Αργύρης Μ.
Senior Member
Υπαρχει ειδικο ασταρι για γαλαβανιζε,χρωματος κιτρινου.
Εχει το χρωματοπωλειο στην Πινδου,αν εισαι κοντα...
ευχαριστώ, θα το ψάξω :a0210:
Υπαρχει ειδικο ασταρι για γαλαβανιζε,χρωματος κιτρινου.
Εχει το χρωματοπωλειο στην Πινδου,αν εισαι κοντα...
Ένα μικρό "tip" για σφυρήλατα ή/και άλλα μεταλλικά χρώματα:Εννοείται ότι το ιδανικό είναι να τα περνάς με πιστόλι.Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα όμως και τα περνάς με πινέλο (ΠΟΤΕ με ρολάκι),θέλει ιδιαίτερη προσοχή.Μία που πέρασες και μία που έφυγες.Δεν "γυρνάς πίσω" να σουμάρεις και να στρώσεις το χρώμα.ΝΟΜΟΣ!Εγώ απο προϊόντα της Mercola χρησιμοποιώ την αδιάβροχη ξυλόκολλα και είναι μια χαρά.
Μια χαρά επίςης, αν και λίγο άσχετο, μου φαίνεται η όψη και η υφή του σφυρήλατου χρώματος που αποφάσισα να βάψω τα μεταλικά μέρη του τραπεζιού που φτιάχνω για την ταράτσα. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με τέτοιου είδους χρώματα αλλά στο εξής θα το ξανακάνω σίγουρα.
Ένα μικρό "tip" για σφυρήλατα ή/και άλλα μεταλλικά χρώματα:Εννοείται ότι το ιδανικό είναι να τα περνάς με πιστόλι.Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα όμως και τα περνάς με πινέλο (ΠΟΤΕ με ρολάκι),θέλει ιδιαίτερη προσοχή.Μία που πέρασες και μία που έφυγες.Δεν "γυρνάς πίσω" να σουμάρεις και να στρώσεις το χρώμα.ΝΟΜΟΣ!
(Αυτό το έμαθα the hard-way,όταν πρωτοπέρασα σφυρήλατο με την ίδια τεχνική που πέρναγα ντούκο και πολύ σύντομα το πήρα όλο στη μασχάλη!.Δεν μπορούσα να εξηγήσω πως μέσα σε ένα(; ) μήνα άρχισε να ξεφλουδίζει η επιφάνεια.Ο μηχανικός που δούλευα τότε έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωση και κάλεσε τον ειδικό της εταιρείας (δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια ποιά εταιρεία ήταν).Ο τύπος λοιπόν μας είπε με δυό λόγια,ότι όταν επιμείνεις και περάσεις πολλές φορές πάνω απ`το ίδιο σημείο ώστε να "στρώσεις" το χρώμα με το πινέλο,το αποτέλεσμα είναι να "σηκώνεις" τα μεταλλικά στοιχεία που έχει μέσα και δίνουν αυτό το φινίρισμα,με επακόλουθο τελικά να αδυνατίζεις το ίδιο το υλικό.Πολύ "μπακαλίστικα" το λέω τώρα,άλλωστε δεν είμαι ειδικός (νομίζω χημικός ήταν) σαν τον τύπο για να το εξηγήσω ακριβώς τεχνικά,αλλά σίγουρα όταν ακολούθησα την προτροπή του δεν ξανααντιμετώπισα πρόβλημα.)
Αυτή η διαδικασία βέβαια απαιτεί απαλό χέρι και πλούσιο χρώμα στο πινέλο.Και βέβαια όπως μου έλεγε κι ένας μάστορας:Απαλά το πινέλο.....Απαλά σαν τα σύκα!
Ευχαριστούμε μαστορα.Ένα μικρό "tip" για σφυρήλατα ή/και άλλα μεταλλικά χρώματα:Εννοείται ότι το ιδανικό είναι να τα περνάς με πιστόλι.Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα όμως και τα περνάς με πινέλο (ΠΟΤΕ με ρολάκι),θέλει ιδιαίτερη προσοχή.Μία που πέρασες και μία που έφυγες.Δεν "γυρνάς πίσω" να σουμάρεις και να στρώσεις το χρώμα.ΝΟΜΟΣ!
(Αυτό το έμαθα the hard-way,όταν πρωτοπέρασα σφυρήλατο με την ίδια τεχνική που πέρναγα ντούκο και πολύ σύντομα το πήρα όλο στη μασχάλη!.Δεν μπορούσα να εξηγήσω πως μέσα σε ένα(; ) μήνα άρχισε να ξεφλουδίζει η επιφάνεια.Ο μηχανικός που δούλευα τότε έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωση και κάλεσε τον ειδικό της εταιρείας (δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια ποιά εταιρεία ήταν).Ο τύπος λοιπόν μας είπε με δυό λόγια,ότι όταν επιμείνεις και περάσεις πολλές φορές πάνω απ`το ίδιο σημείο ώστε να "στρώσεις" το χρώμα με το πινέλο,το αποτέλεσμα είναι να "σηκώνεις" τα μεταλλικά στοιχεία που έχει μέσα και δίνουν αυτό το φινίρισμα,με επακόλουθο τελικά να αδυνατίζεις το ίδιο το υλικό.Πολύ "μπακαλίστικα" το λέω τώρα,άλλωστε δεν είμαι ειδικός (νομίζω χημικός ήταν) σαν τον τύπο για να το εξηγήσω ακριβώς τεχνικά,αλλά σίγουρα όταν ακολούθησα την προτροπή του δεν ξανααντιμετώπισα πρόβλημα.)
Αυτή η διαδικασία βέβαια απαιτεί απαλό χέρι και πλούσιο χρώμα στο πινέλο.Και βέβαια όπως μου έλεγε κι ένας μάστορας:Απαλά το πινέλο.....Απαλά σαν τα σύκα!
Ωραίο και καλυπτει και τυχόν ανωμαλιες της επιφάνειας!
Στην δεύτερη φώτο τα σημάδια αυτά το είναι Μπάμπη?
Τα σημάδια Κυριάκο είναι της κόλλησης, στο σημείο αυτό δένει η περιμετρική λάμα με το πόδι. Δεν στοκάρισα γιατί εκει θα πατήσει το ξύλο. Η τρύπα αριστερά είναι αυτή που άνοιξα εγώ για μια απ´ τις βίδες.
Το tip είναι σωστό. Αυτά τα χρώματα μόνο με πιστόλι. Αν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις πιστόλι, όπως εγώ, τότε πινέλο.
Εγώ έκανα τη χειρότερη επιλογή, το πέρασα με ρολάκι. Και πάλι όμως μπορεί να γίνει η δουλειά σου αρκεί να βάζεις κάμποσο χρώμα και όσο το δυνατόν λιγοτερα περάσματα. Το μια που πέρασες και μια που έφυγες είναι σωστό.
Τώρα, επειδή μ´ ανησύχησες λίγο, αν μετά από ένα μήνα αρχίσει να ξεφτίζει και το δικό μου δεν γνωρίζω, αυτή τη στιγμή μια χαρά γερό φαίνεται.
Πολύ χρήσιμο ποστ αυτό!Ένα μικρό "tip" για σφυρήλατα ή/και άλλα μεταλλικά χρώματα:Εννοείται ότι το ιδανικό είναι να τα περνάς με πιστόλι.Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα όμως και τα περνάς με πινέλο (ΠΟΤΕ με ρολάκι),θέλει ιδιαίτερη προσοχή.Μία που πέρασες και μία που έφυγες.Δεν "γυρνάς πίσω" να σουμάρεις και να στρώσεις το χρώμα.ΝΟΜΟΣ!
(Αυτό το έμαθα the hard-way,όταν πρωτοπέρασα σφυρήλατο με την ίδια τεχνική που πέρναγα ντούκο και πολύ σύντομα το πήρα όλο στη μασχάλη!.Δεν μπορούσα να εξηγήσω πως μέσα σε ένα(; ) μήνα άρχισε να ξεφλουδίζει η επιφάνεια.Ο μηχανικός που δούλευα τότε έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωση και κάλεσε τον ειδικό της εταιρείας (δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια ποιά εταιρεία ήταν).Ο τύπος λοιπόν μας είπε με δυό λόγια,ότι όταν επιμείνεις και περάσεις πολλές φορές πάνω απ`το ίδιο σημείο ώστε να "στρώσεις" το χρώμα με το πινέλο,το αποτέλεσμα είναι να "σηκώνεις" τα μεταλλικά στοιχεία που έχει μέσα και δίνουν αυτό το φινίρισμα,με επακόλουθο τελικά να αδυνατίζεις το ίδιο το υλικό.Πολύ "μπακαλίστικα" το λέω τώρα,άλλωστε δεν είμαι ειδικός (νομίζω χημικός ήταν) σαν τον τύπο για να το εξηγήσω ακριβώς τεχνικά,αλλά σίγουρα όταν ακολούθησα την προτροπή του δεν ξανααντιμετώπισα πρόβλημα.)
Αυτή η διαδικασία βέβαια απαιτεί απαλό χέρι και πλούσιο χρώμα στο πινέλο.Και βέβαια όπως μου έλεγε κι ένας μάστορας:Απαλά το πινέλο.....Απαλά σαν τα σύκα!
Τα σημάδια Κυριάκο είναι της κόλλησης, στο σημείο αυτό δένει η περιμετρική λάμα με το πόδι. Δεν στοκάρισα γιατί εκει θα πατήσει το ξύλο. Η τρύπα αριστερά είναι αυτή που άνοιξα εγώ για μια απ´ τις βίδες.
Το tip είναι σωστό. Αυτά τα χρώματα μόνο με πιστόλι. Αν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις πιστόλι, όπως εγώ, τότε πινέλο.
Εγώ έκανα τη χειρότερη επιλογή, το πέρασα με ρολάκι. Και πάλι όμως μπορεί να γίνει η δουλειά σου αρκεί να βάζεις κάμποσο χρώμα και όσο το δυνατόν λιγοτερα περάσματα. Το μια που πέρασες και μια που έφυγες είναι σωστό.
Τώρα, επειδή μ´ ανησύχησες λίγο, αν μετά από ένα μήνα αρχίσει να ξεφτίζει και το δικό μου δεν γνωρίζω, αυτή τη στιγμή μια χαρά γερό φαίνεται.
Τα σημάδια Κυριάκο είναι της κόλλησης, στο σημείο αυτό δένει η περιμετρική λάμα με το πόδι. Δεν στοκάρισα γιατί εκει θα πατήσει το ξύλο. Η τρύπα αριστερά είναι αυτή που άνοιξα εγώ για μια απ´ τις βίδες.
Το tip είναι σωστό. Αυτά τα χρώματα μόνο με πιστόλι. Αν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις πιστόλι, όπως εγώ, τότε πινέλο.
Εγώ έκανα τη χειρότερη επιλογή, το πέρασα με ρολάκι. Και πάλι όμως μπορεί να γίνει η δουλειά σου αρκεί να βάζεις κάμποσο χρώμα και όσο το δυνατόν λιγοτερα περάσματα. Το μια που πέρασες και μια που έφυγες είναι σωστό.
Τώρα, επειδή μ´ ανησύχησες λίγο, αν μετά από ένα μήνα αρχίσει να ξεφτίζει και το δικό μου δεν γνωρίζω, αυτή τη στιγμή μια χαρά γερό φαίνεται.
ωραίο τραπέζι,τα πόδια τι διαστάσεις είναι?
Δεν σε είχαμε πριν 8 χρόνια που έβαφα με μερτελέ (martelite) τα κάγκελα επειδή είπαν ότι θα άντεχε πολλά χρόνια, αλλά τώρα τα βλέπω ξεφλουδισμένα... Δεν είχα κανέναν να μου πει όχι ρολό, ούτε πολλά-πολλά με το πινέλοΈνα μικρό "tip" για σφυρήλατα ή/και άλλα μεταλλικά χρώματα:Εννοείται ότι το ιδανικό είναι να τα περνάς με πιστόλι.Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα όμως και τα περνάς με πινέλο (ΠΟΤΕ με ρολάκι),θέλει ιδιαίτερη προσοχή.Μία που πέρασες και μία που έφυγες.Δεν "γυρνάς πίσω" να σουμάρεις και να στρώσεις το χρώμα.ΝΟΜΟΣ!
(Αυτό το έμαθα the hard-way,όταν πρωτοπέρασα σφυρήλατο με την ίδια τεχνική που πέρναγα ντούκο και πολύ σύντομα το πήρα όλο στη μασχάλη!.Δεν μπορούσα να εξηγήσω πως μέσα σε ένα(; ) μήνα άρχισε να ξεφλουδίζει η επιφάνεια.Ο μηχανικός που δούλευα τότε έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωση και κάλεσε τον ειδικό της εταιρείας (δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια ποιά εταιρεία ήταν).Ο τύπος λοιπόν μας είπε με δυό λόγια,ότι όταν επιμείνεις και περάσεις πολλές φορές πάνω απ`το ίδιο σημείο ώστε να "στρώσεις" το χρώμα με το πινέλο,το αποτέλεσμα είναι να "σηκώνεις" τα μεταλλικά στοιχεία που έχει μέσα και δίνουν αυτό το φινίρισμα,με επακόλουθο τελικά να αδυνατίζεις το ίδιο το υλικό.Πολύ "μπακαλίστικα" το λέω τώρα,άλλωστε δεν είμαι ειδικός (νομίζω χημικός ήταν) σαν τον τύπο για να το εξηγήσω ακριβώς τεχνικά,αλλά σίγουρα όταν ακολούθησα την προτροπή του δεν ξανααντιμετώπισα πρόβλημα.)
Αυτή η διαδικασία βέβαια απαιτεί απαλό χέρι και πλούσιο χρώμα στο πινέλο.Και βέβαια όπως μου έλεγε κι ένας μάστορας:Απαλά το πινέλο.....Απαλά σαν τα σύκα!
Με Οπτική Μέτρηση 10x10 εκ.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.