Παιδιά τα παραλέτε. Καταρχάς μόνο ο Ηλίας ανέβασε φώτο τι οποίες έβγαλε με κάτι μικροσκοπικά γκατζετάκια που έμοιαζαν περισσότερο με mp3 παρά με μηχανές. Άδικο να τις συγκρίνετε με φωτογραφίες από ψηφιακή slr, έστω και 3ετίας. Και πάλι εάν προσέξετε τις φωτογραφίες του, ούτε flare έχουν ούτε τίποτα. Και σε σμίκρυνση ούτε καν θόρυβο, και μάλιστα η μία είναι πανασόνικ! Θέλετε να σας δείξω τρελό flare από τον 15-30 (λογικό βέβαια, μια και είναι υπερευρυγώνιος με το πρόσθιο στοιχείο να προεξέχει να! με το συμπάθειο). Μία μικρή και ικανή κόμπακτ επομένως δεν θα έπρεπε να την απορρίπτουμε εξαρχής, νομίζω.
Δεύτερον, τραβούσα σε raw. Με τόσους προβολείς πυρακτώσεως επάνω στα κάστρα, είναι απαραίτητο. Πόσο μάλλον όταν πχ ο Sigma δίνει ούτως ή άλλως "ζεστή" (Βλάση να είσαι ευγενικός!) χροιά στην εικόνα.
Τρίτον, το βράδυ το παρασολέιγ (που δεν είχα για τους ευρυγώνιους, έχουν ένα υποτυπώδες ενσωματωμένο) είναι απλά απαραίτητο. Έστω το σώμα μας (εάν δεν βρίσκεται κοντά ο Βλάσης) ή τα χέρια μας. Ευτυχώς οι τέλε φορούσαν.
Τέταρτον, όντως το τρίποδο, ειδικά σε εκθέσεις κάποιων δευτερολέπτων με αέρα, είναι ομοίως βασικό. Το δικό μου παραείναι βαρύ (βαρύ Unomat με βαρειά 3-way κεφαλή), το ελαφρύτερο του Βλάση με κεφαλή μπίλιας Manfrotto με εντυπωσίασε.
Πέμπτον, καλοί οι πολλοί σταθεροί φακοί, αλλά άντε κουβάλα τους! Περισσότερο χόμπυ είναι παρά πραγματική ανάγκη, νομίζω. Κάθε φακός βέβαια έχει τις ιδιαιτερότητές του, και πράγματα που μπορείς να πάρεις από αυτόν, εκεί είναι το χόμπυ.