καλο το μαστερ και μαργαριτα?
Συγγνώμη, τώρα το είδα.
Δεν το έχω τελειώσει ακόμα, οπότε so far:
Είναι παρανοϊκό με μια κομμουνιστική χροιά (είναι δόκιμος ο όρος): ο Διάβολος φτάνει στη Μόσχα με την κουστωδία του και αρχίζει ένα τρελό πανηγύρι εκμεταλλευόμενος τις ανθρώπινες αδυναμίες και ελαττώματα.
Σε ένα διπλανό αφηγηματικό καμβά, υπάρχει ο Μαιτρ, ένας άνδρας που έχει σχεδόν χάσει το μυαλό του λόγω της απόρριψης του βιβλίου του για τον Πόντιο Πιλάτο (και κατ'επέκταση για τα γεγονότα της Σταύρωσης και το Χριστό) από τους κριτικούς.
Ο φτωχός Μαιτρ ζει έναν απαγορευμένο έρωτα με τη Μαργαρίτα (εξ'ου και ο τίτλος) η οποία είναι παντρεμένη με έναν πλούσιο πολίτη.
Λόγω της απόρριψης από την κάστα των κριτικών, ο Μαιτρ ρίχνει στη φωτιά το πρωτότυπο χειρόγραφο και πάει και κλείνεται σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, χωρίς να το πει στη Μαργαρίτα.
Οι δύο αφηγηματικές γραμμές ενώνονται όταν κάποιος από την κουστωδία του Διαβόλου, προσεγγίζει την απελπισμένη από την απώλεια του αγαπημένου της, Μαργαρίτα για να παίξει το ρόλο της οικοδέσποινας στο μεγάλο ανοιξιάτικο χορό για τις καταραμένες ψυχές που διοργανώνει, ένα ρόλο που εκείνη αποδέχεται.
Μου αρέσει. Είναι βιβλίο γραμμένο από το 1928 μέχρι το 1940 αλλά από ρυτίδες μηδέν.