Sounds at an exhibition..

[n_olympios]

Οσο για τα SF, όσες φορές και να το γράψω, δεν είναι αρκετές. Ο κορυφαίος κατασκευαστής καμπίνας.

Και παίζουν καλά κιόλας.

 

[backousis]

μια και το αναφερατε εχει ακουση κανεις ποτε σε οποιοδηποτε συστημα το dark side of the moon να παιζη;

η εκδοση που εχω λεει EMI records original recording 1973 made in japan.

μηπως μιλατε για καποια audiophile εκδοση γιατι αυτο που εχω δεν παιζη πουθενα.

 

[n_olympios]

Μάλλον το ακούς σε όλα τα λάθος συστήματα.

 

[petros_m]

στο δικο μου συστημα νομιζω πως παιζει μια χαρα παντως...:chinscratch:

 

[backousis]

δεν ειπα οτι ειναι χαλια αλλα εχει σκληρα πριμα.

 

[ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΡΥΠΗΣ]

μια και το αναφερατε εχει ακουση κανεις ποτε σε οποιοδηποτε συστημα το dark side of the moon να παιζη;

η εκδοση που εχω λεει EMI records original recording 1973 made in japan.

μηπως μιλατε για καποια audiophile εκδοση γιατι αυτο που εχω δεν παιζη πουθενα.

1. Στο σύστημα του πλανητάρχη

2. Στην έκθεση (Avantguard), κορυφή

 

[backousis]

ε να το ξεθαψω τοτε γιατι εχω κατι χρονια να το παιξω να δω τι εχω καταφερη.

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Εμένα πάντως μου άρεσε σχεδόν όλο το software που άκουσα. Δυσανάλογα πολλά (για την εποχή που ζούμε) πικάπ αλλά φευ πέρα απο την ανάκρουση κανείς δεν είχε s/w, πέρυσι είχε και ο Ορφέας (ή δεν το πήρα χαμπάρι). Πολλές τουρουτούτου, στην έκεθεση που αν εξαιρέσεις τις avantgarde που κα αυτές δεν έπαιζαν όπως τις άκουσα στο αεροδρόμιο στην Φρακφούρτη, μόνο με τα Zingali θα μπορούσα να ακούσω μουσική κάπου κάπου και όχι να συμβιώσω.
Εμένα μου άρεσαν τα totem (αν δεν κάνω λάθος), καθαρή μουσική, αέρας στην μεγάλη ορχήστρα (στον Ιβαν τον τρομερό) υπήρχε αληθοφάνεια (μπορεί κάποιος να μου θυμίζει το υπόλοιπο σύστημα. Αυτό που θα αγόραζα ηταν ο Μυθος, δεν ξέρω για τα ενισχυτικά πρέπει να τα ξανακούσω. Γενικά η έκθεση κατά την άποψή μου έπρεπε να διαρκεί περισσότερες μέρες και να έχει events. Φυσικά σε άλλο χώρο και όχι σε ξενοδεχείο και ο κάθε εκθέτης να παρουσιάζει τις προτάσεις του με συνθήκες που αυτός θέλει. Οταν άκουσa τα Sophia 2 με τα audio research, απογοητεύτηκα, σαφώς καλλίτερα ήταν τα sophia 1 με τα Krell. Ο Sousourin, δεν είπε και τίποτα το ιδιαίτερο εκτός απο hello, εκτός και αν έδωσε συνέντευξη. Δεν πείστηκα ότι μπορούσε να αποδώσει αληθοφανώς μεγάλη ορχήστρα (και δυστυχώς τώρα ακούω πολύ μεγάλες ορχήστρες) το Verity με τα Lamm και για τα χρήματα που ζητάνε.Τα TLA μάλλον ζούν στον κόσμο τους κοινώς δεν ξέρουν τι ζητάνε ή έπαιζαν σε αφιλόξενο περιβάλλον. Θα μπορούσα να αγοράσω τα Ayon, μου άρεσε με οποιοδήποτε κίνδυνο περικλείει μια τέτοιου είδους ακρόαση.
Όπως κάθε χρόνο θαυμάζω τα Heil, αλλά για συγκεκριμένα πράγματα (φωνές και ηρεμία) όχι πασπαρτού. Υπήρχαν πολλά μεγάλα πλατώ , Plouto, Transrotor, Clearaudio κλπ, που δεν ήταν δυνατόν να τα εκτιμήσεις.
Με τι θα ήθελα να φύγω απο την έκθεση; μα με όλα τα δισκάκια που άκουσα να παίζουν.

 

[petros_m]

Εμένα μου άρεσαν τα totem (αν δεν κάνω λάθος), καθαρή μουσική, αέρας στην μεγάλη ορχήστρα (στον Ιβαν τον τρομερό) υπήρχε αληθοφάνεια (μπορεί κάποιος να μου θυμίζει το υπόλοιπο σύστημα.

SACD, pro και τελικοι της Δανεζικης HOLFI. Και σε εμενα αρεσε πολυ αυτο το συστημα.

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Ναι Πέτρο ευχαριστώ πολύ.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

BOSENDORFER vs AYON

Τα εφτάρια BOSENDORFER μου φάνηκαν περισσότερο σα μεμβράνες ή μάλλον περισσότερο σαν συστιχία από χορδές, πιο μεταξένια. Είχαν το τεράστιο προσόν να μην θαμπώνουν τον ακροατή, να μην εντυπωσιάζει πουθενά σε όλο το φάσμα. Πιατίνια και φούτσιμπαλ σαν τέτοια, πιάνο, ω τι πιάνο, εκεί που τόχεις για τσιγκούνικο και μετρημένο, εκεί σε ξαφνιάζει. Αποκαλυπτικό. Να ξεχωρίζεις πλήκτρο την διάθεση του πιανίστα, με ατάκα και ταχύτητα, την γυναικεία μπάσα φωνή που ακούσαμε να ανεβοκατεβαίνει τα συχνοτικά σκαλιά σαν νάχουν βούτυρο, να μετατρέπει ανηφοριές κατσάβραχων με ευκολία κυλιόμενης σκάλας και ταχύτητα ελεύθερης πτώσης, με την σπιρτάδα κολυμπριού που εκεί που μένει να νομίζεις ότι θα κάνεις έτσι, ανοίγοντας τα δάχτυλα να το πιάσεις και αυτό να βρίσκεται τρία μέτρα πιο πέρα! Τα εφτάρια ίσως αν είχαν και δύο peerless 12άρια νάταν το τέλειο ηχείο για ένα χώρο 35-40 τετραγωνικά. Ίσως και να μάθαμε να ακούμε έτσι λάθος από μικροί με τα Bose που κουνούσαν το καντήλι της από κάτω, τα TechnicsSB4500 του φίλου μου του Γιώργου και τα οκτακοσάρια B&W στο πατάρι με το ξύλινο πάτωμα του StudioZ κάποτε και την τύμπανο μπάσο εξάχορδη group σύνθεση. Όπως κάθε μία γυναίκα που γνωρίζουμε και γευόμαστε την συγκρίνουμε με την πρώτη μας ασυνείδητα, απαιτώντας μάλιστα και την απουσία των κουσουριών της με την επιλεκτική μνήμη (ή μάλλον αμνησία), που μας βολεύει. Αν και μου έδωσαν την εντύπωση πως απαιτούν πολύ προσεκτική φροντίδα στο στήσιμο αφού όλο το χαμηλό μας έρχεται από ανακλάσεις των πίσω τοίχων. Που αν το στήσεις και το μπριζώσεις απλά θα παίξει σαν γαϊδούρι άγκαθο και αν το φροντίσεις στον χώρο θα σου πετάξει εντελβάις.

Τα AYON seagull-c πιο συγκεκριμένα χαμηλά και πιο κοντά στο χορταστικό τύμπανο και μπάσο που έχω στο tempo. Θα αναφερθώ απλά στο μεταλλόφωνο που άκουσα στο seagull-c όπου κάθε μία από τις καταιγιστικά εξελισσόμενες νότες του, μπορούσες να τις απολαύσεις χωρίς κόπο, να κυλούν με φυσικότητα και χωρίς να ψάχνεις αλλά και χωρίς να σου φορτώνονται μεμονωμένα την κάθε μια (νότα) να σκάει να αναπτύσσεται και πριν σβήσει το μέταλλο να απωχραίνεται χιλιάδες φορές. Από τις χαμηλές του έως τις υψηλότερες να σε κοροϊδεύουν που τα μάτια σου βλέπουν τρία μεγάφωνα και τα αυτιά σου μόνο μία πηγή.

Και τα δύο είναι ευκολοδήγητα αλλά και ξεβρακωτικά για τα συνοδά τους. ΧΑΡΜΑ.:Banane0:

 

[Πάνος Τσιτιμάκης]

Λοιπόν τα κορυφαία συστήματα δυστυχώς και φέτος ήταν σχεδόν τα ίδια με αυτά που άκουσα πέρυσι, με τη διαφορά ότι επιτέλους προστέθηκαν και τα avant-garde!!

1.Avangarde για την αβίαστη έντασή τους, απέραντα δυναμικά, πραγματικό μπάσο και ανατριχιαστικό ήχο. Σοκαρίστικα έντονα με το Dark side of the moon.
2.Verity – Lamm απλά τέλειο όπως πάντα (αν και ελαφρώς χειρότερο απότι στο χώρο της MF audio)
3.Klipsch, τρομερό κλασικό άκουσμα με γρήγορο, χορταστικότατο μπάσο και ανθρώπινη μεσαία.
4.Και τέλος ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα (ντροπή μου!), κάποιες μικρές κόρνες με οκτάιντσα και σκούρα καμπίνα και πραγματικά full range ήχο.

Χειρότερος ήχος με διαφορά τα Cain & Cain, πραγματικά κάτι κάνουν λάθος εκεί, όπως και πέρυσι! Δεν μπορώ να δεχθώ ότι το συγκεκριμένο ηχείο με το συγκεκριμένο μεγάφωνο(που γνωρίζω καλά) παίζει τόσο απαράδεκτα!

Επίσης, τουλάχιστον το Σάββατο, το πρόγραμμα ακρόασης των περισσοτέρων δωματίων μόνο να θάψει τα συστήματα προσπαθούσε!

Καλά, όσο για τη Sony με τα πλάσματά της, πραγματικά εντυπωσιακά (συμπεριλαμβανόμενου και του νέου εκπληκτικού «μικρού» προβολέα που μου πέρασε από το μυαλό να τον χτυπήσω επί τόπου!).

Άντε και του χρόνου!!!!

 

[Δημήτρης Δ.]

μια και το αναφερατε εχει ακουση κανεις ποτε σε οποιοδηποτε συστημα το dark side of the moon να παιζη;

η εκδοση που εχω λεει EMI records original recording 1973 made in japan.

μηπως μιλατε για καποια audiophile εκδοση γιατι αυτο που εχω δεν παιζη πουθενα.

Εχουν εκδοθει παρα πολλα remasters - remixings μετα απο την οριντζιναλ κοπια της Harvest. Kαποια παιζουν μετρια οπως η επανεκδοση της EMI που αναφερεις και καποια παιζουν πολυ καλα, οπως το μποξ - επανεκδοση Shine on.
Προσοχη λοιπον στα συμπερασματα - κριτικες μεταξυ διαφορων συστηματων, γιατι μιλαμε για τελειως διαφορετικα πραγματα.....



Για να επανελθω στο θεμα παραθετω εξτρα μινι λιστα αξιολογων δωματιων:

1. Το δωματιο με τα Heil: Σταθερη αξια στο χρονο παντα αξιοπρεπεστατα..

2. Το δωματιο με τα Duvel (το γραφω σωστα?) "περιεργο" ηχειο αλλα καθε χρονο μου αφηνει πολυ θετικες εντυπωσεις. Ειμαι αραγε ο μονος που μου αρεσει?

3. Το δωματιο με τα S.F. :πολυ εντυπωσιακος ηχος για το μεγεθος. Μπαμπη, ειδες, μαθενω γρηγορα..

4. Το δωματιο του Μυθου : αξιολογοτατος ηχος-πολυ ομορφες κατασκευες :music-smiley-005:

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Απάντηση: Re: Sounds at an exhibition..

Το δωματιο με τα Duvel (το γραφω σωστα?) "περιεργο" ηχειο αλλα καθε χρονο μου αφηνει πολυ θετικες εντυπωσεις. Ειμαι αραγε ο μονος που μου αρεσει?

1. Όχι, είναι Duevel.
2. Ούτε, αρέσουν και σ' άλλους.

 

[Δημήτρης Ν.]

that makes three of us. και εμένα μου άρεσε πολύ

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Τα duevel, τα είχε πέρυσι τον χειμώνα παρουσίαση εδώ στην Λάρισα, ο Ορφέας, οπότε τα άκουσα επισταμένα. Πολύ καλό ηχείο, απλώς δημιουργούσε πολύ μεγάλη εικόνα και απο παντού. Ηταν καθαρό, σφιχτό χαμηλό και καλά οριοθετημένο, οι φωνές εκπληκτικές, το μεσαίο πολύ σωστό, εγώ όμως δεν ξεπέρασα το απο παντού.

 

[McZab]

Λοιπόν τα κορυφαία συστήματα δυστυχώς και φέτος ήταν σχεδόν τα ίδια με αυτά που άκουσα πέρυσι, με τη διαφορά ότι επιτέλους προστέθηκαν και τα avant-garde!!

1.Avangarde για την αβίαστη έντασή τους, απέραντα δυναμικά, πραγματικό μπάσο και ανατριχιαστικό ήχο. Σοκαρίστικα έντονα με το Dark side of the moon.
2.Verity – Lamm απλά τέλειο όπως πάντα (αν και ελαφρώς χειρότερο απότι στο χώρο της MF audio)
3.Klipsch, τρομερό κλασικό άκουσμα με γρήγορο, χορταστικότατο μπάσο και ανθρώπινη μεσαία.
4.Και τέλος ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα (ντροπή μου!), κάποιες μικρές κόρνες με οκτάιντσα και σκούρα καμπίνα και πραγματικά full range ήχο.

Χειρότερος ήχος με διαφορά τα Cain & Cain, πραγματικά κάτι κάνουν λάθος εκεί, όπως και πέρυσι! Δεν μπορώ να δεχθώ ότι το συγκεκριμένο ηχείο με το συγκεκριμένο μεγάφωνο(που γνωρίζω καλά) παίζει τόσο απαράδεκτα!

Εμένα πάντως μου κάνει εντύπωση που δεν άρεσαν τα Cain & Cain. Το συζητήσαμε και επί τόπου. Προσωπικά μου φάνηκαν εξαιρετικά αληθοφανή και πιστεύω ότι αυτό είναι που μετράει τελικά. Όλα τα άλλα (σκληρότητα, κτλ) πιστεύω ότι ήταν θέμα χώρου και άστρωτων παρελκομένων όπως είπε και ο αντιπρόσωπος. Στη λίστα πάντως θα πρόσθετα και τα Spicom τα οποία θαύμασα.

 

[aroS3]

Φέτος όπως και πέρισυ ο ήχος των Single Ben ξερός, σκληρός τενεκεδένιος κάπου με τις μεσαιοηψηλές να φωνάζουν περισσότερο κάτι που μου λέει ότι η χρήση του attenuator της Fostex με το συγκεκριμμένο πάκέτο όπως ακόυστηκε θα βοηθούσε αρκετά. Επειδή φέτος όπως και πέρισυ η πηγή ήταν βινύλιο καταλήγω ότι τελικά το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης φέρουν οι 845 DeHaviland όπου δύο συνεχόμενες χρονιές μα ς έδειξαν ένα ασυνηθιστα κακό εαυτό των sigma μονάδων της Fostex.
After all, oι κόρνες της Spicom πολύ πιο ισορροπημένες και αληθοφανείς.....

:ernaehrung004:

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: Sounds at an exhibition..

Εμένα πάντως μου κάνει εντύπωση που δεν άρεσαν τα Cain & Cain. Το συζητήσαμε και επί τόπου. Προσωπικά μου φάνηκαν εξαιρετικά αληθοφανή και πιστεύω ότι αυτό είναι που μετράει τελικά. Όλα τα άλλα (σκληρότητα, κτλ) πιστεύω ότι ήταν θέμα χώρου και άστρωτων παρελκομένων όπως είπε και ο αντιπρόσωπος. Στη λίστα πάντως θα πρόσθετα και τα Spicom τα οποία θαύμασα.

Εμένα πάλι, μου κάνει εντύπωση που τα δικαιολογείς. Αν θυμάσαι, βρισκόμασταν σε HiEnd έκθεση. Και όταν αυτό συμβαίνει, ήθιστε (ή μάλλον επιβάλλεται) όλα τα καλούδια (μηχανάκια, μουσικό πρόγραμμα, σωστό στήσιμο) να μας περιμένουν στην καλύτερή τους φόρμα. Μην ξεχνάς πως είναι ένα τριήμερο το χρόνο, για μια χώρα των δέκα εκατομμυρίων. Και κάποιος σαν εμένα (τον ΘεσσαΛΛΛονικιό )που έχει την δυνατότητα μιάς τρίωρης ακρόασης ανά έτος, μην περιμένει ο αντιπρόσωπος να του δείξω κατανόηση και επιείκεια για το χάλι που συνάντησα. Αν δεν ήταν όλα έτοιμα (άστρωτα ή κακοτοποθετημένα (Abby), ας έλεγε καλύτερα να μην ακούσουμε, ας πάμε για ρετσίνα ή carting). Αντίθετα με τον διεθνή και εγχώριο τύπο που τα παίνεψε, εμένα με έπεισαν πως δεν θα πρέπει να ξαναασχοληθώ ποτέ μαζί τους, λυπάμαι. Αντίθετα με τα ομοειδή τους Spicom αλλά και τα συγγενή τους SilverNoteExagon.

 

[McZab]

Re: Απάντηση: Re: Sounds at an exhibition..

Εμένα πάλι, μου κάνει εντύπωση που τα δικαιολογείς. Αν θυμάσαι, βρισκόμασταν σε HiEnd έκθεση. Και όταν αυτό συμβαίνει, ήθιστε (ή μάλλον επιβάλλεται) όλα τα καλούδια (μηχανάκια, μουσικό πρόγραμμα, σωστό στήσιμο) να μας περιμένουν στην καλύτερή τους φόρμα. Μην ξεχνάς πως είναι ένα τριήμερο το χρόνο, για μια χώρα των δέκα εκατομμυρίων. Και κάποιος σαν εμένα (τον ΘεσσαΛΛΛονικιό )που έχει την δυνατότητα μιάς τρίωρης ακρόασης ανά έτος, μην περιμένει ο αντιπρόσωπος να του δείξω κατανόηση και επιείκεια για το χάλι που συνάντησα. Αν δεν ήταν όλα έτοιμα (άστρωτα ή κακοτοποθετημένα (Abby), ας έλεγε καλύτερα να μην ακούσουμε, ας πάμε για ρετσίνα ή carting). Αντίθετα με τον διεθνή και εγχώριο τύπο που τα παίνεψε, εμένα με έπεισαν πως δεν θα πρέπει να ξαναασχοληθώ ποτέ μαζί τους, λυπάμαι. Αντίθετα με τα ομοειδή τους Spicom αλλά και τα συγγενή τους SilverNoteExagon.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για τις απαιτήσεις που πρέπει να έχουμε σε ένα hiend show, θυμάμαι που ήμουν. Ελάχιστα όμως δωμάτια τις ικανοποιούσαν. π.χ. Για τα Zingali που έγραψαν πολλοί, παίζανε σε δωμάτιο με ταβάνι λίγο πάνω από δυο μέτρα (!) το οποίο κατά μήκος ανά 1,5 περίπου μέτρο είχε εσοχές για τα φώτα. Παρ 'όλα αυτά άρεσε. Τα μεγάλα Klipsch παίζανε σε ένα δωμάτιο 10 τμ, άρεσαν. Να μην συνεχίσω...
Κανονικά κάθε αντιπρόσωπος θα έπρεπε να έχει ΜΙΑ θέση ακρόασης. Και μόνο από αυτό καταλαβαίνεις ότι κανένας δεν είχε το ιδανικό στήσιμο.