pentax k-x

Παιδια να ρωτησω και εγω κατι,παροτι και εγω χρησιμοποιω κυριως μονο το κεντρικο σημειο εστιασης,με μισοπατημενο το κουμπι του κλειστρου,επανακαδραρω χωρις να το αφησω κτλ κτλ τα γνωστα.

Αυτο που θελω να ρωτησω,και νομιζω το ειχα ξαναρωτησει(?),ειναι αν χρησιμοποιησουμε αυτη τη μεθοδο σε καποια κοντινη ληψη και με αρκετα ανοιχτο διαφραγμα πχ,και εστιασουμε σε καποιο σημειο(με το κεντρικο παντα)που ειναι προς καποια ακρη του καδρου και ξεφευγει απο το κεντρο,οταν επανακαδραρουμε δε θα χαλασει λιγο η εστιαση λογω οτι απομακρυνεται εστω και λιγο οπως στριβει ο φακος κτλ?Καπου το ειχα διαβασει μια φορα σε ενα αρθρο στο internet αλλα δε θυμαμαι.
 
Για πόσο κοντινή εστίαση μιλάς? Αυτό μονο σε καταστάσεις πραγματικού μάκρο μπορεί να συμβεί. Όπου το θέμα είναι λιγότερους από 15 πόντους από τον φακό σου.
 
Θεωρητικά συμβαίνει πάντα αφού το επίπεδο εστίασης είναι κάθετο και επίπεδο ενώ η μετακίνηση είναι κυκλική. Αλλά στην ουσία συμβαίνει μόνο όταν το βάθος πεδίου είναι εξαιρετικά μικρό. Συγκεκριμένα μικρότερο της απόστασης του θέματος απο το νέο επίπεδο εστίασης.
 
σιγά μην είναι επίπεδο το "επίπεδο" εστίασης... από φακό σε φακό παίζουν κάτι καμπυλότητες ...νααα με το συμπάθειο.
 
Θυμαμαι το παραδειγμα εκει που το ειχα δει,αλλα δε θυμαμαι την ισοσελιδα,που το ειδα ακριβως.

Ειχε ενα παραδειγμα φωτογραφησης ενος μοντελου(με τριποδο νομιζω),και εστιασε με το κεντρικο σημειο στα ματια και κλειδωσε την εστιαση,και μετα επανακαδραρισε και η φωτο δεν εβγαινε εστιασμενη στα ματια κανονικα αλλα αν δε κανω λαθος ελαφρως πιο πισω.(δε θυμαμαι και παλι ομως το διαφραγμα που ειχε,μαλλον ανοικτο ηταν προφανως)

Σα λυση παλι αν θυμαμαι καλα,χρησιμοποιουσε ενα σημειο εστιασης διαφορετικο απο το κεντρικο που ηταν το πιο κοντινο στα ματια,και η εστιαση ηταν κανονικη.

Δε θυμαμαι το link,αν το βρω καποια στιγμη να το βαλω ξερω γω.
 
Αυτό που αναφέρεις μοιάζει περισσότερο με θέμα καμπυλότητας του επιπέδου εστίασης. Δηλαδή το "επίπεδο" εστίασης στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου επίπεδο σε αρκετούς φακούς. Μπορεί σε ενα κάδρο να έχουμε θέμα στο κέντρο και στα άκρα στην ίδια απόσταση από εμάς, αλλά το κέντρο να είναι εστιασμένο καλά και τα άκρα όχι.
 
σιγά μην είναι επίπεδο το "επίπεδο" εστίασης... από φακό σε φακό παίζουν κάτι καμπυλότητες ...νααα με το συμπάθειο.

Θεωρητικά μιλάμε πάντα. Κατασκευαστικά δεν ξέρω αν είναι καν δυνατόν να είναι τελείως επίπεδο, είναι?
 
Ναι send λες το field curvature.Βασικα αυτο εννοει και το λινκ?Το ειχα διαβασει παλια να το ξαναδιαβασω αν ειναι.

Δηλαδη αν ο φακος δεν πασχει απο field curvature,δεν υπαρχει κανενα απολυτως προβλημα με το παραπανω που ρωτησα?

Βασικα δεν εχω κεφαλι τωρα να ξαναδιαβασω το λινκ που ποσταρα πριν λιγο,αλλα οταν εχω διαθεση θα το ξαναδω.
 
Τάσο αν είναι επίπεδο, αντικείμενα στην ίδια απόσταση απο εμάς δεν θα είναι όλα εστιασμένα. Μόνο αν είναι καμπυλωτό θα ισχύει και μόνο σε ειδικούς φακούς και σε πολύ ελλατωματικούς θα είναι τόσο καμπυλωτό.

Το επίπεδο εστίασης είναι εφαπτόμενο σε σφαίρα με κέντρο τον σένσορα και ακτίνα την απόσταση που έχουμε εστιάσει. Γιαυτό η μετακίνηση μας βγάζει εκτός εστίασης θεωρητικά

Θα κάνω ένα σχεδιάκι και επανέρχομαι
 
attachment.php


Λοιπόν στο παραπάνω έχουμε και λέμε.
Α = ο σένσορας
Γ = το θέμα μας, το σημείο που εστιάζουμε αρχικά με το κεντρικό σημείο εστίασης πριν το re-compose (είναι και το κέντρο του αρχικού μας κάδρου επομένως)
Β = το κέντρο του τελικού μας κάδρου μετά το re-compose, και το νέο σημείο εστίασης
Fγ, Fβ τα αντίστοιχα επίπεδα εστίασης. Αυτά (στην θεωρεία πάντα) στην προκυμένη περίπτωση είναι κάθετα στην ευθεία ΑΒ και ΑΓ αντίστοιχα.
DoF = το βάθος πεδίου

Η στροφή του κάδρου κατα το re-compose απο το Γ στο Β σημαίνει οτι πλέον το επίπεδο της εστίασης είναι το Fβ. Το θέμα μας όμως Γ που πριν βρισκόταν επι του επιπέδου εστίασης βρίσκεται τώρα εκτός αυτού σε x απόσταση μπροστά απο αυτό.

Αν η x < DoF το Γ εξακολουθεί να είναι εστιασμένο οπότε δεν παίζει κανένα ρόλο.
Αν x > DoF τότε το Γ θα είναι εκτός της εστιασμένης περιοχής και θα είναι θολό.

Πότε όμως είναι το x > DoF? Σε περιπτώσεις που το βάθος πεδίου είναι πολύ μικρό. Σε μάκρο και σε πολύ κοντινά πορτραίτα με ανοικτά διαφράγματα κυρίως. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις όμως είναι ετσι κιαλλιώς καλύτερα να εστιάζουμε χειροκίνητα καθώς το AF δεν μπορεί να ξέρει απο μόνο του πού είναι καλύτερα να εστιάσει. Αν θέλουμε τα μάτια νετ σε τόσο κοντικά πορτραίτα, μόνο με χειροκίνητη εστίαση θα το πετύχουμε.

Οπότε βλέπουμε οτι στην πράξη αυτή το φαινόμενο αυτό δεν παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί στις περιπτώσεις που εμφανίζεται, δεν πρέπει να βασιζόμαστε στο AF έτσι κιαλλιώς.

Και φυσικά δεν αφορούν τον φίλο μας που ψάχνεται για μηχανή αλλα τελευταία με έχει πιάσει μια μανία θεωρητικολογίας... χεχε
 

Attachments

  • focus.jpg
    focus.jpg
    164.7 KB · Views: 139
Καλα το μονο σιγουρο ειναι οτι ο φιλος που ρωτησε παλι για το θεμα πριν,θα ψιλοζαλιστηκε λιγο...:vollkommenauf:

-bye-
 
Σωστά τα λες, θεωρητικώς. Όμως η γωνία ΓΑΒ όπως την έχεις σχεδιάσει είναι μάλλον μεγάλη, στην πράξη θα έχουμε τόσο μεγάλη μετατόπιση κατά την επανασύνθεση όταν χρησιμοποιούμε φακό από ημιευρυγώνιο και κάτω (στο σχήμα σου φαίνεται να απεικονίζεται η γωνία κάλυψης περίπου ενός 35ρη -ff μεγέθη πάντα) οπότε θα έχουμε και αντίστοιχα μεγάλο βάθος πεδίου.

Όταν η γωνία κάλυψης ενός 85ρη ειναι όλη-όλη 23 μοίρες (σε ff), καταλαβαίνεις ότι η μετακίνηση της μηχανής μας κατά την επανασύνθεση ζήτημα εάν θα είναι 7-8 μοίρες. Σε απόσταση 1-1,5 μέτρου -τόσο εστιάζουν οι 85ρηδες- δεν νομίζω ότι θα επηρεάσει στην πράξη.
Αλλά η καμπυλότητα του επιπέδου εστίασης, μπορεί να επηρεάσει πολύ παραπάνω.
 
Καλά στο σχήμα οι γωνίες και αποστάσεις είναι χωρίς πραγματικές τιμές και θεωρητικές τελείως.
To x εξαρτάται απο το μηκους του τόξου ΒΓ (που και αυτό εξαρτάται απο την γωνία κάλυψης άρα και το εστιακό μήκος του φακού) και την απόσταση/ακτίνα AB.
Αν ήταν να κάναμε πραγματικό υπολογισμό των τιμών με τις εξισώσεις πάλι στο ίδιο θα καταλήγαμε, οτι σε ελάχιστες περιπτώσεις παίζει ρόλο παρα μόνο σε συνδιασμό εξαιρετικά μικρού DoF, μικρού AB (απόσταση απο το θέμα) και μεγάλου ΒΓ (κίνηση κατα το re-compose).

Έχω την εντύπωση, χωρίς να μπορώ να είμαι σίγουρος οτι πέραν ειδικών φακών και ελλατωματικών φακών, η καμπυλότητα του επιπέδου εστίασης είναι πολύ μικρή για να επιρεάσει την εστίαση σε τόσο μικρές αποστάσεις. Ίσως σε περιπτώσεις ακραίων υπερευρυγώνιων (κάτω απο 14-15mm) αλλά και πάλι η έκπτωση της οξύτητας στα άκρα σε fisheye ή το "τέντωμα" στους rectilinear θα έπαιζε μεγαλύτερο ρόλο. Θα άξιζε μια δοκιμή ίσως
 
Αρχιζω να γουσταρω τη συζητηση γιατι μπαινω στο νοημα (θετικες επιστημες γαρ) αν και ασχετος με τα φωτογραφικα (αν ηξερα και τι ειναι και το βαθος πεδιου καλα θα ηταν :p)

Το πιανω το νοημα ομως και καταλαβαινω τελικα οτι λιγη σημασια εχει η εν λογω ''ελλειψη''.
 
(αν ηξερα και τι ειναι και το βαθος πεδιου καλα θα ηταν :p)
Αν δεν κανω λαθος ειναι το ευρος που παραμενει focus το θεμα;

Ειναι τιμη σταθερη ανά φακό;

Καλα το μονο σιγουρο ειναι οτι ο φιλος που ρωτησε παλι για το θεμα πριν,θα ψιλοζαλιστηκε λιγο...:vollkommenauf:

-bye-
Το αντιθετο, ξεκαθαριζουν τα πραγματα :)
 
Στη θέση σου δεν θα τη σκεφτόμουν καν την "έλλειψη" ένδειξης σημείου εστίασης. Αυτό έχει σημασία όταν έχεις επιλεγμένα όλα τα σημεία, οπότε χρειάζεσαι να ξέρεις ποιο από όλα έχει εστιάσει, μην έχει εστιάσει δηλαδή η μηχανή αλλού για αλλού.
Και ποτε τελικα εχει πρακτικά νοημα να χρησιμοποιεις ολα τα σημεια;

Πχ:
Ενδιαφέρει μόνο τους επαγγελματίες που τραβάν σπορ, άγρια φύση και εξαιρετικά απαιτητικούς ερασιτέχνες.
;

Αλλα και σε τετοιες περιπτωσεις (κινουμενου θεματος δλδ - αν καταλαβα καλα) τι νοημα εχει και παλι; ''Προλαβαινεις'' να δεις που εστιασε και να αλλαξεις κατι;
 
Last edited:
Κοιτα θα προσπαθουσα και εγω να σου εξηγησω καποια πραματα για το βαθος πεδιου,τα σημεια autofocus κτλ,απλα τωρα παω να την πεσω για υπνο.Αλλα αυριο παλι εδω θα ειμαστε.:D

Απλα οποια καλη dslr και να παρεις τωρα με ενα τυπικα καλο κιτ φακο,δε θα εχεις προβλημα μη πολυμπερδευεσαι ειδικα τωρα που εισαι αρχαριος.

Η Kx δειχνει πολυ καλη επιλογη παντως,δε θα κανεις λαθος αν την επιλεξεις.Αν το αγαπησεις μετα το αθλημα,σιγουρα θα βγαζεις καλες φωτο με τη μηχανη αυτη.
 
Βάθος πεδίου είναι η περιοχή μπροστά και πίσω απο το σημείο εστιάσεως που φαίνονται να είναι εστιασμένες.
Στο παραπάνω παράδειγμα βάθος πεδίου είναι το πάχος των Fβ,γ με το Β,Γ τα σημεία εστιάσεως.

Εξαρτάται απο μια σειρά παραγόντων, απο τους οποίους σε ενδιαφέρουν το διάφραγμα, η απόσταση απο το θέμα και το εστιακό μήκος του φακού.

Αν σε ενδιαφέρει να το διαβάσεις λίγο αναλυτικότερα δες εδώ