πωλησεις βινυλιου εως σημερα

πολυ χρησιμες πληροφοριες θα ηταν αυτες. ισως αν γνωριζει κανεις εαν υπαρχει καποιο online site που να ασχολειται με τετοιου ειδους θεματα.
 
Απάντηση: Re: πωλησεις βινυλιου εως σημερα

Ευχαριστώ για την πληροφορια. Να επαναληφθω και να πω μήπως να ανοικτει ένα νήμα που να αναφέρουμε τι ειναι καλό κα τι όχι; Εγώ εχω 2500 δίσκους, μπορώ να αναφέρω αρκετούς παλιάς κοπής για ροκ και τζαζ. Φαντάζομαι οτι θα υπάρχουν και άλλοι. Εκτός αν υπάρχει ήδη κάτι τέτοιο στο εξωτερικό και απλά δεν το γνωρίζω. Αν ξέρει κάποιος καλό θα ήτανε να το μοιραστεί.

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!
 
είσαι σίγουρος ότι αναφέρεσαι στου Hoffman ?
ή μήπως στα Rhino του Doug Sax με επίβλεψη του αρχικού ηχολήπτη Bruce Bottnick το 2007, που ξαναβγήκαν το 2011?
(εξαιρετικά - του Hoffman δεν τα έχω ακούσει)

του Χόφμαν τα 'βάφτισα' (ΚΤΓΜ) καλύτερα γιατί ήταν πολύ κοντά στην αίσθηση της ατμόσφαιρας που θυμόμουν από τα μερικανικά βινύλια, ενώ ήταν και αρκετά καθαρά σαν ήχος και κυρίως η φωνή του Τζιμ έβγαινε φυσικότατη ...
του Μπότνικ (αγόρασα 2-3 και από αυτήν την προσπάθεια) είναι επίσης εξαιρετικά, πιο λεπτομερή, πλην θεωρώ ότι είναι πιο ''χαιεντάδικα'' σε βάρος της ατμόσφαιρας ... εννοείται πως όσα λέω βασίζονται στα βιώματα/ακούσματα μου και σε ότι εγώ θεωρώ διαχρονικά σημαντικό... πάντως, έχει πλάκα να συγκρίνεις πόσο πολύ μπορεί να απέχουν τα διαφορετικά ριμάστερς της ίδια αρχικής κόπιας ...
 
ανεβάζω και τις σημειώσεις του Μπότνικ από την κυκλοφορία του 2006, για να δουν οι φίλοι που τυχόν δεν κατέχουν, θέματα όπως ταχύτητα της αρχικής ηχογράφησης και ταχύτητα των τελικών κυκλοφοριών, και άλλα ενδιαφέροντα θέματα :
 

Attachments

  • 02.jpg
    02.jpg
    206.5 KB · Views: 141
  • 03.jpg
    03.jpg
    174.5 KB · Views: 141
Πολυ καλή ιδέα το άνοιγμα αυτου του νήματος, τελικά όλο αυτο το ενδιαφέρον δηλώνει οτι η πώληση του βινυλίου έχει αυξηθει...και μην ξεχνάτε το Ιντερνετ που εκει αγοράζονται πολλα που δεν καταγράφονται.
Εχω αγοράσει κάτι διαμάντια απο τα βάθη του Τεξας η της Γεωργιας...βινύλια αμερικάνικα των 60 70 με ένα ήχο "λαμπάτο" που στην Ελλαδα δεν τον είχαμε.

Για την Ελλάδα να πω οτι ειχα πάρει Van Der Graaf,Pink Floyd H King Crimson που δεν ακούγονταν.
Για το ανέκδωτο το "In the court" το έχω αγοράσει 3 φορές (συν 1 το CD)...To Eλληνικό δεν το συζητάμε "σαν να βραζουν φασόλια" που ειπε και ο Λυμπερόπουλος εδω πριν λίγες μέρες αλλα για μεταχειρισμένα μιλούσε V+, εκείνα που λέω εγώ( Crimson, Floyd, Graaf) ήταν καινούρια :bigcry:
Το δευτερο Ιn the court ήταν Γαλικό, πολυ πιο "καθαρό" αλλα "Φλατ", αλλα η απογοήτευση ήταν όταν αγόρασα την τριτη φορά το Αλμπουμ απο Αμερική 180 Γρμ. απο την Egg που υποτίθεται oti to enrigistrement το επιθεώρησε ο Φριππ ο ίδιος. Ε πάλι δεν έχει βάθος και διαύγεια ο δίσκος. Είναι απο τα λίγα που προτιμώ να ακούω σε CD.
Ψάχνω ακόμα το In the court of Crimson King το σωστό, αν και αρχίζει και κοστίζει η υπόθεση.
Αντίθετα εχω ενα Αμερικάνικο μπουτλεγκ απο κονσερτο των Κριμσον, καταλαβαίνεις οτι η ηχογράφηση ειναι κονσέρτου μέσα αλλά το βάθος του ήχου, και το φάσμα περιέργως είναι παρόντα.

Εχεται ακούσει οτι η ποιότητα του βινυλίου εξαρτάται (λέω τις λέξεις που άκουσα απο κάποιους ψαγμένους) απο την ποσότητα του θειαφιού, στο πετρέλαιο... Στην Ελλάδα έπεφτε πολύ θειάφι ισως :damnyou:
 
Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω πως τα βινύλια που ψωνίζω από το εξωτερικό είναι επί το πλείστον flush (ολόισια) στο πλατώ και εκείνα που ψωνίζω από Αθήνα είναι τόσο σκεβρωμένα που μου θυμίζουν το τραινάκι Αλέξανδρο στα αηδονάκια. :)
 
αυτό το θέμα με την ταχύτητα του light my fire πάντα με ενοχλούσε.
Το 45άρι μου φαινότανε τρεχάτο, το δε lp ήταν αδύνατον να μπορέσω να το συνοδεύσω με την κιθάρα (είχε αγοραστεί στις εποχές που η κιθάρα ήταν κάτι σαν προέκταση των χεριών μου).
Ακόμα και σήμερα τα αυτιά μου έχουν συνηθίσει στον ήχο του lp γύρω στον μισό τόνο κάτω.
Πάντως συνέβαινε τότε με τα βινύλια (καθώς στην ελλάδα πολλές φορές βινύλια τυπώνονταν από αναπαραγωγή ξένων βινυλίων καθώς ήταν ασύμφορο να έρθουν εδώ μήτρες ή ταινίες) να παίζουν τονικά πάρα πολύ. Οι πιθανότητες ήταν 50-50 να είναι εκτός τόνου καθώς οι διαφορές στις ταχύτητες ήταν σημαντικές από μηχάνημα σε μηχάνημα. Το θυμάμαι χαρακτηριστικά, αφού μάλιστα είχα κάνει λίστες με δίσκους που μπορούσες να τους συνοδεύσεις και δίσκους που το ξεχνούσες απλά.
Τα πρώτα πρώτα χρόνια, που είχα πικαπ με idler μπορούσα να ρυθμίζω pitch. Μετά πήρα ....ιμάντα και τα γούστα ΤΕΛΟΣ.
 
αυτό το θέμα με την ταχύτητα του light my fire πάντα με ενοχλούσε.
Το 45άρι μου φαινότανε τρεχάτο, το δε lp ήταν αδύνατον να μπορέσω να το συνοδεύσω με την κιθάρα (είχε αγοραστεί στις εποχές που η κιθάρα ήταν κάτι σαν προέκταση των χεριών μου).
Ακόμα και σήμερα τα αυτιά μου έχουν συνηθίσει στον ήχο του lp γύρω στον μισό τόνο κάτω.
Πάντως συνέβαινε τότε με τα βινύλια (καθώς στην ελλάδα πολλές φορές βινύλια τυπώνονταν από αναπαραγωγή ξένων βινυλίων καθώς ήταν ασύμφορο να έρθουν εδώ μήτρες ή ταινίες) να παίζουν τονικά πάρα πολύ. Οι πιθανότητες ήταν 50-50 να είναι εκτός τόνου καθώς οι διαφορές στις ταχύτητες ήταν σημαντικές από μηχάνημα σε μηχάνημα. Το θυμάμαι χαρακτηριστικά, αφού μάλιστα είχα κάνει λίστες με δίσκους που μπορούσες να τους συνοδεύσεις και δίσκους που το ξεχνούσες απλά.
Τα πρώτα πρώτα χρόνια, που είχα πικαπ με idler μπορούσα να ρυθμίζω pitch. Μετά πήρα ....ιμάντα και τα γούστα ΤΕΛΟΣ.

συνεχίζω κάπως οφ-τόπικ ... χθες με αφορμή το νήμα, άκουσα ξανά μετά από καιρό τις διάφορες εκδόσεις των ντορς ... Αυτός ο άτιμος ο Μπότνικ, την δουλειά που έκανε το 2006-2007 την έχει πουλήσει 100 φορές ... έτσι εκτός από την ορίτζιναλ Rhino, και το πακέτο Rhino της Perception, εξέδωσε και τις μίξεις για τα 40χρονα, τις πολυκάναλες μίξεις για τα dvd-audio που στην συνέχεια φιλτραρίσθηκαν με dsd φίλτρα για την έκδοση sacd της Analogue Productions. Κάποια από αυτά έχω σε hard copies και κάποια στους σκληρούς μου ... όλα έχουν διαφορές, από απλές (στάθμη) έως θεόκουφες, αφού στα 40χρονα μίξαρε πράγματα που δε υπήρχαν, όπως έξτρα σόλο κιθάρας, ή σφύριγμα του Τζιμ που συνοδεύει τα λαλαλα στο τέλος του αγαπημένου μου love street ... είναι μάλιστα αυτός που ευθύνεται για το ότι στο spanish caravan η αρχική κιθάρα πήγε από δεξιά στα αριστερά, και άλλα πολλά ...
Τελικά, η νέα ετυμηγορία μου είναι ότι οι μίξεις για τα 40χρονα είναι οι καλύτερες εκδόσεις, απίστευτη καθαρότητα και εξαιρετικά παρουσιασμένη η φωνή ...

Τέλος οφφ, θα ξανακούσω Ντορς σε 5 χρόνια ...
 
σιγά ρε μάστορα, μην έβαλε τα λεφτά στην τσέπη του.
70άρης είναι σήμερα συνταξιούχος μηχανικός ήχου.
Τον βάλανε δίπλα σε μια καρέκλα τον ρωτούσανε "ρε συ εκείνο το σόλο θυμάσαι σε ποιο track το είχαμε καταχωνιάσει?" τους έλεγε αυτός, τον ρωτάγανε "θες πολύ μπάσο εδώ ή λίγο?", θα του πληρώσανε στο τέλος και τις δόσεις του στεγαστικού του, άντε και ένα ταξίδι στο Μαουι και άντε γειά....
άντε και μια υπογραφή στις σημειώσεις....
 
δεν αντιλέγω ... απλά αυτά (ταξίδια, κλπ) ίσως του τα κάνανε αρκετές φορές, όσες και οι επανεκδόσεις ....και δεν με ενοχλεί βέβαια, να είναι καλά ο άνθρωπος, ας του τα κάνανε και χίλιες ... απλά επεσήμανα πως τουλάχιστον 5 εκδόσεις από το 2006 και μετά φέρουν -υποτίθεται- την υπογραφή του ...
 
μεταξύ μας όλοι αυτοί οι μηχανικοί είναι κομματάκι θρύλοι.
δεν είναι λίγο να φτιάχνεις τον ήχο συγκροτημάτων που άφησαν εποχή....

Αρα τελικά ό,τι και να πάρει λίγο είναι.
 
...Το βινύλιο (άργησα πολύ να εισέλθω στον κόσμο του) θεωρώ οτι αποτελεί το ύψιστο έργο τέχνης στην μουσική βιομηχανία και μόνο τυχαίο δεν είναι οτι βρίσκεται ακόμα στο προσκήνιο. Τα χεις όλα σε grande δόσεις, χορταστικό εξώφυλο+artwork+την καλύτερη ποιότητα ήχου αν η παραγωγή είναι προσεγμένη. Και επιμένω οτι στα δικά μου αυτιά και με το δικό μου ταπεινό σύστημα αν ένας δίσκος έχει καλή παραγωγή βγάζει πολύ πιο γεμάτο και καλό ήχο από το αντίστοιχο cd, flac. Σαφώς και έχω ακούσει και έχω αγοράσει βινύλια με χειρότερο ήχο γι αυτό και θέλει προσοχή. Επειδή ξαφνικά έγινε της μόδας καιροσκόποι και κερδοσκόποι καραδοκούν!...

...Τα άυλα βρίσκονται στο προσκήνιο λόγω σύγχρονου "εύκολου" τρόπου ζωής και άγχους. Για κανέναν άλλο λόγο. Και δε μπορεί να θεωρείσαι μουσικόφιλος και να χεις 2,3 σκληρούς δίσκους γεμάτους με δισκογραφίες, είσαι απλά χομπίστας.

Ολα αυτά τα λέω πολύ φιλικά, απλά λέω και γω την αποψή μου για τις πωλήσεις βινυλίου και γιατί θεωρώ ευνόητο το ότι αυξάνονται και γιατί το cd ποτέ δε πεθαίνει. Δυστυχώς και γω πλέον δεν ακούω όπως παλιά και με τον γραφικό τρόπο που περιέγραψα.... και πραγματικά με θλίβει.... αλλά η μέρα έχει μόνο 24 ώρες. Πρέπει να κάνεις θυσίες. Σίγουρα ακούω πολύ πολύ λιγότερο αλλά όταν το κάνω το "κάνω" σωστά :)

Τα είπες όλα!!!! :grinning-smiley-043

Ακούω (πια περισσότερο) web audio και Spotify και flac όπως και mp3, αλλά όταν μερικές φορές η βελόνα βγάζει την "ψυχή" ενός δίσκου τότε πολλές φορές το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό και σε ταξιδεύει. Δεν θέλω να πω κάτι άλλο, εσείς είστε οι ειδικοί, απλά είναι το κάτι άλλο το βινύλιο - ακόμα και τα μικρά χριτς, που ακούγονται καμιά φορά! :2thumb22sup:
 
Δεν υπάρχουν ειδικοί κ μη...
Κάνουμε όλοι μας ότι μας ευχαριστεί, μας ξεκουράζει, μας ταξιδεύει, μας ηρεμεί ή μας αναστατώνει.
Άλλοι επιλέγουν βινύλιο, άλλοι cd, άλλοι άυλα, άλλοι spotify...γούστα είναι αυτά.
Προσωπικά γυρνώ εδώ και κάποιες εβδομάδες όλα μου τα cd σε άυλη μορφή (στο naim unitiserve), προκειμένου να αποθηκεύσω τα cd μου αλλά κ γιατί ακούγονται πολύ καλά από αυτό το μηχάνημα, αλλά το βινύλιο δεν το αλλάζω με τίποτα.
Παίζει πάρα πολύ καλά, μπαίνεις στην διαδικασία να κάτσεις και να ακούσεις μουσική, να διαβάσεις πληροφορίες από το εξώφυλλο, ακούς κατά 99% όλο τον δίσκο κ αν κ το βινύλιο είναι ποιοτικής κοπής τότε το αποτέλεσμα πραγματικά είναι ηχητικά πάρα πολύ καλό. :music-smiley-005: