Λοιπόν...
Πριν λίγη ώρα γύρισα από μια σημαντική συνάντηση (για μένα
) ,στο σπίτι ενός καλού φίλου,που ανέχτηκε την παρουσία πεντε μαντραχαλαδων ,αγογγυστα !
Εγώ πήγα γιατί ήθελα να μου περάσουν ένα καινούργιο firmware,οι άλλοι να συγκρίνουν κάτι μαύρα κουτιά ,που αν συγκράτησα καλά το όνομα τους ,ήτονε dac mac zac fac ,κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Αφού λοιπόν έκανα την δουλειά μου (γιατί άμα το έκανα εγώ, η συσκευή θα σιωπούσε δια παντός) σκέφτηκα να την κάνω με ελαφριά πηδηματακια,γιατί χeστηκα πως ακούγονταν τα μαύρα κουτιά.
Κύριος,όπως συνηθίζω,είπα να πιω και αυτό το πικρό ποτήρι και κάθησα υπομονετικά ,να περάσει η ώρα ,γιατί μετά θα πηγαιναμε για κάνα τσίπουρο και όχι τίποτα άλλο,ήτονε και καλή παρέα.
Βάλανε λοιπόν να ζεσταθούν τα μαύρα κουτιά,λες και θα γινόταν μεγάλη παρεξήγηση,αν ηντοσαντουσαν κρύα και περιμέναμε σαν μακακες να ανεβάσουν πυρετό,μπας και ακούγαμε κανά τραγούδι.
Προηγούμενως περιμέναμε άλλο ένα αιώνα να ζεσταθεί ο λαμπατος,γιατί ήτονε και αυτός ζηλιάρης και δεν έπαιζε απυρετος.
Στο μεταξύ ακούγαμε κάτι τύπους,που νομίζω ότι ειχαν πιεί ή σόδες ή κόκα κολες και ρευοντουσαν συνέχεια.
Μετά κατάλαβα ότι μάλλον είχαν φάει κάτι που τους πείραξε και άρχισαν τους εμετούς!
Ρώτησα τι είχαν πάθει τα παληκάρια και μου είπαν ότι απλά τραγουδούσαν.
Αφού λοιπόν σηκώσαμε τα μανίκια από την ζεστή και είμαστε έτοιμοι να βγάλουμε και τις μπλούζες μας,συνδέθηκαν τα μαύρα κουτιά (που λέει ο λόγος ,γιατί ώσπου να βρουν σε πια είσοδο του ενισχυτή είναι και να καταφέρουν να συνδέσουν το τάμπλετ με τα μαύρα κουτιά,ο ενισχυτής είχε αρχίσει να βράζει) βάλανε και μουσική.
Ήταν που λέτε,ένα παλληκάρι από την Αφρική,που ανεγγελνε στα μεγάφωνα ενός τραίνου της στάσεις που έκανε και αφού είπε όλο το δρομολόγιο,άρχισε να παίζει μουσική και μετά ένα σαξόφωνο,μας οδήγησε εσπευσμένα, να κλείσουμε ραντεβού με ωριλα για εξέταση ρίξης τυμπάνου.
Μετά βάλανε άλλο ένα κουτί εν σειρά,που καθάριζε τις βρωμιες και ο τύπος άρχισε πάλι το Κολιάτσου -Παγκρατι και ήτανε καλύτερο από το άλλο και πάλι δεν ήταν καλό.
Μετά βάλανε ακόμα ένα μαύρο κουτί που ισσοροπουσε στο πέφτω δεν πέφτω γιατι ητονε κομματάκι γομάρι, που είχε και ένα χρυσαφένιο κουμπί για να σπάει την μαυρίλα και αυτό μας λυπήθηκε και δεν μας έσπασε τα τύμπανα.
Ένα άλλο μαύρο κουτί που δεν είχε κάλυμμα,δεν το βάλανε να παίξει,γιατί πιθανολογω ότι τρόμαξαν ,μπας και ανατιναχθεί και τους τραβούσαμε στα δικαστήρια.
Εμένα δεν με ένοιαζε γιατι την δουλειά μου την είχα κάνει και αφού πέρασαν κάτι τέρμινα ώσπου να βγει άκρη με τις συνδέσεις ,είπαμε να πάμε για τα τσίπουρα (που ήταν ναι ο λόγος που είχα υποστεί όλο αυτό το μαρτύριο.)
Πέρασαν αλλά τόσα τέρμινα για να ξεσυνδεθουν όλα αυτά και να ξαναβρεθεί το πρώτο πρώτο πρώτο μαύρο κουτί ,που ήταν το κουτί που είχε ο οικοδεσπότης.
Τι θέλω να πω με αυτά τα ολίγα που σας περιέγραψα παραπάνω?
Απλά.....
ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΊΤΕ ΜΕ ΤΟ COMPUTER AUDIO, ΑΝ ΔΕΝ ΕΊΣΤΕ ΕΙΔΉΜΟΝΕΣ.
(ενα εξαιρετικό πρωινό,με τρομερή παρέα, κατά τ'αλλα
,έκανα και γω την δουλειά μου
)
Μάικ να'σαι καλά να μας ανεχεσαι
.
