Βρεθήκαμε γύρω στις 21.30 στα Κάστρα ο send, ο Ilias, ο Ηλίας ο Γιαρίμης, ο Φώτης από την Αθήνα, ο Jimpan (για πολύ λίγο, διότι σήμερα έχει πρόγραμμα από τις 7.00 μέχρι τις 23.00 χωρίς διακοπή) και ο υποφαινόμενος. Ο Κακαλιός έμεινε στο κρεβάτι από .... (δεν λέμε) και ο Μάριος στο σπίτι για να φροντίζει τους γιους του που βγάζου δοντάκια. Ελπίζουμε την επόμενη φορά... να είναι μαζί μας.
Να λέμε την αλήθεια οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές και κακές για φωτογράφηση. Είχε δηλ. διαύγεια και τα μνημεία φωτισμένα. Όμως το κρύο ήταν αρκετό. Κι εγώ θα προτιμούσα να πάμε όλοι μαζί μια ταβερνούλα, άλλωστε στην περιοχή έχει πολλές, αλλά μετά θα γινόμασταν ρόμπες... εδώ μέσα από όλους εσάς που περιμένετε με περιέργεια τα αποτελέσματα της πρώτης εξόρμησης στη Θεσσαλονίκη.
Προσωπικά δεν φωτογράφισα σοβαρά, διότι με ενδιέφερε πολύ περισσότερο να γνωρίσω τα παιδιά (μόνο τον Φώτη είχα γνωρίσει στην Αθήνα και τον Πανούση που είμαστε γνωστοί από παλιά). Και για μένα αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Ότι οι 6 μπορούμε να δημιουργήσουμε μια καλή παρέα και φωτογραφική, αλλά και κάτι παραπάνω.
Τέλος πάντων....
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν η διάθεση, η υπομονή και η επιμονή όλων.... Κρύο, κάπου κάπου και ψιλόβροχο, λασπίτσα και μερικά σκυλιά, κοπέλες γύρω να χαμογελούν (στην Αριστοτέλους μας έβγαλε και φωτογραφία μια κοπέλα έτσι όπως είμασταν με τα τρίποδα, ενώ διάφορες παρεούλες κοριτσιών παραάλεσαν να ασχοληθούμε μαζί τους φωτογραφικά αντί για τα κτήρια της Αριστοτέλους)... κι όμως,, εκεί, στημένο τρίποδο, καδράρισμα και shot, shot, shot.
Τα αποτελέσματα θα τα δούμε σιγά σιγά.
Πάντως Ηλία δεν έχασες και πολλά, διότι στη 01.30 χτύπησε το κινητό μου (κλήση από το σπίτι). Τουτέστιν game over!!!!
Εγώ προτείνω να το ξανακάνουμε μετά την Πρωτοχρονιά και πριν τα Φώτα. Τότε η πόλη θα είναι φωτισμένη και στολισμένη, τα ψώνια θα έχουν τελειώσει το φαγητό θα έχει χωνέψει στο στομάχι μας. Έτσι θα μπορέσουμε να συνδυάσουμε μια καλή βόλτα φωτογραφική με τσίπουρο.... Λέτε;;;