Σήμερα έκανα κάποιες συνδέσεις και στον ήχο και δοκίμασα μερικά πράγματα.
Είχα μεγάλη αγωνία και περιέργεια πως θα συμπεριφερθούν τα ηχεία κυρίως στον συγκεκριμένο χώρο, αν και κατά πολύ μεγάλο ποσοστό ήξερα τι θα με περίμενε.
Το μαύρο δωμάτιο, εκτός απο μάυρη τρύπα με όλα τα θετικά που αυτό μπορεί να έχει στην εικόνα ,έχει επίσης και μερικά ασυναγώνιστα πλεονεκτήματα γιά το θέμα του ήχου...
1) Πλύνθρινη κατασκευή με πολύ μεγάλο φάρδος οι τοίχοι...
2) Μοκέττα σε όλο το δάπεδο...
3) Ξύλινη οροφή...
4) Κανένα παράθυρο, ακόμη και η πόρτα είναι μασίφ ξύλο χωρίς τζάμι..
5) 14 καρέκλες κινηματογράφου επενδυμένες με χοντρό ύφασμα και δύο πολυθρόνες...
6) Κουρτίνα 4χ1,80 μέτρα, βελούδο κατά μήκος και ύψος της οθόνης προβολής...
7) Διαχυτές ήχου και μπασοπαγίδες στις γωνίες και όπου αλλού χρειάζεται...
8) Γυψοσανίδα κατά ολόκληρο το μήκος και ύψος ,του ενός τοίχου με αρκετό κενό ανάμεσα τους...
Οι πρώτες σημερινές συνδέσεις ήχου αφορούσαν τα Kipslch KLIPCH RF83, CENTER SPEAKER:RC64, REAR SPEAKERS:RS62 (x4)
Προενισχυτής ο DENON A1SE και τελικός το επτακάναλο θηρίο ,SHERBOURN 7/2100A.
Οι δοκιμές είχαν σαν player το Marantz MARANTZ DV12S2 και επειδή δεν έχω ακόμη συνδέσει το sub SUNFIRE TRUE EQ SIGNATURE κυρίως άκουσα δικάναλο πρόγραμμα.
ΟΠΟΙΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΤΑ KLIPCSH ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΔΩΜΑΤΙΟ....ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ Η ΟΙ ΒΕΝΖΙΝΕΣ ΔΙΚΑ ΜΟΥ!!!
Τι να πω ρε παιδιά...γιά εμένα είναι πρωτόγνωρα αυτά τα πράγματα.Σήμερα μόνο που δεν τα έκανα επάνω μου απο την χαρά και την ικανοποίηση που πήρα ,και ας λείπουν ακόμη πολλά πράγματα απο συνδέσεις και σεταρίσματα.Τόσο καλή συμπεριφορά έχει αυτός ο χώρος που με άφησε με ανοιχτό το στόμα.Τέτοιο συναίσθημα είχα να νοιώσω απο τότε που είχα βρεθεί στο panic room του Τάσου.Σήμερα ένοιωσα ξανά κάπως έτσι, αν και δεν περίμενα ποτέ στην ζωή μου ότι θα μπορούσα να έχω η να πλησιάσω κάπως και εγω στον χώρο μου τέτοια απόδοση.
Υπ'όψιν ότι τα ηχεία είναι ακόμη άστρωτα και ο τελικός άναψε γιά πρώτη φορά σήμερα!!!
Τέτοιο χαμηλό απο τα ηχεία αυτά δεν περίμενα να ακούσω και μάλιστα πλέον, αναρωτιέμαι τι να το κάνω το sub ,ποιός εγω...εγω που είχα κανόνα το ότι, home cinema χωρίς sub είναι σαν κ^&%*()& χωρίς βρακί!!!
Η σημασία της σωστής απόδοσης των χαμηλών απο τα κυρίως ηχεία γιά εμένα είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγάλη είναι και η σημασία του μαύρου στην προβολή.Γιά τις υψηλές, δεν είχα καμιά αμφιβολία στο τι μπορεί να κάνουν οι κόρνες.
Ο συγκεριμένος τελικός βγάζει μάτια και μπορεί να σηκώσει τα πάντα, πόσο περισσότερο τα συγκεκριμένα ηχεία που είναι και εύκολα στην οδήγηση.
Σκεφτείτε ότι ενώ είχα ένα κάρο δουλειές, κόλησα γιά περισσότερο απο 3 ώρες εκεί μέσα, ακούγοντας μουσική...στο τέλος απο την πολύ μαυρίλα βγήκα απο το δωμάτιο αράπης!!!
Οι πίσω θέσεις προς τον τοίχο είναι γιά εμένα και οι καλύτερες στην ακρόαση αφού το χαμηλό είναι τόσο καθαρό-στακάτο και δυνατό που εκεί νοιώθεις περισσότερο τις γροθιές στο στομάχι.
Τα συγκεκριμένα ηχεία όταν τα είχα ακούσει στην παρουσίαση που κάποτε κάναμε στο club κάπου στο Ιλιον, δεν μου άρεσαν σχεδόν καθόλου, αλά εκτός του χώρου που ήταν ακατάλληλος, ήμουν σίγουρος ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τα σεταρίσματα που τους είχαν κάνει και τα παντρέματα με τα ενισχυτικά.Αυτό όμως δεν στάθηκε αφορμή, ούτε αιτία να μην τα αποκτήσω και ευτυχώς δικαιώθηκα.Να λοιπόν μιά κλασσική περίπτωση απο εκείνες που μπορεί να ακούσουμε κάτι χάλια σε ένα χώρο και στον δικό μας να λάμψει η και το αντίθετο.
Ο τελικός;....τι να πω;ατέλειωτη δύναμη με καθαρότητα και ησυχία που με τρόμαξε!!!
Sory αν σας ζάλισα ,αλά είμαι σοκαρισμένος απο την σημερινή δοκιμή και όσο σκέφτομαι τι θα γίνει όταν σεταριστούν σωστά όλα ,μαζί με το sub και κυρίως όταν ο ήχος συνοδευτεί με εικόνα στην σκηνή ,κάτι με πιάνει!!!
Τέλος το μαύρο δωμάτιο εχει αρχίσει και διακοσμείται με πολλά διάφορα περίεργα και παράξενα πράγματα σε όλα τα σημεία του,δάπεδο-τοίχοι-οροφή ,αποκτώντας έτσι ένα πολύ ιδιόμορφο χαρακτήρα γιά την συγκεκριμένη χρήση...εκτός απο μαύρο θα είναι παραμυθένιο αλά συνάμα νοσταλγικό,μυστήριο,μαγικό και γεμάτο απο προσωπικές αναμνήσεις και κειμήλια απο τα χρόνια εκείνα που έκοβα εισητήρια στον κινηματογράφο ΟΡΦΕΑ του παππού μου, μάζευα τα κινηματογραφικά καρούλια στο δωματιάκι προβολής και χτυπούσα με το χέρι το γκόνγκ γιά τα διαλλείματα.....νοιώθω απίστευτα όμορφα που η στιγμή αυτη πλέον είναι μιά πατούσα δρόμος μπροστά μου!!!
)
