Νικόλα.... αυτά που φτιάχνεις μπορούν πολλοί να τα κάνουν.... ο τρόπος όμως που τα παρουσιάζεις είναι μοναδικός και ζηλευτός ....
Ξυλότορνος και δημιουργιες.
- Thread starter Χιωτης
- Start date
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα ενθαρρυντικά σας λόγια
Σε ευχαριστώ πολύ για τα PDF και το link (ειδικά στο πρώτο pdf έχει ένα λεξικό τεχνικών όρων για το ξύλο που είναι πολύτιμο όταν ψάχνεις κάτι στο google)
Αλλά όχι και "μέντορας"! χάχα, πριν λίγα χρόνια δεν ήξερα τη διαφορά της PH από την PZ βίδα! Εδώ μέσα έμαθα τα περισσότερα, χάρη στην καλή θέληση των παιδιών να μοιράζονται τις γνώσεις τους και το ίδιο προσπαθώ να κάνω και εγώ
Σε ευχαριστώ πολύ για τα PDF και το link (ειδικά στο πρώτο pdf έχει ένα λεξικό τεχνικών όρων για το ξύλο που είναι πολύτιμο όταν ψάχνεις κάτι στο google)
Αλλά όχι και "μέντορας"! χάχα,
πριν λίγα χρόνια δεν ήξερα τη διαφορά της PH από την PZ βίδα! Εδώ μέσα έμαθα τα περισσότερα, χάρη στην καλή θέληση των παιδιών να μοιράζονται τις γνώσεις τους και το ίδιο προσπαθώ να κάνω και εγώ
Ωραιοτατο!
Αν αντι του ενος απο τα δυο λευκα ξυλα ειχες βαλει εκεινο το πανεμορφο κοκκινο θα ηταν τελειο!
Τέλος να πω πως ο σχεδιασμος οι καμπυλες τα σβυσιματα ειναι εντελως υποκειμενικα.
Εκει ακολουθεις τον κανονα "αυτο μου αρεσει αυτο θα κανω".
Αν αντι του ενος απο τα δυο λευκα ξυλα ειχες βαλει εκεινο το πανεμορφο κοκκινο θα ηταν τελειο!
Τέλος να πω πως ο σχεδιασμος οι καμπυλες τα σβυσιματα ειναι εντελως υποκειμενικα.
Εκει ακολουθεις τον κανονα "αυτο μου αρεσει αυτο θα κανω".
Καλησπέρα, τελικά τι σπείρωμα εχειΑχ, και οι τρεις από πάνω είστε νέοι και αθώοι ακόμα. Που θα πάει, θα μεγαλώσετε και θα πονηρέψετε
Και επειδή λέει η Holzmann πως έχει M33 νομίζετε πως είναι αλήθεια;
Σου πετάει και έναν αντάπτορα στου κουτί και "βαφτίζει" τον τόρνο Μ33
View attachment 225757
Last edited by a moderator:
Πήρα (από λάθος) από Amazon ένα Face plate σε διάσταση που είναι 1inchX8TPI και ταιριάζει τέλεια.
Οπότε, αυτή ήταν τελικά η αληθινή διάσταση για αυτόν τον μικρό τόρνο. (άσχετα από το γεγονός πως ο τόρνος συνοδεύεται από adaptor που μετατρέπει το 1inchX8TPI σε M33X3.5)
Κατασκευή μικρού μπολ από καλάμια bamboo και υγρό γυαλί
(ειδική κατασκευή, για να την κάνετε και να καταλάβετε, πόσο μαζοχιστές είστε )
Το είχε πάρει κάπου το μάτι μου στο youtube και από τότε ήθελα να το φτιάξω.
Πήρα λοιπόν κάτι καλάμια που είχα πάρει για να στηρίξω κάποια φυτά και τα έκοψα στην κορδέλα σε κομμάτια των 8 εκατοστών και τα έβαλα σφιχτά, σε ένα πλαστικό δοχείο με διάμετρο γύρω στα 15 εκατοστά.
Έφτιαξα 2 μίγματα υγρού γυαλιού, μπλε και χρυσό, και γέμισα το εσωτερικό από τα μπαμπού με το μπλε, και γύρω γύρω έριξα το χρυσό.
Τα γέμισα λοιπόν, τα έβαλα στο Pressure pot για 2 μέρες και όταν το έβγαλα ήταν αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό!
Το βίδωσα στο face plate και ξεκίνησα τον τόρνο.
Αρκετά δύσκολη δουλειά. Πολύ ευαίσθητη κατασκευή με όλα αυτά τα κομμάτια γυαλιού να βρίσκονται μέσα στα καλάμια. Πολλά τα μαγκώματα, τα σπασίματα και κλοτσήματα. Πρέπει να κουνάς το σκαρπέλο, δέκατα του χιλιοστού για να μη γίνει ζημιά.
Όμως μετά από 2 ώρες περίπου, του είχα δώσει το σχήμα που ήθελα και το είχα τρίψει τόσο που έγινε όμορφο.
Και τώρα, έπρεπε να γυρίσει ανάποδα, για να αδειάσω το εσωτερικό του μπολ.
Αλλά τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Το καλάμι δεν είναι οξιά να κάνεις ό,τι θέλεις. Είναι μαλακό και σκληρό ταυτόχρονα, γεμάτο ίνες. Έτσι, όταν γίνει μια ζημιά, οι ίνες "ανοίγουν" και παρασέρνουν και τις διπλανές περιοχές και η ζημιά γίνεται μεγαλύτερη.
Έτσι, σε ένα κλότσημα, το μπολάκι έφυγε από το τσοκ, έπεσε στο πάτωμα και έσπασε στα δυο.
Μεγάλο σπάσιμο για μένα μετά από τόση δουλειά....
Αλλά δεν μάσησα
Το κόλλησα με super glue και το έσφιξα με ένα σφιγκτήρα σωλήνων και το έβαλα και πάλι στον τόρνο.
Βέβαια, ήταν πλέον όλα τόσο εύθραυστα, που απλώς προσπαθούσα να το τελειώσω και να μην το πετάξω. Αναγκαστικά, άφησα γραμμές και σημάδια που σκόπευα να διορθώσω αργότερα. Με μεγάλη δυσκολία τα κατάφερα στο τέλος. Εντάξει, δεν έδωσα το σχήμα που ήθελα, αλλά κάπως διασώθηκε.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως το υγρό γυαλί, δεν "γαντζώνει" στο εσωτερικό του καλαμιού που είναι πορώδες. Έτσι, ακόμα και στο τρίψιμο, μπορεί να φεύγουν κομμάτια γυαλιού που πρέπει να κολλάς με κόλλα στιγμής στη θέση τους. Πραγματικός μαζοχισμός.
Δεν ανέφερα όλες τις δυσκολίες για να μην σας ζαλίζω.
Όμως έχω σκεφτεί διάφορες λύσεις για αυτά τα προβλήματα και σκοπεύω να το επαναλάβω, σύντομα και πιο σωστά
Αξίζει τον κόπο νομίζω. Για μένα, είναι από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχω φτιάξει.
(ειδική κατασκευή, για να την κάνετε και να καταλάβετε, πόσο μαζοχιστές είστε
)Το είχε πάρει κάπου το μάτι μου στο youtube και από τότε ήθελα να το φτιάξω.
Πήρα λοιπόν κάτι καλάμια που είχα πάρει για να στηρίξω κάποια φυτά και τα έκοψα στην κορδέλα σε κομμάτια των 8 εκατοστών και τα έβαλα σφιχτά, σε ένα πλαστικό δοχείο με διάμετρο γύρω στα 15 εκατοστά.
Έφτιαξα 2 μίγματα υγρού γυαλιού, μπλε και χρυσό, και γέμισα το εσωτερικό από τα μπαμπού με το μπλε, και γύρω γύρω έριξα το χρυσό.
Τα γέμισα λοιπόν, τα έβαλα στο Pressure pot για 2 μέρες και όταν το έβγαλα ήταν αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό!
Το βίδωσα στο face plate και ξεκίνησα τον τόρνο.
Αρκετά δύσκολη δουλειά. Πολύ ευαίσθητη κατασκευή με όλα αυτά τα κομμάτια γυαλιού να βρίσκονται μέσα στα καλάμια. Πολλά τα μαγκώματα, τα σπασίματα και κλοτσήματα. Πρέπει να κουνάς το σκαρπέλο, δέκατα του χιλιοστού για να μη γίνει ζημιά.
Όμως μετά από 2 ώρες περίπου, του είχα δώσει το σχήμα που ήθελα και το είχα τρίψει τόσο που έγινε όμορφο.
Και τώρα, έπρεπε να γυρίσει ανάποδα, για να αδειάσω το εσωτερικό του μπολ.
Αλλά τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Το καλάμι δεν είναι οξιά να κάνεις ό,τι θέλεις. Είναι μαλακό και σκληρό ταυτόχρονα, γεμάτο ίνες. Έτσι, όταν γίνει μια ζημιά, οι ίνες "ανοίγουν" και παρασέρνουν και τις διπλανές περιοχές και η ζημιά γίνεται μεγαλύτερη.
Έτσι, σε ένα κλότσημα, το μπολάκι έφυγε από το τσοκ, έπεσε στο πάτωμα και έσπασε στα δυο.
Μεγάλο σπάσιμο για μένα μετά από τόση δουλειά....
Αλλά δεν μάσησα
Το κόλλησα με super glue και το έσφιξα με ένα σφιγκτήρα σωλήνων και το έβαλα και πάλι στον τόρνο.
Βέβαια, ήταν πλέον όλα τόσο εύθραυστα, που απλώς προσπαθούσα να το τελειώσω και να μην το πετάξω. Αναγκαστικά, άφησα γραμμές και σημάδια που σκόπευα να διορθώσω αργότερα. Με μεγάλη δυσκολία τα κατάφερα στο τέλος. Εντάξει, δεν έδωσα το σχήμα που ήθελα, αλλά κάπως διασώθηκε.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως το υγρό γυαλί, δεν "γαντζώνει" στο εσωτερικό του καλαμιού που είναι πορώδες. Έτσι, ακόμα και στο τρίψιμο, μπορεί να φεύγουν κομμάτια γυαλιού που πρέπει να κολλάς με κόλλα στιγμής στη θέση τους. Πραγματικός μαζοχισμός.
Δεν ανέφερα όλες τις δυσκολίες για να μην σας ζαλίζω.
Όμως έχω σκεφτεί διάφορες λύσεις για αυτά τα προβλήματα και σκοπεύω να το επαναλάβω, σύντομα και πιο σωστά
Αξίζει τον κόπο νομίζω. Για μένα, είναι από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχω φτιάξει.
Πέρα από το ότι τα έπλυνα εξωτερικά και ξετρύπησα όσα κομμάτια δεν ήταν διαμπερή, δεν έκανα κάτι.
Αλλά σκέφτομαι πως την επόμενη φορά κάτι πρέπει να κάνω για να πιάσει σωστά το γυαλί.
Ίσως να έριχνα ένα αραιό βερνίκι μέσα τους, δεν ξέρω.
Φαντασου λοιπον τωρα σε αντιθεση με το καλαμι που ειναι πορωδες την επιφανεια του πλαστικου σωληνα pvc που είναι εντελως λεια!
Χαμος!
Το εβλεπα προχθες το βιντεο στον σωληνα με την κατασκευη του και μου αρεσε και χαιρομαι πολυ που το καταφερες!!!
Ειδες τι μηχάνημα ειναι ο ξυλοτορνος ε?
Η επιτομη της δημιουργικότητας!!!
Χαμος!
Το εβλεπα προχθες το βιντεο στον σωληνα με την κατασκευη του και μου αρεσε και χαιρομαι πολυ που το καταφερες!!!
Ειδες τι μηχάνημα ειναι ο ξυλοτορνος ε?
Η επιτομη της δημιουργικότητας!!!
Τι σου κάνουν οι κακες παρεες....
Πηγα το πρωι για ενα γρηγορο εσπρεσσακι στο εργαστηρι του Nikfor στην παραλια και μου εδειξε τι θα ευοιμασει στον τορνο...
Ετσι εκει που ηθελα να προχωρησω το κρεβάτι του μικρου επιασα να τορνιρω και εγω....
Μετατροπή μιας αχαρης πλαστικης χειροκινητης μηχανής γαλλικου, σε ενα μοναδικο κομμάτι με ξυλο ευκαλύπτου.
Απο εδω...
α
Εδω.
Πηγα το πρωι για ενα γρηγορο εσπρεσσακι στο εργαστηρι του Nikfor στην παραλια και μου εδειξε τι θα ευοιμασει στον τορνο...
Ετσι εκει που ηθελα να προχωρησω το κρεβάτι του μικρου επιασα να τορνιρω και εγω....
Μετατροπή μιας αχαρης πλαστικης χειροκινητης μηχανής γαλλικου, σε ενα μοναδικο κομμάτι με ξυλο ευκαλύπτου.
Απο εδω...
α
Εδω.
Μπολ από καβίλιες και υγρό γυαλί (διάμετρος, 25 εκ. περίπου)
100 σελίδες πιο πίσω, είχε βάλει o @Babis K. ένα link από αυτήν την κατασκευή που του άρεσε και βλέποντάς την, μου άρεσε και μένα και είπα να την προσπαθήσω.
Ούτε και αυτήν την φόρα κατάφερα να τα κάνω όλα σωστά, αλλά δεν πειράζει, σιγά σιγά θα τα καταφέρω.
Αρχικά έκοψα καβίλιες και τις έβαλα στο κάτω μέρος του μικρού κουβά από ποπ κορν που χρησιμοποιώ σαν καλούπι. Στη μέση έβαλα ένα στρογγυλό κομμάτι οξιάς. Ετοίμασα και έναν μεγάλο κύλινδρο από ξύλο πεύκου, για να τον βάλω στο κέντρο και να κάνω οικονομία σε υγρό γυαλί
Ετοίμασα λίγο υγρό γυαλί, ίσα ίσα να "κολλήσουν" οι καβίλιες στον πάτο και του έριξα μαύρο χρώμα σε σκόνη και το έκλεισα στο Pressure pot για 2 μέρες.
Μετά, το άνοιξα, του έριξα και άλλο μαύρο υγρό γυαλί και το έκλεισα για άλλες 2 μέρες στο pot
Έκοψα και άλλες καβίλιες. Με μια μεγάλη στο κέντρο και γύρω γύρω μικρές, έφτιαξα 12 "λουλουδάκια" και τα κόλλησα με υγρή σιλικονη και τα τοποθέτησα ακτινικά. Έριξα και άλλο υγρό γυαλί και σκέπασα τα πάντα. και ... άλλες 2 μέρες στο Pot.
Μπήκε επιτέλους στον τόρνο και άρχισε η δουλειά. Πολυυυυύ δουλειά.
Εκ των υστέρων μετάνιωσα που το έκανα τόσο μεγάλο. Την επόμενη φορά θα το κάνω πιο μικρό. Δύστροπο το υγρό γυαλί πάνω στον τόρνο. Ειδικά εκεί που ανακατεύεται με το ξύλο, είναι αρκετά εκνευριστικό με τα σπασίματα - μαγκώματα - κλοτσήματα. Θέλει τρομερή υπομονή και όταν κάτι στραβώνει, πρέπει να σταματάς για λίγο, να ηρεμήσεις πριν συνεχίσεις, γιατί αλλιώς, κάνεις μεγαλύτερες βλακείες.
Του άνοιξα και μια τρύπα με το forstner για να πιάσει πάνω στο τσοκ και άρχισα το γυάλισμα της εξωτερικής πλευράς. απο 80 έως 2000 grit και μετά με αλοιφές. Βοήθησε και το dremel. Τέλειο - σχεδόν - έγινε.
Μετά, το γύρισα ανάποδα και άρχισα την σπαστική διαδικασία του αδειάσματος. (Δεν "το έχω" ακόμα, όλες οι βλακείες σε αυτή τη φάση μου συμβαίνουν).
Πολλά τα σπασίματα και πάλι δεν το άδειασα όσο θα ήθελα. Σταμάτησα να το αδειάζω γιατί φοβήθηκα πως θα το πέταγα στο τέλος.
Θα μάθω κάποτε, που θα πάει;
Στο τέλος, με UV ρητίνη έκανα κάποιες επιδιορθώσεις σε κάποια σημεία που είχε σπάσει το γυαλί και το άφησα στο μπαλκόνι να σκληρύνει.
Στη συνέχεια, επειδή δεν μου άρεσε όπως ήταν, το άδειασα και άλλο.
Μετά, ακολούθησαν και πάλι 2 ώρες τριψίματος και επιτέλους τέλειωσε (τo πέρασα και ένα ελαφρύ λαδάκι για τα ξύλα, για να γυαλίσουν όμορφα).
Δεν της φαίνεται, αλλά είναι αρκετά απαιτητική κατασκευή. Απαιτεί πολλά στάδια οπότε και πολλές μέρες για να γίνει. Αν την επαναλάβω, θα μονώσω τις καβίλιες, για να μην ρουφάνε το μαύρο υγρό γυαλί με αποτέλεσμα να γίνονται σκούρες αντί για ανοιχτόχρωμες που τις προτιμούσα.
Αν θέλετε καμιά διευκρίνιση, μου λέτε
Πλατό, από ξύλο καρυδιάς και υγρό γυαλί.
Είχα κόψει ένα στρογγυλό κομμάτι καρυδιάς στην κορδέλα για να κάνω ένα μπολάκι, αλλά είπα να παίξω λίγο με μια ιδέα που σκέφτηκα.
Έφτιαξα ένα "Π" με μελαμίνη των 8mm και κόλλησα την καρυδιά.
Όταν στέγνωσε, έβαλα το "Π" ανάποδα στο παγκοπριονο, ρύθμισα το ύψος του δίσκου να κόβει όλη την καρυδιά και ελάχιστα από τη μελαμίνη, και άρχισα να κάνω κοψίματα. Μετακινούσα τον φράχτη και έκοβα κάθε 10 και κάθε 2 χιλιοστά. Έτσι, άνοιξα 18 γραμμές, των 5mm περίπου και δημιουργήθηκαν 19 φέτες που έχουν το ίδιο πάχος, εκτός από τις 2 ακριανές. (έκανα 36 κοψίματα δηλαδή)
Γυαλοχάρτισα όλες αυτές τις φέτες με υπομονή και έκοψα και πάλι στρογγυλή την όλη κατασκευή, στην κορδέλα.
Έβαλα την κατασκευή στο κουβαδάκι μου, το γέμισα με υγρό γυαλί στο οποίο έριξα μεταλλικές mica σκόνες και το έκλεισα στο pot για 2 μέρες (έβαλα και ένα βάρος, για να μην "σηκωθεί" η κατασκευή)
Θα μπορούσα να βάλω έντονα χρώματα (μπλε κλπ) αλλά ήθελα να το κάνω κάπως διακριτικό.
Μετά, τα γνωστά. Τόρνος και ... χαμός στο μικρο εργαστήριο. Πιο πολύ ώρα το καθάρισμα, παρά όλα τα άλλα.
Όταν πήρε κάποτε το σχήμα που ήθελα, το έτριψα και το γυάλισα. Μεγάλη η ευκολία τους πρόσφατου μικρού αλοιφαδόρου της Proxon, μου έκανε τη ζωή πολύ πιο εύκολη.
Το γυάλισμα που βλέπετε είναι μονο από τριψίματα. Δεν έβαλα κάποιο λάδι.
Ωραίο έγινε τελικά το πλατό
.
Είχα σκοπό να το γεμίσω με ξηρούς καρπούς αλλά δεν είχα, οπότε έβαλα ένα ωραίο ποτ πουρί με άρωμα βανίλιας (από το ΙΚΕΑ) και ένα κεράκι, έτσι για τη φωτογράφηση.
Απαιτητική κατασκευή αλλά εντυπωσιακή πιστεύω
Αν Θέλετε κάποια διευκρίνηση, μου λέτε
Το σχέδιο είναι στο "νησί" να κάθεται ένα μπολάκι με ντιπ και γύρω γύρω να παρκάρουν κριτσίνια και στικ λαχανικών, που θα περιμένουν τη σειρα τους, για να βουτηχτούν στη σαλτσούλα.
Δεν είχα όμως τα κατάλληλα υλικά να στήσω το σκηνικό
Μπάμπη, αυτό το μαύρο λάστιχο που δείχνεις σε αυτές τις φωτογραφίες, που το βρίσκεις; (και θα
κόβεται άραγε με το laser; )
Δε μου λέτε βρε μάστορες, υπάρχει λύση σε αυτό το πρόβλημα;
Φτιάχνω ένα κουτάκι από οξιά, και ενώ η μια πλευρά γίνεται πολύ ωραία, η άλλη, εκεί που φαίνονται οι ίνες του ξύλου, η επιφάνεια είναι άγρια, ακόμα και μετά το γυαλόχαρτο.
Υπάρχει λύση, ή έπρεπε από την αρχή να αλλάξω τον προσανατολισμό του κομματιού για να έχω τα νερά αλλιώς;
Φτιάχνω ένα κουτάκι από οξιά, και ενώ η μια πλευρά γίνεται πολύ ωραία, η άλλη, εκεί που φαίνονται οι ίνες του ξύλου, η επιφάνεια είναι άγρια, ακόμα και μετά το γυαλόχαρτο.
Υπάρχει λύση, ή έπρεπε από την αρχή να αλλάξω τον προσανατολισμό του κομματιού για να έχω τα νερά αλλιώς;
Τελείωσες πολύ γρήγορα το Δημοτικό, με απριστα τόνο, κι άρχισες μαθήματα Γυμνασίου τώρα…
Αυτό για να το ελαχιστοποιήσεις θέλει ξυράφι κοπτικό κι αλλαγή κατεύθυνσης κοπής, δεν θα κόβεις κάθετα αλλά οριζόντια.
Ρίξε μια ματιά κι εδώ γιατί τεράστιο ρόλο παίζει η σωστή τοποθέτηση του σκαρπέλου.
Αυτό για να το ελαχιστοποιήσεις θέλει ξυράφι κοπτικό κι αλλαγή κατεύθυνσης κοπής, δεν θα κόβεις κάθετα αλλά οριζόντια.
Ρίξε μια ματιά κι εδώ γιατί τεράστιο ρόλο παίζει η σωστή τοποθέτηση του σκαρπέλου.
Last edited: