούκα Χρήστο πως στη Ρουμανία κάποιος χόχαλος μπήκε σε αρκουδοσπηλιά να κλέψει αρκουδάκι για να το πουλήσει. Η μαμά τον έκανε φέτες και οι αστυνομικοί πήγαν να τη σκοτώσουν. Ο τοπικός πληθυσμός ξεσηκώθηκε και η αρκουδοοικογένεια χαίρει άκρας υγείας.
:flipout::laugh::flipout::laugh::laugh:
 
Εγω θελω να ρωτησω το εξης: Ποια η διαφορα αναμεσα στο κυνηγι και το ψαρεμα και αντιμετωπιζονται τοσο διαφορετικα? Σας εχει απασχολησει αυτο? Δηλαδη γιατι ενας κυνηγος που θα σκοτωσει μια μπεκατσα ή εναν λαγο π.χ. ειναι κατακριτεος απο μια μεγαλη μεριδα πληθυσμου, ενω με εναν ερασιτεχνη ψαρα δεν ασχολειται κανεις. Ή μηπως ειναι δικαιολογια οτι η εκφραστικοτητα των ψαριων δεν ειναι αναγνωρισιμη απο τον ανθρωπο?
 
Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Εγω θελω να ρωτησω το εξης: Ποια η διαφορα αναμεσα στο κυνηγι και το ψαρεμα και αντιμετωπιζονται τοσο διαφορετικα? Σας εχει απασχολησει αυτο? Δηλαδη γιατι ενας κυνηγος που θα σκοτωσει μια μπεκατσα ή εναν λαγο π.χ. ειναι κατακριτεος απο μια μεγαλη μεριδα πληθυσμου, ενω με εναν ερασιτεχνη ψαρα δεν ασχολειται κανεις. Ή μηπως ειναι δικαιολογια οτι η εκφραστικοτητα των ψαριων δεν ειναι αναγνωρισιμη απο τον ανθρωπο?

Εσύ έχεις κάνει κάποιες σκέψεις επί του θέματος?

Θα ήθελες να τις μοιραστείς μαζί μας ώστε να σου απαντήσουμε και εμείς?
 
Ποια η διαφορα αναμεσα στο κυνηγι και το ψαρεμα και αντιμετωπιζονται τοσο διαφορετικα? Σας εχει απασχολησει αυτο ? Ή μηπως ειναι δικαιολογια οτι η εκφραστικοτητα των ψαριων δεν ειναι αναγνωρισιμη απο τον ανθρωπο?

Το δελφινι ειναι το ακριβως αντιστροφο του ανεκφραστου.
Αλλα μαλλον εννοεις αλιευσιμα (καθημερινης καταναλωσης) ψαρια.
 
Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Το δελφινι ειναι το ακριβως αντιστροφο του ανεκφραστου.
Αλλα μαλλον εννοεις αλιευσιμα (καθημερινης καταναλωσης) ψαρια.

Το δελφίνι δεν είναι ψάρι. Είναι θηλαστικό.

Ας μας πει όμως πρώτα την άποψή του ο άνθρωπος.

Γιατί έτσι που ρωτάει φαίνεται σαν να ξέρει την απάντηση και να ρωτάει μόνο για να μας "την πει" και για κανένα άλλο λόγο.

Και χωρίς ο ίδιος να παίρνει θέση ή να αναλύει την σκέψη του.
 
Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Το δελφίνι δεν είναι ψάρι. Είναι θηλαστικό.

Ας μας πει όμως πρώτα την άποψή του ο άνθρωπος.

Γιατί έτσι που ρωτάει φαίνεται σαν να ξέρει την απάντηση και να ρωτάει μόνο για να μας "την πει" και για κανένα άλλο λόγο.

Και χωρίς ο ίδιος να παίρνει θέση ή να αναλύει την σκέψη του.

Ειναι κατι που εχω σκεφτει και γω εξ ρχης, αλλε δεν θελησα να το αναφερω γιατι συνηθως η συζητηση εκτρεπεται συναισθηματικα.

Αντε να το πω απλα.
Πρωτον δεν θεωρω τα τροπεα των μπουχεσιδων, και τα γιατροσοφια που ψαχνουν ανωμαλοι ασιατες με μερη ζωων, "κυνηγι".
Ουτε κατι παραδωσιακα εκτρωματα κακομαθημενων εκφυλων τυπου 200 σκυλια και 20 αλογα να κυνηγουν μια αλεπου.
Κυνηγι θεωρω την expedition στη φυση με σκοπο να σκοτωσεις το θηραμα σου και να το φας. Παραδοσιακα.

Ενταξει, σε καποιες χωρες ειχε ξεφυγει τελειως η κατασταση ( Ιταλια για παραδειγμα) και ηταν καταστροφικο για τα ζωα.
Αλλα στις βασικες του γραμμες το κυνηγι ειναι ελεγχομενο σε ολες τις πολιτισμενες χωρες και δεν επιβαρυνει ουτε τη φυση (γιαυτο ειναι ελεγχομενο) ουτε τα ιδια τα ζωα ΙΜΟ. Το κυνηγι ειναι μεσα στη ζωη του ζωου.
Φυσικα υπαρχει μια αμεση συναισθηματικη προσεγγιση ημων των περισσοτερων σε οτιδηποτε εχει γουνα η φτερα και μια εκφραστικη συμπεριφορα που μας αγγιζει.
Ετσι ειναι οι affinities στη φυση. Μεταξυ ανθρωπων, μεταξυ ατομων ενος ειδους, αλλα και μεταξυ ειδων στα ανωτερα σπονδυλοτα.

Αντιθετα πιστευω οτι αυτη η qffinity δεν υπαρχει σε οτι αφορα οτι εχει λεπι η κελυφος... αντε εκτος κατι Gothic που κανουν συλλογη σπιτι τους.

τωρα επι της ουσιας... Η μεγιστη καταστροφη...Λεω η μεγιστη και το υπογραμμιζω, προερχεται απο το ψαρεμα.
Ο πληθυσμος των ψαριων αλλα και ανισοροπια στο οικοσυστημα ειναι ασυληπτου μεγεθους.
Και ολο αυτο μονο απο το..."θαλασσιο κυνηγι".
Πραγμα που δεν αντιστοιχει στο κυνηγι το οποιο μιλαμε και που οπωσδηποτε εχει συναισθηματικο χαρακτηρα για τον λογο που ειπαμε.
Δεν σημαινει οτι δεν ειναι καλο αυτο το "συναισθηματικο"... απλα για να δειξουμε που υπαρχει το πραγματικο προβλημα.

Και κανω ρεζουμε ολα αυτα... το προβλημα ειναι στις παραγελιες των ασιατων κυριως, σε χωρες ΜπουrdL@ οσον αφορα το κυνηγι, και φυσικα η μαζικη αλιευση που αν συνεχισει ετσι τα εγγονια μας θα βλεπουν ψαρια μονο σε φωτογραφιες... η μαλλον δε θα βλεπουν τιποτα.
 
Α και ξεχασα εναν παραγοντα λειαν καθοριστικο για την καταστροφη των ζωϊκων πληθυσμων.

Η τεραστεια και συνεχης εξαπλωση του ανθρωπινου ειδους επι του εδαφους, που ολο στενευει τον ζωτικο χωρο των αγριων ζωων, και φερει σε μια κατασταση "αναγκαστικης γειτονιας"....

Αυτη η "αναγκαστικη γειτονια" σε κατι μερη οπως η Αφρικη για παραδειγμα.... και εαν δεν επεμβουν οργανισμοι, ξεκαθαριζεται με απλο τροπο...

Δηλητηριο παντου και δεν μενει τιπτα.
 
αλλα δεν θελησα να το αναφερω γιατι συνηθως η συζητηση εκτρεπεται συναισθηματικα.

Εγω παρεκτρεπω την κουβεντα (συναισθηματικα) ?
Οκ, λοιπον, το ανεφερα και παλιοτερα, ας το ξαναπω αλλη μια ακομα φορα.
Ειναι τραγικο (και δεν βλεπω να αλλαζει) οτι πρεπει να σκοτωνουμε για να φαμε.
Ειναι επισης τραγικο το τι γινεται με τα πειραματοζωα για να απολαμβανουμε εμεις υγεια.

Ομως,
1) δεν θα εγκρινω ΠΟΤΕ την αναγκη κυνηγιου οταν ενα ολοκληρο συστημα εκατομμυριων
ατομων προσφερει καθημερινα εναν ΩΚΕΑΝΟ τροφης (και ας μην φτανει για ολους, αυτο
ειναι ενα εντελως ξεχωριστο θεμα) στο πιατο μας, χωρις το παραμικρο αγχος πεινας που
βιωνει καθε ζωο που πρεπε να κυνηγησει για να τραφει, και ...

2) Μεχρι να αλλαξουμε δοχειο συνειδησης (σωμα) σε κατι ΜΗ βιολογικο ...
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ... απο το να σκοτωνουμε by the millions ζωα για να φαμε.
Οχι απο σπορ, απο αναγκη. Βιολογικα μεταλλαγμενα κρεατα θεωρω οτι δεν αποτελουν λυση
αφου ενεχουν τεραστιους κινδυνους (μακροπροθεσμα) για την δημοσια υγεια.

Τα χω ξαναγραψει ολα αυτα, παλιοτερα, εδω μεσα ....
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Δεν ξερω την απαντηση (αν υπαρχει αντικειμενικη), εχω μονο αποψη:
1) Στην περιπτωση των θαλασσιων ζωντανων, λειπει ο συνδετικος κρικος με τον ανθρωπο που ονομαζεται συγκατοικηση, κατοικιδιο, οπτικη επαφη. Η ευαισθησια και
επικοινωνια με τα κατοικιδια, ασυνειδητα μεταφερεται και στα αγρια ζωα).
2) Ο πονος ενος τραυματισμενου ή ετοιμοθανατου θηλαστικου ή πτηνου ειναι αμεσα αντιληπτος και αισθητος απο την ανθρωπινη αισθηση, ενος των ψαριων οχι.
Υπαρχουν βεβαια και ελαχιστες εξαιρεσεις των παραπανω (ενυδρεια, δελφινια, φαλαινες).
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Δεν ξερω την απαντηση (αν υπαρχει αντικειμενικη), εχω μονο αποψη:
1) Στην περιπτωση των θαλασσιων ζωντανων, λειπει ο συνδετικος κρικος με τον ανθρωπο που ονομαζεται συγκατοικηση, κατοικιδιο, οπτικη επαφη. Η ευαισθησια και
επικοινωνια με τα κατοικιδια, ασυνειδητα μεταφερεται και στα αγρια ζωα).
2) Ο πονος ενος τραυματισμενου ή ετοιμοθανατου θηλαστικου ή πτηνου ειναι αμεσα αντιληπτος και αισθητος απο την ανθρωπινη αισθηση, ενος των ψαριων οχι.
Υπαρχουν βεβαια και ελαχιστες εξαιρεσεις των παραπανω (ενυδρεια, δελφινια, φαλαινες).

1) η έλλειψη αντίστοιχης ευαισθησίας (γενικά γιατί δεν αφορούν όλους) δεν οφείλεται σε παράγοντες όπως η συγκατοίκηση, η οπτική και την επικοινωνία που μεταφέρεται ασυνείδητα και στα άγρια ζώα.

Υπάρχει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό που σου διαφεύγει: η ταύτιση με τα ζώα. Τα ζώα βλέπεις είναι θηλαστικά σαν εμάς και ακόμη και αν δεν έχει διαβάσει κάποιος Δαρβίνο, υπάρχει άμεση αναγνώριση της συγγένειας και της ομοιότητας. Είναι δεδομένη η ενσυναίσθηση με κάτι που σου μοιάζει πολύ.

Όσον αφορά τα "ψάρια" αυτό δεν υπάρχει. Δεν είναι αυτόματη η ενσυναίσθηση με ένα χταπόδι γιατί δύσκολα μπορεί να ταυτιστεί (να μπει στη θέση του κοινώς) με αυτό.
Με κάποια "ψάρια" όμως, όπως τα δελφίνια, δεν είναι το ίδιο και βλέπει κανείς από την αρχαιότητα ότι ο άνθρωπος τα έχει ξεχωρίσει και τα έχει περιλάβει σε μύθους του. Παρότι δεν γνωρίζανε ότι είναι θηλαστικά, εντστικτωδώς γινόταν η αναγνώριση της ομοιότητας με εμάς. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μύθοι για τον Ορφέα αναφέρουν δελφίνι και όχι ροφό.

2) ο πόνος ιδιαίτερα ενός θηλαστικού είναι άμεσα αναγνωρίσιμος για τους λόγους που ανέφερα πριν. Ίσως για τους ίδιους λόγους υπήρχε και η ενστικτώδης αντίληψη ότι τα ψάρια δεν αισθάνονται πόνο (σίγουρα όχι όπως τα θηλαστικά), ίσως όμως και γιατί σε αντίθεση με τα θηλαστικά και τα πτηνά έχουν εντελώς άλλες συμπεριφορές.
Για παράδειγμα όλα τα θηλαστικά και τα πτηνά, φροντίζουν τα μικρά τους, δημιουργούν συνθήκες παρόμοιες με αυτές στην ανθρώπινη οικογένεια, δείχνουν αγωνία για αυτά, μάχονται για αυτά.
Σε αντίθεση τα ψάρια δεν δείχνουν τέτοιες συμπεριφορές φροντίδας.


Αυτά όλα βέβαια αφορούν κάποιους γενικά που δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα.

Αυτοί που έχουν ασχοληθεί αναπτύσσουν ενσυναίσθηση και έγνοια για κάθε τι που είναι ζωντανό.
 
Μόλις μου έλεγε η Ραλούκα Χρήστο πως στη Ρουμανία κάποιος χόχαλος μπήκε σε αρκουδοσπηλιά να κλέψει αρκουδάκι για να το πουλήσει. Η μαμά τον έκανε φέτες και οι αστυνομικοί πήγαν να τη σκοτώσουν. Ο τοπικός πληθυσμός ξεσηκώθηκε και η αρκουδοοικογένεια χαίρει άκρας υγείας.

Πολλούς χαιρετισμούς να της δώσεις Νίκο! :)
 
Δεν ψαρεύω. Δεν έχω ούτε όρεξη ούτε υπομονή για το σπορ.
Μου αρέσουν βέβαια ως φαγητό τα ψάρια. Θα πρέπει να απολογηθώ για αυτό; Πριν περίπου 4 δεκαετίες ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ψάρευε το βράδυ με πετονιά από την ακτή (Χαλκιδική πριν τη λαίλαπα του "τουρισμού"), και το μεσημέρι τρώγαμε την ψαριά του. Έπρεπε να αισθανόμαστε ντροπή; Πριν καμιά 12ετία ξαναέπιασε το σπορ (καλάμι-πετονιές), και τον συνόδευαν στην παραλία και τα σπόρια μου. Εγώ το πολύ να πήγαινα καμιά βόλτα να τους φωτογραφίσω. Θα έπρεπε να με απασχολεί ότι τα μυεί σε μια κουλτούρα θηρευτή;

attachment.php



Και τις μύγες που με ενοχλούν, και τα κουνούπια, τις κυνηγώ και τις σκοτώνω ανηλεώς. Και δεν τις τρώω.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Για παράδειγμα όλα τα θηλαστικά και τα πτηνά, φροντίζουν τα μικρά τους, δημιουργούν συνθήκες παρόμοιες με αυτές στην ανθρώπινη οικογένεια, δείχνουν αγωνία για αυτά, μάχονται για αυτά.
Σε αντίθεση τα ψάρια δεν δείχνουν τέτοιες συμπεριφορές φροντίδας.


51Z77nGx5EL._SX393_BO1,204,203,200_.jpg



:Banane0::Banane0:
 
Το θεμα ειναι μην γυριστει κανα cartοon με τιτλο "Finding sharptooth" ....
Γιατι ηδη εχει βγει μια σειρα με εναν ροζ τυρρανοσαυρο ντυμενο απο ηθοποιο.
Που χορευει περιχαρης αναμεσα στα πιτσιρικια (οπως ακριβως και ο αληθινος :flute:).
Τι νοημα εχει να εξανθρωπιζουμε τερατα ... μου διαφευγει !
 
Re: Απάντηση: Κυνήγι. Υπέρ ή κατά;

Δεν ψαρεύω. Δεν έχω ούτε όρεξη ούτε υπομονή για το σπορ.
Μου αρέσουν βέβαια ως φαγητό τα ψάρια. Θα πρέπει να απολογηθώ για αυτό; Πριν περίπου 4 δεκαετίες ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ψάρευε το βράδυ με πετονιά από την ακτή (Χαλκιδική πριν τη λαίλαπα του "τουρισμού"), και το μεσημέρι τρώγαμε την ψαριά του. Έπρεπε να αισθανόμαστε ντροπή; Πριν καμιά 12ετία ξαναέπιασε το σπορ (καλάμι-πετονιές), και τον συνόδευαν στην παραλία και τα σπόρια μου. Εγώ το πολύ να πήγαινα καμιά βόλτα να τους φωτογραφίσω. Θα έπρεπε να με απασχολεί ότι τα μυεί σε μια κουλτούρα θηρευτή;

attachment.php



Και τις μύγες που με ενοχλούν, και τα κουνούπια, τις κηνυγώ και τις σκοτώνω ανηλεώς. Και δεν τις τρώω.


Είπε κανείς κάτι τέτοιο?