Budda
Supreme Member
Οκ...Αν βάζουμε και ορισμούς στο τι θεωρείται ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ......Έχουμε περάσει σε άλλες πλευρές της "ανθρώπινης" υπόστασης....
Βρε ανθρωπε ,δεν πρεπει πρωτα να ορισουμε τι ειναι Ανθρωπος ;;;
Οκ...Αν βάζουμε και ορισμούς στο τι θεωρείται ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ......Έχουμε περάσει σε άλλες πλευρές της "ανθρώπινης" υπόστασης....
Βρε ανθρωπε ,δεν πρεπει πρωτα να ορισουμε τι ειναι Ανθρωπος ;;;
@BIOS
Αλήθεια ποια είναι τα όρια που βάζεις στην εφαρμογή της θανατικής ποινής; Εσύ ας πούμε θεωρείς ότι οι παιδόφιλοι πρέπει να "ξεπαστρεύονται". Ποιοι άλλοι πρέπει να έχουν την ίδια τύχη και με ποιο κριτήριο;
Εγώ ας πούμε νομίζω ότι όσοι οδηγούν μεθυσμένοι θα έπρεπε να "ξεπαστρεύονται" διότι το πιο πιθανό είναι να βλάψουν περισσότερους ανθρώπους σε βάθος χρόνου από όσους ένας παιδόφιλος. Τι λες;
Επειδή είναι σοβαρό το θέμα,ήθελα μια διευκρίνιση από τους Νομικούς και τον Γιατρό μας.
Ως προς την παιδοφιλία :Είναι διαφορετική η ασέλγεια από την κακοποίηση/βιασμό του ανηλίκου?
Η παιδεραστία δεν θεραπεύεται...Ούτε η σχιζοφρένεια....(Σπύρο συμφωνείς, νομίζω)... Μπορεί να υπάρξει "καλυτέρευση" ως προς τα "φαινόμενα"(συμπτώματα), αλλά όχι ίαση...
Έναν ασθενή του παρέχεις ιατρική περίθαλψη...Τέλος.
Ούτε και η φαλάκρα θεραπεύεται... ίσως ούτε καν η πυτιρίδα.
Με τη λογική σου, ούτε ο πατέρας που θα πιάσει να λυντσάρει τον παιδεραστή θα μπορεί να δικαστεί, καθώς και εκείνος άρρωστος θα είναι... άρρωστος από το μίσος που τον πνίγει για τον δράστη. Ούτε και θα φταίει ο ίδιος για αυτή την αρρώστια του, καθώς δεν είναι στο χέρι του το πόσο θα τον πνίξει το μίσος.
Εάν ακολουθήσουμε αυτή την οδό, πού θα σταματήσουμε; Ήδη οι αμερικανοί δικηγόροι αξιοποιούν τα επιστημονικά ευρήματα για το λεγόμενο "γονίδιο-πολεμιστή" που συνδέεται με αυξημένες τάσεις επιθετικότητας ή επιθετικής αντίδρασης. Όσο πιο ντετερμιντιστικές θεωρήσεις υιοθετούμε όμως, τόσο μικρότερο πεδίο απονομής δικαιοσύνης αφήνουμε. Τι να τιμωρήσει ο νόμος όταν θα έχουμε δεχθεί πως δεν υπάρχει κατ' ουσία ελεύθερη επιλογή;
Από τη στιγμή που κάποιος μπορεί να διακρίνει πλήρως το λάθος από το σωστό, και να κατανοήσει τις συνέπειες των πράξεών του, είναι και ικανός να δικαστεί για τις τελευταίες, τα λοιπά είναι για τους δικηγόρους υπεράσπισης.
Δεν έχει νόημα η ερώτηση ποιό είναι το όριο για μένα ή για οποιονδήποτε άλλο. Ο καλύτερος τρόπος να βγάλει κάποιος ένα συμπέρασμα σχετικά με τα όρια, είναι να βάλει τον εαυτό του, ή έναν δικό του άνθρωπο στην θέση του θύματος, αφού πρώτα αναλογιστεί πως δουλεύει το δικαστικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα - μια χώρα οπου συνήθως ο θύτης έχει περισσότερα δικαιώματα απο το θύμα. Μια χώρα όπου πχ στις περιπτώσεις προσωποκράτησης για ιδιωτικό χρέος, το θύμα πρέπει να πληρώνει ο ίδιος την διατροφή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του θύτη ώστε αυτός να παραμείνει στην φυλακή, ει δε μη αφήνεται ελεύθερος (κλασσική περιπτώση εκβιασμού του φτωχού θύματος απο το κράτος ώστε να μην καταφεύγει σε καταγγελία ιδιωτικών οικονομικών αδικημάτων). Μια χώρα οπου ο χειρότερος ισοβίτης εγκληματίας που μπορει να φανταστεί κανείς, μπορεί να είναι ελεύθερος σε 16 χρόνια, ή να αρχίσει να παίρνει άδειες στα 8 χρόνια - με ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για τα θύματα και τους αντιδίκους του.
Οπως ειπώθηκε και απο αλλον, βάλε τον εαυτό σου στη θέση του πατέρα ενος βιασμένου παιδιού, ενός σκοτωμένου απο μεθυσμένο οδηγό, ή ακόμα δες τον πατέρα σου μετα απο πολλά χρόνια εργασίας σε μια δουλειά, ο εργοδότης να του είχε κολλήσει ελάχιστα και αποδυναμωμένα ένσημα καταδικάζοντάς τον σε μια σύνταξη πείνας άν καταφέρει βέβαια να συμπληρώσει τον απαραίτητο αριθμό - και θα δεις ποιές περιπτώσεις θέλουν ξεπάστρεμα και ποιές όχι.
Φρου φρού κι αρώματα μπορεί να ακούγονται απο πολλούς, αλλά τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κάλους και το ελληνικό νομοθετικό και εκτελεστικό σύστημα δεν το παρέχει στους πολίτες αυτη τη στιγμή...
Ποιος μπορεί να διακρίνει το σωστό απο το λάθος, ο σχιζοφρενής????χαχαχαχαχαχαχ!!!!Καλό....
Ευτυχώς υπάρχουν και ειδικοί επιστήμονες που λένε την άποψη τους, που για μένα έχει περισσότερο βαρύτητα απο οποιουδήποτε άλλου....
Τι σχέση έχει η δολοφονία εν βρασμό ψυχής, με την δολοφονία απο άνθρωπο με ψυχική πάθηση....
Πληροφοριακώς μόνο, ο βρασμός ψυχικής ορμής ορίζεται από τα δικαστήριά μας ως η ψυχική υπερδιέγερση από την απότομη και αιφνίδια υπερένταση κάποιου συναισθήματος ή πάθους, όπως οργής, φόβου, μίσους κλπ, η οποία ψυχική υπερδιέγερση αποκλείει τη σκέψη, δηλαδή τη δυνατότητα στάθμισης των αιτίων που ωθούν στην τέλεση της πράξης και συγκρατούν από αυτή, χωρίς όμως να φθάνει μέχρι τη διατάραξη της συνειδήσεως, αποκλείουσα ή μειώνουσα την ικανότητα του δράστη προς καταλογισμό.
Δυνατόν δηλαδή η ψυχική υπερδιέγερση του δράστη από συναίσθημα οργής ή μίσους, όταν μάλιστα πηγάζει από πλήγμα που υπέστη ιδιαίτερα προσφιλές του πρόσωπο, να υπερβεί και αυτά τα όρια του βρασμού ψυχικής ορμής και να μπει στα χωράφια της απώλειας της ικανότητας για καταλογισμό.
Ακόμη και χωρίς "ψυχική πάθηση", όπως λες. Δεν λέει δηλαδή πουθενά ο νόμος ότι η έλλειψη ικανότητας για καταλογισμό πρέπει να είναι διαρκής ή μόνιμη.
O σχιζοφρενής ίσως όχι (και αυτό κατά περίπτωση κρίνεται όμως, νομίζω), όπως άλλο ο σχιζοφρενής, άλλο ο παιδεραστής και άλλο ο Χασάπης της Οτόγια, αυτό λέω. Οι τελευταίοι, και διαταραγμένες προσωπικότητες, μπορούν να καταλάβουν το άδικο της πράξης τους (ασχέτως εάν έχουν στήσει μια κοσμοθεωρία που ηθικώς το δικαιολογεί).
Όσο για τους ειδικούς, φυσικά και δεν είναι δυνατό να τους υπόκαθιστούμε και να γινόμαστε εμείς ειδικοί. Άλλο όμως αυτό, άλλο το να κάνουμε την επιστημονική τους γνώμη αυτομάτως δικαστική απόφαση -ενώ μπορεί στην πραγματικότητα να λένε κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά έπρεπε να ψάχνει ο δικαστής, ή ακόμη χειρότερα να υποκαθιστούν τα κριτήρια που θέτει ο νόμος για το ποιος είναι ικανός να δικαστεί (δλδ, κατά το ελληνικό δίκαιο, τα κριτήρια καταλογισμού) με τα κριτήρια που θα έπρεπε κατ' αυτούς να ισχύουν. Και ακόμη-ακόμη χειρότερα, να έρχονται σαν από μηχανής θεοί να δίνουν βολική κάθαρση σε ανάλογα δράματα: "ήταν πράξεις τρελού...."
Μα είσαι καλά μωρέ?????
Θα ορίσουμε τι είναι άνθρωπος????
Για πες εσύ να μάθουμε.....!!!!!
Μα αν δεν είμαι λάθος, ο δικαστής που θα δικάσει κάποιον ο οποίος τέλεσε κακούργημα συνεπαρμένος απο την οργή(εν βρασμό) του, θα πρέπει να διαχωρίσει την περίπτωση αυτή απο κάποιον που διέπραξε κακούργημα αλλά αποτελεί ψυχικά διαταραγμένο άτομο.
Δηλαδή αν το άτομο διαγνωσθεί ψυχικά διαταραγμένο θα πρέπει να διαχωρισθεί απο το άτομο που δεν είναι, έστω και αν το τελευταίο διέπραξε έγκλημα ξεφεύγοντας απο τα όρια του εν βρασμού....
Κάνω λάθος???
Πλακα μου κανεις ετσι ;;;
Ξερεις τον ορισμο για τον φασιστα, τον ρατσιστη, τον ακροδεξιο ,τον σοσιαλιστη τον αριστερο αλλα δεν δυνασαι να μου δωσεις τον ορισμο του Ανθρωπου ;;;
Φαντάζομαι κάθε δείγμα πρωτευόντων ανθρωπίδων του είδους Homo sapiens. Χρειάζεται και άλλος ορισμός; Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που για οποιαδήποτε χρήση δεν θα πρέπει να νοούνται ως άνθρωποι; Να πούμε δηλαδή ότι δεν είναι άνθρωπος αυτό το τέρας και αντί για δικαστή να τον οδηγήσουμε στον μπόγια;
Πλακα μου κανεις ετσι ;;;
Ξερεις τον ορισμο για τον φασιστα, τον ρατσιστη, τον ακροδεξιο ,τον σοσιαλιστη τον αριστερο αλλα δεν δυνασαι να μου δωσεις τον ορισμο του Ανθρωπου ;;;
Για να σε βοηθησω λιγο ,τι κανει τον ανθρωπο διαφορετικο απο τα αλλα οντα ;; Ξεκινα απο αυτο
Μολις το βρεις ,θα βρεις επισης και τα διαφορα σταδια (επιπεδα) του ,θα σε βοηθησει και γενικοτερα αυτο.
Για την κρίση ουσίας, δηλαδή εάν σε κάποιον μπορεί να καταλογιστεί η άδικη πράξη που διέπραξε, δεν υπάρχει τέτοιος διαχωρισμός. Υπάρχει το άρθρο 34 του Ποινικού Κώδικα: "Η πράξη δεν καταλογίζεται στο δράστη αν, όταν την διέπραξε, λόγω νοσηρής διατάραξης των πνευματικών λειτουργιών ή διατάραξης της συνείδησης, δεν είχε την ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο της πράξης του ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό." Ενδιαφέρει η κατάσταση κατά τον χρόνο τέλεσης, που μπορεί να είναι και παροδική. Φυσικά δεν μιλάμε για βρασμό ψυχικής ορμής, ο οποίος είναι κατάσταση που δεν φτάνει στα όρια άρσης καταλογισμού (αλλά όπως προανέφερα, μπορεί κανείς να είναι κανείς τόσο θολωμένος που να ξεπεράσει, θεωρητικά, και τα όρια του βρασμού). Δεν υπάρχει ακριβώς στεγανό, εν ολίγοις, δλδ "ασθενείς-μη ασθενείς". Πάντως ο παιδεραστής, όσο και εάν εμείς μπορεί να τον βλέπουμε, λόγω της αποκλίνουσας συμπεριφοράς του*, ως άτομο άρρωστο, ακαταλόγιστος δεν είναι. Προς τα εκεί κατευθύνονταν και όσα προανέφερα για το γονίδιο-πολεμιστή κλπ. Στο ότι δλδ οι περισσότεροι μπορεί να έχουν, εντονότερες ή ελαφρότερες, ροπές ή έξεις, αλλά άλλο αυτές άλλο ο πραγματικά ακαταλόγιστος.
* Παρεμπιπτόντως, δεν θεωρώ ότι εξ ορισμού σε κάθε περίπτωση αποπλάνησης ανηλίκου (κατά τα όρια του δικαίου μας) υπάρχει και αποκλίνουσα συμπεριφορά. Αντικοινωνική, ίσως, αλλά όχι απαραίτητα αποκλίνουσα. Είναι δλδ κατ' ανάγκη αφύσικο να έλκεται κάποιος από 15χρονα κορίτσια που μπορεί εξωτερικά να δείχνουν κανονικές γυναίκες; Άλλο το ηθικώς και νομικώς καταδικαστέο, να αποπλανήσει κανείς ένα πλάσμα, που μπορεί εξωτερικώς να δείχνει γυναίκα, αλλά εσωτερικώς είναι ακόμη παιδί. Το λέω γιατί τα τελευταία χρόνια παρατηρώ την τάση να θεωρούνται όλοι σε ένα τσουβάλι ως περίπου ανώμαλα τέρατα.
Κακώς γίνεται σύγχυση μεταξυ της σχιζοφρένειας ,της παιδοφιλίας-παιδεραστίας και τού φονιά τού Οσλο ..
Ο Σχιζοφρενής υποφέρει απο μείζονα ψυχική διαταραχή ,με συχνότατες υποτροπές και ακομα και στά μεσοδιαστήματα αδυνατεί νά ειναι λειτουργικός καθ''ότι υπάρχουν υπολείματα (τά λεγομενα και ''αρνητικά συμπτώματα τής νόσου'' )...
Ολες οι έρευνες σχετικά μέ φόνους ,που διαπράττουν σχιζοφρενείς(πού στατιστικά ειναι ίδιοι κατ''αναλογιαν με αυτούς που διαπράττουν μή-σχιζοφρενείς)έχουν δείξει οτι γινονται κατά την διάρκεια βαρειάς υποτροπής και χωρις οργανωμένος σχέδιο.
Οι πάσχοντες απο σχιζοφρένεια που εχουν διαπράξει φόνο ,εγκλείονται με εντολή τού Δικαστηρίου σε κλειστά ψυχιατρικά τμήματα...
Οι παιδόφιλοι και οι παιδεραστές ανήκουν στην κατηγορία τών διαστροφών (ονομαζόμενες ως ''παραφιλίες'' και τετοιες επισης ειναι ο φετιχισμός,η επιδειξιομανία,η κοπρολαγνεια ή ζωολαγνεια κ.λ.π.).....Στις περισότερες τών περιπτώσεων οι παιδόφιλοι παρότι δεν μπορούν νά ελέγξουν τήν παρόρμησή τους ,έχουν επίγνωση τής πράξης τους.
Τελος ο δολοφονος του Οσλο ειναι κλασσική περίπτωση ψυχοπαθητικής-αντικοινωνικής προσωπικότητας με πλήρη επιγνωση τών πράξεων του ,πού ήσαν απολυτως οργανωμένες και προγραμματισμένες και η πράξη του ,προς το παρόν εχει θεωρηθεί ως πράξη ''σχιζοφρενούς'' για καθαρά κοινωνικοπολιτικούς λόγους.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.